กระดานสนทนาวัดบางพระ

กรอบที่แตกนี้รถล้มหัวกระแทกกับถนนคอนกรีตครับ มึนๆแล้วก็ลุกขึ้นมา
บวกกับวันนั้นเจริญพระกรรมฐานท่านคงส่งให้ยังไม่ถึงคราวตาย...

ที่สอนมาตั้งแต่โบราณกาล
จากคำสอนของพระสงฆ์ผู้เป็นครูสอนหลายๆรูปท่านสอนให้
สวดมนต์พุทธคุณอิติปิโสพาหุงมหากาเป็นชัยชนะของพระตถาคต
เป็นไปเพื่อปัจจัยแห่งพระนิพพานพระที่ท่านสอนไว้ดังยกมาพอสังเขปดังนี้
หลวงปู่บุญวัดกลางบางแก้ว จ.นครปฐมอ้างจากหนังสือตำหรับวัดกลางบางแก้ว
หลวงพ่อจรัญวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรีอ้างจากหนังสือคำสอนของท่าน  เป็นต้นดังนี้แล
พระพุทธเจ้าสอนให้เรามีเมตตาแผ่เมตตาเป็นสุขครับ
ครูบาอาจารย์โดยส่วนใหญ่ท่านก็สอนให้ทำเมตตาอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ถ้าทำเมตตาท่านสอนอย่างนั้นครับ
และส่วนตัวแล้วคงกระพันผมคิดว่าเป็นพลังร้อนเมตตาเป็นพลังเย็น
แคล้วคลาดไม่ต้องเจ็บตัวเลยซักนีดเดียวครับ
สมถะเป็นกำลังของวิปัสสนาครับทุกอย่างเป็นปัจจัตตัง

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบรมครูทรงสอนไว้ว่า
สังขารทั้งหลายย่อมมีความเสื่อมไปเป็นของธรรมดา
จงยังประโยชน์ของตนและผู้อื่นให้ถึงพร้อมเถิด
มรณานุสติปัฏฐานระลึกถึงความตายเป็นอารมณ์ก็ดีครับ
จะได้เตือนสติคลายทิฐิลงได้ว่าอย่าประมาทเตือนตนเอง
ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตายหรือ
เก่งแค่ไหนก็ต้องตายอย่าหลงตัวเอง
ทุกอย่างก็เป็นไปตามกฏพระไตรลักษ์
เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปเป็นของธรรมดา
ถ้าตายแบบมีองค์ภาวนาก็กำไรแต่ถ้าตายแบบไม่มีองค์ภาวนาก็ขาดทุน
ความตายอยู่ใกล้ตัวเราทุกลมหายใจโปรดเถิดพี่น้องเร่งรีบบำเพ็ญเพียรภาวนา
หวังว่าชาติใดชาติหนึ่งคงถึงธรรมอมตะตายสนิทไม่ต้องเกิดอีก สาธุ

กราบนมัสการหลวงพ่อจำเนียร ครับ
สมัยบวชเคยได้ใกล้ชิดท่าน
เรียกได้ว่าแบบประกบติดติดเลย55+ทั้งสะพายย่ามช่วยแจกของ
เช็ดเท้าหลวงพ่อเช็ดมือหลวงพ่อลูกศิษย์ให้หลวงพ่อประทับรอยมือรอยเท้าอ่ะครับ
แล้วก้ได้ลงสีผึ้งที่กระหม่อมกับหน้าผากด้วยหลวงพ่อใจดีมากครับ
มีครั้งนึงหลวงพ่อมาที่นครปฐมมาเป่ายันต์เก้าท่านสาธยายพุทธมนต์ได้ไพเราะมากมากในวัดป่าแห่งนั้นมีมนต์ขลังเหลือเกิน
และอีกครั้งหนึ่งที่นครราชสีมาคนที่โคราชในอำเภอแห่งหนึ่งล้อมหน้าล้อมหลังหลวงพ่อขอของดีจากหลวงพ่อ
หลวงพ่อจะมีคทากับวัตถุมงคลหลายๆอย่างท่านก็เคาะหัวแล้วจะมีที่พรมน้ำมนต์ที่ไม่เหมือนใครเป็นแบบฉีดฉีด
งานนั้นคนล้นหลามแน่นศาลาวัดหลวงพ่อเป็นพระที่มีเมตตามากมากเจิมให้กระทั่งรถไถเป็นภาพที่อยู่ในใจที่ประทับใจภาพหนึ่งในเวลานั้น
หลวงพ่อสอนให้ทำเมตตาทำเมตตาแล้วเดินเข้าไปหามันหลวงพ่อเล่าว่าหลวงพ่อก็ทำอย่างนี้ต่อสู้กับกลุ่มพวกที่ไม่ดี
และในงานนั้นยังมีวัตถุมงคลทั้งที่เป็นวัตถุมงคลฉลองอายุที่เป็นของหลวงพ่อเองนำมาแจกและที่พระลูกศิษย์ให้ปลุกเสก
หนึ่งในนั้นหลังเลิกงานยังมีตะกรุดเชือกแดง16ดอกที่พระลูกศิษย์ของท่านเอามาแจกใครจะรับก็ต้องโดนขวานจามหลังกันทั้งนั้น
แต่ผมไม่โดนเพราะผมบอกว่าผมขอตะกรุดนะครับแต่ผมไม่ลอง55+งานครั้งนั้นเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ได้ใกล้ชิดหลวงพ่อมากมาก
และก็เป็นภาพความทรงจำที่ติดอยู่ในใจตลอดมา... :002:อ่อมีรูปหลวงพ่อด้วยที่แจกเขียนไว้ว่าไม่พูดร้ายไม่คิดร้ายไม่ทำร้าย
ให้ของดีรับของดี...

ไม่เคยเห็นแต่มีอยู่และได้มาบูชา
คดปลวก เขี้ยวหนุมาน และ พระธาตุ ครับ
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยท่านผู้รู้ทุกท่านครับ

ถ้าบอกว่าลอกเอามาก็คงจะฟังดูยังไงอยู่แต่ทว่า
ในโบราณกาลหรือปัจจุบันครูบาอาจารย์ท่านก็มีเวลาที่จะออกไปหาสัจธรรมตามที่ต่างๆ
ก็ไปพบเจอครูบาอาจารย์ของท่านทั้งจะไปทางนอกทางใน
อีกไปศึกษาหาความรู้และกระทำจิตของตนให้เข้าสู่สภาวะรรมต่างๆเป็นไปตามแนวทางแห่งการหลุดพ้นออกจากกิเลศ
ดังตัวอย่างเช่น หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ก็เคยเทศน์ไว้ใจความตอนหนึ่งก็มีว่า
มีอยู่ครั้งหนึ่งหลวงพ่อเข้าสมาบัติก่อนที่จะไปพบหลวงพ่ออีกองค์หนึ่งในป่าซึ่งก็ติดต่อกันทางในไว้แล้ว
หลวงพ่อจรัญท่านก็ออกจากสมาบัติแล้วท่านก็ไปพบหลวงพ่อในป่านามสมมติที่ชาวบ้านเรียกหลวงพ่อในป่าว่าหลวงพ่อดำ
แต่หลวงพ่อจรัญเล่าว่าเจอหลวงพ่อในป่ากี่ครั้งท่านก็ไม่เปลี่ยนไปสังขารต่างๆยังเหมือนเดิม
หลวงพ่อดำท่านก็ตอบว่าอาตมาบำเพ็ญเพียรจนอยู่เหนือขันธ์ทั้งหลายท่านก็ไปทำความเพียรอยู่กับหลวงพ่อดำทำอย่างเต็มที่ที่สุด
และหลวงพ่อดำก็ชวนหลวงพ่อจรัญไปดงพญาไฟไปแพะเมืองผีไปโปรดชาวบ้านแถวนั้นคือไปปราบผีดิบแต่ไฟธรรมดาก็จุดไม่ติด
ต้องใช้เตโชกสิณเผาผีดิบคือใช้กสิณไฟนั่นเองระหว่างที่อยู่ในป่าหลวงพ่อดำจะให้ช่วงเวลาที่หลวงพ่อจรัญต้องอยู่คนเดียว
แต่ท่านหลวงพ่อดำจะไปถึงที่หมายข้างหน้าก่อนเสมอเสมอหลวงพ่อจรัญได้ซักถามหลวงพ่อดำเกี่ยวกับประวัติความเป็นมา
ของท่านหลวงพ่อดำแต่หลวงพ่อดำบอกว่าไม่ให้ยึดติดกับตัวบุคคลและหลวงพ่อดำท่านขึ้นกรรมฐานให้กับหลวงพ่อจรัญ
หลวงพ่อจรัญก็ได้เดินทางไปให้หาหลวงพ่อเกษม เขมโก ท่านหลวงพ่อเกษมเขมโก จึงได้แปล
คาถาบูชาหลวงปู่เทพโลกอุดรให้หลวงพ่อจรัญซึ่งในที่นี้เองหลวงพ่อเกษม เขมโก ท่านบอกกับหลวงพ่อจรัญว่าหลวงพ่อดำในป่านั้นที่จริงแล้วก็คือหลวงปู่เทพโลกอุดร หรือพระอุตตระเถระนั่นเอง และครั้งหนึ่งขณะที่หลวงพ่อจรัญท่านบำเพ็ญเพียรอยู่นั้นพบว่ามีสิ่งๆหนึ่งมาเรียกหน้ากลดท่านท่านจึงใช้เห็นหนอตรวจสอบดูจึงพบว่าเป็นเสือสมิงท่านจึงภาวนาคาถาเมตตา
ของท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังษี
คาถาคือ  เมตตาคุณณังอะระหังเมตตา 3 ครั้ง สิ่งนั้นจึงกลายร่างเป็นเสือสมิงตาแววสีเขียวแล้ววิ่งหนีไป และหลวงพ่อจรัญท่านยังเรียนวิชาคชศาสตร์กับหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ มีอยู่ตอนหนึ่งท่านเล่าว่าท่านหลวงพ่อดำบอกให้ท่านใช้วิชาคชศาสตร์ท่านแผ่เมตตาให้หัวหน้าฝูงของช้างป่าเพราะตัวจ่าฝูงนั้นเทวดาไปบอกให้ฟังรู้เรื่องเมื่อจ่าฝูงหยุดตัวอื่นจึงหยุด และก็มีอีกหลายเหตุการณ์ที่หลวงพ่อเทศน์ให้ฟังแต่ผมจำได้เพียงเท่านี้หรืออย่างในสายวิชาอื่นๆก็มีการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นเช่นเดียวกันโดยมีครูผู้ถ่ายทอดวิชานั้นศิษย์ก็ปฏิบัติตามส่วนจะเกิดผลหรือไม่นั้นก็อยู่ที่ตัวนิ่งเป็นตัวสำเร็จการพากเพียรอดทนตั้งใจและแบ่งเวลาให้ถูกต้องเป็นสิ่งที่สำคัญ หรือในปัจจุบันก็ยังมีให้เห็นอยู่ในหลายที่ที่ลูกศิษย์จะมาขอความเมตตาจากครูบาอาจารย์อยู่เสมอเสมอแต่ท่านจะเห็นสมควรหรือเหมาะสมอย่างไรนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งอยู่ไม่มีครูมันฟุ้งซ่านถ้ามีครูคอยกำกับจะดีมากมากครับผม

