กระดานสนทนาวัดบางพระ

เพชรน้ำผึ้ง ลานสัก อุทัยธานี
๒๔ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๓
        อีกไม่นานก็จะถึงฤดูกาลเข้าพรรษา ก็จะมีผู้ที่บวชเข้ามาตามประเพณีของชาวพุทธ
คือผู้ที่มีบุตรชายก็หวังจะได้เห็นชายผ้าเหลือง เมื่อลูกชายอายุได้ครบบวชคือยี่สิบปีบริบูรณ์
หรือเมื่อลูกชายเกณฑ์ทหารแล้ว จบการศึกษาแล้ว หรือก่อนที่ลูกชายจะแต่งงานมีครอบครัว
สิ่งนั้นคือความหวังของคนที่เป็นพ่อเป็นแม่ ที่มีความศรัทธาในพระพุทธศาสนาตั้งปรารถนาู้ไว้
จึงต้องมาทำความรู้ความเข้าใจ สำหรับผู้ที่จะบวชเข้ามาใหม่ในบวรพระพุทธศาสนาและตั้งใจว่า
จะบวชเพียงหนึ่งพรรษาหรือว่าบวชไม่นานไม่เข้าพรรษาได้รู้ได้เข้าใจเพื่อเป็นแนวทางในการบวช
       การบวชนั้นมิใช่เรื่องง่าย หรือว่าทำกันเล่นๆ ผู้ที่จะบวชนั้นต้องมีความศรัทธาและตั้งใจจริง
มิเช่นนั้นแล้วจะไม่เกิดประโยชน์อันใดในการบวช และจะเป็นการทำลายพระศาสนาโดยไม่รู้ตัว
ของผู้ที่บวชเข้ามา แต่สำหรับเจ้าภาพและผู้ร่วมอนุโมทนานั้นได้บุญไปแล้วเมื่อบวชพระเสร็จ
การบวชนั้นทุกคนบวชมาก็เพื่อเอาบุญเอากุศลเพื่อให้เป็นมงคลของชีวิตของตนเองและผู้อื่น
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ที่บวชเข้ามาและตั้งใจว่าจะบวชไม่นานทั้งที่เอาพรรษาและไม่เอาพรรษา
เมื่อบวชเข้ามาแล้วต้องเร่งสร้างบุญกุศล รักษาซึ่งข้อวัตรทั้งพระธรรมและพระวินัยไมให้บกพร่อง
ขวนขวายในสิ่งที่เป็นบุญกุศล หลีกเลี่ยงซึ่งอาบัติอันเป็นบาปทั้งหลาย เพราะเมื่อลาสิกขาออกไป
จะได้มีต้นทุนบุญกุศลติดตัวออกไป และบุญกุศลนั้นจะส่งผลให้กระทำกิจการงานใดก็มีแต่ความเจริญ
ก้าวหน้า ประสพกับความสำเร็จในชีวิต หน้าที่การงานและครอบครัว
       แต่ถ้าขณะที่ครองเพศเป็นสมณะนั้นบุญไม่ทำแต่กรรมนั้นสร้าง ประพฤติผิดพระธรรมพระวินัย
มีอาบัติและบาปติดตัวไป เมื่อลาสิกขาเพศจากสมณะออกไป จะทำการสิ่งใดก็จะไม่ประสพความสำเร็จ
ไม่มีความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ทั้งหน้าที่การงานและครอบครัว เพราะว่าบาปกรรมที่ติดตัวไปนั้นมันจะถ่วงไว้
ทำให้ไม่ประสพกับความสำเร็จในชีวิต เพราะว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะแก้ตัวต้องกลับมาบวชใหม่และทำให้ดีกว่าเดิม
จึงจะแก้ไขได้ จากประสพการณ์และสถิติที่เฝ้าสังเกตุมายี่สิบกว่าปีที่เห็นผู้ที่บวชเข้ามาและสึกออกไปมากมาย
ตอนบวชเป็นพระเขาทำตัวอย่างไร ถูกต้องดีงามหรือไม่ หรือว่าประพฤติผิดพระธรรมวินัยสร้างบาปกรรมอย่างไร
และเฝ้าติดตามผลว่าเมื่อเขาลาสิกขาออกไปแล้วเป็นอย่างไร มีความเจริญก้าวหน้าหรือไม่ ประสพควาัมสำเร็จ
ในชีวิตหรือไม่ ผลที่ได้ก็เป็นดั่งที่กล่าวมา คือคนที่บวชเข้ามาแล้วปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่ในกรอบของธรรมวินัย
เมื่อลาสิกขาออกไป จะทำการสิ่งใดที่ชอบประกอบด้วยกุศลก็มีความสำเร็จและเจริญก้าวหน้า แต่ผู้ที่บวชเข้ามา
แล้วทำตัวผิดธรรมผิดวินัยไม่อยู่ในกรอบชอบแต่แหกกฏต้องอาบัติผิดธรรมผิดวินัย เมื่อลาสิกขาเพศออกไป
จะทำกิจการงานอะไรก็ไม่ประสพกับความสำเร็จ มีแต่ความผิดพลาดและล้มเหลวในชีวิตเพราะบาปกรรมที่ติดตัวไป
      ที่ได้ปรารภเรื่องนี้มาก็เพราะว่าได้ยินพระบวชใหม่เขาพูดกันว่า " ผมบวชไม่นานก็สึกแล้ว จะปฏิบัติไปทำไม
ไม่ได้หวังบรรลุมรรค บรรลุผล จะปฏิบัติไปทำไม " ซึ่งเมื่อได้ยินได้ฟังแล้วเกิดความสงสารและสลดใจในสิ่งที่เขาพูด
จึงได้เข้าไปอธิบายแนะนำให้เขารู้และเข้าใจ เพื่อมิให้เป็นบาปเป็นกรรมแก่เขา...จึงนำมาเล่าสู่กันฟัง...
                ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิตแด่มวลมิตรผู้ร่วมชะตากรรมบนโลกใบนี้
                                    รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๒๔ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๓ เวลา ๐๓.๐๖ น. ณ วัดเพชรน้ำผึ้ง ลานสัก อุทัยธานี

