แสดงกระทู้

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.


Topics - saken6009

หน้า: [1]
1
                                                                 
กราบนมัสการ หลวงพี่ต้อย มา ณ. ที่นี้ด้วยครับ :054: :054:
 
กราบขอบพระคุณ หลวงพี่ต้อย วัดบางพระ ที่เมตตามอบแต่สิ่งดีๆให้กับศิษย์เสมอมาครับ
                                                                                                                                     
(ขออนุญาตโพสรูปสักยันต์ ขอบคุณมากครับ) :033: :033:

2
                                                             
ถ่ายจากแสงธรรมชาติครับ (กล้องไม่ค่อยดีครับ) 11; 11;
                   
(ขออนุญาตเข้ามาโพส ขอบคุณมากครับ) :033: :033:

3
                                                           
กราบนมัสการ หลวงพี่ต้อย มา ณ. ที่นี้ด้วยครับ :054: :054:
                                               
กราบขอบพระคุณ หลวงพี่ต้อย วัดบางพระ ที่เมตตามอบแต่สิ่งดีๆให้กับศิษย์เสมอมาครับ     
                                                                                                                               
(ขออนุญาตโพสรูปสักยันต์ ขอบคุณมากครับ) :033: :033:

4
                                                                                                                                                   
ยันต์หนุมานพิมพ์เก่าของวัดบางพระครับ 36; 36;
                       
ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์หนวด มากครับ ที่เมตตากรุณา มอบสิ่งดีๆให้ลูกศิษย์เสมอมาครับ
                                                                                                                                         
(ขออนุญาตโพสรูปด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ) :033: :033:

5
                                           
                                                       
                                                             
กราบนมัสการ หลวงพ่อเปิ่น หลวงพี่ต้อย ครูบาอาจารย์ทุกๆท่านครับ
   
เมื่อวันอาทิตย์ได้เข้าไปแวะเยี่ยมหลวงพี่ต้อยมาครับ ถามอาการเกี่ยวกับผลข้างเคียงที่หลงเหลือ
                                                                                                                             
จากการให้คีโมเมื่อต้นปี2554 มือซ้ายตรงข้อนิ้วมือไม่ดำคล้ำแล้ว ส่วนมือขวาข้อนิ้วมือยังดำคล้ำ
                                                                                                                                 
อีก3นิ้วคือ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย ข้าพเจ้าว่าอีก2เดือนข้างหน้าผลข้างเคียงอาจจะหมดครับ
                                                                                                                             
สุขภาพโดยรวมอยู่ในขั้นดีมากๆครับ ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส อาการมึนศีรษะไม่ค่อยมีแล้วครับ
                                                                                                                                       
ส่วนตอนเย็นๆ หลวงพี่ต้อย จะพาหลวงพี่ติ่ง ไปเดินออกกำลังกายด้วยกันโดยการเดินเร็วรอบโบสถ์
                                                                                                                               
20รอบ เป็นเวลา40 - 45นาทีทุกๆวันครับ ตอนนี้ลงนะหน้าทอง สาริกาลิ้นทองได้ปรกติครับ
                                                                                                                           
ข้าพเจ้าคิดว่า ต้นปีมกราคม 2555 อาจจะสักยันต์แบบหมึก และ น้ำมันได้นะครับ :050: :050:
                                                                                                                             
(ขออนุญาตเข้ามาโพสรูป ขอบคุณมากครับ) :033: :033:

6
                                                                                                                                                   
ได้รับความเมตตาจาก ท่านอาจารย์หนวด 36; 36;
                       
ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์หนวด มากๆที่เมตตาครับ ฝีมือและลายเส้นคมมากๆครับ :016: :015:
                                                                                                                               
(ขออนุญาตโพสรูปด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ) ขออภัยด้วยครับรูปไม่ค่อยชัด  :033: :033:

7
                                                                   
ได้เมตตาเมื่อ วันจันทร์ที่27 มิถุนายน 2554 36; 36;
                           
ท่านอาจารย์หนวด เมตตาวาดรูปให้สดๆ แล้วสักยันต์ให้ครับ ภาพไม่ชัดขออภัยด้วยครับ :075: :075:
                                                                                                                                     
(ขออนุญาตเข้ามาโพสรูป ขอบคุณมากครับ) :033: :033:

8
ภาพงานอุปสมบท ลูกศิษย์รุ่นเก่า หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ ครับ
               
อุปสมบท  หลวงพี่เผือก   หลวงพี่ตี๋   หลวงพี่ยูร ครับ
                                                                                                                                                                                                                          

9
ภาพบรรยากาศ วัดบางพระ วันจันทร์ 13 มิถุนายน 2554 ครับ
                                                                                                                                                          

10
วันที่12 มิถุนายน 2554 ครบรอบคล้ายวันเกิดท่านอาจารย์หนวดครับ
                                                                                                                                                                    

11
ได้รับความเมตตาจาก ท่านอาจารย์หนวด มาครับ มัจฉานุ 25; 25;
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  
รวมสองหนุมาน กับ หนึ่งมัจฉานุครับ (ฝีเข็มท่านอาจารย์หนวด)30; 30;
                                                                                                                                                                
(ขออนุญาตเอารูปมาให้ชมครับ ขอบคุณมากครับ) :054: :054:

12
วัตถุมงคล องค์หลวงพ่อเปิ่น ที่ใส่คอทุกวันครับ 30; 30;
                         
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 
กราบขอบารมี องค์หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ คุ้มครองปกป้องลูกศิษย์วัดบางพระทุกๆท่านครับ
                                                                                                                                                                         
(ขออนุญาตลงภาพวัตถุมงคล องค์หลวงพ่อเปิ่น ขอบคุณมากครับ) :054: :054:

13
                                                                                                                                         
                                                                                                                                                             
ได้รับความเมตตาจาก หลวงพี่ต้อย ครับ 30; 30;
                             
วันนี้ข้าพเจ้าไปวัดบางพระมาครับ ปรกติไปทุกสัปดาห์อยู่แล้วครับ ไปกราบหลวงพี่ต้อย และ พูดคุย
           
ก่อนกลับหลวงพี่ต้อยเมตตามอบเสือตัวน้อยมาให้ครับ และก็ไปกุฏิใหญ่ไหว้ สรีระสังขารหลวงพ่อเปิ่น ขอพร
                                                                                                                                                              
กราบขอบารมี องค์หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ คุ้มครองลูกศิษย์ให้ปลอดภัยทุกๆท่านครับ :054: :054:
                                                                                                                                               
(ขออนุญาตนำวัตถุมงคลมาให้ชม ขอบคุณมากครับ) :054: :054:

14
เรื่องเล่าย้อนหลังไป20ปีก่อนครับ 36; 36;
                             
ข้าพเจ้าจำได้ว่า ในตอนนั้นอยู่ที่รังสิต ด้วยวัย20ปีเป็นวัยรุ่นเต็มตัว เรื่องคึกคนอง
                         
ไม่ต้องพูดถึง วันนี้ข้าพเจ้าเลิกขายของไวเป็นพิเศษ จึงได้ไปหารุ่นพี่วัย30บวก
                       
บังเอิญโชคดีจริงๆ วันนี้รุ่นพี่ได้มีกลุ่มเพื่อนมาหาถึงที่บ้าน หน้าตาแต่ละท่านดุๆทั้งนั้น
                 
ข้าพเจ้าก็สวัสดีตามปรกติ เพราะคุ้นเคยกันดี แต่ละท่านที่มาเป็นพวกคุมโรงน้ำชา คุมบ่อนการพนัน
                             
ข้าพเจ้าชอบฟังรุ่นใหญ่ๆคุยกัน คุยกันไปคุยกันมา พี่ชัยก็เอ่ยขึ้นมาว่า พวกมึงรู้มั้ย
                         
กูไปได้ตะกรุดดีมาหนึ่งอัน ตะกรุดอันนี้นะเว้ยทดลองยิงกันมาเยอะละ กระสุนไม่ออกวะ
                   
พี่นกนี้ข้าพเจ้าจะสนิทมากครับ พี่นกบอกสงสัยจะโม้เกินไปรึเปล่า ตะกรุดอะไรวะ
                         
ถึงยิงแล้วกระสุนไม่ออก ปืนไม่ลั่น อย่างงี้กูก็ต้องลองมังละเว้ย ไปหลังสวนกูเลย
                         
ข้างหลังบ้านเป็นสวนมะพร้าวครับ หลายท่านได้เดินไปรอหลังสวนมะพร้าว ส่วนพี่นก
                       
พี่นกใช้ลูกน้องให้ไปซื้อพวกเครื่องเซ่นมา ส่งกระดาษที่จดให้ไป ข้าพเจ้ายังยืนรอพี่นก
                   
พี่นกบอกรอแปปนะเดียวพี่ไปเอาปืนก่อน พี่นกแกตะโกนขึ้นไปบนบ้านบอกเมียแกให้เอา
               
ปืนที่อยู่บนหัวนอน เอาลงมาให้พี่นก พอเอาลงมาข้าพเจ้าก็ถามปืนอะไรพี่นก สวยดีนะ
                   
พี่นกแกก็ว่า ยิงตะกรุดดีๆยังงี้ต้องยิงด้วย .357 ในนี้ใส่เต็มโม่ ยิงไม่ออก3นัดถือว่าตะกรุดดีจริง
     
ข้าพเจ้าก็เดินตามพี่นกไปหลังสวนมะพร้าว ผ่านไปซักพักเครื่องเซ่นมาละ ข้าพเจ้าจึงถาม
                 
พี่นกทดลองยิงตะกรุดทำไมพี่ต้องเซ่นด้วยละครับ พี่นกแกตอบกับมาว่า ไม่เซ่นไม่ได้เดี่ยวบ้า
       
เตรียมเครื่องเซ่นพร้อมแล้วหลายๆท่านก็ไปบอกกล่าว ขอขมาลาโทษกันยกใหญ่ พอทุกอย่าง
           
เสร็จพิธีขอขมาแล้ว พี่นกแกว่า ตั้งตะกรุดยิงเฉยๆคงจะไม่ให้เกียรติเท่าไร เลยตะโกน
                       
สั่งลูกน้องให้ไปเอาไก่มาหนึ่งตัว แล้วสั่งให้ลูกน้องเอาตะกรุดที่ล่ำลือว่าสุดยอดนี้
                         
เอาไปผูกติดกับตัวไก่ แล้วพี่นกแกก็บอกว่า ถ้ากูยิงไม่ออก3นัด กูว่าสุดยอดจริงๆวะ
                       
ข้าพเจ้ายืนดูอย่างตั้งใจ มองไปที่ไก่ตัวนั้น อย่างใจจดใจจ่อ ซักพักเสียงปืนดังขึ้น ปัง!!
                 
