หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล > สนทนาภาษาผู้ประพฤติ

ถามเกี่ยวกับการทำสมาธิครับ

(1/3) > >>

nutpunpr:
คือผมเคยไปวัดแถวบ้านที่ผมเคยอยู่ ที่วัดนั้นพระอาจารย์ที่สอนการทำสมาธิ จะมีวิธีตรวจสอบสมาธิของแต่ละคนโดยให้คนที่จะทดสอบหันหลังให้ แล้วอีกคนทอยเต๋า แล้วให้คนทดสอบบอกว่าลูกเต๋าออกหน้าอะไร แล้วทีนี้พระอาจารย์ดูผลทดสอบของผมแล้วบอกว่ารู้จักการเข้าสมาธิก็ต้องออกสมาธิให้เป็น แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงต้องออกสมาธิ เคยถามพระอาจารย์ที่วัดนั้นแต่ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ

จนมีอยู่วันหนึ่ง ผมก็นั่งสมาธิปกติ แต่วันนั้นก่อนที่ผมจะทำสมาธิผมนึกถึงพ่อแม่และน้องผมว่าทำไมต้องได้รับทุกข์ตลอดเวลา ผมก็เลยนึกถึงเจ้ากรรมนายเวรของพ่อแม่และน้องผมว่า กรรมใดที่พ่อแม่น้องทำอะไรไม่ดีไว้ให้ขอเอามาคืนกับผมแทน ผมก็เลยนั่งสมาธิแต่วันนั้นพอผมหยุดนั่งสมาธิ เดินไปอยู่ดีๆ มันก็วูบไปเองไม่มีแรงเดิน ความรู้สึกเศร้า หดหู่เข้ามาเอง ทั้งๆที่ตอนหยุดนั่งใหม่ๆ ยังไม่รู้สึกอะไรเดินสบายๆ แต่พอเดินสักพักก็มีอาการอย่างนี้

ผมก็เลยสงสัยว่า อาการนี้เป็นเพราะผมไม่ออกจากสมาธิให้ถูกวิธีรึเปล่าหรือเป็นเพราะสิ่งที่ผมตั้งจิตขอให้เจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นมาเอาคืนที่ผมแทน

รวี สัจจะ...:
...อาการของการออกสมาธิไม่ถูกวิธีนั้นจะมีอาการเบรอ
สาเหตุมาจาก กายและจิตไม่สัมพันธ์กัน มีสติแต่ขาดสัมปชัญะ
จะเป็นในช่วงที่ออกจากสมาธิใหม่ๆ สักพักอาการนั้นก็จะหายไป
เพราะจิตและกายปรับเข้าหากันได้ สัมปชัญญะกลับคืนมา
ร่างกายจะรับรูู้และปฏิบัติตอยสนองตามคำสังได้ตามปกติ
...ส่วนอาการที่เกิดขึ้นนั้น เกิดจากการกดทับเส้นประสาท
ในขณะที่เรานั่งสมาธิ ซึ่งอาจจะกดทับนานเกินไป
ทำให้เลือดลมเดินไม่สะดวก กล้ามเนื้อหมดกำลัง
ซึ่งถ้าพูดกันตามหลักธรรม ก็คือการเกิดจากกรรมของตัวเราเอง
ซึ่งเรานั้นกำลังชดใช้มัน...

jookku:

--- อ้างจาก: nutpunpr ที่ 07 ก.ค. 2555, 10:50:27 ---คือผมเคยไปวัดแถวบ้านที่ผมเคยอยู่ ที่วัดนั้นพระอาจารย์ที่สอนการทำสมาธิ จะมีวิธีตรวจสอบสมาธิของแต่ละคนโดยให้คนที่จะทดสอบหันหลังให้ แล้วอีกคนทอยเต๋า แล้วให้คนทดสอบบอกว่าลูกเต๋าออกหน้าอะไร แล้วทีนี้พระอาจารย์ดูผลทดสอบของผมแล้วบอกว่ารู้จักการเข้าสมาธิก็ต้องออกสมาธิให้เป็น แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงต้องออกสมาธิ เคยถามพระอาจารย์ที่วัดนั้นแต่ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ

จนมีอยู่วันหนึ่ง ผมก็นั่งสมาธิปกติ แต่วันนั้นก่อนที่ผมจะทำสมาธิผมนึกถึงพ่อแม่และน้องผมว่าทำไมต้องได้รับทุกข์ตลอดเวลา ผมก็เลยนึกถึงเจ้ากรรมนายเวรของพ่อแม่และน้องผมว่า กรรมใดที่พ่อแม่น้องทำอะไรไม่ดีไว้ให้ขอเอามาคืนกับผมแทน ผมก็เลยนั่งสมาธิแต่วันนั้นพอผมหยุดนั่งสมาธิ เดินไปอยู่ดีๆ มันก็วูบไปเองไม่มีแรงเดิน ความรู้สึกเศร้า หดหู่เข้ามาเอง ทั้งๆที่ตอนหยุดนั่งใหม่ๆ ยังไม่รู้สึกอะไรเดินสบายๆ แต่พอเดินสักพักก็มีอาการอย่างนี้

ผมก็เลยสงสัยว่า อาการนี้เป็นเพราะผมไม่ออกจากสมาธิให้ถูกวิธีรึเปล่าหรือเป็นเพราะสิ่งที่ผมตั้งจิตขอให้เจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นมาเอาคืนที่ผมแทน

--- End quote ---

แป๊ะเลย เรื่องประมาณนี้ก็เกิดขึ้นกับผม

นักรบอาทมาต:
อ่านจากที่เจ้ากระทู้เล่ามา...มันแปลกๆนะครับ...

ผมก็บวชเรียนมา เรื่องการทำสมาธิ ไม่เคยเจอแบบทดสอบ อะไรแบบนั้น ที่ต้องให้ทายลูกเต๋า

ลองศึกษา  การทำสมาธิ สายพระอาจารย์มั่น หรือ สายหลวงพ่อสดวัดปากน้ำดู

อาจจะทำให้ท่านได้เข้าใจการทำสมาธิที่ถูกต้อง....

อย่างที่ท่านเล่ามาผมว่า มันเป็นการทำสมาธิที่ไม่ถูกต้องนะครับ...

ยังไม่ทันไรก็ทดสอบพลังวิเศษกันซะแล้ว...

ปล. อย่าทำเป็นเล่นไปนะครับ เรื่องแบบนี้ทำไม่ถูกต้องเป็นบ้าเอานะ...

cartoon_2:
สมาธิคือจิตที่สงบ แต่จิตที่สงบบางครั้งเกิดจากเราไปบังคับ กำหนดให้เกิด สังเกตุดูว่าเรานั่งแล้วจะเกร็งหน้าเกร็งตา เนื่องจากเราไปบังคับมัน การนั่งสมาธิเมื่อจิตสงบแล้ว ก็ให้ยกจิตขึ้นพิจารณา ไม่ต้องกลัวว่ามันจะหลุดออกจากสมาธิ นั่นก็คือ นั่งดูจิตเราเอง เห็นจิตเราเอง เราเป็นผู้นั่งดู จิตตอนนี้มีอารมณ์อย่างไร โกรธ โลภ หลง นั่งดูจิตที่ติดกิเลสอย่างหยาบ เมื่อดูแล้วนั่งดูการเกิดดับของกิเลสเหล่านี้ เราจะเห็นทุกข์ที่เกิดจากกิเลส เมื่อจิตรู้เท่าทัน มันจะปล่อยวาง เราจะรู้สึกสบาย เพราะจิตไม่ยึดติดกับเจ้า 3 ตัวที่ว่า ทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงเกิดจากคิด การปล่อยวางต้องปล่อยวางด้วยจิตอย่างรู้เท่าทัน ไม่ใช่ปล่อยวางด้วยคิด เรื่องของธรรมพระพุทธเจ้าถึงแบ่งรูปออกเป็น 1 แบ่งจืตออกเป็น 4 คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน ธรรมมันอยู่ที่ร่างกายเรา ศึกษาจากตัวเราทั้งนั้น จิตที่เกิดสมาธิ จะทำให้เราพิจารณาจิตโดยไม่มีกิเลส 3 ตัว มาสร้างความลำเอียงในการยกจิตขึ้นพิจารณา แต่ไม่ใช่การที่เกิดสมาธิจะทำให้อายตนะเราปิดหมด คือไม่รู้เสียง ไม่รู้กลิ่น อะไรแบบนี้ เสียงเรายังได้ยิน แต่เราต้องรู้เท่าทันครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป