ลองของกับ"คนเล่นของ"

[ทรงกลด]

ลองของกับ"คนเล่นของ"

    ลองของกับ"คนเล่นของ" ของดีไม่ต้องลอง หรือ ของดีต้องลองได้ เป็นข้อถกเถียงของผู้นิยมพระเครื่องและเครื่องรางของขลังอย่างไม่มีวันจบสิ้น คนเล่นของ ซึ่งการ ลองของเพื่อพิสูจน์พุทธคุณนั้น ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ไม่เป็นเครื่องพิสูจน์เรื่องพุทธคุณได้อย่างชัดเจน

   ขณะเดียวกันก็มีภาพข่าวการลองของออกมาอย่าต่อเนื่อง เช่น ชาวบ้านแห่พิสูจน์ตะกรุดลูกปืนมหาอุตต์พระอาจารย์ตี๋เล็ก หรือพระพินิต ปัญญาสาโร เจ้าตำรับมหาอุตต์-ตะกรุดลูกปืนขนานแท้ แห่งสำนักสงฆ์เขาสุนะโม ต.พุทธบาท อ.ชนแดน จ.เพชรบูรณ์ แน่นวัด เนินพยอม ต.ดงเสือเหลือง อ.โพธิ์ประทับช้าง จ.พิจิตร ลองของกันในวัด ปืนยิงไม่ออกลูกปืนติดคาลำกล้อง

 ในขณะที่พระอาจารย์สมชาย ฐานวโร หรือหลวงพ่อเสือ เจ้าของฉายา "กระบี่บินโคตรหนังเหนียว" ใช้ดาบซามูไรยาวกว่า ๑ เมตร โดยมีการสวดคาถาอาคมอย่างตั้งอกตั้งใจ ทั้งนี้ได้แจกจ่ายเสื้อยันต์ ผ้ายันต์ ตะกรุด และจตุคามฯ ให้ชายที่ถอดเสื้อทุกคนถือเอาไว้โดยการชูมือขิ้นเหนือศีรษะ จากนั้นก็ลงมือฟันด้วยซามูไรเข้าที่บริเวณหน้าท้องและลำตัวหลายครั้งสร้าง ความฮือฮาให้แก่ประชาชนที่ยืนดูเป็นอย่างมาก

 " เมื่อปี ๒๕๔๓ เคยลองรูปหล่อเนื้อนวโลหะหลวงพ่อเงิน รุ่นพระพิจิตร โดยลองที่หน้าพระอุโบสถหลวงพ่อเพชร ระหว่างพิธีปลุกเสกในพลัด (พลตรีเกริก กัลยาณมิตร) อดีตผู้บังคับ ตร.ภูธร จ.พิตร ปัจจุบันเป็น ส.ว.พิจิตร ในครั้งใช้ปืน .๓๕๗ ในครั้งนั้นมีคนมาดูการลองกว่า ๓๐๐ คน การลองเริ่มจากยิงขึ้นฟ้า ๑ นัดเพื่อลองปืนลองกระสุน เมื่อต้องลองวัตถุมงคลก็จะจุดธูปขอขมาเจ้าที่ และครูบาอาจารย์ โดยอธิษฐานจิตว่า ไม่ได้ลบหลู่แต่ต้องการลองเพื่อให้ประจักษ์ว่าพุทธคุณมีจริง แล้วใช้ปืนจอยิงไปที่วัตถุมงคลในระยะเผาขน ส่วนใหญ่จะเอาวัตถุมงคลใส่ถุงผ้าขาว ยิงแล้วจะด้าน แล้วหมุนโม่ยิงอีกครั้งหนึ่ง แล้วจึงถอดลูกกระสุนออกมาดู นัดแรกนกจะสับ ๑ รอย นัดที่ ๒ ยิงซ้ำนกจะสับ ๒ รอย แสดงว่าลูกปืนไม่ได้แช่น้ำมัน ก่อนจะลองต้องขอขมาลาโทษทุกครั้ง ลองเพื่อทดสอบพุทธคุณพระที่จัดสร้าง ยิงออกแต่ไม่ถูก ยิงถุงผ้าขาวแตกแต่ถุงพลาสติกไม่ขาด ระยะหลังไม่ปรากฏว่ามีการลองของเท่าใดนัก ส่วนใหญ่เป็นการลองด้วยการยิงครั้งเดี่ยวซึ่งไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าใดนัก" นี่คือประสบการณ์และวิธีการลองของ อ.ขวัญทอง สอนศิริ (โจ้) ศูนย์พิษณุโลกศึกษา โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาภาคเหนือ พิษณุโลก

 อ.โจ้ ยังบอกด้วยว่า เคยลองด้วยตนเอง ๒ ครั้ง คือ หลวงปู่บุญมี ฐิตาจาโร วัดเกาะ อ.ศรีสำโรง จ.สุโขทัย ซึ่งเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อเอม วัดคลองโป่ง อ.ศรีสำโรง โดยลองตะกรุดโทน (ยันต์แม่เหล็ก) โดยกำตะกรุดแล้วใช้คัตเตอร์กรีดที่มือ เริ่มจากค่อยๆ กดก่อนแล้วเริ่มกดแรงขึ้นเมื่อรู้ว่าไม่เข้าก็กดเต็มที่โดยลองถึง ๒ ครั้ง มีเพียงแค่แมวข่วนเท่านั้น (ยางบอน) ส่วนอีกครั้งหนึ่งลองตะกรุดคู่ชีวิตหลวงพ่อทาน (หลานหลวงพ่อพิธ ตาไฟ) วัดฆะมัง อ.เมือง จ.พิจิตร โดยใช้วิธีการลองแบบเดียวกัน นอกจากนี้ยังเคยลองตะกรุดเทพรัญจวนหลวงปู่ และเหรียญสองกษัตริย์ (พระนเรศวร-พระเอกา) สร้างโดยเจ้าคุณธงชัย วัดไตรมิตร และปลุกเสกหลวงปู่ตี๋ วัดหลวงราชาวาส จ.อุทัยธานี และ อ.จั่ว ตรอกจั่น (ฆราวาสลูกศิษญ์ อ.เทพ) รวมทั้งเหรียญชินราชเจ้าพระยาจักรกรี (ตชด.๓๑ พิษณุโลกสร้าง) โดยใช้ปืน .๓๘ ยิง ปี ๒๕๔๒ และ ๒๕๔๓ เคยลองพระกริ่งนเรศวรพระองค์ดำ ๑๐๐ ปี โรงเรียนพิษณุโลกวิทยาคม โดยลองบริเวณหอกลองหน้าวิหารพระพุทธชินราช ในครั้งนั้นมีตำรวจและประชาชนร่วมพิสูจน์กว่า ๑๐๐ คน

 อย่างไรก็ตาม "คม ชัด ลึก" ไปสังเกตการณ์วิธีการทดสอบความขลังของพระเครื่องและวัตถุมงคล ของนายอภิชัย อิ่มอารมรณ์  และนายอำนาจ ทรัพย์สิน คู่หูนักลองของ บริเวณวัดแห่งหนึ่งใน อ.บางกรวย จ.นนทบุรี โดยนำวัตถุมงคลหลายชนิดมาลองยิงด้วยปืนลูกโม่

 นายอภิชัยบอกว่า จากการลองของที่ผ่านมาของดีมีไม่ถึง ๕% ไม่ว่าจะเป็นเหรียญดังของเกจิย่านบางกระดี่ จ.ปทุมธานี รวมทั้งตะกรุดลูกปืน ตะกรุดลูกระเบิดที่ขึ้นชื่อของเกจิยุคปัจจุบันถูกปืนยิงกระจายทุกราย ส่วนเหตุผลที่ลองนั้นไม่ใช่ลบหลู่เพียงแต่ต้องการพิสูจน์พุทธคุณเท่านั้น อย่างไรเสียก็ขอยืนยันว่าของดีต้องลองได้ พระเครื่องและวัตถุมงคลที่แขวนติดตัวทุกชนิดแม้จะราคาไม่แพงแต่ทุกอย่างผ่าน การทดสอบด้วยการยิงมาทั้งสิ้น

 "ของไม่ดีแขวนไปก็หนักคอหนักเอวเปล่าๆ ผมเชื่อว่าทุกคนล้วนอยากมีของดีมาใช้ป้องกันตัว ใครจะคุยอวดสรรพคุณว่าวัตถุมงคลสุดยอดอย่างไร สู้ลองทดสอบด้วยตัวเองไม่ได้ ทุกวันนี้ผมแขวนวัตถุมงคลของเกจิแห่งยุคที่ยังมีชีวิตอยู่ ๓ รูป คือ ตะกรุดหลวงปู่แย้ม หนังเสือและเสือเนื้อตะกั่ว วัดตะเคียน จ.นนทบุรี หลวงพ่อสุวรรณ วัดยาง ต.ห้วยไผ่ อ.แสวงหา จ.อ่างทอง และหลวงปู่ตี๋ ฉันทธัมโม วัดเขาเขียวพนาราม อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี ศิษย์สืบสายธรรมหลวงปู่อิ่ม วัดหัวเขา" นี่คือเหตุของนายอำนาจ

 ทั้งนี้ นายอำนาจยังบอกด้วยว่า เมื่อได้วัตถุมงคลมาโดยเฉพาะประเภทตะกรุดจากวัดต่างๆ ประมาณ ๒๐ ดอก ก็จะนัดเพื่อนๆ ในกลุ่มมาลองของโดยใช้ปืน ๓ ขนาดยิงคือ ปืนแม็กนั่ม ปืนขนาด ๑๑ มม. และปืนซูเปอร์ เมื่อลองไปแล้วหากตะกรุดดอกใดปืนยิงไม่ออก หรือยิงไม่ถูกจะใช้ปืนลูกกรดยาวซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นปืนที่ยิงและมีความแม่น ยำมากมายิงซ้ำอีกครั้งหนึ่ง อย่างไรก็ตามในระยะหลังไม่ค่อยได้ลองด้วยเหตุที่ว่าขับรถไปประสบอุบัติเหตุ เกือบเอาชีวิตไม่รอด ตามความเข้าใจของตนเองเชื่อว่าเป็นผลพวงมาจากการลองของลบหลู่ครูบาอาจารย์