ผลที่ปรากฏออกมา คือ ขนไก่กระจุย แล้ว ตัวไก่กระเด็นไปไกลเลย แต่ตะกรุดยังคง
                     
อยู่ดีไร้รอยขีดข่วน แต่ ไก่ตายสนิท แล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับ :075: :075:
                                 
ข้าพเจ้าก็มาคิดว่า ตะกรุดไม่ศักดิ์สิทธิ์ หรือว่า ไก่ตัวนั้นถึงฆาต 01; 01;
                                                                                                                                                           
จบแล้วครับ โอกาสหน้าsaken6009จะมาเล่าประสบการณ์ให้อ่านอีกครับ 06; 06;
                                                                                                                                             
(ขออนุญาตเข้ามาเล่าประสบการณ์ที่พบเจอ ขอบคุณมากครับ) :054: :054:

15
กรรมใดใครก่อ บุคคลนั้นรับกรรมไป 41; 41;
                               
ข้าพเจ้า จะขอเล่าเรื่องการทำแท้ง เพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจว่าการทำแท้ง แก้กรรมไม่ได้ เรื่องมีอยู่ว่า
           
มีผู้หญิงท่านหนึ่ง ก่อนจะทำแท้ง ชีวิตความเป็นอยู่ในตอนนั้นสุขสบาย ทรัพย์สินเงินทองมีมากมาย และ หน้าที่
การงานมั่นคงมีร้านค้าเป็นของตัวเองหลายแห่ง ชีวิตคู่ตอนนั้นถือว่าดีแต่พอมาระยะหลังเริ่มตั้งท้องได้สี่เดือน
ชีวิตคู่เริ่มห่างเหินจึงตัดสินใจไปทำแท้งเพราะคิดว่าถ้าไม่มีพ่อเด็กก็อย่าเกิดมาเลยซะดีกว่าหลังจากการทำแท้ง
ได้สองปีกว่าชีวิตไม่เคยราบรื่นอีกเลยทำการอะไรก็เจอแต่อุปสรรคทรัพย์สินที่มีมากมายกับหมดไปอย่างรวดเร็ว
กิจการร้านค้าที่เคยมีหลายแห่งต้องปิดไปที่ละแห่งเพราะเงินเริ่มไม่พอกับค่าใช้จ่ายหลังจากแย่มาสุดๆ
บางคืนก็ฝันถึงทารกที่มีรูปร่างสยองน่ากลัวมาเข้าฝันบ่อยๆทุกครั้งที่ฝันแบบนี้ก็จะไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้
แต่สิ่งที่ทำบุญไปให้เหมือนกับว่าวิญญาณทารกไม่ยอมรับจึงมีเพื่อนแนะนำให้ไป แก้กรรม จะได้พ้นกรรมที่ทำ
หญิงสาวคนนี้ก็ปฏิบัติตามไปแก้กรรมที่ต่างๆที่คิดว่าแก้กรรมได้แต่หลังจากแก้กรรมมาหลายแห่งชีวิตก็ไม่ได้ดี
มันกับแย่ลงกว่าเดิมถึงขั้นจะล้มละลายเริ่มกินไม่ได้นอนก็ไม่หลับพอหลับก็จะฝันถึงทารกที่น่ากลัวอยู่ตลอด
 
พระอาจารย์เคยบอกข้าพเจ้าว่าสมมุติว่าให้คลอดออกมาแล้วซักวินาทีเดียวก็ถือว่าเขาได้เกิดแล้วฆ่าทารกยัง
บาปน้อยกว่าไปทำแท้งเอาทารกออก เพราะว่าทารกที่อยู่ในครรภ์ ยังไม่ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวันเลย
         
ก็ทำลายเขาซะแล้วมันบาปกรรมหนักจริงๆ ไม่มีอะไรแก้กรรมตรงนี้ได้ กรรมใดใครก่อ บุคคลนั้นรับกรรมไป
     
ยังมีอีกเรื่อง เรื่องของหมอทำแท้ง หมอคนนี้ทำแท้งมาเป็นร้อยๆศพแล้ว เวรกรรมตามทันจริงๆ ปัจจุบันหมอคนนี้
ตาบอดอย่างสนิดทั้งสองข้าง มองไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวัน เหมือนเช่นทารกที่อยู่ในครรภ์ที่ยังไม่ได้คลอด
   
ออกมา ข้าพเจ้าจึงคิดว่า กรรมแก้กรรมในที่ต่างๆ มันไม่ได้เกิดผลอะไรเลย สรุปว่า แก้กรรมไม่ได้จริงๆครับ
   
เรื่องของบุญกับบาป ตอนก่อนใกล้ตายจะอยู่ที่จิตเราว่าตอนนั้นเราทุกข์หรือว่าเราเป็นสุขถ้าตอนเราเป็นทุกข์
ก็จะต้องใช้กรรมอย่างหนักเพื่อให้บาปนั้นหมดไปก่อน จึงจะกลับมาเสวยบุญที่สะสมมาครับ :074: :074:
 
จบแล้วครับ โอกาสหน้าข้าพเจ้า saken6009 จะนำเรื่องมาเล่าให้ฟังใหม่ครับ 06; 06;

16
ภาพบรรยากาศจากกล้องตัวน้อยๆครับ 02; 02;
                                                                                                        

17
                                                                 
วันที่15 พฤษภาคม 2554 เป็นวันครบรอบวันเกิดครับ 36; 36;
     
ข้าพเจ้าขอร่วมอวยพร ให้พระอาจารย์ต้อย มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง อายุมั่นขวัญยืน
                                                                                                                         
ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ เป็นร่มโพธิ ร่มไทร ให้กับบรรดาลูกศิษย์วัดบางพระด้วยครับ :054: :054:
                           
ขอกราบนมัสการ พระอาจารย์ต้อย มา ณ. ที่นี้ด้วยครับ :054: :054: รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:
                                                                                                           
(ขออนุญาตเข้ามาร่วมอวยพร ขอบคุณครับผม) :054: :054:

18
เหตุเกิดที่ จังหวัดจันทบุรี ครับผม 36; 36;
   
เริ่มเรื่องด้วยการที่พวกข้าพเจ้านั่งคุยกันถึงเรื่องไปเที่ยวตามป่าเขา ลำเนาไพร ที่ต่างๆมาครับ
           
พอคุยกันได้อรรถรสตามประสาวัยรุ่น วัยมันส์ เพื่อนข้าพเจ้าคนหนึ่งชื่อหนุ่ย ก็ได้เอ่ยขึ้นว่า
               
เฮ้ย!! ไปเทียวบ้านกูที่ต่างจังหวัดกันมั้ย บรรยากาศดีนะ มีน้ำตก มีป่าเขา ที่พวกแกชอบเลย
             
คิดในใจ เข้าทางละงานนี้ พวกข้าพเจ้ามองหน้ากันไปมา แล้วก็เอ่ยขึ้นมา ไปซิวะของชอบเลย
           
แล้วนัดกันตอนเช้าเดินทาง ต่างแยกย้ายไปเก็บเสื้อผ้า และ พักผ่อนเอาแรงจะได้ลุยกันเต็มที่
           
พอถึงตอนเช้าก็เดินทางไป จังหวัดจันทบุรี ด้วยรถส่วนตัว 2ประตู 20หน้าต่าง หรือ บ.ข.ส ครับ
         
นั่งรถกันไป คุยกันไป ได้บรรยากาศดีไม่ต้องขับ หลายชั่วโมงเหมือนกันกว่าจะถึงจังหวัดจันทบุรี
       
พอถึงตัวเมืองจันทบุรีแล้ว ก็ต้องต่อรถสองแถวเข้าไปอีก60กว่ากิโลเมตร จนเกือบจะถึงบ้านหนุ่ยละ
   
พอลงรถก็เดินคุยกันไป บ้านเองนี้กันดาร บวก ชนบท ดีวุ้ยและก็ขำกันใหญ่เดินต่อไปร่วม5กิโลเมตร
   
ถึงเสียที่ พอทั้ง3ชีวิตเดินเข้าบ้านหนุ่ยมาแล้ว ข้าพเจ้า ก็ตั้งจิตอฐิษฐานทันที่เลยละครับ ว่า??
         
ข้าพเจ้ามาเที่ยว มาพักผ่อน มากราบพ่อ แม่ ไม่ได้มีความประสงค์ร้ายใดๆ ขอให้อยู่อย่างสบาย สาธุ
   
บ้านพ่อแม่หนุ่ย เป็นบ้านไม้ ยกพื้นสูงครับ ข้างล่างใต้ถุน ก็เอาไว้เลี้ยงไก่ เป็นที่ผูกวัว ด้วยครับ
         
พอจะเดินขึ้นบันไดบ้าน โดนตอนรับทันที่เลยครับ ข้าพเจ้าเดินตามหลัง เจ้าวี เป็นเพื่อนที่ไปด้วยกัน
   
พอเจ้าวี จะเดินจะขึ้นบันได ไม้คานที่เอาไว้แบกของ ข้าพเจ้าเห็นละว่าตั้งพิงแบบเฉียงๆเข้าหาเสาบ้าน
 
ล้มแบบย้อนสอน ดังโครม มาขวางบันได ที่เจ้าวีจะก้าวขึ้นบ้านไป ข้าพเจ้าคิดเลยว่า ลางไม่ดีละไอวี..
     
ข้าพเจ้าก็เอื้อมไปเก็บไม้คานอันนั้นพิงไว้แบบเดิม ใจก็นึก ใจเย็นๆครับมาดีครับ เริ่มใจไม่ดีเล็กน้อย
       
พอขึ้นบันได ก็ไปไหว้ คุณพ่อคุณแม่ของหนุ่ย แนะนำตัวกันซักพัก คุณพ่อคุณแม่ก็บอกตามสบายนะลูกๆ
 
ท่านทั้ง2ใจดีมากครับ พอใกล้ค่ำก็กินข้าวพร้อมกัน กินไปคุยไป มีความสุขดีมากครับ พออิ่มกันหมดแล้ว
น้องสาวของหนุ่ยก็เก็บสำรับข้าวไปล้าง แล้วพวกเรา3คนก็มานั่งพุงกลางอยู่ริมระเบียง อากาศดีจริงๆ ลมพัด
มาเอื่อยๆ สบายๆ เริ่มดึกละ3ทุ่มกว่าๆ หนุ่ยบอก เฮ้ย!! ไม่อาบน้ำกันรึไงพวกแก ดึกกว่านี้เดียวหนาวนะ
ข้าพเจ้าก็รีบเลย เหนียวตัวมาทั้งวัน เตรียมพร้อมอุปกรณ์อาบน้ำ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน สบู่ เปลี่ยนใส่ผ้าขาวม้า
เดินไปห้องน้ำห่างจากตัวบ้านเกือบ10กว่าเมตรเห็นจะได้ บริเวณรอบๆปกคลุมด้วยต้นไม้ครึ้มเลยละครับ
   
