5คืน5วันกับ4,386กิโลเมตร....
120ชั่วโมงแห่งการเดินทาง...
7,200นาทีในสถานที่ต่างๆ..
432,000วินาทีกับชีวิตและความคิดที่ต้องปรับอยู่ตลอดเวลา
ไม่ใช่การเดินทางเพื่อแสวงหาและ ไม่ใช่ภาระหรือหน้าที่
แต่เป็นวิถีที่เราต้องกระทำ....
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ากับการเดินทาง
แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาของร่างกาย
พยายามรักษาจิตไว้ให้มีความปิติ
...เหนื่อยกายได้พักผ่อนก็หายไป...
...แต่เหนื่อยใจถ้าหยุดคิดจิตก็หาย...
...พักความคิดให้จิตว่างอย่างสบาย...
...ก็จะหายเหนื่อยกายและเหนื่อยใจ...
เวลาและเส้นทางที่ผ่านไป....
ได้พบเห็นสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นมามากมาย
โบราณท่านว่า "สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็น ไม่เท่ามือคลำ สิบมือคลำ ไม่เท่าทำเอง"
สุภาษิตจีนท่านว่า"เดินทาง1,000ลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือ 10,000เล่ม"
ได้เรียนรู้และศึกษาจากของจริง จากสิ่งที่ได้พบและได้เห็น
นำมาเป็นบทเรียนของชีวิต....
พัฒนาความคิดและมุมมอง....
ให้สอดคล้องทั้งทางโลกและทางธรรม...
แล้วนำมาเสนอเป็นแนวทาง....
เป็นตัวอย่างให้ผู้ที่สนใจและศึกษา....
ได้นำมาปรับใช้ในชีวิต...
....อย่าเชื่อทันที มันอาจจะนำไปสู่ความงมงาย....
....อย่าปฏิเสธทันที มันอาจจะทำให้เสียโอกาศ...
....ควรที่จะคิดพิจารณาและลองนำมาปฏิบัติ...
....ก่อนที่จะเชื่อหรือจะปฏิเสธ...
นั้นคือเหตุผลที่นำมาเสนอ.....
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
:054:แด่การเดินทางที่สอนทุกอย่างให้เรียนรู้
:059:แด่ทุกอย่างที่เป็นครู ที่สอนให้รู้ธรรม
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๕ สิงหาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๐.๕๑ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
