ผมขอถ่ายถอดประสบการณ์บ้างครับ
มันไม่ได้เกิดกะผมโดยตรงหรอกครับแต่ผมก็อยู่ในเหตุการณ์...เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณปลายปี46น้องชายผมคนเล็ก(น้องแท้ๆเลย)มันได้ไปโทรศัพท์แถวๆบ้านเลยไปประมาณ3ก.ม.
แล้วไปเกิดทะเลาะกับวัยรุ่นที่ขี่รถมอไซด์มาที่แรกก็มาคนเดียวน้องผมเลยสู้มันไปทีนี้คนที่มาหาเรื่องมันสู้ไม่ได้เลยกลับไปตามพวกมาประมาณ12-13คน(น้องผมอยู่กะเพื่อนอีกคนนึง)
มันลงมารุมยำน้องผมคนเดียวเลยทั้งไม้และเหล็กกระบอกโช้คอัพรถมอไซด์ยังไม่พอจะลากน้องผมไปอีกดีที่มีคนเห็นเข้าพวกมันเลยหนีไปแล้วพลเมืองดีคนนั้นเขาก็มาส่งน้องผมที่บ้านปรากฏว่าไม่มีบาทแผลเลยครับแค่หัวโนเป็นลูกมะนาวเลยทั้งหัวก็พาไปส่งร.พ.หมอที่ร.พ.ก็ยังถามเลยว่า"ทำไมไม่แตกว่ะ"น้องผมก็เลยโชว์พระที่มันกำอยู่ในมือลืมเล่าไปนิดนึงตอนที่โดนตีอยู่นั้นพวกมันกระชากสร้อยคอน้องผมด้วยดีที่น้องผมมันแย่งมากำไว้ในมือได้......เสร็จก็ไปแจ้งความจับได้ตามระเบียบ.......
น้องชายผมตอนนั้นยังไม่ได้สักอะไรเลยมีแค่เหรียญหลวงพ่อเปิ่นรุ่น"มงคลโชค"กับตระกรุดข้อมือเสือที่ผมเอามาให้มันใส่นั่นเอง....ตอนนี้เหรอครับสักเต็มตัวจะแซงหน้าผมแล้วด้วย
เมื่อก่อนมาวัดแม่จะถามทุกวันเลยจะไปทำไมกันเดี๋ยวนี้เหรอครับลองสายหน่อยแม่ก็ถามเหมือนกันครับ"อ้าวไม่ไปวัดกันเหรอ"ผมมีน้องชาย2คนสักไล่ๆกันมาเลยครับคนกลางจะน้อยหน่อยเพราะทีแรกลงน้ำมันไว้เยอะ........
แบบนี้ถ้าไม่เชื่อก็คงไม่รู้จะว่ายังไงแล้วครับผมบอกได้คำเดียวสุดยอด.......