กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 07 มิ.ย. 2554, 06:52:38

หัวข้อ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 07 มิ.ย. 2554, 06:52:38

ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
อังคารที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๔
......กล่าวบอกแก่ผู้คนที่มาหาเพื่อสนทนาธรรมเสมอว่า...
...การปฏิบัติธรรมนั้น มันคล้ายกับการปลูกต้นไม้ ผู้ปลุกต้องมี
ความอดทนที่จะรอให้เห็นผล เฝ้าดูการเจริญเติบโตของต้นไม้นั้น
รอจนถึงวันที่มันแตกดอกออกผล ให้เราได้ชม ได้ใช้หรือได้กิน
ซึ่งทั้งหมดทั้งสิ้นนั้น มันต้องใช้ระยะเวลาแห่งการเฝ้ารอคอยหมั่น
ดูแลและบำรุงรักษา มิให้ต้นไม้นั้นมีอันตรายจากสิ่งที่จะมารบกวน
ส่วนการเจริญเติบโตของต้นไม้นั้น มันเป็นไปตามกาลเวลาและอายุ
ของมัน...การปฏิบัติธรรมก็เช่นกัน มันต้องใช้ระยะเวลาแห่งการสะสม
อบรมอินทรีย์ให้แก่กล้า หมั่นปฏิบัติฝึกฝนอยู่เนืองนิจ จนเป็นกิจวัตร
ประจำตัว จากสิ่งแปลกใหม่กลายเป็นสิ่งที่คุ้นเคยและกลายเป็นอุปนิสัย
ซึ่งมันก็ต้องใช้ระยะเวลาแห่งการกระทำ แต่ผู้ปฏิบัติธรรมส่วนใหญ่นั้นต่าง
หวังผลสำเร็จกันในระยะเวลาที่รวดเร็ว ไม่มีความอดทนในการประพฤติปฏิบัติ
หวังผลตอบรับในระยะเวลาอันสั้น และเมื่อไม่เป็นไปตามที่ใจของตนต้องการ
จึงทำให้ละทิ้งการปฏิบัติ โดยมักจะอ้างกันว่า...ไร้วาสนา ไร้บารมี...ทั้งนี้เกิด
จากการที่ไม่มีพยายามและความอดทน หวังผลสำเร็จจากการปฏิบัติโดยเร็วไว
...การปฏิบัติธรรมจึงคล้ายกับการปลูกต้นไม้ หน้าที่ของผู้ปลูกคือการบำรุงรักษา
การเจริญเติบโตนั้น มันเป็นไปตามธรรมชาติของต้นไม้แต่ละชนิดนั้น มันมีระยะ
เวลาที่แตกต่างกัน ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างนั้น มันต้องใช้ระยะเวลาแห่งการรอคอย....
.............................................................................................
.....ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘.....
...อดทน  หมั่นฝึกฝน     หมั่นฝึกตน   ให้เคยชิน
การอยู่   และการกิน      ให้เรียบง่าย   ไม่วุ่นวาย
เรียบง่าย  ไร้รูปแบบ       แต่อิงแอบ    ด้วยความหมาย
สาระ    มีมากมาย         ไม่ยึดติด     รูปแบบกัน
เรียบง่าย  ไม่มักง่าย       คือความหมาย  ในตัวฉัน
สาระ   เป็นสำคัญ          ที่มุ่งหมาย  ให้มันมี
เรารู้   อยู่แก่จิต             ถ้าพินิจ    ให้ถ้วนถี่
ที่คิด   และที่มี              ต่างก็รู้   อยู่แก่ใจ
อยู่ที่   จิตสำนึก            ความรู้สึก  จากข้างใน
มากน้อย  ขนาดไหน       สิ่งที่คิด   กิจที่ทำ
ชั่วดี  ใจนั้นรู้                 มันขึ้นอยู่  กับเวรกรรม
อยู่ที่   คุณธรรม             มีหรือไม่   ในใจตน
รู้ชั่ว    ก็ควรละ              ใช้ตรรกะ    และเหตุผล
รู้ดี    มีอดทน                รักษาไว้    ให้ยืนยาว
เรื่องมาก  ไม่มากเรื่อง      ลดความอยาก ทุกเรื่องราว
ทำใจ   สะอาดขาว          ว่างกิเลส  และอัตตา
มองสิ่ง   ที่มันเป็น           มองให้เห็น  ซึ่งเนื้อหา
ฝึกฝน     เริ่มต้นมา         จากความคิด  ด้วยจิตใจ
รอคอย  อย่างอดทน        หมั่นฝึกฝน   กันต่อไป
ยาวนาน  ขนาดไหน         อย่าได้ท้อ   จงรอคอย
ขันติ  ความอดทน            หมั่นฝึกฝน  มิท้อถอย
สิ่งหวัง  ตั้งใจคอย           ความสำเร็จ   ใช้เวลา....
.....เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนนาดี-ด้วยไมตรีจิต.....
...รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร-คนรอนแรม...
๗ มิถุนายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๖.๕๓ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี       

