ปาฏิหารย์...แห่งสมเด็จพระสังฆราชฯ

[ธรรมะรักโข]

วัดบวรนิเวศวิหาร  บางลำพู  กรุงเทพฯ  ในห้วงเช้าอากาศครึ้ม  สายหมอกโปรยปรายบางเบา  จิตแจ่มใสมาก  และได้หวนระลึกถึงพระคุณของพระอาจารย์  ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระญาณสังวร  สมเด็จพระสังฆราช  สกลมหาสังฆปริณายก  พระองค์เป็นพระภิกษุที่สำรวมในจริยวัตรอันงดงามยิ่ง 
     ปีนี้พระองค์มีพระชนมายุ  ๙๖  ชันษาแล้ว  แต่ผิวพรรณบารมีของพระองค์ยังผ่องใสและเป็นที่ปีติยินดีแด่ผู้ที่ได้เฝ้ากราบอยู่เสมอ  พระองค์ไม่เคยทรงทอดทิ้งธุระในกิจการสงฆ์เลย  ให้ความสนพระทัยสม่ำเสมอ  แม้ในกาลปัจจุบันนี้ก็ยังทรงปฏิบัติของพระองค์อย่างเงียบๆ  เรียบง่ายเสมอมา  ทรงเป็นพระภิกษุที่ปฏิบัติกรรมฐานควบคู่กับการศึกษาทางด้านปริยัติธรรมมาแต่ครั้งเป็นพระหนุ่มเณร  ดังนั้น  จิตของพระองค์จึงมากด้วยอานุภาพอะไรบางอย่างที่น่าพิศวงนัก
      แต่เรื่องราวในห้วงทำนองนี้น้อยนักที่จะมีผู้ใดนำมากล่าวถึง  สิ่งที่นำมาเขียนเล่าสู่กันฟังในคราวนี้   ส่วนหนึ่งได้ฟังจากผู้ที่สนองงานพระองค์มาหลายสิบปี  หลายท่านหลายคน  ทั้งผู้ที่เป็นบรรพชิตและฆราวาส
     คงจำได้ข่าวใหญ่หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับเมื่อหลายสิบปีก่อน  ไฟไหม้ที่บางลำพู  หลังวัดบวรนิเวศ  ซึ่งตรงนั้นชาวบ้านอาศัยกันอยู่อย่างเนืองแน่  ไฟได้เริ่มลุกขึ้นโหมแดง  เสียงรถน้ำของตำรวจหลายสิบคันมุ่งหน้ามาที่ซอยนี้  แต่ทว่ายังเข้าไม่ได้เพราะซอยเล็กมาก
     มีเรื่องเล่ากันว่า  ในวันนั้นพระองค์ทรงประทับอยู่ที่วัดบวรนิเวศวิหาร  ไม่มีภารกิจเสด็จไปไหน  เมื่อทรงทราบข่าวว่ามีไฟไหม้หลังวัด  ทรงดำเนินลงจากพระตำหนักมาทอดพระเนตรไปยังจุดที่เกิดเหตุอย่างจิตใจที่ตั้งมั่น  ไม่มีผู้ใดทราบได้ว่าพระองค์ทรงดำริอะไร  แม้แต่พระผู้ที่ติดตามในวันนั้น  นายตำรวจที่ติดตามในวันนั้นเองก็ไม่ทราบ
     แต่ความอัศจรรย์ของอานุภาพแห่งธรรมได้ปรากฏ  เมื่อพระองค์ละสายตาจากการทอดพระเนตรที่เพ่งมองด้วยจิตตั้งมั่นแล้วไม่ช้าไม่นาน  ไฟที่ลุกโชตินั้นค่อยๆ  สงบลงอย่างช้าๆ  ทีละน้อยทีละน้อย  ทั้งที่รถน้ำยังไม่ได้ทำการฉีดน้ำสักหยด
     ข่าวได้แพร่สะพัดไปอย่างอื้ออึงว่า  ท่านเจ้าประคุณสมเด็จอธิษฐานจิตดับไฟหลังวัดบวรนิเวศ   เพื่อช่วยเหลือผู้ที่อยู่อาศัย  นี่ก็นับได้ว่าเป็นความอัศจรรย์ของอานุภาพแห่งธรรมอย่างหนึ่ง  ซึ่งจะปรากฏและมีได้ต่อผู้ที่มีศีลและธรรมอันบริสุทธิ์ 
     พระองค์เคยตรัสสอนเหล่าภิกษุนวกะบ้างพอสังเขปในเรื่องลักษณะเหตุแห่งธรรม  ทรงตรัสว่า  หากเรามีศีลบริสุทธิ์  มีสมาธิที่สงบ  จิตตั้งมั่นดีแล้ว  อะไรๆ  ก็ปรากฏเกิดขึ้นได้  สิ่งเหล่านั้นก็เป็นธรรมะชนิดหนึ่งเหมือนกัน
     ด.ต.ปัญญา  เกิดท้วม  ตำรวจในสังกัดกองปราบปราม  มีหน้าที่ถวายการอารักขาด้านการจราจร  ในการเสด็จสนองงานต่อพระองค์มาหลายสิบปี  เล่าให้ฟังว่า  ผู้ใดก็ตามที่ได้มากราบพระองค์แล้วจะมีความรู้สึกเป็นสุข  สงบ  และร่มเย็นในจิตใจเป็นพิเศษ  เชื่อเหลือเกินว่าคงเป็นเพราะอำนาจแห่งบารมีธรรมของพระองค์ท่าน    แม้วันนี้ก็ยังทรงเป็นผู้ที่บารมีธรรมอันยิ่ง  ทรงสุขภาพแข็งแรง  รับรู้เหตุการณ์ต่างๆ  ทั้งหลายอย่างดี  เพียงแต่ทรงเคลื่อนไหวพระองค์ช้าลง  คิดว่าเป็นเรื่องปกติของผู้สูงอายุที่เป็นเหมือนๆ  กัน
     พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างที่ดีของพระภิกษุยิ่งนัก  ทรงแสดงออกถึงสิ่งที่เป็นไปตามพระธรรมวินัย  ในบางคราวทรงพบกับพระเถระที่มีพรรษามากกว่าแต่ทางด้านสมณศักดิ์น้อยกว่า  พระองค์ก็ทรงกราบพระเถระรูปนั้นโดยยึดถือตามหลักพระธรรมวินัย  ตามที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติมากกว่าสมณศักดิ์  เรื่องราวปาฏิหาริย์แห่งสมเด็จยังมีอีกมาก  ซึ่งจะค่อยๆ  นำมาเล่าฝากคุณผู้อ่านต่อไปในโอกาสหน้า.

 
 ขอขอบคุณที่มาของข้อมูล...โดย   ราช รามัญ  http://www.thaipost.net/tabloid/140209/239

[@แปดเศียร@]

สาธุ