ที่มา
http://www.tumsrivichai.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538686185&Ntype=40

[ทรงกลด]

ข้อคิดคนลองของ "คนเล่นของ"

 นายพิศาล เตชะวิภาค อุปนายกสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย หรือ ต้อย เมืองนนท์ บอกว่า เคยมีลูกค้าคนหนึ่งเมื่อเช่าพระเครื่องทั้งพระกรุ พระเกจิ รวมทั้งเครื่องราง แล้วอยากรู้ว่าของที่เช่าไปมีพุทธคุณจริงสมคำร่ำลือหรือไม่ แม้จะห้ามไม่ให้ลองแต่เขาบอว่า เงินของเขาและพระของเขาด้วย จึงขัดไม่ได้ โดยเอาพระและวัตถุมงคลไปผูกไว้กับคอไก่จากนั้นก็ใช้ปืนยิงไปที่ตัวไก่ ปรากฏว่าไก่ถูกยิงตายไปว่า ๒๐๐ ตัว ที่ไม่ตายก็มีเพียง ๒-๓ ตัวเท่านั้น ส่วนจะเป็นพระอะไรไม่ขอบอกเพราะจะเป็นการโฆษณาชวนเชื่อหรือเชียร์พระรุ่น นั้น แต่หลังจากนั้นไม่กี่เดือนปรากฏว่าคนที่ลองนั้นเลือดไหลออกจากตาโดยไม่มี สาเหตุ โดยส่วนเชื่อว่าเป็นเพราะกรรมตามทันหรือไปลบหลู่พุทธคุณในองค์พระ

ทั้งนี้ต้อย เมืองนนท์ พูดไว้อย่างน่าคิดว่า "การลองของเพื่อพิสูจน์พุทธคุณนั้น ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ไม่เป็นเครื่องพิสูจน์เรื่องพุทธคุณได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะการลองด้วยการยิงไปที่องค์พระตามหลักวิทยาศาสตร์ถ้ามือปืนแม่นจริง ร้อยทั้งร้อยแตกหักหมด โดยส่วนตัวเชื่อว่าพุทธคุณเกิดขึ้นเฉาะตัวเฉพาะตนเท่านั้น ที่สำคัญคือต้องอยู่บนพื้นฐานของความศรัทธาและปฏิบัติตัวที่ดีของผู้ครอบครองด้วย สรุปแล้วพระจะแสดงพุทธคุณคนแขวนต้องตั้งมั่นอยู่ในศีลธรรมด้วย"


 ในขณะที่ นายฉลอง เรี่ยวแรง อดีต ส.ส.นนทบุรี บอกว่า เพิ่งเลิกลองของเมื่อกว่า ๑๐ ปี ที่ผ่านมานี้เอง โดยลองมาทุกวัด ทุกสำนัก เรียกว่าเกือบทุกอย่างก็ว่าได้ เหตุผลหนึ่งของการลองของเพราะอยากรู้ว่าพระที่ได้มาซึ่งเป็นสมบัติตกทอดมา จากพ่อเป็นพระเก๊หรือพระแท้กันแน่ เพราะเซียนหลายคนดูบอกว่าเป็นพระเก๊ แต่ตัวเองไม่เชื่อ ดังนั้นต้องยิงเพื่อพิสูจน์พุทธคุณ ครั้งนั้นหลังจากอาราธนาของพุทธคุณแล้วใช้ปืนขนาด ๒๑ มม. ยิงระยะเผาขน ซึ่งอย่างไรก็ต้องโดนองค์พระ ปรากฏว่าองค์พระไม่เป็นอะไรเลย ด้วยเหตุนี้จึงเชื่อว่าเป็นพระแท้ นอกจากนี้ครั้งหนึ่งก็เคยลองยิงพระหลวงปู่ช่วง ปรากฏว่ายิงไม่ออก ขณะเดียวกันถึงกับไข้ขึ้น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจึงเลิกลองของอย่างเด็ดขาดจนมาถึงทุกวันนี้

 สำหรับวิธีการลองของ นายฉลองเล่าให้ฟังว่า ในช่วงเด็กๆ เคยไปดูการลองของ ในครั้งนั้นผู้ลองเชิญมือปืนระดับทีมชาติมาทดลองยิง มีทั้งการลองยิงพระเครื่องและเครื่องราง เท่าที่จำได้มีเพียงตะกรุดหลวงพ่อทบวัดชนแดน จ.เพชรบูรณ์ เพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่ยิงไม่โดน จากนั้นก็ลองของด้วยตัวเองซึ่งมีอยู่ ๓ อย่าง คือ ๑.ใช้ปืนยิงไปที่องค์พระ ๒.ใส่ปากปลาดุกแล้วใช้มีดกรีดหรือฟันไปที่ตัวปลา ถ้าฟันไม่เข้าแสดงว่ามีพุทธคุณ และ ๓.ให้งูเห่าฉก โดยเอางูเห่าใส่อ่างจากนั้นนำของที่อยากลองไปล่องูเห่า ถ้าฉกแสดงว่าไม่มีพุทธคุณ ส่วนอีกวิธีหนึ่งคือ เอาพระหรือเครื่องรางผูกกับคอไก่จากนั้นใช้ปืนยิงไก่ แม้วิธีนี้ได้ยินมามากที่สุดแต่ก็ไม่กล้าลอง

