:059:เนื้อเพลงบทนี้ได้แต่งขึ้นเมื่อปี 2530 ให้เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง ซึ่งมาจากปักษ์ใต้ มาเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง แต่เรียนไม่จบภายในเกณฑ์ที่มหาวิทยาลัยกำหนดไว้ เพราะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทำกิจกรรมเพื่อสังคม ลืมเรื่องการศึกษา จนทำให้เรียนไม่จบ และได้มาขออาศัยอยู่ด้วยเพื่อจะหางานทำ เพราะไม่กล้าที่จะกลับไปบ้านที่ปักษ์ใต้ กลัวพ่อแม่เสียใจและอายเพื่อนบ้าน จึงหางานทำและตั้งใจจะเรียนต่อให้สำเร็จ ซึ่งได้พูดปลอบใจและให้กำลังใจข้อคิดแก่เขา...ซึ่งเขาได้เข้าใจและนำไปปฏิบัติ...สองปีต่อมาเขาได้จบการศึกษาตามที่มุ่งหวังไว้
และปัจุบันเขาได้เป็นข้าราชการตุลาการชั้นผู้ใหญ่...ขอเป็นกำลังใจให้แก่ท่านผู้นั้น...คิดถึงเขาจึงหยิบเอาบทเพลงนี้มาแก้ไขปรับปรุงใหม่เพื่อให้เข้ากับยุคสมัยและเพื่อเตือนใจแก่คนรุ่นหลังที่กำลังศึกษาอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยทุกท่าน
:059:ขายวัวให้ควายเรียน 2009
ทำนองบทเพลงปักษ์ใต้(หักคอไอ้เท่ง)
๐๐๐ไข่นุ้ยเรียนจบมอหก พ่อแม่วิตกว่าจะเรียนไหรดี
เงินทองก็ไม่ค่อยมี(ซ้ำ) จะยืมโก้ลีก็ดอกเบี้ยแพง
๐๐๐ตัดใจขายวัวหนึ่งคู่ เพื่อส่งไอ้หนูให้มันเรียนราม
ไปเรียนตั้งแต่ปีสองสาม(ซ้ำ) พักอยู่หน้ารามกับลูกโก้ลี
๐๐๐มันอยากจะเป็นทนาย พ่อแม่ขวนขวายขายวัวให้เรียน
ขอเงินไปลงทะเบียน(ซ้ำ) พ่อแม่พากเพียรขายวัวเอาเงิน
๐๐๐เรียนรามมาตั้งหลายปี ไม่มีแวววี่ว่าจะจบเลย
พ่อถามมันก็ทำเฉย(ซ้ำ) ไม่เคยบอกเลยว่าจะจบเมื่อใด
๐๐๐ขายวัวไปจนหมดคอก เพราะถูกมันหลอกว่าจะใกล้จบ
เรียนไปจนใกล้จะครบ(ซ้ำ) แปดปีไม่จบ...ขายวัวให้ควายเรียน
..............................................................................
แม้จะจบการศึกษาช้ากว่าคนอื่น...แตสิ่งที่ได้มาคือประสพการณ์ชีวิต..
ซึ่งเปรียบได้กับปริญญาชีวิตอีกหนึ่งใบ...และสิ่งที่ได้คืออีกอย่างก็คือหมู่มิตร
ใบปริญญาจึงไม่ใช่ที่สุดของชีวิต...แต่มันอยู่ที่แนวความคิดและการนำมาปรับใช้
ในการทำงาน การอยู่ร่วมในสังคมในโลกแห่งความเป็นจริง....
...............................................................................................
:059:เชื่อมั่นและศรัทธาในความเพียรพยายาม
แด่เพื่อนพ้องและน้องพี่ที่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมา
รวี สัจจะ-วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๗.๒๐ น. ณ กุฏิน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย