หมู่บ้านมณีริณทร์ ศรีราชา ชลบุรี
๑๔ กุม๓าพันธ์ ๒๕๕๔
วันนี้มีโอกาศได้ลงมาทำธุระสงเคราะห์ญาติโยม ทำให้มีไฟฟ้าที่จะใช้พิมพ์งาน
เพราะต้องรอให้ถ่านโทรศัพท์ที่ชาร์ตไว้นั้นเต็มเสียก่อน จึงจะกลับขึ้นเขาได้
ทำให้มีเวลาที่จะพิมพ์งาน จนกว่าจะได้เวลากลับขึ้นเขา....
เข้าใจโลกก็จะเห็นธรรม
โลกใบนี้ หลายหลาก ซึ่งเผ่าพันธุ์
มาหล่อหลอม รวมกัน ตามพื้นที่
แบ่งแยกตาม เชื้อสาย ที่มากมี
และสิ่งที ศรัทธา มาเหมือนกัน
โลกนั้นอยู่ ของโลก อย่างสงบ
โลกเคารพ ธรรมชาติ ไม่เดียจฉันท์
โลกก็อยู่ ของโลก มานานวัน
โลกมาพลัน วุ่นวาย เพราะผู้คน
คำว่าคน คือคลุกเคล้า ให้เข้ากัน
สาระพัน สาระพัด ความสับสน
เพราะกิเลส ตัณหา พาเวียนวน
ทำให้คน วุ่นวาย ไร้ศีลธรรม
ถืออัตตา มานะ เป็นที่ตั้ง
ต่างมุ่งหวัง ประโยชน์ตน จนถลำ
ให้ความโลภ ความชั่ว เข้าครอบงำ
จิตตกต่ำ ให้วุ่นวาย ไม่ร่มเย็น
คนเหมือนกัน แต่ต่างกัน ที่ความคิด
ต่างมีจิต คิดกัน อย่างที่เห็น
อยากจะมี อยากจะได้ อยากจะเป็น
จึงทุกข์เข็ญ แข่งขัน กันเรื่อยมา
ถ้ารู้จัก ความพอเพียง เลี้ยงชีวิต
รู้ถูกผิด ควบคุม ซึ่งตัณหา
และถ้ายอม ลดละ ซึ่งอัตตา
ก็จะพา โลกสงบ เคารพกัน
เคารพสิทธิ์ เคารพธรรม นำความคิด
รู้ถูกผิด ดีชั่ว ไม่หุนหัน
รู้จักการ เอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือกัน
สมานฉันท์ โลกสงบ เมื่อพบธรรม....
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ เวลา ๑๘.๕๓ น. ณ หมู่บ้านมณีรินทร์ ศรีราชา ชลบุรี