ลืมบอกไปนะครับว่า ที่บ้านหลังนี้ใช้ตะเกียงกันครับ ข้าพเจ้าก็เอาตะเกียงเข้าไปในห้องน้ำ ปิดประตูสังกะสี
อย่างดี พอตักน้ำอาบขันแรก ตามองไปเห็นตุ๊กแกตัวใหญ่มากๆเกาะอยู่ ไม่เกาะเปล่าดันร้องอีกต่างหาก
ตุ๊กแก ตุ๊กแก ตุ๊กแก แล้วเสียงก็ค่อยเบาลงเรื่อยๆ จะวิ่งออกไปก็กลัวเสียฟอร์ม แกล้งทำเสียงดังให้ตุ๊กแก
 
หนีไปเอง ที่นี้ก็อาบน้ำอย่างไวเลยละครับท่าน บรรยากาศเริ่มไม่ดีละพอเสร็จกิจ ก็รีบเดินมาถึงตัวบ้าน
     
ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เอาเฮ้ย!! พวกแกรีบไปอาบน้ำซิจะได้นอนกัน พรุ่งนี้ได้ลุยต่ออีกนะ
   
หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว ข้าพเจ้า หนุ่ย และ เจ้าวี ก็มานั่งคุยกันเรื่องผี ท่ามกลางแสงตะเกียงที่ส่อง
       
เล่าเรื่องผีไปซักพักใหญ่ เหมือนมีอะไรมาเป่าใต้ก้นของข้าพเจ้า ตรงที่ข้าพเจ้านั่งเป็นไม้กระดานต่อกัน
     
มีร่องพอมองทะลุไปใต้ถุนบ้านได้ ข้าพเจ้าก็เอาตะเกียงอีกอันมาใกล้ๆ แล้วพยายามมองลงไป นึกในใจ
อะไรมันเป่าก้นกูวะ แต่ก็ไม่มีอะไร ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่าเจ้าวี หรือ หนุ่ยมีอะไรแปลกๆ หรือ เปล่านะครับ
       
เริ่มไม่ไหวละ เฮ้ยๆ!! นอนกันเถอะ ข้าพเจ้าก็ดับตะเกียงดับปุ๊บมืดสนิทปั๊บ แล้วก็เริ่มนอนตะแคงตามสบาย
ข้าพเจ้าจำได้ว่านอนด้านซ้าย ตรงกลางคือเจ้าวี ด้านขวาคือหนุ่ย พอแสงตะเกียงดับความมืดมาแทนที่ครับ
แต่เจ้าวีก็ยังคุยเสียงเบาๆ ไม่ยอมนอนซักที่ ทันใดนั้นท่ามกลางความมืดก็มีเสียงดังแสบหูมากครับ เสียง..
เสียงโดนตบหน้า ดังเพี๊ยะ!! ไอเจ้าวีโว้ยวาย พวกมึงตบหน้ากูทำไมวะ ข้าพเจ้า และ หนุ่ย ก็บอกว่า
       
มึงบ้าหรือไงใครจะมาตบหน้ามึง มือกูก็อยู่นี้ ข้าพเจ้า กับ หนุ่ยพูดไปแบบนั้น แต่เจ้าวีไม่เชื่อซิครับ
     
ข้าพเจ้าก็บอกว่า ถ้ากูตบหน้ามึงเสียงดังสนั่นแบบนั้น มือกูก็ต้องแดงมังละวุ๊ย เริ่มอารมณ์เสียนิดๆครับ
     
เอางี้จุดตะเกียงเจ้าพายุเลย ดูกันไปเลย พอจุดตะเกียงเริ่มสว่างขึ้นมากแล้ว ข้าพเจ้า กับ หนุ่ยมองไป..
   
บนหน้าของเจ้าวี เป็นลอยแดง เห็นเป็นรอยฝ่ามืออย่างชัดเจนครับ แต่ เป็นรอยฝ่ามือเด็ก ไม่น่าเกิน
           
อายุ5 - 7ขวบละครับ เลยไปหยิบกระจกบานเล็กมาให้เจ้าวี ดูหน้าตัวเองตรงรอยที่โดนตบหน้าครับ
       
หลักฐานก็มีแล้ว แต่ คงไม่ต้องตามหาคนร้ายนะครับ ทั้ง3คนมองหน้ากันอย่างใจไม่ดี สรุปไม่ได้นอน
     
เลยครับคืนนั้น ยังพูดกันต่อแบบหายง่วงสนิท ข้าพเจ้าว่า ลางไม่ดีละมึง ดีนะกูขอเจ้าของบ้านแล้ว
         
เจ้าวีเขาก็ถามว่า มึงขออะไรวะ ก็ก่อนกูเดินเข้าบ้าน หรือ ไปเที่ยวตามป่าเขา กูก็จะต้องบอกกล่าวก่อน
     
ว่ากูมาดี ไม่ได้มาร้าย มาขออาศัยหลับนอน อะไรประมาณนี้ละ ข้าพเจ้าก็บอกไป เจ้าวีเขาก็ว่า
               
มิน่ามึงไปไหนก็หลับสบาย ข้าพเจ้าทั้ง3มาหลับใกล้สว่างละ เสียงน้องสาวหนุ่ยดังขึ้น พี่ๆ เช้าแล้วจ้า
   
ข้าพเจ้าทั้ง3ก็ตื่นมาแบบงัวเงีย แล้วต่างคนก็แยกไปทำภาระกิจส่วนตัวกันครับ ยังไม่จบนะครับ..
           
เจ้าหนุ่ยก็เอ่ยปาก มีใครจะไปหาของกินกับกูมั้ย เจ้าวีสวนมาทันที ของกินอะไรของมึงวะ..หา
           
ข้าพเจ้าก็ฟังทั้ง2พูดกัน หนุ่ยถามเจ้าวี มึงจะไปหรือเปล่า ถ้าไม่ไปก็นอนต่อไปเดียวกูมานะเว้ย.
             
สรุปว่า ข้าพเจ้า กับ หนุ่ยไปด้วยกันเดินไปในท้องนา ระหว่างทาง ต้องผ่านหน้าฝูงควาย นะครับ
         
ข้าพเจ้าลืมไปว่าใส่เสื้อสีแดงแป๊ด เดินผ่านหน้าฝูงควาย เสียงลมหายใจควายดัง ฟืดฟ๊าด ฟืดฟ๊าด
         
หนุ่ยร้องทัก เฮ้ยๆ!!เสื้อมึงสีแดง ควายมันจะขวิดเอานะโว้ย เท่านั้นละข้าพเจ้ารีบถอดเสื้อออกอย่างไว
   
เดินไปหัวเราะกันไป ข้าพเจ้าว่า ดีนะกูไหวตัวทันไม่งั้นโดนควายขวิดตายเสียชื่อกูหมด ฮา. ฮา..
           
พอไปถึงกลางทุ่งนา ก็เริ่มเดินหา ปูนาตัวใหญ่ครับที่นี้ ปลาช่อน หนูนา แต่ข้าพเจ้าจับไม่เป็นหลอกครับ
   
ยืนและเดิน ให้กำลังใจอย่างเดียว และช่วยถือสิ่งที่จับมาได้ครับ ได้มาพอสมควรละก็กลับละครับ
           
พอไปถึงบ้าน ก็เห็นเจ้าวีนั่งอยู่ใต้ถุนบ้าน หน้าไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไร ยังไม่ทันถามว่าเกิดอะไร เจ้าวี.
     
ชิงบอกก่อนเลยครับ เฮ้ยๆ!! กลับบ้านเถอะวะ กูอยู่ไม่ได้ละเล่นแต่กูคนเดียวเลยเหมือนจะร้องไห้
       
ข้าพเจ้าก็ถามไปว่า มึงไปโดนอะไรอีกละที่นี้ กูว่านะเที่ยวนี้อาจโดนของหนักมั้ง และก็หัวเราะ ฮา ฮา
     
เจ้าวีก็เล่าเลยครับ กูก็เห็นเตียงมันว่างๆกูก็ไปนอน พอนอนหลับไปฝันอะว่ามีเด็กมาไล่กูลงจากเตียง
   
บอกว่าเตียงพ่อหนู ห้ามใครมานอน ไม่เตือนเปล่าถีบกูเลยละ นึกว่าฝันแต่พอรู้สึกตัวกูก็มาอยู่ข้างเตียง
   
แถมรู้สึกเจ็บตรงข้างสะโพกอีก ข้าพเจ้า กับ หนุ่ยก็ไปดูตรงสะโพกที่เจ้าวีชี้จุดลงไป พอเปิดเสื้อดู..
         
เวรกรรม เป็นรอยแดง รอยเท้าเด็ก มองหน้ากันไปมา รอยเท้าเด็กจริงๆครับ ตาข้าพเจ้าไม่ได้ฟาดแน่ๆ
     
สรุปว่าเจ้าวีคงอยู่ไม่ได้ละ แต่หนุ่ยคงอยู่อีกหลายวันเพราะนานๆกลับบ้านซะที่ครับ ข้าพเจ้าก็ตัดสินใจ
 
ข้าพเจ้าว่า เอางี้เดียวหนุ่ยมึงไปส่งกูท่ารถ เดียวพวกกูกลับกันเองไม่ต้องห่วง ตกลงกันตามนี้ก็ขึ้นไป
     
เก็บข้าวของกระเป๋าเดินทางเรียบร้อย ก็ไปกราบลา คุณพ่อ คุณแม่ และ น้องสาวที่แสนจะใจดีทั้ง3คน
   
หนุ่ยขี่รถมอเตอร์ไซด์คันเก่าซ้อน3 มาส่งข้าพเจ้ากับเจ้าวีที่ท่ารถ บ.ข.ส แล้วก็ล่ำลากัน.. โชคดีโว้ย
       
เดินทางกลับอย่างสวัสดิภาพ (ไม่มีการโดนตบ โดนถีบครับผม)

19
เรื่องผี ย้อนหลังไป25ปีก่อนครับ 36; 36;
                                 
ข้าพเจ้าจำได้ว่า ตอนนั้นอายุได้15ย่างเข้า16 ทุกๆตอนเย็น ข้าพเจ้าชอบไปเล่นน้ำคลองกับเพื่อนครับ
                             
มีอยู่วันหนึ่งก็เล่นน้ำคลองตามปรกติ วันนั้นโชคดีจริงๆ มีก๋วยเตียวเรือพายผ่านมาพอดีครับ
                                           
ทุกคนในกลุ่มต่างก็ตะโกนไปพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย ลุงๆ จอดเทียบเลยครับลุง ชิดขอบเลยครับ
                               
กินประจำอยู่แล้วครับ ก๋วยเตียวเรือของลุง แต่ลุงจะพายผ่านแถวที่ข้าพเจ้าเล่นน้ำคลองทุกๆ3วันครับ
                             