ที่กุฎิใหญ่ท่านมีใบคาถาให้นะครับ
การบูชามี2แบบครับ
บูชาด้วยสิ่งของ
และบูชาด้วยการปฏิบัติ(พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญการปฏิบัติบูชามากว่าครับ)
(ทำดีทั้งกายวาจาใจครับ)
มีศีลธรรม ของที่ใช้สัมฤทธิ์ผลแน่ๆ
ถ้าไม่มีคาถาก็บอกกล่าวถึงท่านก็ใช้ได้นะครับ
ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่าถ้าเรานึกถึงท่าน ท่านก็นึกถึงเราครับ
โดยเฉพาะครูบาอาจารย์ที่เป็นอริยะท่านไม่เคยทอดทิ้งศิษย์นะครับ
ท่านสอนไว้อย่างนั้น ผมไม่ได้พูดเองหรอกครับ ขอบคุณครับ

16  พระองค์ตัวเมียก็ใช้ได้นะครับ

อะไรอะไรก็สักแต่ว่าธาตุ
อะไรที่ว่าไม่มีก็อาจจะมี
อะไรที่ไม่เคยเห็นก็ใช่ว่าไม่มี
ทางทุกอย่างพระพุทธเจ้าสอนให้เดินไว้หมด
อย่าว่าแค่เหล็กไหลเลยตอนผมบวชเป็นพระ
ผมได้มีโอกาสติดตามพระอาจารย์รูปหนึ่งท่านชอบอยู่ป่า
ตอนนี้ท่านน่าจะอยู่ในป่าแถบกาญจนบุรี
ผมดีใจมากที่สุดที่ได้ติดตามท่านไปอยู่กับท่านมีประสบการณ์อะไรให้ผมได้คิดหลายอย่าง
การปฏิบัตินั้นเป็นปัจจัตตังรู้ได้เฉพาะตน
เกิดมาในชาตินี้ภูมิใจอย่างยิ่งที่ได้พบพระพุทธศาสนา
และภูมิใจอย่างยิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยได้ติดตาม พระอริยะเจ้า...

วันเสาร์ที่20มีนาคม2553นี้
ตามปฏิทินเขียนว่าขึ้น5ค่ำเดือน5
เป็นวันเสาร์ห้ารึเปล่าครับ
แล้วถ้าใช่ทางวัดมีพิธีอะไรมั้ยครับ ขอบคุณครับ

ถ้าเป็นผมผมก็คงรีบบึ่งมอเตอร์ไซค์ไปหาพระอาจารย์แป๊วครับ.... 
ถ้าเป็นผมก็จะทำบุญทำทานสวดมนต์เจริญศีลสมาธิภาวนาก็คงจะช่วยได้บ้าง
หรือเกิดคับขันจริงๆก็ลองภาวนา เวสสะพุสสะ ดูก็ได้หนิครับ
หัวใจของท่านเท้าเวสสุวรรณผู้ยิ่งใหญ่แห่งจตุโลกบาลควบคุมผีทั้งหลาย
ฝึกจิตครับอาจจะช่วยได้ทำจิตให้เป็นสมาธิไม่ให้อะไรมาเข้ารูตัวเราถ้าเริ่มมีอาการแปลกๆก็อาจจะเอาจิตไปผูกไว้กับพระก็ได้ครับ
หรืออาจจะลุกเดินออกไปจากที่ตรงนั้นก่อนอย่าอยู่กับที่ถ้ามีอาการแปลกๆพยายามรูตัวตลอดครับ
หรือ มุ่งไปเลยครับ ท่านท้าวเวสสุวรรณช่วยลูกด้วย ภาวนา เวสสะพุสสะ ลองดูครับ .. สวัสดีครับรู้น้อยครับตอบได้ไม่มาก..

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ
ดีใจมากที่ได้เจอพระอาจารย์โด่ง
ได้รับการสักยันต์กับท่านด้วยคนสุดท้ายเลย
ท่านใจดีมากสักยันต์น้ำมันให้เวลาเสกนั้นยิ่งประทับใจ
สองมือประทับบนหลังเราแล้วก็เสกเปล่า..สุดยอด...
ท่านเมตตาให้ผ้ายันต์มา2ผืน กราบขอบพระคุณครับ..แหล่มเลย..
ยังได้ส่งพระอาจารย์ขึ้นรถกับวัดด้วยครับ
ภาพประทับใจอีกภาพที่ยังจำอยู่ในใจคือ
ท่านยกมือขึ้นยิ้มแล้วท่านก็บอกว่ากลับแล้วนะ.....

       แค่คนเดินดิน คนธรรมดา ไม่มีราคา ไม่มีคุณค่าใด
    ไม่ใช่ผู้วิเศษ อย่างใครใคร
 มีแต่ตัวและหัวใจเท่านี้.. ที่พอจะให้เธอ
ไม่ยึด ไม่ติด ไม่ทุกข์ครับ

สายสิญหลวงปู่อั๊บวัดท้องไทรผูกข้อมือให้ตอนขึ้นไปเป่าครอบยันต์แม่พิมพ์ครับแล้วก็ชานหมากหลวงปู่แย้มวัดสามง่ามครับ

ไม่ได้ขุดกระทู้นะคร้าบ แต่เจอมากับตัว
เสื่อมยาก
ผมรับการสักยันต์ เป่ากระหม่อม เจิม
ที่วัดบางพระนี่แหล่ะครับผมว่าเสื่อมยากจริงๆ
หลายๆครั้งผมทั้งพูดและบางครั้งก็มีทำบ้างที่คิดว่าผิดแรงๆ
(บางครั้งกับบุพการีด้วย พ่อ แม่ ผมนี่แหล่ะครับ)
แต่ของก็ยังอยู่ทั้งด้านเจ็บตัวเล็กน้อยหรือไม่เจ็บเลย
หรือแคล้วคลาดด้านนี้ได้รับการคุ้มครองหลายครั้งมาก
ซึ่งเป็นเรื่องดีที่สุดไม่เจ็บตัวเลย
ด้านเมตตาก็ยังใช้ได้แหล่มอยู่
อัปปะมาโณ พุทโธ พระพุทธเจ้ามีคุณอันหาประมาณมิได้
อัปปะมาโณ ธัมโม  พระธัมเจ้ามีคุณอันหาประมาณมิได้
อัปปะมาโณ สังโฆ พระสงฆ์เจ้ามีคุณอันหาประมาณมิได้
ผมคิดว่าถึงแม้จะเหลือแต่รูปเปล่าๆผมก็ยังนับถือครับผมคิดว่าอย่างนั้น....

ยิงไม่ออก
ให้คำหยาบยิงออกเข้าทวาร(ปาก)แต่ไม่ตาย
แน่นอนจริงๆ เจ้าของพระพิมพ์นี้ที่เค้าให้ผมมาเค้าเล่าให้ฟังว่าอย่างนั้นครับ
(องค์นี้พิเศษด้วยมีเกษาหลวงปู่ครับ)
 ขอบคุณด้วยครับสำหรับพระที่เอ็มให้มา  ลงมาเมืองทีไรเอาของดีมาฝากทุกครั้ง
อยากจะบอกว่า  เกรงใจครับ แต่ก็ขอบคุณมากครับกับน้ำใจไมตรีดีดีที่มีให้ตลอดครับ ขอบคุณครับ
อ่อ หลวงพี่แทนท่าน เลื่อนเป็นพระสมุห์หรือพระใบฎีกานี่แหล่ะครับไม่ค่อยแน่ใจน้องบอกมาอีกที
ไว้มีโอกาสคงเจอกันอีกครับ ยินดีรับใช้ครับ....

