เมื่อคืนวันที่ 28 กค.55ที่ผ่านมาขณะขับรถกลับบ้านเวลาตี 2 กว่าๆ (เป็นเช้าวันที่29กค.)ด้วยความที่ฝนตก ถนนลื่นทำให้รถเสียหลักเกิดอุบัติเหตุชนเสาหลักลายหัก 3 ต้น และอัดกับต้นไม้จนรถกระเด็นปัดออกมา ในนาทีที่ชนเห็นทุกภาพเหตุการณ์แต่ไม่รู้ว่าชนอะไร คิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆ ตั้งสติได้ก็พยายามเปิดประตูออกมาขอความช่วยเหลือจากคนที่ขับรถผ่านมาแถวนั้นซึ่งมืดและน่ากลัวมาก ไม่มีใครจอดเลยเขาคงกลัวเหมือนกัน โทรศัพท์แบตหมด อีกเครื่องเงินหมด เลยต้องโทรขอความช่วยเหลือจาก 1669 และอีกสักพักชาวบ้านใกล้เคียงแถวนั้นก็เข้ามาช่วย คนที่ขับมอเตอไซค์ผ่านไปเมื่อกี้ก็กลับมาช่วย และกะบะอีกคันที่ผ่านไปก็วนกลับมามาช่วยอยู่เป็นเพื่อนและให้ยืมโทรศัพท์โทรหาคุณพ่อให้มารับ
ยังไม่ทันขอบคุณเลยเขาก็ไปก่อนซะแล้ว
ทันไดนั้นก็มีคนนึงพูดขึ้นมาว่าในรถมีอะไรมีค่าไหม เท่านั้นแหละรับวิ่งไปที่รถคว้ากระเป๋าใส่ของและเหรียญหลวงปู่เปิ่นออกมาก่อนเลยกลัวหายแม้กระทั่งสติ๊กเกอร์ที่ติดบนหลังคาก็แกะออกมาติดที่กระเป๋า-*- (จนเขาทักว่าติดไว้แบบนั้นก้ได้ไม่หายหรอก) ด้วยความที่กลัวหายมากๆนึกถึงหลวงปู่ ขอบารมีหลวงปู่คุ้มครอง โชคดีไม่เป็นอะไรมากหัวโหม่งกระจกด้านหน้ากระจกเกือบแตกเพราะไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย กระจกข้างขวาแตกมาข่วนหน้า สภาพรถพังเสียหาย TT บารมีหลวงปู่คุ้มครองตอนนี้แขวนเหรียญหลวงปู่ติดตัวตลอด เหตุการณ์มันไวมากเพราะความประมาทของตัวเองแท้ๆ ตอนนี้อยากไปกราบหลวงปู่แต่คงจะต้องพักอีกสักระยะบวกกับไม่มีรถเดินทางด้วย..
เหตุการณ์นี้สอนให้รู้ว่าไม่ควรจะประมาท มีสติ เพราะแค่เสี้ยววินาทีก็คือชีวิต ไม่เจ็บก็พิการ ไม่พิการก็ ตาย !! ที่สำคัญโทรศัพท์แบตและเงินต้องไม่หมดเผื่อฉุกเฉิน YY ขอแชร์ไว้ให้เป็นประสบการณ์ค่ะ ปล.จุดที่ชนมีอุบัติเหตุหลายครั้งเละมีผู้เสียชีวิตหลายรายฟังแล้วขนลุกเลยทีเดียว
เพิ่งออกจาก รพ.มาดูสภาพรถท้อเหลือเกินTT