วันนี้ก็กินไปตามปรกติกับเพื่อนอีก7ชีวิต ลืมบอกไปครับก๋วยเตียวเรือชามละ 50 สตางค์ครับ อร่อยมากๆ
                           
นั่งกินไปแบบท่าสบายๆของตามแต่ละบุคคล บังเอิญข้าพเจ้าเหลือบมองไปเห็นสุนัขเน่าลอยมาครับ
                             
กำลังพองได้ที่แบบว่า จะระเบิดแล้วก็ไม่ปาน นึกยังไงไม่รู้ข้าพเจ้าอุตริเอาก้อนหินไปปา
                                           
เสียงดัง ปุ ปุ แมลงวันกระจาย และมาพร้อมกลิ่นอันสุดจะทน สุดท้ายวงแตก ตามมาเดียวเสียงด่า
                                 
ไอ้เวร ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้ฉิป.. เหลือแต่ลุงขายก๋วยเตียว กับ ข้าพเจ้า 2 คนที่อยู่กับสุนัขเน่าตัวนั้น
                                       
แต่เรื่องกลิ่นข้าพเจ้าทนได้ แต่ทนไม่ได้เรื่องหิวนี้ซิครับ ข้าพเจ้าก็นั่งทานก๋วยเตียวต่อไปแบบยิ้มๆเล็กน้อย
                         
คืนนี้นัดรวมตัวเป็นพิเศษ เพราะเป็นวันเกิดของเพื่อนข้าพเจ้า นัดกันตอน3ทุ่ม เจอกันที่เรือขนทรายลำใหญ่
                       
ถึงเวลาทุกคนก็มากันอย่างพร้อมเพียงครับ อาหาร ขนม น้ำหวานหลากหลายสี ไม่ได้กินเหล้านะครับ
                             
กินกันไปซักพัก ข้าพเจ้าก็นึกอุตริอีกแล้วครับท่าน หลอกผีชาวบ้านที่พายเรือผ่านไปมาดีกว่า
                                       
เสียงตอบรับดีมาก เออเอาซิ เออได้เลยบ้านเพื่อนอีกท่านติดริมคลองเดินไปนิดเดียวเอาอุปกรณ์หลอกก่อน
                     
สิ่งที่เอามา มุ้งขาวๆหลังใหญ่มาก แป้งขาว สีแดง และก็ไฟฉาย อุปกรณ์พร้อม คนพร้อม
                                           
ได้เวลาละ4ทุ่มกว่าดึกดีละ แต่งหน้าได้คล้ายผีดีแล้ว ต่อตัวกัน3คนครับ ขี่คอกันแบบคณะสิงโตครับ
                             
เอามุ้งคลุมตั้งแต่ศีรษะลงไป ชายมุ้งก็ปล่อยให้ปลิวไปปลิวมา ปากแดงๆเหมือนกินเลือดมาก็ว่าได้
                             
ข้าพเจ้าอยู่บนสุดเพราะตัวเล็กสุด เฮ้ยๆมีเรือมาแล้ว1ลำ เตรียมพร้อมนะ คุยแบบเสียงกระซิบเบาๆ
                                 
พอเรือผ่านมาได้ที่ตรงจังหวะ ไฟฉายก็ส่องใส่หน้าตัวเองส่องจากใต้คางขึ้นไปบนหน้าข้าพเจ้า
                                     
ทำเสียงแบบเย็นยะเยือก ไปไหนมา ข้าอยากกินเลือด มรึงตาย กรรมจริงหลอกเองดันกลัวซะเอง
                                 
สิ้นเสียงโหยหวน สิ่งที่ตามมาคือ คนพายเรือมองมาทางข้าพเจ้าที่ปลอมเป็นผี มองอย่างตั้งใจมาก
                               
มองได้ประมาณ30วินาที สิ่งที่เกิดขึ้น คือ คนพายเรือพายอย่างไม่คิดชีวิตเลย จ้ำพรวด จ้ำพรวด
                               
เสียงตะโกนฟังได้ชัด ผีหลอกโว้ย ปากก็ตะโกนไป มือก็จ้ำพรวดไปด้วยความเร็วสุดยอด
                                           
จุดที่ข้าพเจ้าหลอกนั้น คนจมน้ำตายก็มีครับ ศพลอยมาติดก็มีครับเป็นที่ลือว่าเฮี้ยนมาก
                                             
บาปกรรมฉิป.. แต่ก็หัวเราะกันตัวขดตัวงอ หัวเราะแบบไม่ออกเสียงทรมานจริงๆเหนื่อยมากๆ
                                       
เริ่มจะเที่ยงคืนละ ต่างคนต่างแยกย้ายกันละ ทุกคนกลับหมดเหลือเพียงข้าพเจ้ากับเพื่อนที่อยู่ริมน้ำ
                                 
ก็แวะเข้าบ้านเพื่อนก่อน เดินไป คุยไป ยังขำไม่เลิก เรื่องหลอกผีคนพายเรือครับ
                                                     
พอไปนั่งคุยที่บ้านเพื่อนริมน้ำก็เริ่มดึกมากแล้ว บวกกับเริ่มง่วงแล้ว จึงบอกเพื่อน กรูกับบ้านก่อนนะ
                             
เพื่อนบอกกรูเดินไปส่งเอามะ ข้าพเจ้าก็บอกไม่เป็นไร กรูเดินไปได้กรูไม่กลัว ไปละวุ๊ย
                                               