ทำเป็นเล่นไปนะคร้าบมันอาจะร้อง
แล้วไม่มีตัวก็ได้นะครับเวลาที่ใครจะตายหน่ะ555+

ถือ (ก็) หนัก วาง (ก็) เบา เคยมีคนไปกราบทูลถามพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าพระองค์ให้เหลือเพียงสั้นๆ ทว่า ครอบคลุมใจความทั้งหมดแห่งพระพุทธศาสนา พระองค์ตรัสว่า หากจะให้สรุปเช่นนั้น ก็ขอสรุปเช่นนั้นก็ขอสรุปว่า ใจความแห่งคำสอนของพระองค์ขึ้นอยู่กับประโยคที่ว่า “สัพเพ ธัมมานาลัง อะภินิเวสายะ ใดใดในโลกอันบุคคลไม่ควรยึดติดถือมั่น” ทำไมจึงไม่ควรยึดติดถือมั่น เพราะที่ใดมีความถือมั่น ที่นั่นก็มีความทุกข์ ความทุกข์ขยายตัวตามระดับความเข้มข้นของความยึดติด ยึดมาก ติดมาก จึงทุกข์น้อย ไม่ยึด ไม่ติด จึงไม่ทุกข์ ความไม่ยึดติดถือมั่น กล่าวอีกอย่างหนึ่งว่า “ความปล่อยวาง” ทำไมจึงต้องปล่อยวาง เพราะทุกอย่าง “มีความว่าง” มาแต่เดิม คนที่หลงกอด “ความว่าง” โดยคิดว่าเป็น “ความมี” ทำไมจะไม่ทุกข์ ? พระบวชใหม่รูปหนึ่ง เดินบิณฑบาตผ่านชุมชนแห่งหนึ่งซึ่งมีผู้คนจอแจ ขณะเดินสำรวมก้มหน้าแต่พอประมาณ เพื่อเดินผ่านชุมชนไปอย่างช้าๆ นั้นเอง จู่ๆ ก็มีชายวัยกลางคนคนหนึ่งใส่สูท ผูกเนคไท สวมแว่นตาดำเดินเข้ามาหาท่าน พร้อมทั้งชี้หน้าด่าท่านอย่างสาดเสียเทเสีย พระรูปตกตะลึง รีบเดินหนี แต่แม้ท่านจะเดินหนีชายคนนั้นพ้นแล้ว แต่เสียงด่าของเขายังคงก้อง อยู่ในโสตประสาทของท่านอย่างชัดถ้อยชัดคำ เมื่อกลับถึงวัด พลันที่คิดถึงเหตุการณ์ ที่ตนถูกชี้หน้าด่ากลางฝูงชน พระหนุ่มก็รู้สึกโกรธจนหน้าแดงก่ำ ยิ่งคิดต่อไปว่าชายคนนั้นมาชี้หน้าด่าตน ซึ่งเป็นพระและตนเองก็จำได้ว่า ตั้งแต่บวชเข้ามาในพระธรรมวินัย ก็ยังไม่เคยทำอะไรผิด คิดมาถึงขั้นว่า ตนไม่ผิด แต่ทำไมตนต้องถูกด่า ยิ่งเจ็บ ยิ่งแค้น วันที่ท่านถูกด่ากลางชุมชนนั้นเป็นวันศุกร์ แต่ตกถึงเช้าวันจันทร์ท่านก็ยังไม่หายโกรธ เช้าวันจันทร์นั้น พระบวชใหม่ประคองบาตร เดินผ่านชุมชนนั้นเหมือนเดิม ท่านพยายามสอดส่ายสายตามองหาชายคนเดิม ตั้งใจว่าวันนี้จะต้องถามให้รู้เรื่อง ว่าเหตุจึงมาชี้หน้าด่าตนเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว ยิ่งพยายามค้นหา กลับยิ่งไม่พอ ท่านจึงเดินสำรวจรับอาหารบิณฑบาตต่อไป จนได้อาหารเต็มบาตรแล้วจึงเดินกลับวัด ระหว่างทางกลับวัด โดยไม่คาดฝัน พระหนุ่มทอดสายตาไปพบกับชายคนหนึ่งสวมสูท ผูกเทคไท ใส่แว่นตาดำ ท่านอุทานในใจว่า “อ๋อ เจ้าคนนี้เองที่ด่าฉันเมื่อวันศุกร์” ภาพที่เห็นก็คือ ชายแต่งตัวดีคนนั้น นอนหลับหมดสติอยู่ข้างศาลเจ้าแห่งหนึ่ง ข้างๆ ตัวเขามีขวดเหล้าล้มกลิ้งอยู่ พอท่านพยายามเดินเข้าไปมองใกล้ๆ เขาจึงเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา พอเห็นท่านเท่านั้นชายคนนั้นก็ร้องขึ้นมาว่า “ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นกล้าฯ บัดนี้ พระองค์ทรงกลับมาครองอยุธยาอีกครั้งหนึ่งแล้วกระนั้นหรือ...” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นกำเฉิบๆ พลันที่ท่านประเมินว่าชายแต่งตัวดี คนที่ชี้หน้าด่าท่านเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว เป็นคนบ้าที่มาในร่างของคนแต่งตัวดีเท่านั้นเอง ความโกรธที่ก่อตัวเป็นเมฆดำทะมึน อยู่ในใจของท่านมานานถึงสามวัน ก็พลันอันตรธานไปอย่างง่ายดายชนิดไร้ร่องรอย ทำไม เราจึงปล่อยวางต่อคนบ้าได้ง่ายดายเหลือเกิน ? แต่กับคนปกติ ทำไม เราจึงมีความรู้สึกว่าต้องเอาเรื่องราวให้ถึงที่สุด ?

หลวงพ่อจรัญ  วัดอัมพวัน
ท่านสอนว่าเมื่อไม่สบายใจให้เอาพระเข้าตัวคือ
ท่านสอนให้สวดอิติปิโสเท่าอายุคือทำดังนี้
เราก็สวดมนไหว้พระตามปกติครับแล้วก็เริ่มบทอติปิโสพาหุงมหากา
1สวดอติปิโส พาหุง มหากา 1 จบ
2.สวดอิติปิโสในห้องพระพุทธเท่าอายุให้สวดมากกว่าอายุตัวเอง1จบครับ
อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ
วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสสะธัมมะสาระถิ สัตถาเทวะมนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ.
คือ ถ้าเราอายุ23 เราก็สวดห้องพระพุทธ 24
เสร็จแล้วเราก็กรวดน้ำแผ่เมตตาครับ

ถ้าตามหลักธรรมแล้วเราๆท่านๆก็ต้องอยู่กับสภาวะนั้นๆได้โดยไม่เอาจิตไปยึดติดกับสภาวะนั้นๆแต่
ใช้สติใช้ปัญญาพิจารณาไตร่ตรองหาทางแก้ไขทุกปัญหาย่อมมีทางออก
ดั่งคำพระท่านสอนว่าอย่าไปยึดมั่นถือมั่น
สรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นอนัตตาทุกคนมีกรรมเป็นของตนเองผมเชื่ออย่างนั้นครับ
บางคนอาจจะคิดว่าเราทำไมต้องมาเป็นอย่างนี้บ้างอย่างนั้นบ้าง
หรือมีบางคนอาจจะคิดน้อยใจว่าเอ๊ะเราทำดีนะแต่ทำไมเราถึงตกอับอย่างนี้
ทั้งหมดทั้งมวลนี้ผมเชื่อว่าเป็นผลจากกรรมเก่าที่เราทำไว้ในอดีตชาติ
อดีตเราอาจจะไม่รู้ว่าเราทำอะไรไว้บ้างแต่ ณ ปัจจุบันชาตินี้ได้เกิดมาเป็นคน
เราก็ควรสร้างแต่กุศลกรรมอันดีงามอยู่เป็นนิจ ละความชั่วต่างๆหมั่นสร้างทางบุญ
ก็คงจะช่วยเราบรรเทาเบาบางสิ่งร้ายๆลงได้ครับ
ทำดีต้องได้ดีแน่นอนครับทำชั่วต้องได้ชั่วอย่างแน่แท้
หมั่นทำความดีสร้างทางบุญกันเถอะครับ
เพราะเราๆท่านๆก็ยังไม่รู้ว่าในยุคข้างหน้าอันไม่ใกล้ไม่ไกลนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้หรือสรรพสัตว์ทั้งหลายบ้าง.......

เห็นด้วยกับความคิดที่ว่ามีชื่อของสมาชิกที่เสื้อแล้วก็อาจจะมีมีเลขลำดับสมาชิกด้วยก็สวยดีครับ

เหรียญที่ระลึกครบรอบ 72 ปี (หลวงพ่อเกษม เขมโก จ.ลำปาง)
รุ่นที่เห็นนี้ทันหลวงพ่อรึเปล่าครับ (เพิ่งได้มาจากราชบุรี1เหรียญครับ)ขอบคุณครับ


เพิ่มเติมครับเห็นว่าน่าสนใจ copy มาจากเว็บบอร์ด xxxxxx.com(ขออนุญาตินะครับเป็นเว็ปซือขายพระเครื่องครับ)
ประวัติหลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง
ประพฤติธรรมอุกฤต
หลวงพ่อเกษม เขมโก แห่งสำนักปฏิบัติธรรมสุสานไตรลักษณ์ (ศาลาดำ) โดยปกติวิสัยของท่านเป็นผู้ที่พูดแต่น้อยอยู่แล้ว เมื่อท่านตั้งจิตอธิษฐานที่จะมุ่งมั่นในทางปฏิบัติธรรม ท่านจึงเว้นการสนทนากับผู้คนโดยสิ้นเชิง ดังมีเรื่องเล่ากันต่อมาว่าสมัยที่หลวงพ่อเดินทางไปจำพรรษาในป่าช้าศาลาวังทาน ตลอดสิ้นการพรรษาหลวงพ่อจะไม่ยอมเอ่ยปากเป็นคำพูดกับใครเลย เมื่อมีผู้เดินทางไปกราบนมัสการท่าน ท่านจะนั่งสงบนิ่ง โดยการวางเฉยถืออุเบกขาธรรมตลอด ซึ่งเรื่องนี้ต่อมาจึงน้อยนักน้อยหนาจะมีผู้เดินทางไปรบกวนหลวงพ่ออีก นอกจากบุคคลที่มีความประสงค์ที่จะนำภัตตาหารไปถวาย เมื่อถวายอาหารหลวงพ่อรับประเคนเสร็จ ผู้ที่มีจิตศรัทธาผู้นั้นก็กราบลาหลวงพ่อกลับสู่บ้านของตน จนกระทั่งสิ้นกาลตลอดพรรษานั้นจึงไม่มีใครเลยสักคนเดียวที่จะได้รับฟังคำพูดที่เปล่งออกมาจากปากของหลวงพ่อ

ปฏิบัติธรรมท่ามกลางแสงแดด
มีอยู่มากมายในการประพฤติวิปัสสนากรรมฐานของหลวงพ่อเกษมที่ท่านได้บำเพ็ญเพียรมา อย่างเช่นเรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อออกไปนั่งบำเพ็ญสมณธรรมท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุเป็นเวลาหลายวันคือตอนเช้าหลังจากที่หลวงพ่อกระทำภัตตกิจเสร็จสิ้นแล้ว ก็จะออกจากกุฏิ (กระท่อมที่มุงด้วยหญ้า) แล้วไปนั่งบำเพ็ญภาวนา เริ่มจาที่แสงแดดอ่อน ๆ ในตอนเช้าและก็เริ่มร้อนแรงตามลำดับ แต่หลวงพ่อท่านไม่เคยที่จะแสดงอาการสะทกสะท้านเลยแม้สักนิดเป็นเรื่องที่อัศจรรย์ใจแก่ผู้ที่ได้ไปเห็นหลายคนเช่นกันที่หลวงพ่อท่านนั่งบำเพ็ญอยู่อย่างนั้นหลายสิบวัน จนกระทั่งผิวหนังของหลวงพ่อออกสีคล้ำแทบจะเป็นรอยไหม้ เคยมีผู้มีจิตเป็นมหากุศลสงสารหลวงพ่อเคยนำเอาร่มไปกางกั้นกันแสงแดด แต่หลวงพ่อท่านก็ไม่ยินดีและยังบอกว่า ขออย่าได้ทำลายความตั้งใจของท่านเลย และชาวบ้านย่านนั้นจำต้องเอาร่มออกจากสถานที่ที่หลวงพ่อนั่งบำเพ็ญเพียร เพื่อให้เป็นไปตามความประสงค์ของหลวงพ่อ

ครั้นถึงฤดูฝนมาถึงหลวงพ่อก็จะนั่งสมาธิท่ามกลางสายฝน เหมือนไม่ได้มีธรรมชาติใด ๆ เกิดขึ้นกับท่าน ร่างของท่านยังคงนั่งสงบ เม็ดฝนจะตกมามากมายเพียงใดก็ตามหลวงพ่อก็ไม่เคยแสดงความหวั่นไหว จนกระทั่งหน้าฝนผ่านไปย่างเข้าสู่ฤดูหนาวซึ่งชาวเราทั้งหลายย่อมทราบกันดีว่า หน้าหนาวในเมืองไทยเรานั้น ดินแดนทางภาคเหนือนั้นชื่อว่ามีความหนาวเหน็บยิ่งนัก หลายครั้งที่อากาศหนาวถึงกับลบหลายองศา แต่ทว่าหลวงพ่อเกษมนั้นท่านมีขันติธรรมเป็นเลิศ ท่านได้กระทำสิ่งที่บุคคลทั้งหลายกระทำได้ยาก ท่านได้ทำการพิสูจน์จิตใจของท่านด้วยความเด็ดเดี่ยวหาผู้ใดเทียมได้

ด้วยความที่หลวงพ่อกระทำเหตุอันเป็นเรื่องอัศจรรย์ปานนี้ หลายครั้งที่เคยมีผู้เข้าไปถามหลวงพ่อว่า ระหว่างที่หลวงพ่อนั่งอยู่ท่ามกลางแสดงแดดที่มีอุณหภูมิ ระดับ 30-40 องศานั้น หลวงพ่อไม่ร้อนบ้างหรือ เพราะอย่าว่าแต่จะให้คนธรรมดาสามัญอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ ต้องออกไปนั่งท่ามกลางแดดเปรี้ยงอย่างนั้นเลย แม้แต่อยู่ในร่มเราก็ร้อนกันจนต้องอาบน้ำเพื่อผ่อนคลายความร้อนอยู่แล้ว แต่นี่หลวงพ่อกลับนั่งท่ามกลางเปลวแดดทั้งวันท่านไม่รู้สึกว่าร้อนหรือ?

ต่อคำถามที่ผู้คนมักจะถามหลวงพ่อทำนองนี้บ่อย ๆ ซึ่งท่านมักจะตอบเพียงว่า “เมื่อร้อนเราก็อย่าไปร้อนกับมัน แม้มีฝนเราก็อย่าได้ไปกังวลกับมัน เมื่อมันหนาวเราก็อย่าไปหนาวกับมัน”

จากคำกล่าวของหลวงพ่อเป็นเช่นนี้ หากว่าเราท่านไม่ได้นำเอาคำกล่าวของท่านมาพิจารณาให้ถี่ถ้วนก็ดูเหมือนว่าเป็นเพียงคำพูดแบบธรรมดา แต่หากจะนำมาใคร่ครวญดูแล้วหลวงพ่อเกษมท่านได้แสดงธรรมขั้นสูงที่ท่านได้สำเร็จแก่ผู้ที่ได้เข้าไปกราบนมัสการเรียนถามแล้วคือ การไม่ไปยึดมั่นถือมั่นกับความทุกข์อันเกิดแต่ธรรมชาติ สามารถแยกแยะระหว่างความทุกข์ในกับทุกข์ภายนอกสามารถแยกจิตออกจากสภาพแวดล้อมได้อย่างสิ้นเชิง

หลวงพ่อเกษมกับหลวงปู่ดู่ แห่งวัดสะแก ท่านทั้งสองเป็นสหธรรมิกกันครับ ท่านติดต่อกันทางจิต หลวงปู่ดู่ท่านได้เคยบอกลูกศิษย์ที่จะไปกราบหลวงพ่อเกษมไว้ว่า "อย่าไปลอง ให้ไปจริง ๆ ไปขอพรท่าน ท่านเป็นพระอรหันต์"

คาถาบูชา
ตั้งนะโม (3 จบ)

โอกาสะ โอกาสะ อาจาริโย เมนาโถ ภันเต โหตุ
อายัสสะมา เขมโภ ภิกขุ เมนาโถ ภันเต โหตุ
(3 จบ)

 

ยอดไปเลยครับ
แล้วยันต์ห้าแถวด้านหลังนี้
ช่วยเพิ่มเติมอีกนิดได้มั้ยครับว่าตำหรับไหนครับ

เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ็ดในสิ่งที่เชื่อ

เหอะๆลืม  อดดูเลย
มั่วแต่นั่งทำงานวิจัยกับเพื่อนอยู่พลาด..

มฌิมาปฏิปทาดีที่สุด
ไม่ตรึงไปไม่หย่อนไป

เคยขอตะกรุดหลวงปู่แผ้วจากหน้ารถยนต์ของเพื่อนมา
แล้วเอากรอบออกคลี่ตะกรุดออก
แล้วก็ม้วนกลับดังเดิม
แล้วนำมาถักใส่เชือกให้น้องใส่ข้อมือ
น้องบอกว่าดีเยี่ยมพุทธคุณสุดยอดเหมือนเดิม
ตะกรุดดอกสีเงินๆ
ของหลวงปู่แผ้ว
ข้างในจารอักขระแล้วก็มีข้อความส่วนหนึ่ง

เนื่องด้วยในวันที่1มีนาคม2552นี้จะเป็นวัน
พระราชทานเพลิงศพพระราชปริยัติโมลี(โสภา  เขมสรโณ)
รองเจ้าคณะจังหวัดนครปฐม
ปธ.9 MA.บาลีสันสฤต
เจ้าอาวาสวัดพระงามพระอารามหลวง
กำหนดการมีดังนี้
10.00น.  พระสงฆ์ทรงสมณะศักดิ์เจริญพุทธมนต์
11.00น.  ถวายเพลแด่ภิกษุสามเณร 400 รูป
16.00น.  พระราชทานเพลิงศพ
ขอเชิญศิษย์ยานุศิษย์ร่วมแสดงความอาลัยเป็นครั้งสุดท้าย
โดยพร้อมเพรียงกันในเวลาและวันดังกล่าว
ณ.วัดพระงามพระอารามหลวง จ.นครปฐม

10.00น.พระสงฆ์ทรงสมณะศักดิ์10รูปสวดพุทธมนต์ ขอแก้ไขครับ

พระผงของขวัญ
หลังสัมมาอะระหัง
งดงามเข้มขลัง

เนื่องด้วยในวันที่1มีนาคม2552นี้จะเป็นวัน
พระราชทานเพลิงศพพระราชปริยัติโมลี(โสภา  เขมสรโณ)
รองเจ้าคณะจังหวัดนครปฐม
ปธ.9 MA.บาลีสันสฤต
เจ้าอาวาสวัดพระงามพระอารามหลวง
กำหนดการมีดังนี้
10.00น.  พระสงฆ์ทรงสมณะศักดิ์เจริญพุทธมนต์
11.00น.  ถวายเพลแด่ภิกษุสามเณร 400 รูป
16.00น.  พระราชทานเพลิงศพ
ขอเชิญศิษย์ยานุศิษย์ร่วมแสดงความอาลัยเป็นครั้งสุดท้าย
โดยพร้อมเพรียงกันในเวลาและวันดังกล่าว
ณ.วัดพระงามพระอารามหลวง จ.นครปฐม

คนเกิดวันเสาร์เกิดมาวันเสาร์พระประจำวันเกิดก็คือพระปางนาคปรก
คนเกิดวันพฤหัสพระประจำวันที่เกิดก็ปางสมาธิ
และก็ตามแต่ละวันที่เกิดมาก็จะมีพระประจำวันเกิด
ไม่จำเป็นต้องสะดุ้งกลับก็ได้มั้งคร้าบ..555+

ผมสักของอ.โบ้มาคับเป็นดำดื้อ ส่วนมากพวกนักเลงจะเอา ผมก็ได้ไปตัวหนึ่ง รู้สึกว่านิสัยเปลี่ยนสิ้นเชิง

เหอะๆทำไมต้องเป็นแต่พวกนักเลงด้วยครับ
คนธรรมดาก็สักได้555+
ส่วนนิสัยอยู่ที่ว่าเราคุมของหรือของคุมเรามากกว่า
ผู้หญิงก็สักได้ครับ
ท่านเอาทิชชู่ลองมือครับตอนสักหน่ะ

ปีนี้จะต้องไปให้ได้อย่างแน่นอนครับผม

เมื่อคืนใครฟังเดอะช็อกบ้างครับ
พี่ป๊องอ่านข้อความของพี่เอด้วยคร้าบ
ไหว้ครูหลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ
7มีนาคม 2552 เวลา 9.39 น. เอบางแค

งามครับ เขี้ยวเสือไฟ คาราบาว หรือปล่างพี่ 

ฮ่าๆ เขี้ยวเสือไฟหาได้สำคัญแต่ใจเจ้านั้นแหล่ะที่วิเศษเลิศเลอ(อย่าโกรธกันนะครับหยอกเจ้าของกระทู้เล่นเฉยๆ)

อ้างจาก: nok2009 ที่ 09 ก.พ. 2552, 01:25:49

เสื้อยืดสีดำ ฟรีไซด์ครับ  ด้านหน้าของเสือครับ

ด้านหลังของเสื้อครับ มอบให้แก่ผู้ที่ร่วมทำบุญ ทำบุญได้ที่กุฎิหลวงพ่ออภิญญาครับ วันเสาร์ 14 ก.พ. 52 นะครับ เช่าบูชาได้เลยครับไม่ต้องสั่งจอง
(จำนวนจำกัด)
ต้องขอโทษท่านโองการนะรังสี ด้วยนะครับ ทำให้สับสบ เพราะเป็นคนละชุดกันครับ ขอโทษอีกครั้งหนึ่งครับ

ไม่ทราบว่าตอนนี้ยังมีเหลืออีกมั๊ยครับเสื้อที่ว่าทำบุญ 100 บาทแล้วได้ครับ
แล้วจำนวนมีประมาณกี่ตัวครับตอนนี้เหลืออีกสักกี่ตัวครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับที่ตอบ

เสือแบบในรูปชุดนี้พระอาจารยอภิญญา เสกถวาย 4 รอบครับท่าน

มีเข้ามาแล้วก็จากไปเรื่อยเปื่อย
เมื่อไหร่มันจะนิ่งซักที
บทจะไม่มีก็หายกันไปเลย
บทจะมาก็มากันเยอะเลย
ไม่เที่ยงจริงๆ
ตอนนี้ 10 โมงกว่า 555+
ขอให้ทุกคนทุกคู่มีความสุขในวันนี้นะครับ
และตลอดไปด้วย

ตอบหน่อยเถอะครับพี่ท่าน
ว่าพี่ท่านสักจากพระอาจารย์หรือว่าอาจารย์ท่านไหนมาครับ
งดงามจริงๆช่วยทำความให้กระจ่างด้วยครับ
หลังพี่ท่านผมชอบตั้งแต่แรกเห็นตอนเข้ามาในบอร์ดใหม่ๆ
ขอบคุณมากครับ

ไม่เดือดร้อนตัวเอง
ไม่เดือดร้อนผู้อื่นเป็นพอครับ

อู้ย ผมมีอยู่เหรียญ นึงอ่ะครับ
สีดำ มีมุม เยอะมากแต่ไม่ได้นับอ่ะครับ
น่าจะของแท้ เพราะ หลวงพ่อ นั่ง แล้วมือข้างซ้ายยกขึ้น
แต่ ราหูผมไม่ได้สังเกตุ ว่ามีหูเดียวหรือ สองหู  และพระที่ตรงจมูก
แต่น่าสวมขึ้นคอน่ะ
สุดยอด

เหรียญปั๊มรูปเหมือนหลวงพ่อแช่มรุ่นแรก
ต้องดูดีดีครับเก๊ก็เยอะ

ปาฏิหาริย์แห่ง ยาวิเศษอนันตคุณ พระพุทธวิถีนายก(บุญ ขันธโชติ)วัดกลางบางแก้ว อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม
   ยาจินดามณี เป็นยาที่มีคุณวิเศษมีชื่อเสียงโด่งดังของวัดกลางบางแก้ว  มาอย่างยาวนาน  ขณะเดียวกันตำรับยาของวัดกลางบางแก้วก็มีอีก2ขนาน  คือยาวิเศาอนันตคุณ  และรัตนวาโย
   แต่2ขนานหลังนี้ไม่เป็นที่รูจักเท่ายาจินดามณีด้วยไม่ได้ทำขึ้นต่อเนื่องและแพร่หลายอย่างยาจินดามณี
   คุณวิเศษแห่ง  ยาวิเศษอนันตคุณของหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว  เป็นเช่นใดในหนังสือ  พิพิธภัณฑ์พระพุทธวิถีนายก  ที่อาจารย์สุธน  ศรีหิรัญ  ได้เรียบเรียงเรื่องราวของหลวงปู่บุญไว้  มีกล่าวถึง
   โปรดอ่าน
   อีกเรื่องหนึ่งในเรื่องการบำบัดรักษาคนป่วยของหลวงปู่บุญที่เล่าสืบต่อกันมาและยังคงอยู่ในความทรงจำของผู้ใหญ่บางคนในย่านแม่น้ำนครชัยศรี  คือ  เรื่อง  ของแป๊ะซุ้น
   แป๊ะซุ้นเป็นคนจีนคนหนึ่งอายุกว่า50ปี  กับลูกชายของแกวัยหนุ่ม  สองคนพ่อลูกมีอาชีพเป็นช่างไม้พเนจร  รับจ้างทั่วไปเกี่ยวกับงานช่างไม้  ระเหเร่ร่อนมาจากไหนไม่มีใครทราบ  ก็เมื่อแป๊ะซุ้นกับลูกชายของแกมาถึงวัดกลางบางแก้วในลักษณะที่แป๊ะซุ้นเป็นโรคพุพอง  น้ำเหลืองไหลเต็มตัวเป็นปุ่มเป็นปมไปทั่วร่างกาย  คนเรียกว่า  หูหนาตาเล่อ  หรือ  ไทกอ  อะไรเทือกนั้นไปไหนมาไหนมีแต่คนรังเกียจงานรับจ้างงานช่างไม้ของแกก็คงไม่มีใครจ้าง
   เมื่อมาถึงวัดกลางบางแก้ว  ลูกชายก็มานอนพักอยู่ที่ใต้ถุนศาลาการเปรียญ  พาเตี่ยมานอนอยู่ที่นั่น  แล้วตัวเองก็ออกไปรับจ้างทำงานหาเงินมาเลี้ยงเตี่ยหลังจากมาอยู่ได้ไม่กี่วันก็รู้ไปถึงหลวงปู่บุญ
   หลวงปู่บุญก็บอกกับครูหลอมว่าจะทำยา  วิเศษอนันตคุณ  ให้ตาแป๊ะนอนเป็นไทกอใต้ถุนศาลา  จึงพากันไปหาเครื่องยามาจนครบ  หลวงปู่ก็ปรุงยาจนเสร็จสรรพให้คนไปเรียกลูกชายของแป๊ะซุ้นมาพบ  แล้วมอบยาให้กำชับให้เตี่ยกินให้ครบตามที่สั่ง  แล้วบอกลูกชายแป๊ะซุ้นว่าไม่ต้องไปหางานทำท่านจ้างทำกุฏิพระที่วัด  ข้าวปลาอาหารให้มาเอาที่กุฏิท่านไปให้เตี่ยกินและกินอยู่กับท่าน  ทั้งให้พาแป๊ะซุ้นไปพักอยู่ที่ห้องข้างล่างหอฉันที่
ว่างอยู่
   แป๊ะซุ้นกินยาวิเศษอนันตคุณของหลวงปู่อยู่ไม่นาน  อาการก็ขึ้นเป็นลำดับ  จนกระทั่งหายเป็นปกติสามาถทำงานได้  ก็ช่วยลูกชายทำงานสร้างกุฏิพระที่วัดกลสงบางแก้ว  หลวงปู่จ่ายค่าแรงให้ทั้งแป๊ะซุ้นและลูกชายไม่ยอมรับ  บอกว่าบุญคุณของหลวงปู่มีมากกว่าขุนเขาเกินกว่าค่าแรงที่หลวงปู่มอบให้ไม่สามารถรับค่าแรงได้  จะทำกุฏิพระถวายเป็นสิ่งตอบแทน  หลวงปู่ก็ไม่ขัดศรัทธา
   ระหว่างนั้นแป๊ะซุ้นมักจะบอกใครๆอยู่เสมอว่า  ยาวิเศษอนันตคุณ  ของหลวงปู่บุญเป็นยาวิเศษ  แม้แกเป็นไทกอไม่มียาอะไรรักษาหายก็ยังกินแล้วหายได้  คนที่ได้ยินแป๊ะซุ้นเล่าก็นึกว่า  หลวงปู่มียาวิเศษจริงๆใครๆป็นอะไรก็มาหาหลวงปู่และมักจะมาบอกกับหลวงปู่ว่ามาขอ ยาวิเศษอนันตคุณแหลวงปู่ต้องเรียกแป๊ะซุ้นไพบแล้วบอกว่า  บาอั๊วไม่ใช่ยาวิเศษแต่ชื่อว่าวิเศษอนันตคุณ  เป็นชื่อยาไม่ใช่วิเศษ  รักษาอะไรก็หายหมดทุกอย่าง  คนตายแล้วก็ฟื้นได้ไม่ใช่แบบนั้น
   คนที่ได้ยินได้ฟังแป๊ะซุ้นไปแล้ว  ก็ยังเชื่อกันว่าหลวงปู่มียาวิเศษจริงๆกันมาก  จนกระทั่งวันหนึ่งมีคนมาหาหลวงปู่ที่กุฏิปลูกใหม่  ขณะที่ท่านกำลังดูแป๊ะซุ้นและลูกชายสร้างกุฏิอยู่  ก้มลงกราบหลวงปู่กับพื้น  เขาเป็นชายวัยกลางคนมีท่าทางตื่นตระหนก  ละลำละลักกลาวกับกลวงปู่บุญว่า
   หลวงปู่ช่วยผมด้วย  ขอยาวิเศษให้แม่ผมเถอะครับ  แม่ผมเพิ่งสิ้นลมไปเมื่อสักครู่เดี๋ยวนี้เอง
   หลวงปู่ได้ยินดังนั้นก็ตกใจ  หันไปมองแป๊ะซุ้นซึ่งได้ยินเรื่องราวที่ชายคนนั้นพูดกับหลวงปู่โดยตลอด  แป๊ะซุ้นเห็นหลวงปู่หันมามองถึงกับก้มหน้าหลบ  สำนึกได้ว่าเพราะแกเที่ยวไปพูดกับคนว่า  หลวงปู่มียาวิเศษ  คนจึงเข้าใจผิด  ขนาดคนตายแล้วลูกชายยังมาขอรับยาวิเศษจากหลวงปู่  หวังให้แม่ฟื้น
   หลวงปู่ถอนหายใจไม่รู้จะทำประการใดดี  จึงนั่งหลับตานิ่งอยู่พักใหญ่ชายที่มาหาหลวงปู่ก็นั่งกระสับกระส่ายได้แต่ซ้ำซี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีกว่า
ขอยาวิเศษให้แม่เถอะ
   ระหว่างที่หลวงปู่นั่งหลับตาอยู่นั้น  ท่านพิจารณาอะไรไม่มีใครทราบได้
แต่พอท่านลืมตาขึ้นมาแล้ว  ท่านบอกกับชายผู้นั้นว่า
ตามฉันมา
   ท่านเดินนำหน้าชายผู้นั้นซึ่งชื่อแฉล้มเป็นลูกชายแม่ชื่น  คนไทยาวาสตำบลใกล้กับวัดกลางบางแก้วนั่นเอง  มิวายแป๊ะซุ้นจะเสียโอกาสจึงเดินตามไปด้วย  หลวงปู่เดินไปที่กุฏิของท่าน  เมื่อขึ้นไปบนกุฏิแล้ว  ท่านก็ให้ชายที่ชื่อแฉล้มนั่งคอย  แล้วหันเหลือบไปเห็นแป๊ะซุ้นตามขึ้นมาด้วย  ท่านก็ไม่ว่ากะไร  เข้าไปในห้องสักครู่  ท่านออกมาพร้อมด้วยยาสีดำอยู่ในฝ่ามือหนึ่งเม็ด  ท่านนั่งภาวนาคาถาอยู่พักใหญ่ก็ส่งยาเม็ดนั้นให้นายแฉล้มแล้วกล่าวว่า
   ยานี้เป็นยาจินดามณี  ไม่ใช่ยาวิเศษอะไรนั่น  ฉันไม่มี  แม่เธอยังไม่ถึงชะตาตาย  เขชาเพียงเป็นลมแน่นิ่งไปตัวยังอุ่นอยู่  เอายานี่ฝนกับน้ำมะนาวให้กินเดี๋ยวก็ฟื้น  ยานี้ไม่ใช่ยาวิเศษนะ
   ชายผู้ชื่อแฉล้มรีบลาจากไปพร้อมยาจินดามณีที่หลวงปู่มอบให้  หลวงปู่รีบเรียกแป๊ะซุ้นซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่นด้วยไปบอกว่า
   ยานั่นไม่ใช่ยาวิเศษนะ  ไม่ใช่คนตายกินแล้วฟื้นได้  แป็นยาจินดามณี  แม่ของเขาเป็นลมไป  ถึงไม่กินยาก็ฟื้นเอง  แต่ฉันให้ยาไปเพราะกินแล้วจะฟื้นเร็วขึ้นเท่านั้นเอง  คนเราไม่มียาอะไรกินแล้วฟื้นได้ถ้าถึงเวลาก็ต้องตาย  แป๊ะซุ้นเองถ้ากรรมยังไม่หมด  ถึงกินยาวิเศษอนันตคุณของฉันไปแล้วก็ไม่หาย  นี่แป๊ะซุ้นมาอยู่วัดกับลูกชาย  ช่วยทำบุญสร้างกุฏิ  บุญกุศลช่วยให้แป๊ะซุ้นหายเร็วขึ้น  ถ้าแป๊ะซุ้นอยากสบายก็ทำบุญมากมาก  ทำบาปน้อยน้อย  ก็จะมีแต่กรรมดี  ชีวิตก็จะดี
   แป๊ะซุ้นได้ฟังหลวงปู่กล่าว  ได้แต่กาบปลกๆแล้วลาจากไปสร้างกุฏิกับลูกชายของแกต่อไป
   หลังจากนั้นอีกไม่กี่วัน  นายแฉล้มได้พาแม่ชื่นของเขาซึ่งฟื้นคืนสติดีแล้วมาถวายสังฆทานกับหลวงปู่ที่วัดกลางบางแก้ว  และได้พบกับแป๊ะซุ้น  แป๊ะซุ้นได้กล่าวกับนายแฉล้มว่า
   หลวงปู่ไม่ได้ให้ยาวิเศษลื้อไปหรอกนะ  ท่านว่าชื่อยาจินดามณี  กินแก้ลม  แม่ลื้อเป็นลม  แต่อั๊วว่า  หลวงปู่เป็นผู้วิเศษ  เพราะท่านรู้ว่าแม่ลื้อจะตายหรือไม่ตาย  ถ้าท่านไม่ใช่ผู้วิเศษ  ท่านไม่รู้หรอกว่า  แม่ลื้อจะฟื้นเอง  ลื้อเชื่ออั๊วมั้ย
   หลวงปู่บุญเป็นผู้วิเศษ  ในใจของแป๊ะซุ้นอยู่นานเท่านาน  ตลอดชีวิตของแป๊ะซุ้นก็ว่าได้  เพาะแกอยู่รับใช้หลวงปู่ที่วัดกลางบางแก้วตลอดมา  งานสร้างไม้ฉลุตามกุฏิต่างๆในวัดกลางบางแก้ว  บางชิ้นเป็นฝีมือของแป๊ะซุ้นกับลูกชายของแก  ยังปรากฎอยู่ทุกวันนี้
      

