หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล > สนทนาภาษาผู้ประพฤติ
บันทึกธรรม...กรรมฐาน
รวี สัจจะ...:
:054:ไม่เกร็ง ไม่เคร่ง ไม่เครียด ปล่อยจิตสบายๆ โดยมีสติและสัมปชัญญะควบคุมอยู่ ตามดูกาย ตามดูจิต ตามดูความคิด ตามดูการกระทำ
อยู่แบบปกติธรรมดาๆ ทำหน้าที่ของเราไปตามที่ต้องกระทำตามปกติ "ไร้กระบวนท่า แต่ไม่ไร้สาระ" เมื่อก่อนนั้นเรายึดติดในรูปแบบมากเกินไป
ในการปฏิบัติธรรม เราคิดนึกยึดถือว่าการปฏิบัติธรมนั้น ต้องเดินจงกรม ต้องนั่งสมาธิ ต้องยืนกำหนด ถ้าไม่ใช่อริยาบทเหล่านั้นแล้วไม่ใช่การปฏิบัติ เราจะปล่อยจิตไปตามกิเลส จะกำหนดใหม่ก็ตอนเดินจงกรม นั่งสมาธิหรือยืนกำหนดเท่านั้น การปฏิบัติจึงไม่ค่อยจะก้าวหน้า เพราะว่าเรา
ทอดทิ้งธุระนานเกินไปในวันหนึ่งๆ แต่เมื่อเรารู้ เราเข้าใจมากขึ้น เราเห็นข้อบกพร่องที่แล้วมาของเราในการปฏิบัติ จึงได้ปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่องเสียใหม่ คือหันมาเจริญสติในทุกอริยาบทของร่างกาย ไม่ว่าจะทำก็ตาม ทำโดยมีสติและสัมปชัญญะอยู่ตลอดเวลา ตามหลักของ
"มหาสติปัฏฐานสูตร"ในหมวด"อริยาบทบรรพ" มันจึงเป็นการปฏิบัติแบบไร้กระบวนท่า ไร้รูปแบบ"แต่ไม่ไร้สติและสัมปชัญญะ"
:059:นึกถึงคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์ ที่ท่านกล่าวเปรียบเทียบว่า "การปฏิบัติเหมือนกับการหัดเขียนหนังสือ" เริ่มแรกต้องหัดเขียนไปตามแบบไปก่อน จนมีความชำนาญแล้ว จึงเขียนตามความถนัดของเราเอง ซึ่งเรียกว่าลายมือของเรา ก่อนที่จะไร้กระบวนท่านั้น มันต้องผ่านการศึกษาและปฏิบัติมาทุกรูปแบบกระบวนท่า จนมีความช่ำชองเชี่ยวชาญเสียก่อน ก่อนที่จะละทิ้งกระบวนท่าและรูปแบบ"กระบี่อยู่ที่ใจ"
:016:จงเตือนตนเสมอในหลักธรรมเรื่องอัตตา"ตัวกู ของกู"อัตตาจะบดบังสัจจธรรมที่แท้จริง เปิดโลกทัศน์และชีวทัศน์คือการทำลายอัตตา
ภาพมายาจะหายไป สิ่งที่ได้เห็นคือ"สัจจธรรม" :015:
:016:เชื่อมั่น-ศรัทธาในทางธรรม :015:
รวี สัจจะ
วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๓.๐๙ น. ณ ชายป่าห้วยขาแข้ง อุทัยธานี
TTTUTTT:
ขอบคุณครับ...
จะนำไปลองปฏิบัติดูครับ เผื่อผมจะหายซุ่มซ่าม ลงได้บ้าง อิอิอิ...
"ทำอะไรต้องมีสติ" ครับ...{^_^}...
mawin_14:
ขอบคุณครับ วิธีกำหนดสติได้ดีครับ ทำอะไรก็ต้องมีสติก่อนเสมอ :054:
derbyrock:
ขอบคุณครับ สติมา ปัญญาเกิด ครับ
cho presley:
--- อ้างจาก: RaveeSajja ที่ 14 มิ.ย. 2552, 03:08:26 ---
:054:อยู่แบบปกติธรรมดาๆ ทำหน้าที่ของเราไปตามที่ต้องกระทำตามปกติ "ไร้กระบวนท่า แต่ไม่ไร้สาระ"
อย่าไปเสียเวลากับการสร้างภาพให้คนนิยม นับถือ... มันสมองของเรานี่หละ คือคำตอบว่าเราคือ ปัญญาชน..
ดังนั้น พิธีรีตรองมันไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่ใจเรานั่นหละ...
"การปฏิบัติเหมือนกับการหัดเขียนหนังสือ"
เริ่มแรกต้องหัดเขียนไปตามแบบไปก่อน จนมีความชำนาญแล้ว จึงเขียนตามความถนัดของเราเอง ซึ่งเรียกว่าลายมือของเรา ก่อนที่จะไร้กระบวนท่านั้น มันต้องผ่านการศึกษาและปฏิบัติมาทุกรูปแบบกระบวนท่า จนมีความช่ำชองเชี่ยวชาญเสียก่อน ก่อนที่จะละทิ้งกระบวนท่าและรูปแบบ "กระบี่อยู่ที่ใจ"
เราไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร.. แต่ยินดีหากจะมีใครเหมือน.. และไม่จำเป็นต้องตามใคร...
สไตล์ใคร สไตล์มัน... ลางเนื้อ ชอบลางยา...
:016:จงเตือนตนเสมอในหลักธรรมเรื่องอัตตา "ตัวกู ของกู" อัตตาจะบดบังสัจจธรรมที่แท้จริง เปิดโลกทัศน์และชีวทัศน์คือการ
ทำลายอัตตาภาพมายาจะหายไป สิ่งที่ได้เห็นคือ " สัจจธรรม" :015:
ตัวกู ของกู... ตัวมึง ก็ของมึง..
ทุกคนล้วนมีวิถีที่แตกต่างกัน...อาชีพ การใช้ชีวิต ฯลฯ ยึดหลักปฏิบัติที่เป็นสุขที่สุดในชีวิตเรา
เพาะบ่มจิตใจให้มีเมตตากรุณาต่อเพื่อนร่วมโลกทุกคน... แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว..
--- End quote ---
ขอบคุณคร่า.... :009:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
Go to full version