"เรื่อง ไตรเทพ ไกรงู" "ภาพ ประเสริฐ เทพศรี"
ที่มาหนังสือพิมพ์คมชัดลึก

ที่มา
http://www.tumsrivichai.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538686185&Ntype=40

[ทรงกลด]

มุมสยองในขอนแก่น | อย่าคิดลอง (ของ)

อย่าคิดลอง (ของ) 1/2

สมัยเป็นวัยรุ่น....ตอนนี้แก่แล้วผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผี 100% ครับ....ในความคิด เหมือนเป็นเรื่องหลอกเด็กกลุ่มเพื่อนๆผมเป็นพวก อยากเห็นว่าผีเป็นไง ก็พยายามไปดูพวกที่เขาว่าเฮี้ยนๆ...พอดีผมอยู่ขอนแก่นครับ ก็ไปเที่ยวดูจังหวัดใกล้ๆด้วยอาทิตย์นึง ไปซะ 3 วันเลย ที่ดูที่ขอนแก่นมันเลยไม่พอ....สมัยนั้นว่างจัดไม่ไปเรียน -*- แต่ก็ผิดหวังทุกครั้ง เพราะไม่เคยเห็นเลยหลังๆเมื่อไปดูเฉยๆ แล้วมันไม่เห็น ก็เลย
หาวิธีเพิ่ม เช่น เขาบอกว่า
1.เดินวนซ้ายรอบ เมรุ 3 รอบ แล้วมองลอดหว่างขา <<<<< ทำแล้วไม่เห็น-*-
2.เคาะตามป้ายสุสาน หลุมศพ เรียกชื่อคนตาย <<<<< ไม่เห็นเหมือนเดิม(อย่าไปทำเลยครับ คนตายแล้วเราต้อง ให้ความเคารพหน่อย)
3.นั่งกินข้าว ตรงทาง 3 แพร่ง <<<< อันนี้ไม่รู้ใครบอกมาช่วงนั้นน้ำหนักขึ้นเลย -*- กิน ข้าว ตี 2 บ่อยมาก

ยังมีอีกหลายวิธีที่เขาบอกว่าทำแล้วเห็นชัวร์ๆ ตัดเล็บ ห่อผ้าแดง ไว้ปลายเตียง บลาๆๆๆๆๆๆๆไม่เจอสักอย่าง หลังๆเริ่มทดลองแรงขึ้นเรื่อยๆ จนมาวันนึง เป็นวันสุดท้ายของการไปเที่ยวดูผีของกลุ่มผมเลยไม่ขอเปิดเผยชื่อสถานที่นะครับ....อยู่ในขอนแก่นนี่แหละ....มันเป็นทางที่เข้าไปหลุมศพของคนตายซึ่งเขาว่าเป็นทหาร แล้วแรงมาก ชาวบ้านเขาตั้งศาลไว้และทำรั้วล้อมที่นั่นไว้อย่างดี ปกติจะไม่มีคนเข้าไปในนั้นยกเว้นกลางวันจะมีคนไปทำความสะอาด ที่ตรงนั้นมันออกจะเข้าไปในป่าหน่อยๆ ok กลุ่มผมเคยไปที่นั่นแล้ว4-5 ครั้ง..... แต่คืนนั้น ไม่รู้จะไปไหน เลยนัดกันว่าจะไปนั่งคุยกันในนั้นช่วงนั้นน่าจะราวๆ ตี 2-3ได้ ก็ไปถึงที่นั่น บรรยากาศก็เหมือนพวกป่าช้าสุสานหลายๆที่ ซึ่งชินแล้ว

กลุ่มผมมันมีพวกไม่เชื่อแต่ไม่ลบหลู่หลายคนนะครับจะมีผมกับน้องอีกคน ไม่เชื่อ 100% เลยแต่ก็มาทุกครั้งเพราะชอบแกล้งเพื่อนที่มันกล้าๆกลัวๆ แถมผมไม่มีไรทำด้วย น้องผมเลยบอกว่า “เออลองมาหลายวิธีแล้ว ยังไม่เคยลองเยี่ยวใส่ศาลเลย” ผมก็บอกว่า“เออ มึงไปเยี่ยวดิ กูไม่ปวด” น้องก็บอก มันก็ไม่ได้ปวด....เพื่อนในกลุ่มก็บอก“เฮ้ย... ให้มรึงมาดูเฉยๆ เสือกจะมาลบหลู่ เกินไปนะเว้ย” น้องผมก็บอก “ก็มันไม่มีจริง เกินไปอะไรวะ ไร้สาระงมงายว่ะ” ว่าแล้วมันก็เดินไป คว่ำพวกเครื่องเซ่นและของต่างๆหน้าศาล..... เพื่อนๆในกลุ่มจะร้องห้าม...แต่ก็ไม่ทัน ไม่มีใครรู้ว่า มันจะทำอ่ะนะแล้วทุกคนก็เงียบกันหมด..... ผมเห็นงั้นก็เลย พูดว่า “ทำไรวะ แบบนี้จะได้เรื่องเหรอ”.....แล้วผมก็เดินไป เตะพวกเครื่องเซ่น ที่น้องคว่ำไว้ ซ้ำ ข้าวของกระจัดกระจายเละไปหมดแลย

จังหวะนั้นเพื่อนในกลุ่มก็ทนไม่ไหว -*- .....บอก อยากกลับแล้ว ok ทุกคนเลยกลับระหว่างทาง ถ้าเป็นทุกครั้งก็จะคุยกันสนุกๆ แต่วันนั้น เงียบกันทุกคน.....ผมเลยเซ็งเลยเพราะรู้ว่าเพื่อนมัน ไม่เชื่อ แต่ไม่ 100% แบบผม........รู้สึกว่าตัวเองเล่นแรงไป
พอขากลับ (มารถกระบะ2 ตอน) เพื่อนเข้าไปเบียดกันข้างหน้าทุกคน ผมกับน้อง ก็เลยบอก อึดอัด ขอนั่งหลังพอรถเริ่มออกมาได้นิดนึง ผมกับน้อง นั่งพิงกระจก ก็หันหน้าเข้าไปทางสุสานมันเป็นทางตรง 2 ข้างทางเป็นป่า มองอะไรไม่ค่อยเห็น แต่ก็พอมีไฟจากท้ายรถส่องให้เบลอๆ
จังหวะที่รถกำลังแล่นออกช้าๆ ภาพที่เห็นคือมีคน(เพราะรูปร่างมันใช่คน) ซึ่งเป็นเงาดำๆเดินตามรถออกมาจากสุสาน สำคัญตรง มันเดินลักษณะ โยกๆตัวเหมือนซอมบี้เลย   ซึ่งลักษณะนี้ไม่น่าจะเดินเร็วได้ แต่มันตามรถมาเรื่อยๆ (ทางเข้าสุสาน ยาวหน่อยๆอ่ะครับ) จนเรียกว่าแทบจะทัน น้องผมมันถึงกับเหวอแดก ร้องโวยวายเสียงดัง “เฮ้ย อะไรอ่ะพี่” มือก็ชี้ไปทางเข้าสุสานผมก็เห็นเหมือนกับน้อง จังหวะที่เงานั้นตามรถมาเรื่อยๆ ผมจะเอาไฟฉายส่องดูแต่น้องห้ามไว้สภาพตอนนั้นโคตรสยอง คือ หลังเราชิดกระจก ไม่มีทางให้หนี แล้วเงานั้นมันเดินโยกๆ ตัวใกล้รถเข้ามาเรื่อยๆคิดว่าถ้ามันมาทัน น้องผมคงโดดรถแน่ๆ แต่ 2 คน ไม่มีใครหลับตาเลย

สุดท้ายพอใกล้มาถึงรถ (รถขับราวๆ40-50 เลยนะผมว่าเพราะทางไม่ค่อยดีเลยขับช้า...มันเป็นทางลูกรังอ่ะ) รถก็เลี้ยวออกจากทางเข้าสุสานพอดีเงานั้นมันไปหยุดอยู่ตรง เสาป้ายสุสาน แล้วยืนโยกไปมาอยู่กับที่ เหมือนพยายามเดินแต่เดินไม่ออก เลยเดินอยู่กับที่ น้องผมมันนั่งร้องให้ตลอดทางเลย ผมก็อึ้งๆ คิดไม่ออกว่า มันคืออะไร นอกจาก ผี พอกลับมาถึงในเมืองก็เล่าให้เพื่อนๆฟังอึ้งไปตามๆกัน ไอ้คนขับก็บอก ก่อนออกมามันมีคนมายืนคร่อมรถไว้แต่มันขับมาไม่สนใจ...บอก “ถ้าใครไปทำไรแถวนั้น ตอนตี 3 นี่ กุชนแหลก” ok คืนนั้นแยกย้ายกันกลับบ้าน โดยไปส่งเพื่อน บางคน ที่เหลือ ไปนอนด้วยกันแต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นั้นอ่ะครับ ........