พอเดินมาซักพักหนึ่งก็เป็นทางเปลี่ยว มืดมากแต่พอมองเห็นนิดๆ จุดนี้คนโดนผีหลอกบ่อยครับ
                                   
ทางเดินตรงนี้จะเป็นทางแคบๆ แค่คนเดินสวนกันได้แต่ต้องเอียงตัวเวลาเดินสวนกันครับ
                                               
มีต้นไทรใหญ่มากข้างสะพานไม้ แคบๆที่ข้าพเจ้าเดิน ลางไม่ดีละนึกในใจ เริ่มเดินเร็วขึ้น
                                           
ตอนเดินนี้ซิ ความรู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม เดินหนึ่งก้าว เสียงที่ได้ยินก็ตามมาหนึ่งก้าว ใจไม่ดีละ
                               
เสียงเหมือนเดินซ้อนกัน ข้าพเจ้าก็ตัดสิ้นใจกลั้นใจเลยก็ว่าได้ หันหลังกลับไปดูแต่ก็ไม่พบอะไร
                                 
เสียงฝีเท้าที่เดินตามเริ่มหายไปละ พอใกล้จะผ่านต้นไทรนี้ซิ ลมก็ไม่ได้พัดอะไร แต่ต้นไทรสั่นอย่างแรง
                       
ใบไม้ร่วงตกมาพอประมาณ อะไรของมันวะนึกในใจ ตอนที่กำลังนึกอยู่นั้น ปรากฏว่า เหมือนมีอะไร
                               
ซักอย่างพุ่งทะยานมาด้วยความเร็ว เป็นความรู้สึกเองนะครับ ตัดสินใจหันกับไปดูอีกไม่เจออะไรเช่นเคย
                           
แต่ต้นไทรยังสั่นไหวอยู่ ลมก็ไม่มี ข้าพเจ้าไม่รู้สึกว่าลมพัดเลย ทุกอย่างเงียบสนิดวังเวงฉิป..
                                       
ข้าพเจ้าคิดได้ว่า มีผู้ใหญ่บอก ถ้าอยากเห็นผึ ก็ให้ก้มลงมอง รอดใต้ระหว่างขา แล้วจะเห็นผี
                                       
พอเลยต้นไทรมานิดหน่อย เอาวะลองดูซิเป็นไงก็เป็นกัน ตัดสินใจก้มลงไป มองรอดใต้หว่างขา
                                     
เวรกรรม สิ่งที่เห็น เป็นเงาดำๆ สูงใหญ่มากๆ เหมือนมองมาทางข้าพเจ้า ความคิดยังไม่ทันสั่งการ
                                   
ข้าพเจ้า วิ่งทะยานไปด้วยความเร็วสูงสุด แต่ก็ยังพอมีสติอยู่บางยังอุสานึกถึง ผู้ใหญ่ท่านเล่าให้ฟัง
                                 
ถ้าไม่อยากให้ผีตามมา ให้กระโดดแบบ สลับซ้ายไปขวา ขวาไปซ้าย 11ก้าว ข้าพเจ้าก็วิ่งตามนี้ แต่ว่า
                           
แต่ละก้าวกระโดด นั้นไกลจริงๆ เหมือนตัวลอยได้ สงสัยอาจจะตกใจมากๆ จึงเกิดพลังแฝงมั้งครับ
                                 
พอผ่าน11ก้าวกระโดดแล้ว ที่นี้ละของถนัดละทางตรงไม่ต้องพูดถึง วิ่งไปเร็วมากๆสายลมปะทะใบหน้า
                           
พอมาถึงตรงที่มีแสงไฟ บวกกับเริ่มมีผู้คน ความเร็วในการวิ่งก็ลดลงตามลำดับ เหนื่อยฉิป..พักหายใจก่อน
                       
พอถึงบ้านได้ไม่ต้องอาบน้ำละคืนนี้ เข้าไปนอนซุกตัวใกล้คุณยายของข้าพเจ้า คุณยายจึงตื่นมาถาม..
                             
เจ้าเป็นอะไร ปรกติไม่เคยนอนกับคุณยายได้ใกล้ชิดเบบนี้ ข้าพเจ้าก็เล่าให้คุณยายฟังสิ่งที่เจอมาครับ
                               
คุณยายก็หัวเราะ เจ้านี้มันน่านักเล่นอะไรไม่เล่น แล้วก็หัวเราะอีก เดียวตื่นเช้าเจ้าไปกับยายนะ
                                     
พอตื่นเช้ามาเริ่มหายกลัวละ เลยเดินไปหาคุยยาย ยายจะพาผมไปไหนรึครับ ยายบอกไปวัด
                                       
คุณยายพาข้าพเจ้าไปทำบุญ ถวายสังฆทาน และ กรวดน้ำให้กับสิ่งที่ผมเห็น กับ เจ้ากรรมนายเวร
                               
และ ก็ขออโหสิกรรมต่างๆ ที่ข้าพเจ้าได้กระทำอะไรลงไป ขอบคุณคุณยายที่แสนใจดีของข้าพเจ้า
                                   
ปัจจุบันคุณยายของผมเสียไปแล้วครับ ด้วยวัย86ปี ถึงทุกวันนี้ข้าพเจ้าก็คิดถึงคุณยายตลอดครับ
                                   
จบแล้วครับ ไว้โอกาสหน้า ข้าพเจ้าจะมีเรื่องมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ สวัสดี..

หน้า: [1]