กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 03 ก.ย. 2552, 12:52:21
-
สับสนและมึนงง...
กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบอร์ดวัดบางพระ
เพราะข้อมูลบางอย่างนั้นหายไปไม่ได้เก็บเซฟไว้
บันทึกธรรมที่เขียนไว้นั้นถูกลบไป จะทำอย่างดี
ประกาศขอความช่วยเหลือ เผื่อมีใครเก็บเซฟไว้
ถ้ามีจะได้เขียนต่อไป หรือถ้าไม่มีจะหยุดเขียนไว้เพียงเท่านี้
หรือจะเขียนขึ้นมาใหม่ แต่ยังไม่มั่นใจว่าจะจำได้หมดหรือไม่
มึนงงและสับสนอยู่เป็นเวลานาน......
หลังจากทำใจได้แล้ว ตั้งสติใหม่.....
ได้เห็นอารมณ์ความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาจากใต้จิตสำนึก
ทำให้รู้ว่าลึกๆแล้วในใจของเรานั้นมันมีความน้อยใจและเสียใจ
เพราะเราไปหวังและตั้งใจไว้มากเกินในสิ่งนั้น
และเมื่อมันไม่ได้ดั่งใจเรา เหมือนที่เราอยากจะให้มันเป็น
อารมณ์ความรู้สึกนั้นจึงผุดขึ้นมา....
สิ่งนั้นคือตัณหาที่ซ่อนตัวอยู่ในจิตของเรา
โดยที่เราไม่รู้ไม่เห็นและคิดว่ามันไม่มี อยู่ในจิตใจของเรา
อารมณ์ความรู้สึกใต้จิตสำนึกนั้นอันตราย น่ากลัวมาก
ถ้าเราตามมันไม่ทัน เราอาจจะหลงทาง หลงอารมณ์ เพี้ยนไปได้
เพราะตอนที่มันตั้งอยู่นั้นเรารู้ไม่เท่าทันมัน และไม่เห็นมัน
มันเป็นสิ่งที่อันตรายและน่ากลัวสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม
เพราะบางครั้งเหมือนคนสละแล้วทุกอย่าง
ไม่ยึดติด ไม่ยึดถือ แม้นชีวิตก็สละได้ มันไม่เอาอะไรแล้ว
แต่เมื่อเราได้มองย้อนกลับไปหาเหตุแล้ว
มันไม่ใช่ของจริงเพราะมันไม่ได้เกิดจากกุศลธรรม กุศลจิต
แต่มันเกิดจากอุปกิเลส ๑๖ ที่ซ่อนอยู่ในจิต
บุญยังมีที่สติสัมปชัญญะกลับคืนมา พิจารณาได้ทันเวลา
ไม่ปล่อยจิตไปกับอารมณ์เหล่านั้นให้มันมีกำลังมากขึ้น
คิดถึงสภาพจิตใจและอารมณ์ความรู้สึกของคนที่กำลังจะฆ่าตัวตาย
ก่อนที่จะฆ่าตัวตายนั้นเขามีอารมณ์ความรู้สึกน้อยใจ เสียใจ เบื่อหน่าย ท้อแท้
มันมีกำลังเพิ่มขึ้นๆและเข้าครอบงำเขา จนเกินไป ยากที่จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้
ไม่มีใครมาให้สติเขา เตือนเขา ให้อารมณ์เขาเปลี่ยน มันเลยเป็นเช่นนั้น.....
:059:แด่อารมณ์ความรู้สึกใต้จิตสำนึกที่ผุดขึ้นมา :059:
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-กลุ่มยุทธธรรมสัญจร
๓ กันยายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๐.๕๒ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
-
ขออนุโมทนาครับ....มารไม่มี บารมีไม่เกิดจริงๆครับ นอกจาก ท่านจะได้รู้ ได้เห็น ท่านไ้ด้ปัญญา ของท่านแล้ว ท่านก็ยังเผื่อแผ่ ทำให้ผม ได้เห็นในสิ่งที่ท่านได้เห็นด้วย....ทำให้ผมเข้าใจ และเกิดปัญญาด้วย......มีีประโยชน์มากๆครับ
-
กราบนมัสการท่านระวีสัจจาค่ะ :054:
เป็นกำลังใจให้ท่านนะคะ
สิ่งที่ท่านทำมาเป็นสิ่งที่ดีค่ะ
อะไรที่ผ่านไปแล้ว...ให้มันผ่านเลยไปดีกว่าค่ะ
ถึงแม้..เราจะแก้ไขอะไรกับมันไม่ได้แล้ว
กลับมาเริ่มต้นใหม่ค่ะ
ถึงแม้จะท้อแท้..เหนื่อยใจ..น้อยใจ
แต่ชาวเว็บบอร์ดวัดบางพระจะเป็นกำลังใจให้ท่านค่ะ
เพื่อที่จะสั่งสอนสร้างสิ่งดีๆต่อไป.. :001:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ อ่านแล้วดีใจครับที่จะได้อ่านบันทึกธรรมของพระอาจารย์ทุกวัน ช่วงที่พระอาจารย์หยุดเขียนไปยังแอบคิดในใจว่าจะได้อ่านต่อหรือเปล่าครับ
-
กราบนมัสการท่านระวีสัจจาค่ะ :054:
เป็นกำลังใจให้ท่านนะคะ
สิ่งที่ท่านทำมาเป็นสิ่งที่ดีค่ะ
อะไรที่ผ่านไปแล้ว...ให้มันผ่านเลยไปดีกว่าค่ะ
ถึงแม้..เราจะแก้ไขอะไรกับมันไม่ได้แล้ว
กลับมาเริ่มต้นใหม่ค่ะ
ถึงแม้จะท้อแท้..เหนื่อยใจ..น้อยใจ
แต่ชาวเว็บบอร์ดวัดบางพระจะเป็นกำลังใจให้ท่านค่ะ
เพื่อที่จะสั่งสอนสร้างสิ่งดีๆต่อไป.. :001:
อ่านให้จบ ให้ครบทุกกระทู้ ให้รู้ที่มา ที่ไปและตอนจบ
ให้ครบในสิ่งที่ขาดหายไป แล้วจะเข้าใจ...ว่าทุกสิ่งแก้ไขได้...ด้วยหลักธรรม..
.....ด้วยความปรารถนาดี.....