กระดานสนทนาวัดบางพระ

             พระครูบาน้อย เขมปญฺโญ เกิดเมื่อวันจันทร์ ที่ ๒๓ เดือนมกราคม พ.ศ.๒๕๓๑ ที่บ้านร้องอ้อ ตำบลสันผีเสื้อ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นบุตรของโยมพ่อวินัย ศรีศิริ โยมแม่ฤทธิ์ดาวัลย์ ตันนรา ในวัยเยาว์ท่านมีผิวพรรณผุดผ่องมีสติปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าเด็กในวัยเดียวกัน เรียนหนังสือเก่งมีผลการเรียนอยู่ในระดับดีเด่นและมีนิสัยสงบรักสันโดษไม่เบียดเบียนสัตว์และมักจะนำดินเหนียวมาปั้นเป็นพระพุทธรูป องค์ใหญ่ องค์เล็กอยู่เสมอจนเพื่อนท่านล้อท่านเล่นว่าเป็นตุ๊เจ้าบ้างก็มี ท่านชอบไปวัดฟังธรรมสมัยตอนที่ยังเป็นเด็กชอบไปวัดฟังธรรมกับคุณตาคุณยายที่วัดในพรรษาเมื่อท่านอายุได้ ๑๒ ปี เหตุดังนั้นจึงมีใจที่จะเข้ามาบรรพชาในพระพุทธศาสนาเพื่อตอบแทนยังคุณของโยมพ่อโยมแม่จึงได้เข้าบรรพชาบวชเป็นสามเณรในร่มกาสาวพัตร์ที่วัดร้องอ้อ โดยมีพระญาณสมโพธิ (พระเทพวรสิทธาจารย์) วัดพระบรมธาตุเจ้าดอยสุเทพ เป็นพระอุปัชฌาย์ และต่อมาพ่อหมอคำมูล เข็มขาว ได้นำครูบาเณรท่านไปฝากเนื้อฝากตัวกับได้ไปเรียนวิชาภาษาล้านนาและเรียนเทศน์ตลอดจนถึงสัพพะวิทยาคมทั้งหลายจากท่านพระครูอมรธรรมประยุต (ครูบาบุญจันทร์ ปุณฺจนฺโท) วัดแม่ริม และท่านศาสตราจารย์เกียรติคุณ ดร.มณี พยอมยงค์ ทำครูบาเณรท่านอ่านเขียนได้อย่างรวดเร็วด้วยบุญญาบารมีในตัวพระครูบาเมื่อท่านได้เรียนวิชาอาคมตลอดถึงวิชาทั้งหลายแล้วนั้นพระครูบาก็ได้ทำทั้งยันต์ตระกุดตลอดถึงวัตถุมงคลทั้งหลายให้ศรัทธาญาติโยมเพื่อเป็นที่พึ่งทางใจและช่วยปัดเป่าทุกข์บำรุงสุขแก่ศาสนิกชนทั้งหลายที่เข้ามากราบนมัสการปรากฏว่าวัตถุมงคลของสามเณรน้อยทั้งเกิดประสบการณ์ต่าง ๆ ในความแคล้วคลาด ปลอดภัย เมตตาค้าขายร่ำรวยเป็นที่อัศจรรย์ใจแก่ศรัทธาที่มากราบไหว้ยิ่งเป็นอย่างยิ่งจึงมีศรัทธาญาติโยมทั้งในและนอกประเทศได้มากราบไหว้อย่างไม่ขาดสาย จึงได้นามตามที่ศรัทธาเรียกขากันในนามว่า “ครูบาน้อย” ตั้งแต่สมัยยังเป็นสามเณร เมื่อท่านอายุได้ 17 ปีได้มีโอกาสไปกราบนมัสการครูบาวัดบ้านเด่น ครูบาวัดบ้านเด่นได้แนะนำชี้แนะหลายๆอย่างจึงเกิดความเลื่อมใสจึงได้ฝากเนื้อฝากตัวกับพระครูบาท่านเป็นลูกศิษย์เพื่อสืบสานตามรอยพระครูบาเจ้าศรีวิชัยครูบาเทือง นาถสีโล วัดเด่นสลีเมืองแกน อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งถือเป็นครูบาอาจารย์ที่เคารพเป็นอย่างยิ่งจนมี ความเข้าใจถ่องแท้เมื่อศึกษาอยู่กับ พระครูบาเทือง นาถสีโล เป็นเวลาพอสมควรก็ได้นำสัพพะวิชาของครูบาอาจารย์ทั้งหลายที่ประสิทธิ์ประสาทให้มาใช้ช่วยเหลือผู้ที่มีความตกทุกข์ได้ยากให้เขาได้อยู่ดีมีสุขครูบาน้อยถือว่าท่านมี วิชาคาถาอาคมที่แก่กล้าไม่เป็นรองจนกระทั่งชื่อเสียงของท่าน ดังกระฉ่อนไปทั่วภาคเหนือ จึงมีศิษยานุศิษย์จากจังหวัดนครศรีธรรมราชมานิมนต์ ให้ท่านไปโปรดญาติโยมทางจังหวัดนครศรีธรรมราชและที่จังหวัดนครศรีธรรมราชนี่เอง ได้สร้างเกียรติคุณ ให้ท่านเป็นอย่างมากในการใช้สรรพวิชาทั่งหลายแก่บรรดาญาติโยมผู้ได้รับความทุกข์ร้อนหลายสิบรายจนชื่อเสียง กว้างไกล มีผู้ยกย่องขนานนามว่า ครูบาเณรน้อย วัตถุมงคลที่ท่านสร้างและมีชื่อเสียงมากเช่น ตระกุดเอว ๑๐๘ ดาบ เป็นต้น โดยเฉพาะตะกรุดลูกปืน ยันต์มหาเมฆบังวัน มีผู้ประสบเหตุการณ์แล้วทะเลาะกัน ผู้เป็นพ่อบันดาลโทสะจึงเอามีดฟันตรงหลังลูกชายปรากฏว่าฟันถึง ๒ ที ไม่เข้าสืบไปสืบมาพบว่ามี ตระกุดเอว ๑๐๘ ศักดิ์สิทธิ์ของครูบาน้อยที่ท่านสร้างรุ่นแรกอยู่ มีชื่อเสียงทางด้านคงกระพันดังขจรไกลทั่วไป ต่อมาเมื่ออายุครบ ๒๐ ปี จึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ.พัทธสีมา วัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร ตำบลสุเทพ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ มีหลวงพ่อท่านเจ้าคุณพระเทพวรสิทธาจารย์ (ธงชัย สุวณฺณสิริ ปธ.๗) เจ้าอาวาสวัดพระธาตุดอยสุเทพ เป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากที่ท่านได้ ้อุปสมบทแล้วท่านได้มุ่งเน้น ในการปฏิบัติธรรมเป็นหลักสำคัญแต่ญาติโยมผู้ที่ได้รับประสบการณ์ในวิชาคาถาอาคม ความแคล้วคลาด ปลอดภัยเมตตามหานิยมก็หลั่งไหล มาเป็นลูกศิษย์ไม่ขาดสาย จึงมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ต่อมาท่านได้รับอาราธนาจากญาติโยมจากวัดสันปูเลย ตำบลสันปูเลย อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ได้มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดสันปูเลย จนถึงปัจจุบันนี้ในแต่ละวันจะมีเข้ามา กราบนมัสการไม่น้อยกว่า 10 คณะ ส่วนใหญ่พระครูบาน้อย จะอบรมสั่งสอนญาติโยมที่มากราบนมัสการตามพระธรรมคำสอนของ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นหลัก อย่างไรก็ตามชื่อเสียงในด้านเวทย์มนต์คาถา เครื่องรางของขลังในสมัยที่เป็นสามเณรยังลือเรื่องโดยเฉพาะการทายทัก บางครั้งหากญาติโยมมีความทุกข์ร้อนใจในเรื่องราวปัญหาต่าง ๆ พระครูบาน้อยท่านก็จะช่วยทำนายทายทักสงเคราะห์ เป็นการช่วยขจัดปัดเป่าแก้ไขให้ผ่อนคลายสบายใจจากหนักเป็นเบาลงซึ่งส่วนใหญ่ เป็นนักการเมือง คหบดี นักธุรกิจ ข้าราชการ ทหาร ตำรวจ และประชาชนต่าง ๆ ทราบข่าวและเลื่อมใสศรัทธาท่านมาจำพรรษาอยู่วัดสันปูเลย ตำบลสันปูเลย อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ ผู้คนก็หลั่งไหลมาขอบูชาตะกรุดและสายสิญจน ์ของครูบาจำนวนมาก และมีญาติโยมท่านหนึ่ง ได้เล่าให้ฟังว่าท่านไปพบท่านครูบาน้อยในงานบุญ วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดพะเยา ท่านกำลังแจกวัตถุมงคลพอดีโยมท่านอื่นได้มา โยมท่านนั้นก็อยากได้แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปก็นึกในใจอยากได้พอสักพักหนึ่งครูบาน้อยท่านก็เรียกโยมท่านนี้ซึ่งนั่งไกลพอสมควร เมื่อเรียกเข้าไปท่านก็มอบวัตถุมงคลให้โดยไม่ต้องขอหรือถามใด ๆ โยมท่านนี้เกิดเป็นปีติเป็นอันมาก ประสบการณ์ทางด้านโชคลาภ บางคนมาทำบุญขอให้ครูบาช่วยแผ่เมตตาจิตอธิษฐาน ขอให้กิจการรุ่งเรืองก้าวหน้า ปรากฏว่าทำมาค้าขายดีเศรษฐกิจรุ่งเรืองเป็นทวีคูณ ข่าวคราวแพร่หลายออกไป จึงมีผู้คนเข้ามากราบนมัสการตลอด

อ้างอิง...
th.wikipedia.org/wiki/ครูบาน้อย_เขมปัญโญ