ที่มา
http://news.khonkaensoft.net/ghost/view/56/

[ทรงกลด]

อย่าคิดลอง (ของ) 2/2


   หลังจากไปส่งน้องผมที่บ้านและเพื่อนบางคน(เกือบเช้าอ่ะ) ที่เหลือก็ไปนอนรวมกัน ที่บ้านเพื่อนวันต่อมาผมก็ไม่ได้โทรคุยกับน้องเลย เพราะไม่ได้ใส่ใจ ไปนั่งเล่นเกมกะเพื่อนเป็นปกติหลังจากนั้น วันที่ 3 ก็สังเกตุเห็นว่า น้องไม่ออกมาเล่นเกมกับผมเลยถามๆเพื่อนในกลุ่ม ก็มีน้องคนหนึ่งบอกว่า แม่มันไม่ให้ออกจากบ้านเพราะจับได้ว่า ไปดูผี กัน ผู้ใหญ่โคตรห้าม ตอนนั้น แต่พวกผมอ้างว่าออกไปเล่นเกมทุกคืน ที่จับได้เพราะว่า คืนวันที่ไปส่งน้อง พี่สาวมันตื่นมาเพราะได้ยินเสียงรถมาจอดแล้วมองมาเห็นพวกผมมาส่งมัน แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือ คนที่ลงรถ มากลับมี 2 คนแต่มองไม่ชัด ว่าอีกคนนั่นใคร ก็ไม่ได้สนใจ

พอตอนเช้าไปเรียกให้ลงมากินข้าวแล้วถามว่า“เมื่อคืนเพื่อนคนไหนมาค้าง” น้องผมอึ้ง บอก “ไม่มี” พี่มันก็ย้ำว่า “เห็นอีกคนลงรถมาด้วยนิกลับไปตอนไหน”.... น้องผมก็ยืนยันว่า “ไม่มี” พี่มันก็เลยว่า “สงสัยมองผิด” แต่น้องผมมันรู้แล้ว เลยไม่ออกไปไหนเลยไม่โทรมาคุยกับผม แต่มันโทรไปพูดให้ อีกคนฟัง

พอคืนที่ 1พี่มันบอกว่า หมาหอน สลับ เห่าเหมือนเห็นคน เกือบทั้งคืนพี่มันลุกมาดูว่าเห่าอะไรนักหนา พอมองออกมา ก็เห็นเป็นคนเดินวนหน้าบ้าน แล้วเดินไปๆมาๆเหมือนจะเข้าบ้าน แล้วเข้าไม่ได้....

พอเปิดไฟในบ้านไอ้คนที่ว่าเดินวนไปๆมาๆ ก็หายไปซะงั้น ถึงคืนที่ 2 ช่วงราวๆ 2 ทุ่ม น้องบอกออกไปซื้อข้าว หน้าหมู่บ้าน ขากลับ ตอนจะเข้าบ้าน จังหวะเปิดประตูรั้ว ก็ไม่มีอะไรพอ ตัวมันเข้ามาในเขตรั้ว แล้วหันมาปิดรั้ว หน้ามันหันออกไปถนน มันเหลือบไปเห็นมีเงาคนดำๆ ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ถนน(หมู่บ้าน) แล้วกวักมือเรียกมัน แล้วก็เหมือนเดิมหมาหอนทั้งคืน แต่ทีเด็ด ที่พวกผมโดนจับได้ว่าไปดูผีมา มันอยู่ตรงนี้

คืนนั้นพี่สาวมันนอนแล้วฝันแบบแม่นโคตรๆ ว่ามีผู้ชาย เข้ามาบอกว่ามารออยู่หลายวันแล้ว จะพาน้องผมไปอยู่ด้วยให้ไปเปิดประตูให้เขาหน่อยเห็นว่าในฝัน พี่สาวมันถามว่ามาได้ยังไง ผู้ชายก็บอกว่า เขาติดรถมาด้วย ตอนนี้รออยู่หน้าบ้านให้เปิดประตูให้เขาหน่อย เท่านั้นแหละครับ ตอนเช้าน้องผมมันโดนสอบสวนหนักเลย ว่าคืนที่เพื่อนมาส่งไปทำไรมามันก็บอกไปเล่นเกมมา พี่มันก็บอกว่า ห้ามโกหก แล้วก็เล่าเรื่อง เห็นคนตามมาให้ฟังรวมถึงฝันด้วย มันเลยต้องสารภาพ ว่าไปดูผีกันมา (แต่ไม่ได้บอกเรื่องไปลบหลู่มาด้วย -*- ) แม่มันก็เลยห้ามออกจากบ้านกลางคืน แล้วก็ไปที่วัดพาไปทำบุญแล้วรดน้ำมนต์ ทำพิธีอะไรสักอย่าง แล้วไม่ออกไปไหนเลย 7 วัน

กลับมาที่กลุ่มผมได้ฟังน้องอีกคนมาเล่าเรื่องนี้ ผมเฉยๆนะ (ทั้งๆที่เห็นมากับตา<<<ไอ้ตัวต้นเหตุ)แต่เพื่อนทั้งกลุ่มหน้าเสียหมดเลย ผมยังแซวๆว่า เดี๋ยวไปบ้านนั้นไม่ได้ก็มาบ้านมึงแทน คอยดู จากนั้นไม่ถึงอาทิตย์ น้องในกลุ่มที่ไปดู ก็ขี่มอเตอร์ไซด์ ไปเฉี่ยวกับรถกระบะ กลางถนน(ถนนกว้างจะตายเฉี่ยวได้ไงวะเนี่ย) ขาหักไปอีกคน ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร

จังหวะคืนต่อมาจะไปเยี่ยมมันก็พากันไปทั้งกลุ่ม ขณะที่น้องขับรถไป มันเบรคกระทันหัน แล้วหักเลี้ยว เกือบตกถนนหวิดตายหมู่ ถาม “เป็นอะไร” มันตอบซะอึ้งแดกทุกคน มันบอกว่า “ไม่เห็นเหรอ มีคนวิ่งตัดหน้ารถ” สาบานได้นั่งกันมาตั้งหลายคน ไม่มีใครเห็นสักคน พอบอกว่า ไม่เห็น ขวัญเสียกันทั้งรถ เท่านั้นแหละพี่น้องออกตัวก่อน ผมเป็นคนเชื่อในวิทยาศาตร์นะครับผมพาทำบุญ และรดน้ำมนต์หมู่ทันทีในเช้าวันถัดมา จากนั้น ไม่มีใครพูดเรื่องไปดูผีในกลุ่มอีกเลย นี่แหละวันสุดท้ายของกลุ่มในการไปดูผีจริงๆ เหมือนเขาว่าไว้ ต้องโดนก่อนถึงเข้าใจจากที่เคยไม่เชื่อ 100% ก็เชื่อแล้ว แต่ก็ไม่ได้กลัวอะไร แต่ไม่ขอลองดีอีกแล้ว โชคดีที่ เรื่องมันจบแค่มีน้องคนนึงในกลุ่ม ขาหัก ที่เหลือ ไม่เป็นไรเลย

นี่แหละครับ ผมถึงว่าคุณไม่เชื่อ 100% จริงไหม พิสูจน์ง่ายๆ ไปเยี่ยวรด ก็ได้ เพราะมันก็แค่ สิ่งของที่ชาวบ้านเรียกว่าศาล ไม่มีอะไรก็แค่นั้นเอง แต่ถ้าบอกว่าไม่เชื่อ 100%แล้วไม่กล้าทำ  ผมยังทำมาแล้วเลย ตอนไม่เชื่อ100%
ปล.เหตุการณ์ ยุบกลุ่มดูผีของพวกผม ราวๆ 6-7 ปีผ่านมาแล้วปัจจุบันศาลนั้นก็ยังอยู่ที่เดิม แต่ไม่เคยไปอีกเลย....................

โดย kazama3x3

 
ที่มา
http://news.khonkaensoft.net/ghost/view/56/

[ทรงกลด]

อย่าลองของ

แห่พิสูจน์บ้าน "คนเลี้ยงผี" เจ้าของไม่รังเกียจ แต่ห้ามเข้าบริเวณบ้านเด็ดขาด หวั่นรบกวนวิญญาณ "ป๋อง- กพล" เตือนอย่าเสี่ยงลองของ



เรื่อง ราวสยองขวัญชวนหัวลุก หลัง "เดลินิวส์" นำเสนอความลี้ลับเกี่ยวกับบ้านเลี้ยงผี "บ้านเจ้าโลก ทดลองเลี้ยงผี" เลขที่ 22/477 หมู่ 6 ซอยพรหมวัฒน์ 1/6 แยกในซอยวัดกำแพง ถนนพระราม 2 ซอยพระรามสอง 50 แขวงแสมดำ เขตบางขุนเทียน กรุงเทพฯ ของนายเชาว์ สุขเจริญ อายุ 75 ปี จนกลายเป็นที่ฮือฮาวิพากษ์วิจารณ์กันในหมู่ชาวบ้าน ทั้งเชื่อและไม่เชื่อเรื่องภูตผีวิญญาณ

ความคืบหน้าเกี่ยวกับเรื่องที่รอการพิสูจน์ ล่าสุดวานนี้ (7 พ.ย.) ผู้สื่อข่าวรายงานบรรยากาศบริเวณ "บ้านเจ้าโลก ทดลองเลี้ยงผี" ว่า เริ่มมีประชาชนที่ทราบข่าวเดินทางมาชมบ้านหลังดังกล่าวกันไม่ขาดสาย บางคนจอดรถแวะพร้อมกับยกมือไหว้ ให้ความเคารพและขอพรกันไปต่าง ๆ นานา

