กิเลสทั้ง10ประการนี้เป็นสิ่งที่นอนเนื่องอยู่ในจิตใจของเรา เป็นตัวขวางกั้นกุศลธรรมทั้งหลาย
ทำให้ความเจริญในธรรมไม่เกิดขึ้นในจิตของเรา อันได้แก่
๑.ทิฏฐิกิเลส อันได้แก่ทิฏฐิเจตสิกคือความเห็นผิด
๒.วิจิกิจฉากิเลส อันได้แก่ความสงสัยที่เป็นเครื่องเศร้าหมอง
๓.โทสะกิเลส อันได้แก่ความโกรธความขุ่นมัวใจที่ทำให้เศร้าหมอง
๔.โลภะกิเลส อันได้แก่ความอยากได้ที่ทำให้ใจเศร้าหมอง
๕.โมหะกิเลส อันได้แก่ความหลงลืมไม่รู้ความจริงเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ
๖.ถีนะกิเลส อันได้แก่ความหดหู่ ท้อถอย ซึมเซาเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ
๗.อุทธัจจะกิเลส อันได้แก่ความฟุ้งซ่านรำคาญใจเป็นเครื่องเศร้าหมอง
๘.อหิริกะกิเลส อันได้แก่ความไม่ละอายต่อบาปเป็นเครื่องเศร้าหมองใจ
๙.มานะกิเลส อันได้แก่ความถือตัวถือตนทำให้ใจเศร้าหมอง
๑๐.อโนตตัปปะกิเลส อันได้แก่ความไม่เกรงกลัวต่อบาปทำให้ใจเสร้าหมอง
กิเลส 10 ประการนี้ เป็นอกุศลเจตสิก ประกอบให้จิตใจเศร้าหมองขุ่นมัว
เป็นนามธรรม ควรที่จะประหารเสีย ทำลายให้สิ้นไป จิตจึงจะถึงซึ่งความสงบ..เสวยวิมุตติสุข...
