กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 10 มิ.ย. 2554, 05:26:18

หัวข้อ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๑
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 10 มิ.ย. 2554, 05:26:18

ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี 
    ศุกร์ที่ ๑๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๔
........บางครั้งรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับความวุ่นวายของสังคม
จนอยากจะหยุดลมหายใจ เบื่อกับการที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป
แต่เมื่อจิตระลึกรู้ได้ ว่ายังมีเรื่องราวอีกมากมายที่ยังไม่ได้ทำ
ชีวิตจึงต้องดำเนินต่อไป เพื่อทำในสิ่งที่ยังไม่ได้ทำหรือทำไป
แล้วแต่ยังไม่สัมฤทธิ์ผล อารมณ์แห่ง " นิพพิทาญาณ "ที่เกิด
จากการพิจารณา เห็นทุกข์เห็นโทษของสิ่งที่เป็นรูปนามทั้งหลาย
แล้วเกิดการเบื่อหน่าย อยากจะหลุด อยากจะพ้นไปจากรูปนาม
ซึ่งถ้าตามดูตามรู้ไม่ทันนั้น มันอาจจะทำให้เราหลงไปในอารมณ์
เบื่อหน่ายสังคมและการมีชีวิตอยู่ต่อไป สติและสัมปชัญญะเท่านั้น
ที่จะเข้าไปแก้ไข ให้รู้เท่าทันซึ่งอารมณ์กรรมฐานที่เกิดขึ้นและตั้งอยู่
จิตรับรู้ด้วยการพิจารณาย้อนกลับไปหาพระไตรลักษณ์หลักของความ
เป็นจริง ว่าสรรพสิ่งนั้นล้วนมีที่มาและมีที่ไป พิจารณาลงไปในอริยสัจ ๔
เห็นการเกิดดับของสรรพสิ่ง ความไม่เที่ยง นำมาซึ่งทุกข์ เพราะไม่สามารถ
ที่จะไปบังคับให้มันคงอยู่ตลอดไปมิได้ นั่นคือพระไตรลักษณ์ ทุกข์คือโจทย์
ที่ต้องนำมาคิดพิจารณา ให้เห็นที่มาต้นเหตุของมัน นั่นคือสมุทัย พิจารณาต่อไป
ให้เห็นความเสื่อมสลายและการดับไปของมัน นั่นคือนิโรธ ตอบโจทย์ได้ทุกปัญหา
แล้วนำสิ่งที่ได้จากการคิดพิจารณาซึ่งเป็นเพียงนามธรรม มาลงมือปฏิบัติให้เห็นจริง
สิ่งนั้นเรียกว่ามรรค นี้คือหัวใจหลักของนักปฏิบัติธรรมทั้งหลาย ที่ต้องคิดพิจารณา
และต้องลงมือกระทำอยู่อย่างสม่ำเสมอ นี้คือสิ่งที่ควรคิดและกิจที่ควรทำ......
....ในอ้อมกอดของขุนเขา...ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๑...
...ในบางครั้ง   ท้อแท้    และเบื่อหน่าย
ความวุ่นวาย      ที่ได้    ไปพบเห็น
ความอยากมี   อยากได้  และอยากเป็น
สิ่งที่เห็น       ล้วนเป็น   สิ่งมายา
...อยากจะหลบ  ให้ไกล   ไปให้พ้น
เบื่อผู้คน    เบื่อกิเลส    เบื่อปัญหา
และเบื่อความ  วุ่นวาย    ที่ตามมา
นิพพิทา    เบื่อหน่าย     ในรูปนาม
...แต่เมื่อมี    สติ          ระลึกรู้
และตามดู    ตามเห็น     ไม่มองข้าม
ดูอารมณ์   แล้วพินิจ       เฝ้าติดตาม
เห็นรูปนาม  เกิดดับ        ธรรมดา
...เห็นถึงความ  ไม่เที่ยง   ของทุกสิ่ง
เห็นความจริง   ว่ามันเป็น   เช่นนั้นหนา
พระไตรลักษณ์  คือหลัก   แห่งธรรมา
เกิดขึ้นมา    ตั้งอยู       แล้วดับไป
...อนิจจัง    ทุกขัง      อนัตตา
มันเป็นมา    ทุกยุค     ทุกสมัย
และก็ยัง     สืบต่อ      อยู่เรื่อยไป
ต้องฝึกใจ   ให้ยอมรับ  กับความจริง
...โจทย์คือทุกข์  ให้เรา  ได้ศึกษา
ถึงที่มา   และที่ไป    ในทุกสิ่ง
ค้นหาเหตุ  ที่เป็นไป   ในความจริง
เห็นในสิ่ง   ที่เป็นเหตุ  ให้เกิดมา
...เห็นที่เกิด  แล้วเข้าใจ  ในทุกขัง
อนิจจัง    ความไม่เที่ยง   คือปัญหา
ไม่สามารถ  บังคับได้       อนัตตา
รู้ที่มา     เห็นที่ดับ     สลับกัน
...เห็นซึ่งทุกข์  สมุทัย   และนิโรธ
เห็นทุกข์โทษ  เห็นภัย   ในสิ่งนั้น
เห็นมรรคา   ทางไป      ให้แก่มัน
จิตก็พลัน    สงบ         พบความจริง....
...ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร...
๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๕.๒๑ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี

หัวข้อ: ตอบ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๑
เริ่มหัวข้อโดย: saken6009 ที่ 10 มิ.ย. 2554, 06:27:24

 ...เห็นซึ่งทุกข์  สมุทัย   และนิโรธ
เห็นทุกข์โทษ  เห็นภัย   ในสิ่งนั้น
เห็นมรรคา   ทางไป      ให้แก่มัน
จิตก็พลัน    สงบ         พบความจริง....  

                                                                                                                                                                         

กราบนมัสการ พระอาจารย์โด่ง มา ณ.ที่นี้ด้วยครับ  รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:

 

กราบขอบพระคุณ สำหรับ บทความ บทกวี อันทรงคุณค่ายิ่งที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

                                                                                                                                                                       

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ) :054: :054:

   
 

หัวข้อ: ตอบ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๑
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 10 มิ.ย. 2554, 09:37:15

นมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:
ขออนุญาตนำภาพมาประกอบ

(http://bp.or.th/uploads/data/image/lmjz8z-dea410.jpg)

หัวข้อ: ตอบ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๑
เริ่มหัวข้อโดย: berm ที่ 10 มิ.ย. 2554, 09:52:08

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ

หัวข้อ: ตอบ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๑
เริ่มหัวข้อโดย: derbyrock ที่ 11 มิ.ย. 2554, 01:08:13

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ...