บันทึกของนักวิชาการคนหนึ่ง
ผมเป็นนักวิชาการครับ
ตอนเด็กๆ ผมเรียนเก่ง สอบเข้าได้ที่ 1 ของประเทศ คณะอะไรไม่ขอบอกนะครับ
ตอนนี้ผมเป็นนักวิชาการเป้นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยครับ ผมไม่เข้าใจว่าผมเก่ง ผมมีความรู้เยอะ
เป็นนักวิชาการทางด้านการเมืองการปกครองครับ ทำไมคนยอมรับผมน้อยจัง
ผมชอบออกไปพูดในที่สาธารณะครับ เพื่อให้คนได้รู้จักผม จะได้รู้ว่าผมมีความรู้เยอะๆ ครับ
สังเกตได้ครับเวลาใครได้รับความรัก ได้รับความยอมรับ ผมจะไปว่าเขาไม่ดีต่างๆ
หาให้เจอว่าเขาไม่ดีตรงไหน ผมจะคอยเบรคเขาครับ ไม่ให้เขาได้ดีไปกว่าผม
เอาง่ายๆ คนที่ไม่เคยยอมรับใครเลยเวลาออกทีวีนั่นแหละผมเองครับ
ผมชอบระบบเสรีประชาธิปไตยมากครับ เพราะทุกคนเท่ากัน
แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมไม่ยอมรับความเก่งของผมครับ
ทั้งที่ตอนเด็กๆ ผมก็เห็นเขาให้ผมเรียนแข่งกัน
ใครได้ที่ 1 ก็เก่ง ครูก็รัก แม่ก็รัก พ่อก็รัก
ตอนนี้ผมเดินทางมาเรื่อยๆ ครับตอนนี้เป็นนักวิชาการครับ
แต่ไม่ได้รับความรักที่อยากได้ ในหนังสือไม่มีใครสอน ... จบ