"น ปณฺฑิตา อตฺตสุขสฺส เหตุ
ปาปานิ กมฺมานิ สมาจรนฺติ"
"บัณฑิตไม่ประกอบกรรมชั่ว
เพราะเห็นแก่ความสุขส่วนตัว"
.............................
ยกข้อธรรม นำมา สาธยาย
สื่อความหมาย แห่งธรรม นำวิถี
ให้ใคร่ครวญ ทวนทบ พบสิ่งดี
บทกวี ชี้ทาง ห่างอบาย
ทุกถ้อยคำ เน้นย้ำ เรื่องสติ
สมาธิ ตังมั่น มีจุดหมาย
มีสติ คุ้มครอง รองรับกาย
เดินตามสาย เส้นทาง อย่างมั่นคง
ดำรงค์ตน อยู่ใน ศีลธรรม
ไม่ก่อกรรม ทำชั่ว ด้วยมัวหลง
ซึ่งกิเลส ตัณหา พาพะวง
ให้ต่ำลง สู่อบาย ตายทั้งเป็น
ยกจิตสู่ กุศล เป็นผลดี
ฝึกให้มี หิริ ระลึกเห็น
โอตัปปะ คุ้มครอง ให้ร่มเย็น
มองให้เห็น ดีชั่ว กลัวบาปกรรม
ปลุกสำนึก ความคิด จิตมนุษย์
เป็นชาวพุทธ ไม่ควร จะใฝ่ต่ำ
จงอย่าให้ กิเลส มาครอบงำ
ศึกษาธรรม นำทาง สว่างใจ
รู้จักความ พอดี เป็นที่ตั้ง
ควรระวัง ความโลภ อย่าหลงไหล
ให้อยู่ดี มีสุข ไม่ทุกข์ใจ
อย่าอยากได้ เกินไป ให้ทุกข์ทน
เมื่อมีน้อย ใช้น้อย คอยประหยัด
เราควรจัด บริหาร ให้เกิดผล
อย่าใช้เกิน กำลัง ระวังตน
เกิดเป็นคน อย่ามีหนี้ จะดีเอย...
ฝากไว้เป็นข้อคิดเพื่อเตือนจิตสะกิดใจ
รวี สัจจะ-วจีพเนจร-สมณะชายขอบ
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๙.๕๓ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
"ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายอย่ากลัวต่อบุญเลย
เพราะคำว่าบุญนี้ เป็นชื่อของความสุข
เราย่อมรู้ชัดซึ่งผลแห่งบุญ ที่น่าปรารถนา
น่าใคร่ น่าพอใจ ที่เราเสวยแล้วตลอดกาลนาน"
ปุญญวิปากสูตร ๒๓/๘๔
.....................................
