วันพุธที่ ๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๓
ณ ริมฝั่งโขง ชายขอบประเทศไทย
จากการที่ได้ศึกษาค้นคว้าและคลุกคลีกับผู้ที่มีความทุกข์มานาน
จึงพอประมาณได้ว่า ความทุกข์ของคนส่วนใหญ่ที่มาหาให้ช่วยแก้ไขนั้น
เรื่องปัญหาปากท้อง เศรษฐกิจ การเงินนั้น เป็นปัญหาที่พบบ่อยมากที่สุด
เป็นความทุกข์ของผู้คนส่วนใหญ่ในสังคมนี้ ซึ่งปัญหาเกิดจากความไม่พอดี
เพราะไม่มีวินัยในการเงิน ไม่รู้จักพอเพียงและเพียงพอในอัตภาพของตน
ไม่รู้ตน รู้กาล รู้ประมาณในการใช้จ่าย มักง่ายและฟุ้งเฟ้อขาดวินัยในการเงิน
ไม่ว่าคุณจะทำดีมากี่ร้อยครั้ง แต่ถ้าคุณพลาดพลั้งขาดความโปร่งใส
ไม่มีวินัยเรื่องการเงิน แม้เพียงครั้งเดียว ศรัทธาที่ผู้คนเคยมอบให้แก่คุณนั้น
ก็จะสั่นคลอน ถึงผู้คนเขาจะให้อภัย แต่ความไว้วางใจนั้นจะลดลง ซึ่งเรื่องนี้
เป็นสาเหตุใหญ่ คือเรื่องความโปร่งใสและวินัยเรื่องการเงิน ซึ่งถ้าคุณก้าวเดิน
พลาดไปในเรื่องนี้ มันจะทำให้คุณถูกสิ้นศรัทธา ฉะนั้นต้องศึกษาและทำความ
เข้าใจ เพื่อนำไปปฏิบัติรักษาซึ่งวินัยเรื่องการเงินให้มั่นคง ซื่อตรงและซื่อสัตย์
เพราะว่าเมื่อเราเสียวินัยเรื่องการเงินแล้ว ปัญหาต่างๆจะตามมาเป็นลูกโซ่
การรักษาวินัยเรื่องการเงินนั้น ต้องอาศัยจิตใจที่มั่นคง รู้จักหน้าที่ ความพอดี
และพอเพียงในอัตภาพของตน รู้จักบริหารการเงินที่มีอยู่ รู้ซึ่งรายรับและรายจ่าย
ไม่มักง่ายใช้จ่ายฟุ้งเฟ้อเกินกำลังของตน การเป็นผู้โปร่งใสมีวินัยเรื่องการเงินนั้น
เป็นต้นทุนที่สำคัญในสังคมนี้ เราจึงควรมีสัจจะวินัยเรื่องการเงินทั้งต่อตนเองและ
ผู้อื่นด้วย เหมือนลูกหนี้ที่ชำระต้นและดอกตรงตามเวลา ย่อมได้รับความไว้วางใจ
จากเจ้าหนี้ และจะได้รับการพิจารณาให้กู้ในครั้งต่อไปเสมอ เพราะเป็นลูกค้าชั้นดี
ผู้ที่มีวินัยและโปร่งใสเรื่องการเงินนั้น เป็นผู้มีต้นทุนทางสังคม เป็นที่ยอมรับ
ของผู้คนทั้งหลาย และจะได้รับความไว้วางใจจากผู้คน เป็นธรรมะของฆราสธรรม
คือเรื่องความสัจ ธรรมของฆราวาส ๔ ประการนั้นคือ
สัจจะ...ความซื่อสัตย์ ซื่อตรงต่อกัน
ทมะ... การรู้จักข่มจิตของตนต่อกิเลส
ขันติ....ความอดทน อดกลั้นต่อทุกข์
จาคะ...การสละแบ่งปันสิ่งของๆตนแก่คนที่ควรให้
จึงขอฝากไว้ให้เป็นข้อคิดเพื่อนำไปพิจารณา
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๗ เมษายน ๒๕๕๓ เวลา ๑๐.๑๓ น. ณ ริ่มฝั่งโขง ชายขอบประเทศไทย