นายเชาว์ สุขเจริญ อายุ 75 ปี เจ้าของบ้าน กล่าวว่า ตั้งแต่ที่ให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ มีคนทยอยจอดรถแวะดูบ้านตน บางคนยกมือกราบไหว้ ซึ่งตนก็ไม่ได้ห้าม ก็แล้วแต่ว่าใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ช่วงกลางดึกที่ผ่านมาภรรยา ซึ่งอาศัยอยู่ที่บ้านอีกหลังหนึ่ง เห็นเหมือนมีทีมงานจากรายการทีวี มาถ่ายทำที่หน้าบ้าน แต่ตนไมได้ออกไปดู ขอย้ำว่าตนไม่ห้ามใคร แต่ขออย่างเดียวอย่าเข้ามาวุ่นวายภายในบ้านตนเด็ดขาด ทั้งนี้เมื่อช่วงเช้าได้มีคนโทรศัพท์มาหาตนจาก จ.สุพรรณบุรี บอกว่าอ่านข่าวทราบว่าตนเลี้ยงผี จึงอยากให้ช่วย เพราะญาติโดนผีเข้า แต่เพราะตนไม่ใช่หมอผี จึงได้แต่แนะนำไปว่าเรื่องแบบนี้จะให้ไล่ง่าย ๆ คงไม่ได้ เหมือนกับเราอยู่บ้าน อยู่ ๆ มีคนไปไล่ก็คงจะไม่ได้ ดังนั้นควรหมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรอาจช่วยได้

"มีรายการทางทีวีติดต่อมาจะนำผมไปออกทีวี ผมบอกว่าไปออกได้ แต่ขอให้ถามเกี่ยวกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ หากถามไม่เกี่ยวข้องผมจะไม่ขอตอบ อย่างไรก็ตามขออย่างเดียวอย่ามายกคณะมาถ่ายทำภายในบ้านผม เพราะจะทำให้ผีที่อยู่ภายในบ้านรบกวนจนผมนอนไม่ได้ อีกทั้งยังจะทำให้คนที่เข้ามาถ่ายทำได้รับเคราะห์ไปด้วย"

ด้านนางทราย (นางสมมติ) กล่าวว่า รีบเดินทางมาจากย่านเอกชัย-บางบอน พร้อมกับลูกชาย หลังเห็นข่าวใน "เดลินิวส์" ทำให้อยากรู้ว่าบ้านหลังนี้มีอยู่จริงหรือไม่ เมื่อมาถึงเห็นสภาพด้านหน้าถึงกับขนขนลุกซู่ น่ากลัว น่าวังเวงมาก ถ้าเป็นเวลากลางคืน บอกได้คำเดียวไม่กล้าเดินผ่านแน่ ๆ อย่างไรก็ตามส่วนตัวเชื่อเรื่องภูตผีวิญญาณมีจริง เพียงแต่เราไม่สามารถมองเห็นได้เท่านั้นเอง ในกรณีของลุงเจ้าของบ้านนั้น คิดว่าเป็นความเชื่อของแก ไมได้ไปทำให้ใครเดือดร้อนก็คงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

ขณะที่นายกพล ทองพลับ หรือ "ดีเจ ป๋อง" นักจัดรายการผีชื่อดังของเมืองไทย กล่าวว่า เคยทราบข่าวเกี่ยวกับบ้านหลังดังกล่าวมาจากแฟนรายการ "เดอะช็อค" มาบ้าง เพราะมีแฟนรายการโทรศัพท์มาเล่าให้ฟัง และอยากให้ทางรายการไปพิสูจน์ เกี่ยวกับความลี้ลับของบ้านหลังนั้น แต่ทราบข้อมูลจากเดลินิวส์แล้วว่าเจ้าของบ้านไม่อนุญาตให้เข้าไปในบริเวณ บ้าน
ส่วนตัวอยากที่จะเข้าไปพิสูจน์ แต่ถ้าเจ้าของบ้านไม่อนุญาต ก็คงไม่อยากที่จะไปรบกวนเขา ต้องบอกว่าเรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล แต่อยากบอกว่าไม่เชื่อก็อย่าไปลบหลู่ ทั้งนี้หลังข่าวแพร่ออกไปเชื่อว่าต้องมีพวกชอบท้าพิสูจน์ หาโอกาสย่องเข้าไปหาความจริงทั้ง ๆ ที่เจ้าของไม่อนุญาตก็ได้ จึงอยากเตือนว่าอย่าเสี่ยงดีกว่า เพราะอาจเจอดีกับสิ่งที่เรามองไม่เห็นหรือไม่ก็โดนแน่ ๆ ข้อหาบุกรุก


Daily News Online > หน้าอาชญากรรม > "ป๋อง-กพล"เตือนอย่าลองของ
http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=archiverequest&contentId=102658

[saken6009]

ลองของ กับ คนเล่นของ

                                                         

ขอบคุณท่าน ทรงกลด ที่นำบทความดีมากๆมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

 

ติดตามอยู่ครับ อ่านแล้วเพลินดีมากๆครับ และ ได้สาระความรู้มากๆครับผม

 

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบคุณครับผม)

   

[knight1978]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ ไม่รู้เป็นไรชอบอ่านเรื่องแนวนี้มาก อ่านแล้ว เพลินมากๆๆ

[ทรงกลด]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ ไม่รู้เป็นไรชอบอ่านเรื่องแนวนี้มาก อ่านแล้ว เพลินมากๆๆ

นำการ์ตูนมาให้ดูกันเล่นๆครับ

พระอยู่ที่ใจ