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ดีใจที่ได้อ่านคำสอนของพระอาจารย์ครับ หากผมมีบุญคงได้บวชเรียนอีกครั้งครับ
พระอาจารย์ครับ บางทีผมขอนำบทความบางช่วงบางตอนที่พระอาจารย์เคยเขียนมา คัดลอกไปลงFaceBookของผมน่ะครับ

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณที่เมตตาสอนครับ...

กราบนมัสการครับ
ขออนุญาตออกความเห็น ด้วยความรู้อันน้อยนิด จากประสบการณ์ส่วนตัวที่พึ่งได้รับมาไม่นานนี้...
...ก่อนอื่นต้องขอกราบขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกๆท่าน ที่ให้ความเมตตาสั่งสอนชี้แนะกับชีวิต 
 จึงตระหนักได้ว่าการศึกษาแค่ ดู อ่าน สนทนา วิเคราะห์ คิด พิจารณา ไม่สามารเข้าใจได้ ...เท่ากับการที่ได้ลงมือ ลงใจ ลงจิต ปฏิบัติอย่างจริงๆจังๆ
หลังจากนั้นต่างหาก... การที่ได้ลงมือ ลงใจ ลงจิต ปฏิบัติ ไปแล้ว จึงจะสามารช่วยให้เรา กลับไปศึกษา ดู อ่าน สนทนา วิเคราะห์ คิด พิจารณา ได้อย่างดียิ่งขึ้น.... เห็นเป็นวัฏจักรที่ครบองค์ จะสมบูรณ์ทุกส่วนหรือไม่ ก็แล้วแต่กันไป