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: saken6009 ที่ 07 มิ.ย. 2554, 07:38:47

ขอน้อมนำคำสอนเอาไปปฏิบัติครับ 17; 17;

 

กราบนมัสการ พระอาจารย์ มา ณ.ที่นี้ด้วยครับ :054: :054:  รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:

 

กราบขอบพระคุณ สำหรับ บทความ บทกวี อันทรงคุณค่ายิ่งที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

                                                                                                                                                                       

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ) :054: :054:

 
  

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 07 มิ.ย. 2554, 08:27:44

ขอกราบนมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:

เดินทางไกล ใจต้องอดทน

ตถตา
มรรคาแห่งการหลุดพ้น
ย่อมดำเนินไปตามสภาวะของธรรมชาติ
โดยอิสระ และ ไม่ยึดเหนี่ยว
ดั่งเช่นเมฆซึ่งในที่สุดก็กลายเป็นฝน
ดั่งแสงจันทร์ที่ส่องกระทบคลื่น
ดั่งกล้วยไม้ที่เติบโตในที่ร่ม
ดั่งต้นไม้ที่ผลิใบและดอกเองตามฤดูกาล
สิ่งเหล่านี้เป็นไปโดยไม่ต้องมีจิตควบคุม
แต่สามารถให้ผลลัพธ์ที่แน่นอนได้

- ฮองซิ (พ.ศ. 1634 - 1700)
http://fws.cc/leavesofeden/index.php?topic=818.0

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 07 มิ.ย. 2554, 09:43:04

ปลูกต้นมะพร้าวไว้ อีก 4-5 ปี มันต้องออกผลเป็นมะพร้าวแน่ๆ

(http://bp.or.th/uploads/data/image/lmefje-5b1ca4.jpg)

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: saken6009 ที่ 07 มิ.ย. 2554, 10:09:07

อ้างจาก: ทรงกลด ที่ 07 มิ.ย. 2554, 09:43:04

ปลูกต้นมะพร้าวไว้ อีก 4-5 ปี มันต้องออกผลเป็นมะพร้าวแน่ๆ

(http://bp.or.th/uploads/data/image/lmefje-5b1ca4.jpg)

ปลูกมะพร้าวออกลูกเป็นมะเขือ ก็แปลกละครับท่านพี่ 30; 30;

   

(ขออนุญาตเข้ามาหยิกแกมหยอก ขอบคุณมากครับ) :054: :054:

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 07 มิ.ย. 2554, 11:31:54

อ้างจาก: saken6009 ที่ 07 มิ.ย. 2554, 10:09:07

อ้างจาก: ทรงกลด ที่ 07 มิ.ย. 2554, 09:43:04

ปลูกต้นมะพร้าวไว้ อีก 4-5 ปี มันต้องออกผลเป็นมะพร้าวแน่ๆ

ปลูกมะพร้าวออกลูกเป็นมะเขือ ก็แปลกละครับท่านพี่ 30; 30;

   

(ขออนุญาตเข้ามาหยิกแกมหยอก ขอบคุณมากครับ) :054: :054:

เรียนท่าน saken6009
ผมเจอต้นรักแถวๆบ้านแล้วครับ ให้เด็กไปขุดมา เอามาเลี้ยงไว้ก่อน
จะนำไปปลูก หากท่านมีต้นรัก ก็นำมาได้นะครับ
ลองดูว่า ต้นรัก จะออกลูกเป็นอะไร :048: :079:
(http://bp.or.th/uploads/data/image/lmekip-cbc0ed.jpg)

หัวข้อ: ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๘
เริ่มหัวข้อโดย: derbyrock ที่ 07 มิ.ย. 2554, 12:30:18

การปฏิบัติธรรมจึงคล้ายกับการปลูกต้นไม้
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ คำสอนของพระอาจารย์ที่ทำให้ผมเข้าใจเรื่องความก้าวหน้าในธรรมได้กระจ่างครับ