กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 13 มิ.ย. 2554, 06:53:25

หัวข้อ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๔
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 13 มิ.ย. 2554, 06:53:25

ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
  จันทร์ที่ ๑๓ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๔
........ใช้เวลาที่ว่างเว้นจากภาระกิจ มาคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
มองหาซึ่งความประมาทและความผิดพลาดในความคิดและกิจที่กระทำ
ค้นหาเหตุและปัจจัยที่ทำให้มีความคิดอย่างนั้นและกระทำอย่างนั้นลงไป
พิจารณาถึงคุณถึงโทษ ประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ในสิ่งที่ได้กระทำมา
เพื่อที่จะนำมาใช้ในการกำหนดชีวิตทิศทางที่จะก้าวเดินต่อไปในอนาคต
" อดีตนั้นคือบทเรียนของชีวิต " เอาสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตมาเป็นครู สอนให้
รู้ถึงความถูกผิด ในสิ่งที่เคยคิดและเคยทำ สิ่งไหนที่เป็นไปในทางอกุศล
ไม่เป็นมงคลต่อชีวิต กิจนั้นก็ควรลดละเลิกงดเว้นซึ่งการกระทำในสิ่งนั้น
สิ่งไหนที่เป็นไปโดยชอบประกอบด้วยกุศล เป็นมงคลต่อชีวิต กิจนั้นควร
ที่จะกระทำต่อไปให้ยิ่งขึ้น  ชีวิตเราไม่อาจจะกำหนดทิศทางของที่มาได้
เพราะมันเป็นอดีตที่ผ่านไปแล้ว แต่เราสามารถจะกำหนดทิศทางที่จะไป
ในอนาคตได้ โดยการสร้างเหตุและปัจจัยในวันนี้ เพื่อไปสู่ที่ ที่เรานั้นต้อง
การไป ถ้าเรานั้นมีความพยายามมีความตั้งใจจริงที่จะกระทำในสิ่งที่คิดนั้น
หนทางสู่ความสำเร็จย่อมจะอยู่ไม่ไกลเกินฝัน ถ้าเรานั้นยังก้าวเดินต่อไป
ในทิศทางที่จะไปสู่เป้าหมายนั้นอย่างถูกต้อง กระทำอยู่อย่างสม่ำเสมอ
...รางวัลแห่งความสำเร็จของชีวิต มิได้วางไว้ที่จุดเริ่มต้น แต่อยู่ที่ปลายทาง
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ ชีวิตนี้ยังไม่สิ้นหวัง ทุกสิ่งที่ผ่านมานั้น มันไม่ใช่
ความล้มเหลวหรือความผิดพลาด มันเป็นบทเรียนหนึ่งของชีวิตที่ต้องเรียนรู้
จงเอาอดีตที่ผ่านมานั้นมาเป็นครู สอนให้เราเรียนรู้เพื่อที่จะอยู่กับปัจจุบัน....
...ในอ้อมกอดของขุนเขา...ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๔...
...ดูหนัง ดูละคร       แล้วจงย้อน  มาดูตัว
กายใจ รู้ให้ทั่ว         มีสติ   ดำริการ
สติ  ระลึกรู้             ติดตามดู อยู่กับงาน
เอาธรรม นำประสาน   ควบคุมจิต  เมื่อคิดทำ
รู้ตัว  รู้ทั่วพร้อม        จิตนำน้อม  กุศลกรรม
ปลุกจิต  คุณธรรม     เพื่อกำหนด  ทิศทางไป
เริ่มต้น   ในวันนี้        ในสิ่งที่  ควรแก้ไข
ฝึกจิต  ฝึกกายใจ      นั้นให้มี  ความคุ้นเคย
คุ้นเคย ในความดี      ที่เคยมี  อย่านิ่งเฉย
เพียรเพ่ง อย่าละเลย  เร่งปลุกจิต  ปลุกศรัทธา
อย่ามัว นอนคิดฝัน     ผ่านคืนวัน  โดยไร้ค่า
อย่าให้  เสียเวลา      เสียโอกาส ที่พึงมี
ตั้งใจ และทำจริง       ทำในสิ่ง   ที่คิดนี้
ทำไป  ให้มันดี         ตามจังหวะ และเวลา
ปลายทาง ของชีวิต    สิ่งที่คิด  ที่ใฝ่หา
ต้องใช้  กาลเวลา      จึงจะเห็น  ความเป็นจริง
...เริ่มต้น  ในวันนี้      เริ่มความดี  ในทุกสิ่ง
ทำไป  ทำให้จริง       ย่อมเกิดผล ที่ตามมา
สร้างเหตุ สร้างปัจจัย   สะสมไว้  กันเถิดหนา
ปลุกจิต  ปลุกศรัทธา  เพื่อสร้างฝัน นั้นเป็นจริง...
...ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร...
๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๖.๕๔ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี

หัวข้อ: ตอบ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๔
เริ่มหัวข้อโดย: saken6009 ที่ 13 มิ.ย. 2554, 08:00:06

 ...เริ่มต้น  ในวันนี้      เริ่มความดี  ในทุกสิ่ง
ทำไป  ทำให้จริง       ย่อมเกิดผล ที่ตามมา
สร้างเหตุ สร้างปัจจัย   สะสมไว้  กันเถิดหนา
ปลุกจิต  ปลุกศรัทธา  เพื่อสร้างฝัน นั้นเป็นจริง...  

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

กราบนมัสการ พระอาจารย์โด่ง มา ณ.ที่นี้ด้วยครับ  รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:

 

กราบขอบพระคุณ สำหรับ บทความ บทกวี อันทรงคุณค่ายิ่งที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

                                                                                                                                                                         

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ) :054: :054:

   
 

หัวข้อ: ตอบ: ในอ้อมกอดของขุนเขา..ใต้ร่มเงามวลพฤกษา...บทที่ ๔
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 13 มิ.ย. 2554, 11:53:48

นมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:

ขออนุญาตนำภาพลงประกอบ

(http://bp.or.th/uploads/data/image/lmpplg-45b96b.jpg)