ผมก็เรียนรัฐศาสตร์กับนิติอยู่เหมือนกัน
แต่ผมสักหมึกเรื่องนี้ผมไม่ค่อยกังวล
เพราะคิดว่าถึงเราไม่สักหมึกถึงเวลามันไม่ได้มันก็ไม่ได้
แต่ถ้าเราสักหมึกถึงเวลาถ้ามันจะได้มันก็ต้องได้ว่ามั้ยครับ
แต่ก็อย่างที่รู้ๆเส้นดีเงินดีก็ฉลุยอีกเหมือนกัน
แต่ว่าก็อีกแหล่ะทั้งหมดก็อยู่กับบุญพาวาสนาส่ง555+

จริงมั้ยครับที่เขาว่าถ้าใครมาอ่านอักขระบนตัวที่เราสักแล้วของจะเสื่อม

ช่างสรรหา นะจ๊ะ 55+

กาที่เรามัวคิดว่า สักแล้ว ต้องของขึ้น นั้น ผมว่า ผิดครับ ... การสักยันต์นั้น

น่าจะคิดว่า เป็นการเสริมสิริมงคล เสริมบารมีราศี ให้ดูดี ดูดุ ขึ้นครับ

การของขึ้น พบเห็นได้ตามงานไหว้ครู แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ

โดยส่วนตัวคิดว่า ไม่สำคัญเลย ตามตำราผมก็ไม่เคยอ่านว่าต้องของขึ้น

มีแต่อ่านเจอว่า เสริมเมตตา บารมี ฯลฯ ครับ การสักไม่ใช่เรื่องเล่น

ปัจจุบัน มีดารานักแสดง หลายท่านได้สักไปแล้ววัยรุ่น พบเจอเข้า

เลยเกิดการเลียนแบบขึ้น ซึ่ง การตัดสินใจสักนั้น ต้องคิดให้ดีดี

ถ้าเกิดสักหมึกไปแล้ว จะต้องติดตัวไปตลอดชีวิต ควรคิดดีดีครับ

การทำความดีนั้น ดีที่สุด การสร้างบารมีคุณ ล้วนเป็นสิ่งดีงามทั้งสิ้น

การทำบุญตักบาตร นั่งสมาธิ ไหว้พระก่อนนอน โปรดสัตว์

ล้วนเป็นสิ่งดีงาม และเชื่อว่า เป็นการเพิ่มบารมี ของเราให้ดูผ่องใส ด้วย

สุดท้ายนี้ ขอให้ท่านมีความสุขมากๆ ครับ คิดก่อนทำ ความคิดนาย ครับ 

ดีครับดีมากๆ
สักแล้วต้องเน้นพุทธคุณ
ไม่ใช่เอะอะจะปลุกของจะของขึ้น
เพื่ออะไร  โชว์ อวด  กูมีของ
ไม่เกิดประโยชน์ผิดวัตถุประสงค์ที่สุด

ขอจองด้วยคนครับ1ชุดเบอร์L
ตกลงเสือบนเสื้อเป็นแบบบนแบบหรอครับ

อ่าวติดแล้วเมื่อวานลงไม่ได้อยู่หลายรอบเลยไม่ได้บอกที่มาโทษทีครับ
เริ่มต้นเลยนะครับ
ปู่ฤษีหลวงพ่อครื้นวัดสังโฆจ.สุพรรณบุรี
ปู่ฤษีเขาอ้อ
ตะกรุดหลวงพ่อเนียมวัดน้อยจ.สุพรรณบุรี
เหรียญปาฏิหาริย์ยันต์5แถวหนุนดวงอ.หนู กันภัย
ประคำหลวงพ่ออุตตมะเทพเจ้าแห่งชาวมอญ
ปลัดขิกหลวงปู่ไสววัดปรีดารามจ.นครปฐม
พระผงหลวงพ่อเปิ่นขี่เสือเสาร์ห้าฝังตะกรุดหลังยันต์แม่ทัพ
เล็กๆน้อยๆแบ่งปันกันชมจร้าเก็บไว้เป็นแหล่งข้อมูลต่อไป
กล้องไม่ชัดขอโทษด้วยครับไม่มีกล้องดิจิตอลโทรศัพท์ถ่ายไม่ค่อยชัด555+

สวยสวยทั้งนั้นเลยคร้าบ
เสือที่เสื้ออยากให้เป็นเสือเผ่นแบบของหลวงปู่จังครับเอกลักษ์ชัดเจนรู้ทันทีเลยครับ
แค่ออกความคิดเห็นเฉยๆนะครับ

เขี้ยวเสือแท้แท้ดูดีดีแล้วจะเห็น555+
ไปเที่ยวที่บึงฉวากเข้าไปถ่ายรูปกับสิงโตกับเสือป้อนนม
กำลังจับเสือตัวนึงให้นมอยู่อีกตัวหนึ่งวิ่งมาข้างหลัง
ขาสองข้างของเค้าพาดมาที่หลังพอดิบพอดี
พร้อมกับลงเขี้ยวกำลังจะขบขยี้เลยเอี้ยวหลังหลุดมาก่อน
ปีใหม่นี้โชคดีกว่าทุกปีเลยทีเดียว
วันแรกของปีเฉี่ยวลูกปืน
ไปเที่ยวโดนเสือกัดอีก
วันนี้จะมาเรียนขี่มอไซค์ชนคนอีกล้มเลือดซิบๆเลย555+
พึ่งไปทำบุญมาเมื่อวานโชคดีไป..........

หลวงพี่ญาท่านใจดีครับ
ขอไปโลดเพื่อนผมไปขอเสือมาสดสดร้อนๆ
แล้วท่านก็สักยันต์ที่เป็นตาข่ายให้อีกด้านหลังข้างบนครับผม

ดูก่อนอานนท์เมื่อกาลล่วงไปแห่งเรา
พระธรรมคำสั่งสอนนี้จะเปรียบเสมือนตัวแทนของเรา
พุทธองค์ท่านตรัสไว้อย่างนั้น
จึงมีหลักคำสอนที่ว่า
ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นตถาคต
การกราบไหว้หรือไม่กราบไหว้พระพุทธรูปนั้นอาจสำคัญหรือไม่สำคัญก็ได้
คนกราบไหว้พระพุทธรูปบางคนขอย้ำว่าบางคนอาจจะไม่รู้ถึงการปฏิบัติที่แท้จริงก็ได้หรืออาจเป็นคนชั่วก็ได้
หรือคนไม่กราบไหว้พระพุทธรูปอาจจะระลึกถึงพระพุทธพระรรมพระสงฆ์เป็นสรณะละความชั่วทำความดีทำตามหลักคำสอนอยู่เป็นนิจก็เป็นได้
ในส่วนตัวแล้วจะกราบไม่กราบไม่สำคัญแต่ผมยังคงยึดถือแนวทางเดิมว่าทุกย่างอยู่ที่จิตใจของเรามากกว่า
ทางไหนมีมรรคมีองค์8ทางนั้นถือว่าแท้ถือว่าชอบถือว่าสายกลางถือว่าเป็นการนำพาไปสู่การหลุดพ้น
มรรคมีองค์8คือทางที่องค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ให้เราทุกท่านทุกคนปฏิบัติตามเพื่อเป็นแนวทางที่จะไปสู่การหลุดพ้น
แต่จะหลุดพ้นจากวัฏฏสังสารนี้ได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่แต่ละบุคคลอีกเหมือนกันพราะธรรมมะของพระองค์นั้น
ผู้ปฏิบัติเท่านั้นที่จะรู้ไดผู้ปฏิบัติเท่านั้นที่จะเข้าถึง เราควรศึกษาหลักธรรมของพระองค์ให้มากแล้วนำมาปฏิบัติก็จะเป็นมงคลสูงสุดของชีวิต
และเพื่อนิพพานในอนาคตกาลต่อไปอย่างน้อยก็เข้าให้ถึงกระแสพระโสดาบันก็ยังดี
สาธุ นิพพานะปัจจะโยโหตุ

อย่างแรกเลยครับ
ง่ายๆพิจารณาดูจิตของเราก่อน
นิสัยใจคอข้อดีข้อเสียของตัวเอง
เรามีข้อเสียอย่างไรก้ปรับปรุงให้ดีขึ้นอีก
เราดีอย่างไรแล้วต้องพัฒนาตัวเองอย่างไรต่อไปให้ดีขึ้นไปอีก
เราอารมณ์ร้อนมั้ยถ้าร้อนก็พยายามเปลี่ยนซะ
เรามีความอดทนมั้ยโลภะโทสะโมหะมีเท่าไรก็พยายามลดลงเรื่อยๆ
พิจารณาไปเถอะครับไม่มีอะไรมาก
เพราะทุกอย่างอยู่ที่จิตเป็นตัวกำหนด
ผิดถูกอย่างไรคงไม่ว่ากันนะครับ
ขั้นแรกที่ผมเรียนก็ทำอย่างนี้ดูจิตตัวเองก่อน
จะเรียกว่า กสิณจิต ก็ได้ เพ่งจิตใจของเรานั่นเอง
เมื่อเราเริ่มเกิดสมาธิปัญญาก็จะตามมา
เมื่อมีปัญญาก็จะมีวิธีแก้ปัญหาได้ในที่สุด
เมื่อคุมจิตตัวเองได้ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ทำได้และทำได้ดีด้วย
และอีกนัยนึงของคำว่าคงกระพันแท้จริงแล้วเกิดขึ้นจากจิตก่อน
เมื่อจิตคงกระพันร่างกายถึงจะคงกระพัน อาจารย์ท่านนึงสอนผมไว้อย่างนั้น
ครับผมขอบคุณมากครับที่ให้ร่วมแสดงความคิดเห็น

ขอกราบนมัสการแนบบาทพระอาจารย์ทุกๆรูปครับ
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์ในทั่วสากลโลกดลบันดาล
ให้พระอาจารย์ของพวกเรามีสุขภาพร่างกายแข็งแรงอยู่ปกเกล้าปกเกศาเราทุกคนตราบนานเท่านาน
และขอสวัสดีปีใหม่พี่น้องชาวเว็บบอร์ดบางพระhttp://www.bp.or.th/ทุกท่านเช่นเดียวกันขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย
ประสิทธิ์ประสาทอำนวยอวยพรให้ทุกท่านมีความสุขและเจริญยิ่งๆขึ้นไปในปีใหม่และทุกๆปีครับผม

พี่พี่เค้าเตือนด้วยความหวังดีทั้งนั้นแหล่ะครับ
บอร์ดนี้รู้จักไม่รู้จักเค้าก็นับถือกันหมดเหมือนพี่น้องรักกันทั้งนั้น
ตัวคุณเองนั่นแหล่ะครับที่หน้าผิดหวังจริงๆ
ขอให้คุณพระศรีรัตนตรัยคุ้มครองนะครับ

ขออนุโมทนาสาธุบุญด้วยคนนะครับ
ขอให้พี่น้องทุกคนในบอร์ดมีความสุข
และเจริญยิ่งๆขึ้นไปในปีใหม่ที่จะมาถึงนะครับ

ใครไปวัดบางพระแล้วเคยไปเอามือถูฆ้องใหญ่ชัยมงคลที่วัดบางพระบ้าง
ถ้าใครถูแล้วมีเสียงดังกังวานแสดงว่าจะโชคดี
แต่มีลุงคนนึงที่ขายชาร้อน-เย็นอยู่ตรงหน้าฆ้องจะถูให้ดูและก็สอนวิธีการถู
แต่ลุงท่านนั้นถูกี่รอบก็ดังทุกรอบแปลกมากมากดังกังวานก้องเลย
ส่วนน้อยที่จะมีคนถูดัง10คนจะดังซักคน
พอดีช่วงนี้วันอาทิตย์ไปวัดบ่อยอ่ะครับได้ไปสัมผัสเลยเก็บเรื่องนี้มาฝาก
ถ้ารู้กันแล้วก็ขออภัยด้วยนะครับ  ขอบคุณมากครับ

สาธุ...
แจ๊วจริงๆองค์เดียวหยุดโลกไปเลยครับ
งดงามและเข้มขลังจริงๆ

ขออนุญาติ ย้อนมาเรื่องนี้อีกนิดนึงนะครับคงจะไม่ว่ากัน
 
   ปลัดขิกของหลวงปู่ไสวนั้นสามารถกันสัตว์จำพวกอสรพิษได้
มีอยู่ครั้งหนึ่งผมนั่งขุดต้นไม้อยู่หน้าบ้านอยู่ๆตะขาบก็เลื้อยออกมาตรงมาทางผมแต่พอจะถึงตัวก็เลี้ยวกลับไป
และอีกหลายๆครั้งที่เป็นเช่นนี้ ปลัดขิกของหลวงปู่นั้นในด้านเมตตามหาเสน่ห์ก็ถือว่าเป็นเลิศ
บางครั้งเมตตาที่ได้รับจากปลัดขิกนั้นไม่ใช่เพียงคนหรือสองคนแต่เป็นร้อยๆคนก็ว่าได้

ไปเจอพี่เอมาแล้ววันนี้
ได้รับพระจากพี่เอเรียบร้อยที่หน้ากุฎิหลวงอาญา
รับมา2องค์คนละองค์กับน้องชาย
จึงขอกล่าวคำว่าขอบคุณมา ณ โอกาสนี้อีกครั้งหนึ่งจากใจจริง.

  ยันต์จิ้งจกหลวงพี่แป๊ว




 ยันต์ตะกร้อ หลวงพี่นัน

เหอะๆ อยากแนะนำ แจ่เจ้าของสีผึ้งคงไม่อยากให้แนะนำ
พระอาจารย์รูปหนึ่งครับ ที่วัดพระงาม  จ.นครปฐม
ใช้ได้ผลมาชะงักอีกทั้งสาริกาก็สุดยอดที่สู๊ดเลย......ครับผม

ขอกราบนมัสการแนบบาทระลึกถึงครูคนแรกของผม...

ท่าน ก็กรรมฐาน  กันทุกรูป แหล่ะครับ
ไม่งั้นคงมาสักให้เราเราท่านท่านไม่ได้หรอก
หลวงพี่ต้อยท่านเป็นหลานหลวงปู่ แต่หลวงพี่องค์อื่นท่านก็เรียนวิชามาจากหลวงปู่เหมือนกัน

คือว่าผมชักไม่ค่อยสบายใจในสิ่งที่จะขอสอบถามต่อไปนี้ถึงรู้ว่าใจอยู่ของอยู่ก็ไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี
จึงอยากขอคำแนะนำ จากเพื่อนพี่พี่น้องน้องทุกท่านหน่อยอ่ะครับ ขอบคุณมากครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่า  เวลาผมนั่งทำงานอยู่ในห้องอินเตอร์เน็ตที่ที่ผมเรียนหรือบางครั้งเวลาทำงานหรือ
เพื่อนๆผู้หญิงที่ผมรู้จักและไม่รู้จักก็ตามพี่ๆน้องๆผู้หญิงชอบเดินเฉียดหลังมากมากติดติด
และหลายหลายครั้ง (ขออภัยนะครับในส่วนนี้มันไม่สบายใจจริงๆ) ที่ชอบเอาอวัยวะเพศมาแนบหลังบ้างเอามาถูบ้าง
และบางที่ก็เป็นหน้าอกของเค้าที่เข้ามาแนบกับหลังของเราบ้าง
ทั้งสองอย่างของคุณเธอทั้งหลายนี้บางทีก็ที่หลังบ้างที่แขนบ้างซึ่งตรงนั้นมียันต์อยู่พอดีหลายครั้งที่โดนจังจัง
ผมจึงไม่สบายใจเป็นอย่างมากจึงอยากขอคำแนะนำครับกลัวจะเป็นการลบหลู่ครูบาอาจารย์ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ...

