กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 02 มิ.ย. 2554, 08:22:15

หัวข้อ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 02 มิ.ย. 2554, 08:22:15

ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
พฤหัสบดีที่ ๒ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๔
.......ธรรมะทั้งหลายเป็นเรื่องใกล้ตัวและทุกท่านก็ได้ปฏิบัติอยู่ในกิจวัตรประจำวันอยู่แล้ว
เพราะว่าการปฏิบัติธรรมนั้น คือการทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ ตามหลักของมรรคองค์ ๘
มีสติระลึกรู้อยู่ในสิ่งที่คิดและกิจที่ทำ มีองค์แห่งคุณธรรม คือความละอายและเกรงกลัวต่อ
บาปกรรมคุ้มครองจิตอยู่ ก็ได้ชื่อว่าผู้นั้นกำลังปฏิบัติธรรมอยู่
......แต่บุคคลส่วนใหญ่ไปติดยึดในรูปแบบจนเกินไป จึงทำให้คิดว่าการปฏิบัติธรรมนั้น
เป็นเรื่องที่ทำได้ยาก ต้องมีเวลาว่าง ต้องไม่มีภาระอะไร ต้องไปถือศีล นุ่งขาวห่มขาว
ต้องไปไหว้พระสวดมนต์ เดินจงกรมนั่งสมาธิ จึงจะเป็นการปฏิบัติธรรม ซึ่งเป็นการเข้าใจ
ที่คลาดเคลื่อนไม่ถูกต้องไปทั้งหมด เพราะว่าไปจดจำเอาสิ่งที่ได้รับรู้และสิ่งได้เห็นมา
โดยไม่ได้พิจารณาและศึกษาว่าการปฏิบัติธรรมนั้นทำได้อย่างไรบ้าง
......การปฏิบัติธรรม เป็นการกระทำที่เริ่มจากจิต จากความคิดแล้วแสดงออกมาซึ่งทางกาย
การปฏิบัติธรรมนั้น มิใช่เป็นไปเพื่อความโอ้อวดเพื่อให้ผู้อื่นเขายกย่องสรรเสริญชื่นชม
แต่เป็นการอบรมกายและจิตของเรา โดยมีสติและสัมปชัญญะควบคุมอยู่ มีความระลึกรู้
และมีความรู้ตัวทั่วพร้อมในกายในจิตในความคิดและการกระทำ เพิ่มพูนคุณธรรมให้แก่จิต
ปรับเปลี่ยนความคิดเพื่อให้จิตเป็นบุญกุศล ไม่เอาแต่ความคิดตนมาเป็นใหญ่ เปิดจิตเปิดใจ
ให้เปิดกว้าง พิจารณาทุกอย่างโดยเหตุและผล ไม่เห็นแก่ประโยชน์ตนจนเกินไป รู้จักการให้
และการแบ่งปัน สิ่งที่กล่าวมานั้นคือการปฏิบัติธรรม....
...............................................................
.......ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓.......
...บนเส้นทาง  ของชีวิต  ที่ผิดพลาด
เพราะประมาท  มัวเมา    และลุ่มหลง
สิ่งไม่ดี   ทั้งหลาย   ให้มึนงง
มันจึงส่ง  ผลมา  หาร่างกาย
...เพราะมัวเมา  เหล้ายา  สารพัด
จิตอ่อนหัด   ไม่รู้เห็น  ในความหมาย
ว่าที่ทำ   นั้นเป็นภัย    ต่อร่างกาย
เกือบจะสาย  ก่อนที่จิต   คิดได้ทัน
...คิดว่าเป็น  ทางสุข   กลับทุกข์หนัก
ไม่รู้จัก  ความดีชั่ว   เพราะโมหัน
หลงในกิน  กามเกียรติ  ทุกคืนวัน
สารพัน   สารพัด   ที่จัดมา
...ไม่รู้จัก  บาปบุญ   คุณและโทษ
ถือประโยชน์  ส่วนตน   เป็นเนื้อหา
ทำอย่างไร   ให้ได้มี    และได้มา
สนองตอบ    ตัณหา    ของตัวตน
...จนวันหนึ่ง   ได้รู้ซึ้ง   ถึงทางจิต
มีความคิด  และเข้าใจ   ในเหตุผล
จึงถอนตัว   ออกห่าง     ทางมืดมน
ไปสู่หน    ทางใหม่     ไม่กลับมา
...ละทางโลก  สู่ทางธรรม  น้อมนำจิต
เปลี่ยนความคิด   มุมมอง   และเนื้อหา
เข้าสู่การ   ลดละ   ซึ่งอัตตา
ใช้ปัญญา   มองสิ่งเห็น  ให้เป็นธรรม
...ทุกอย่างนั้น   เกิดจาก   จิตสำนึก
ความรู้สึก   ส่วนใน    ไม่ใฝ่ต่ำ
กระตุ้นเตือน  ความคิด  และชี้นำ
คิดแล้วทำ   ตามจิต    ที่คิดดี
...ความคิดนั้น  เป็นเพียง  นามธรรม
จึงต้องนำ   มาทำ   ให้เต็มที่
รูปธรรม     ทำให้เห็น  และให้มี
ทำให้ดี     ตามที่จิต   นั้นคิดมา....
...ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม.วจีพเนจร...
๒ มิถุนายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๘.๒๐ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: saken6009 ที่ 02 มิ.ย. 2554, 09:22:52

ขอน้อมนำเอาไปปฏิบัติครับ 17; 17;  

   

กราบนมัสการ พระอาจารย์ มา ณ.ที่นี้ด้วยครับ :054: :054:   รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:

     

กราบขอบพระคุณ สำหรับ บทความ บทกวี อันทรงคุณค่ายิ่งที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

                                                                                                                                                                       

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ) :054: :054: 

   
 

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: berm ที่ 02 มิ.ย. 2554, 09:39:00

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 02 มิ.ย. 2554, 09:54:39

กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:
ขออนุญาตนำภาพมาประกอบเรื่องครับ
(http://bp.or.th/uploads/data/image/lm56pj-962416.jpg)

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyarat ที่ 02 มิ.ย. 2554, 11:29:09

กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ :092:

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: somboon matkeaw ที่ 02 มิ.ย. 2554, 05:43:28

กราบนมัสการ :054: :054: :054:พระอาจารย์ครับ

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: โบตั๋นสีขาว ที่ 03 มิ.ย. 2554, 04:20:38

กราบนมัสการพระอาจารย์คะ ขอบพระคุณ สำหรับ บทความ บทกวี บทกาพย์ บทกลอน คะ :090: :054: :090:

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๓
เริ่มหัวข้อโดย: derbyrock ที่ 04 มิ.ย. 2554, 12:51:58

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ คนส่วนใหญ่คิดแบบที่พระอาจารย์กล่าวไว้เห็นธรรมะเป็นเรื่องไกลตัวจึงไม่ปฎิบัติ แต่ก็ยังมีอีกส่วนที่ไปปฎิบัติแล้วยึดติดรูปแบบจนคิดเองว่าถ้าคนที่ไม่ได้ไปปฎิบัติเช่นเค้า ก็จะเป็นพวกที่ยังไม่มีธรรมครับ