กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 02 ก.ย. 2552, 08:19:27
-
ร่างกายเหนื่อยล้าจากการเดินทาง....
ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการพักผ่อน ฟื้นฟูร่างกาย
โดยการภาวนานั่งสมาธิเพื่อปรับธาตุในกายให้เกิดความสมดุลย์
ร่างกายของเรามันก็เหมือนเครื่องยนต์ของรถที่ใช้ในการเดินทาง
รถวิ่งทางไกลเครื่องยนต์มันก็ร้อน และเราก็ต้องพักรถ
ให้เครื่องมันเย็น เติมน้ำมัน เติมน้ำ ให้คนขับได้พักผ่อน
ก่อนที่เราจะเดินทางต่อไป ร่างกายของเราก็เช่นกัน
ต้องมีการบริหารขันธ์ และการพักผ่อน เพื่อปรับปรุงธาตูในกาย
สังขารเสื่อมไปตามกาลเวลา...
ซึ่งบางอย่างเสื่อมไปก่อนวัยที่ควร
เพราะความประมาท รู้เท่าไม่ถึงการของเราในอดีตนั้นเอง
เมื่อรู้ตัวก็สายเสียแล้ว เปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้
สิ่งที่ทำได้ในขณะนี้ก็คือการบริหารขันธ์ที่เหลืออยู่
ทำปัจจุบันให้ดี ให่เต็มที่ พรุ่งนี้อนาคตจะเป็นอย่างไร เป็นเรื่องของวิบากกรรม
ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุและปัจจัย ไม่เสียใจอาลัยกับอดีต ยอมรับในวิบากกรรม
นำสิ่งที่ผ่านมาเป็นบทเรียนของชีวิต ไม่ไปปรุงแต่งถึงอนาคต
พร่ำเตือนตัวเองเสมอว่า"วันนี้เราทำความดี เต็มที่แล้วหรือยัง"
อยู่กับปัจจุบันธรรมที่กำลังเกิดขึ้น....
:059:ขอบคุณในขันธ์ ๕ ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ :059:
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-กลุ่มยุทธธรรมสัญจร
๒ กันยายน ๒๕๕๒ เวลา ๒๐.๑๙ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
-
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดและนำอดีตที่เคยผิดผลาดมาแก้ไขให้อนาคตที่จะมาถึงทำให้ดีที่สุด.............
-
ทำปัจจุบันให้ดี ให่เต็มที่ พรุ่งนี้อนาคตจะเป็นอย่างไร เป็นเรื่องของวิบากกรรม
ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุและปัจจัย ไม่เสียใจอาลัยกับอดีต ยอมรับในวิบากกรรม
นำสิ่งที่ผ่านมาเป็นบทเรียนของชีวิต ไม่ไปปรุงแต่งถึงอนาคต
พร่ำเตือนตัวเองเสมอว่า"วันนี้เราทำความดี เต็มที่แล้วหรือยัง"
อยู่กับปัจจุบันธรรมที่กำลังเกิดขึ้น....
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ วันนี้ผมพร้อมแล้วครับ ที่จะแอ่นอกรับกรรมแบบลูกผู้ชาย กล้าทำก็ต้องกล้ารับ ตามคำสอนของพระอาจารย์ที่มีให้ผมระหว่างทางจากนครไชยศรีไปราชดำเนินครับ