ขออภัยนะครับคือผมความรู้น้อย
ผมอยากทราบว่าสมเด็จบางขุนพรมเป็นพิมพ์อะไรและปีไหนครับ
ขอบคุณมาก

หลวงน้าติ่งเลยครับแน่นอน
พี่ผมสักบ่ายวันนี้เช้าวันรุ่งขึ้นนอนของจะขึ้นเอา
จริงๆครับ... อาม่ามาเรียกก่อน
ขอท่านได้เลยครับหลวงน้าติ่งท่านใจดีท่านเมตตามอบวัตถุมงคลให้ด้วยครับ555+

โปรดใช้วิจารณญาณนะครับ
ยันต์จระเข้  ไม่ควรสักติดตัวครับ
เพราะว่าจะเจอแต่คนเจ้าเล่ห์ และมีศัตรู พ่ายศัตรูง่าย ครับผม เท่าที่รู้

  เฉียดตายที่แก่งกระจาน
เนื่องด้วยวันอาทิตย์ที่ 16  พ.ย. 51 ที่ผ่านมา  ผม อาม่า  และญาติ
ได้เดินทางไปเที่ยวที่เขื่อนแก่งกระจาน  จ.เพชรบุรี  ซึ่งไปในช่วงเวลาประมาณ 6 โมงเย็นกว่าๆ
กำลังจะมืดพอดี เมื่อไปถึงก็กราบสักการะ  พ่อปู่เขาเจ้า ก่อนที่จะขึ้นไปชมเขื่อนบนเนินเขาด้านบน
ซึ่งมีทางเป็นพื้นถนนให้พอรถวิ่งขึ้นไปได้  ในช่วงที่ขึ้นไปแล้วกลับลงมานี่เองได้เกิดเหตุการณ์ระทึกขวัญขึ้น
ทุกคนที่นั่งอยู่ด้านนอกข้างหลังของแค็ปรถกระบะต่างเงียบ หน้าเย และมองหน้ากันอย่างเหรอหรา
   ด้วยทางที่เป็นเนินแนวเขาขึ้นๆลงๆนั้นขณะที่รถกระบะที่ใช้ในการเดินทางครั้งนี้  ก็คือ  อีซูซุดีแม็ค
เครื่อง 3000 cc ได้ขับมาด้วยความเร็วอย่างต่อเนื่องกำลังจะเร่งเครื่องขึ้นผ่านเนินบริเวณนี้นั้น
รถได้ดับและไหลลงมาโดยที่รเบรกไม่อยู่  แฟนของลุงผมก็ตาร์ทเครื่องรถเพื่อจะเหยียบคันเร่งขึ้นไปนั้น
รถก็ดับอีก 1 ครั้ง และกำลังจะไหลออกนอกทางตกลงสู่ด้านล่างซึ่งสูงมากมาก ล้อรถด้านหลังแตะเสมอขอบทางพื้นหญ้าตรงนั้นรถได้หยุดพอดี  พร้อมกับที่รถสตาร์ทเครื่องติดและสามารเหยียบคันเร่งขึ้นไปอย่างเฉียดฉิวรอดตายราวปาฏิหาริย์
     ซึ่งในการเดินทางไปเที่ยวครั้งนี้นั้นผมมีวัตุมงคลติดตัวอยู่ 7 สิ่ง  และภาวนาอิติปิโสถอยหลัง
ไปตลอดการเดินทาง
     วัตุมงคล 5 อย่างที่แขวนอยู่ที่คอก็คือ
1.  ตะกรุด(อาจารย์ของพ่อผมสร้าง)-ได้มาจากพี่ชายอีกที
2.  ฮู้ของแป๊ะกงนาร้าง จ.นครปฐม(ฮู้มีลักษณะเหมือนแผ่นยันต์แต่เป็นอักษรจีน)-ท่านปลุกเสกและมอบให้ รับจากมือท่าน
3.  เหรียญโภคทรัพย์  หลวงปู่พูล  วัดไผ่ล้อม จ. นครปฐม -  ได้รับจากมือหลวงปู่ในงานฉลองอายุ
4.  เหรียญปี 2530 รุ่นสร้างสะพาน หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ จ.นครปฐม -ได้รับอภินันทนาการมาจาก
คุณ เอ็ม ไร่ขิง
5.  พระซุ้มกอ จ.กำแพงเพชร - เป็นพระของก๊งผมตอนก๊งยังมีชีวิตอยู่
      ส่วนอีก 2 สิ่งที่เหลือ  ก็คือ
6.  ปลัดขิก หลวงปู่ไสว วัดปรีดาราม จ.นครปฐม (ใส่เชือกคาดเอว)-ได้มาจากเพื่อนของน้องชาย
7.  ตะกรุดหลวงปู่แผ้ว วัดกำแพงแสน จ.นครปฐม (นำมากเชือกคาดข้อมือ)-ได้มาจากเพื่อนที่อยู่
อ.กำแพงแสน
     ซึ่งจากเหตุการณ์ครั้งนี้นั้นผมเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่าเป็น เพราะพุทธานุภาพ ธัมมานุภาพ สังฆานุภาพ
สิ่งศักดิ์ทธิ์ที่อารักษ์ที่แห่งนั้นและครูบาอาจารย์ได้ช่วยคุ้มครองปกปักรักษาให้ผมและครอบครัวนั้นรอดตาย
มาได้
      ส่วนการที่ผมนำเรื่องราวที่ได้เจอมาเล่าสู่กันฟังนั้นผมมิได้มีเจตนาแอบแฝงใดๆทั้งสิ้น  เป็นเพียงความรู้สึกในนาทีที่ผมและครอบครัวรอดตายจึงอยากนำมายทอดเป็นประสบการณ์และเล่ากันฟังเท่านั้นเอง
                                                                    ด้วยความเคารพนะครับทุกๆท่าน
ปล. ตั้งแต่ตอนเด็กจนโต
      ไม่รู้เป็นไงผมมักจะเจอ
      นาทีที่  โลก  สวรรค์  นรก 
      อยู่ใกล้กันแค่เอื้อมอยู่บ่อยครั้ง
      จึงยังมีอีกหลายเหตุการณ์
      ที่อยากนำมาเล่าสู่กันฟัง
      แต่กลัวทุกท่านจะหาว่าเพ้อเจ้อ 
     

ผมว่าลำปางคงหนาวมาก
แต่นครปฐมหนาวกว่า
ประจวบก็คงหนาวแล้ว
ใส่เสื้อผ้ากันอุ่นนะจ๊ะพี่น้องที่รักทุกท่าน
ระวังมันจะหนาวตัดขั้วหัวใจเฉียบพลัน
อาจเสียชีวิตได้
อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
ด้วยความปรารถนาดี  จาก  นครปฐม 627

ผิดไม่ผิด  ต้องดูที่เจตนา
ไม่ว่าจะเป็นขั้นตระเตรียม
ขั้นพยายาม
ขั้นกระทำความผิด
ขั้นกระทำความผิดสำเร็จ  555++++

555+
แกะออกมาดูก็ลอยไปตามลมนะคร้าบ ฟริ้ว...........หายไปเลย

อ้อพี่พี่ครับผมขอรบกวนอีกหน่อย
ทำไมถึงเรียกกันว่าเหรียญจิ๊กโก๊อ่ะครับ
ขอบคุณมาก

เรื่องนี้มีจริงแท้1000เปอร์เซ็นต์ครับ
โปรดใช้วิจารณญาณประกอบกับสตินะครับ55+

ขออภัยที่รูปไม่ชัด
ไม่มีกล้องดิจิตอลอ่ะครับ
ใช โนเกีย 6230 i ถ่าย
มีกล้องตัวนี้อยู่ตัวเดียว55+

ผมได้4กรมา 1ตัว
แต่ชอบคลุกฝุ่นเหมือนกัน
ทำงานทั้งวัน...............เหนื่อยเพื่อปากท้อง555+

พ.ต.อ.เรียกผู้การหรอครับ ไม่ใช่ผู้กำกับหรอ
พล.ต.ต.รึเปล่าที่เรียกผู้การ ( ผู้บังคับการ)
จากลูกชายนายตำรวจ 555+

ไม่เห็นด้วยของดีไม่ต้องโฆษณา
มาด้วยใจของที่ได้กลับไปก็ไดด้วยใจ
ไม่จำเป็นหรอกที่จะถามว่านี่ยันอะไรครับอาจารย์
ขอยันนี้นะครับ ขอยันโน้นนะครับ

เวลาสวดมนต์ผมชอบมือสั่นตลอดเลยครับ
บางทีก็ร้อนหัวร้อนหู
บางทีก็นั่งโยกไปโยกมา ครับผม
บางทีก็ชอบสวดมนต์เร็วๆจนเกือบจะฟังไม่รู้เรื่อง

ชูชกของหลวงพ่อสมพงษ์ วัดใหม่ปิ่นเกลียว นครปฐม ก็ดีเยี่ยมครับ
แต่ชอบออกมาเดินเอาไม้เท้าเขกหัว

ทุกคนต่างมาเพื่อสิ่งเดียวกัน

ด้วยความเคารพนะครับ
คือว่าผมเมา
แล้วผมไปมีอะไรกับผู้หญิงแล้วผู้หญิงเอาขาพาดบ่าผม
แต่ผมก็ไม่ได้เอาออกเพราะผมเมาควบคุมสติอะไรไม่ได้เลย
แล้วของผมจะเสื่อมไหมครับ
คือก่อนที่จะออกจากหอพักกันหมึกยังเข้มอยู่พอกับมาให้มันดูมันบอกว่าจางอ่ะครับ
ช่วยตอบผมทีนะครับ ขอบคุณทุกท่านมากมากเลย

เหตุการณ์ครั้งนี้ผมเสียใจมากเลยอุตส่าทำดีมาตลอดยึดมั่นศรัทธาอย่างเหลือคณานับ
แต่ต้องมาพลาดเพราะบางสิ่ง

เหรียญจิ๊กโก๋นี้ดูยังไงครับ
แล้วข้างหลังคำว่าหลวงพ่อเงินตรงหลวงพ่อ
นี่มีไม่เอกรึเปล่า ของที่ผมมีไม่มีอ่ะครับ
ช่วยตอบกระจ่างความหน่อย
ขอบคุณครับ