กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 05 ต.ค. 2552, 05:02:13
-
"ภิกษุทั้งหลาย!เราประพฤติพรหมจรรย์นี้
มิใช่เพื่อหลอกลวงคน เพื่อให้คนบ่นถึง
เพื่อผลคือลาภสักการะและชื่อเสียง
เพื่อเป็นเจ้าลัทธิ เพื่อให้คนทั้งหลายรู้จักเรา
ก็หามิได้ แต่ที่แท้จริงแล้ว เราประพฤติพรหมจรรย์นี้
เพื่อความสังวรระวัง เพื่อละกิเลส
เพื่อคลายกิเลส และเพื่อดับกิเลสเท่านั้น"
"นยิทํ ภิกขเว พฺรหฺมจริยํ วุสฺสติ
ชนกุหนตฺถํ น ชนลปนตฺถํ
น ลาภสกฺการสิโลกานิสํสตฺถํ
น อิติวาทปฺปโมกฺขานิสํสตฺถํ
น อิติ มํ ชโน ชานาตูติ
อถโข อิทํ ภิกฺขเว พฺรหฺมจริยํ วุสฺสติ
สํวรตฺถํ ปหานตฺถํ วิราคตฺถํ นิโรธตฺถนฺติ"
พุทธสุภาษิต พรหมจริยสูตร ๒๑/๒๙
...........................................
"กิเลสย่อมพอกพูนแก่ผู้ที่ชอบเพ่งโทษของผู้อื่น
ให้ความสนใจในการเพ่งโทษของผู้อื่นเป็นนิตย์
บุคคลผู้ประพฤติดังนั้น ย่อมสิ้นอาสวะช้า"
"ปรวชฺชานุปสฺสิสฺส นิจฺจํ อุชฺฌานสญฺญิโน
อาสวา ตสฺส วฑฺฒนฺ อารา โส อาสวกฺขยา"
พุทธสุภาษิต ธรรมบท ๒๕/๔๑
...................................
"ความเป็นอิสระ ย่อมมีแก่นักบวชทุกเมื่อ"
"สมณานํ โภชิสิยํ สทา"
พุทธสุภาษิต อรณสูตร ๑๕/๖๒
.....................................
วันนี้เป็นวันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑
เป็นวันปวารณาออกพรรษาของพระภิกษุสงฆ์
หลังจากอธิษฐานอยู่จำพรรษาครบสามเดือน
เปิดโอกาศให้ว่ากล่าวตักเตือนกันได้ตามธรรม ตามวินัย
แต่ให้เป็นไปโดยชอบซึ่งประกอบด้วยกุศลไม่มีอคติต่อกัน
เพราะว่าวันเวลาที่อยู่ร่วมจำพรรษากันนั้น อาจจะมีข้อผิดพลาด
ในการประพฤติปฏิบัติ ข้อกิจวัตร และธรรมวินัย หรือมีความไม่สบายใจต่อกัน
จึงได้เปิดโอกาศให้มีการว่ากล่าวตักเตือนกัน ปรับความข้าใจกันในปวารณาออกพรรษา
เพราะว่าหลักจากนี้อาจจะต้องแยกย้ายจากกัน ไปตามภาระและหน้าที่ของแต่ละท่าน
เพื่อไม่ให้ค้างคาใจซึ่งกันและกัน ซึ่งมีผลเป็นวิบากกรรมต่อกันนั้น ท่านจึงอนุญาตให้ว่ากล่าวตักเตือนกัน
สำหรับฤดูกาลพรรษานี้มีพระอยู่ร่วมกันจำนวนหกรูป ซึ่งทุกรูปนั้นคุ้นเคยกันเพราะอยู่ร่วมกันมานาน
จึงไม่มีปัญหาในการที่จะอยู่ร่วมกันเพราะรู้ใจ เข้าใจกันและรู้บทบาทหน้าที่ของแต่ละท่านกันดี
จึงไม่มีอะไรต้องชี้แนะและว่ากล่าวตักเตือนกัน เพราะทุกท่านทำหน้าที่ของตนสมบูรณ์ดีอยู่แล้ว
นับว่าเป็นความโชคดีของเราที่มีหมู่คณะที่ดีมาอยู่ร่วมกันและช่วยเหลือซึ่งกันและกันด้วยดีตามบทบาทและหน้าที่
.........ส่วนการเขียนบันทึกธรรมนั้น............
ก็ทำมาจนครบ ๙๐ วันตลอดพรรษา ตามที่ตั้งใจไว้ว่าบันทึกไว้เพื่อเป็นแนวทางต่อผู้ที่สนใจ
เพื่อเป็นข้อคิด สะกิดเตือนใจ ในการดำเนินชีวิต ทั้งในทางโลกและทางธรรม โดยไม่ขัดกัน
ความคิดเห็นและมุมมองทั้งทางโลกและทางธรรมที่บันทึกไว้นั้น มาจากประสพการณ์ของชีวิต
ที่สะสมมาตั้งแต่เป็นฆราวาส จนเข้ามาสู่ความเป็นสมณะและเกิดจากการที่ได้ปฏิบัติธรรมมา
จากการที่ได้ค้นคว้าศึกษาจากในตำราและจากชีวิตจริง ถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้และประสพมา
การเขียนบันทึกธรรมนั้น เพื่อเป็นการย้ำเตือนตนเองในสิ่งที่ได้ผ่านมาในวันเวลาที่ผ่านไป
เราได้ทำอะไรที่ไหน เมื่อไหร่ ความรู้สึกนึกคิดในขณะนั้นเป็นอย่างไร เมื่อวันเวลาผ่านไป
เราเปิดอ่านบันทึกเหล่านั้น เราจะได้เห็นความก้าวหน้าหรือความเสื่อมถอยของเรา เมื่อวันเวลามันผ่านไป
และขอขอบคุณเวปบอร์ดวัดบางพระที่เปิดโอกาศให้ได้ใช้พื้นที่ในการเขียนบันทึกธรรมตลอดพรรษา
และขออนุโมทนากับทุกท่านที่ได้เข้ามาอ่านและร่วมแสดงความคิดเห็นในบทความแห่งการบันทึกธรรมทุกท่าน
การเขียนบันทึกธรรมคงต้องหยุดพักไว้เพียงเท่านี้....แต่จะมีบทความต่อๆไปในหัวข้อใหม่มาให้ท่านได้อ่านกัน
สุดท้ายนี้...ขอความสุขสวัสดี ความมีศิริมงคลทั้งลาภและผลสำเร็จจงบังเกิดมีแก่ทุกท่านทุกคน........
เชื่อมั่น-ศรัทธา- ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๕ ตุลาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๕.๐๒ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
-
คติธรรมที่ พระอาจารย์ ได้หยิบยกมาให้ได้อ่าน นับว่าเป็นประโยชน์ต่อศิษย์และบุคลทั่วไป เป็นอย่างมาก ผมในฐานะศิษย์คนหนึ่ง ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์ ที่ให้สิ่งที่ดีๆแก่ศิษย์ นับถือและเครารพเสมอ จากศิษย์ดื้อคนนี้ :054:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ได้อ่านบันทึกธรรมติดต่อกันทุกวันเหมือนมีพระอาจารย์สั่งสอนอยู่ทุกวัน แต่พอถึงบทอำลาก็ใจหายครับ รอการสั่งสอนจากพระอาจารย์ในทุกๆวันน่ะครับ
-
ขอบพระคุณพระอาจารย์ที่เมตตานำบทธรรมประจำวันมาให้อ่านเสมอ
กระผมจะรออ่านชมในบทความธรรมะ และ ฯลฯ ต่อไปนะครับ สาธุ ... :054:
-
กราบนมัสการขอบพระคุณพระอาจารย์เป็นอย่างสูงครับที่ได้เมตตาเขียนบทความบันทึกธรรม มาตลอด 90 วัน...
...ตลอดระยะเวลาที่ได้อ่านบทความที่เกิดจากประสบการณ์ที่พระอาจารย์เมตตาถ่ายทอด แฝงด้วยหลักธรรม เป็นตัวอย่างในหลายๆด้านเช่น
ในด้านการทำงาน การปรับปรุงจิต การปฏิบัตรกรรมฐานควบคู่ไปกับงาน แนวคิดในการแก้ปัญหาต่างๆ
ศิษย์ขอน้อมนำเข้าสู่สมอง เพื่อรวบรวมไว้เป็นแนวทางและแนวคิด ในการดำเนินชีวิตต่อไปครับ...
....และจะขอติดตามบทความต่อๆไปเพื่อเป้นแนวทางและแนวคิด เก็บสะสมเป็นตัวอย่างประสบการณ์ชีวิตต่อไปครับ....
...กราบนมัสการขอบพระคุณครับ...
-
สาธุ............ขอน้อมรับคติธรรมของหลวงพี่ครับ ได้รับความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมเป็นทางชี้แนะในทางที่ดีๆ ขอบคุณครับ :090: :114: :114: :114: :090:.................
-
ขอกราบขอบพระคุณมากๆ ครับพ่อท่าน... :054:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ :054:
คำสอนของพระอาจารย์ ที่แฝงอยู่ใน บันทึกธรรมประจำวัน
ได้แนะนำแนวทาง การดำเนินชีวิต การงาน สังคม และในหลาย ๆ ด้าน
กราบนมัสการ ขอบพระคุณ ที่เมตตาสอน
และจะขอติดตามบทความ เพื่อเป็นแนวทางคิด และ ปฏิบัติ ต่อไปค่ะ
-
ออกเดินทางจากมุกดาหารเวลาประมาณ๐๙.๕๗ น.
แวะมาตลอดทางถึงกุฏิทรงไทยชายน้ำ วัดบางพระเวลา ๒๐.๔๖ น.
ให้หลวงพี่นรินทร์ช่วยจัดการกับโน๊ตบุ๊คที่มันแฮงค์กว่าจะเสร็จสามทุ่มกว่าๆ
ขอทำความเข้าใจกับทุกท่านว่า"กระทู้บันทึกธรรม"นั้นครบจำนวนวันที่รับปากน้องๆไว้แล้ว
จึงขอขึ้นกระทู้ใหม่ ไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่เปลี่ยนชื่อกระทู้ใหม่...จึงประกาศให้ทราบโดยทั่วหน้ากัน
-
02; :054:กราบนมัสการพระอาจารย์......
ขอขอบพระคุณมากที่เขียนบทความสอนศิษย์.........
บทความแฝงด้วยคติธรรม......มีคติเตือนใจ.......
สามารถปรับใช้ในการทำงาน......การดำรงชีวิต......
จะติดตามผลงานของท่านต่อๆไป.....
17; 17; 17;
-
กราบนมัสการหลวงลุงและหลวงพี่ ว. (เว็บ)ด้วยค่ะ :054: ก้อขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ 06;