ผู้เขียน หัวข้อ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๙  (อ่าน 1313 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ รวี สัจจะ...

  • รองประธาน
  • *****
  • กระทู้: 1137
  • รวี สัจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
    • ดูรายละเอียด
    • รวี สัจจะ สมณะไร้นาม (เคลื่อนไหวดุจสายลม)
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
พุธที ๘ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๔
........ทุกสิ่งทุกอย่างนั้น ล้วนมีที่มาและมีที่ไป
มีเหตุและปัจจัยในการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป
มีการเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา มิอาจจะตั้งอยู่
ได้นานตลอดไป บุคคลจึงควรทำใจให้รับกับสภาพ
ที่จะแปรเปลี่ยนไปทั้งหลายนั้นให้ได้ อย่าไปยึดติด
มากเกินไปกับภาพแห่งอดีตทั้งหลายที่ได้จดจำมา
เพราะกาลเวลานั้นได้ผ่านเลยไป สิ่งทั้งหลายย่อม
แปรเปลี่ยนตาม ซึ่งเราไม่อาจห้ามไม่ให้มันเปลี่ยน
แปลงไปไม่ได้ เพราะทุกสรรพสิ่งในโลกนี้ย่อมเป็น
ไปตามกฎของพระไตรลักษณ์ คือความไม่เทียงแท้
ที่นำมาให้เกิดความทุกข์ทั้งหลายเพราะไม่อาจจะเข้า
ยึดถือให้มันคงสภาพอยู่เช่นเดิมตลอดไปได้ ทุกอย่าง
ย่อมจะเปลี่ยนแปลงไป ไม่มากไม่น้อยตามระยะเวลา
บุคคลจึงควรฝึกทำใจให้รับกับสภาพที่จะเกิดขึ้นได้
ต่อการสูญเสีย การพลัดพราก การจากไปและการเสื่อม
สลายที่จะมาถึง ซึ่งวันหนึ่งนั้นย่อมจะต้องเกิดขึ้นกับเรา
และเมื่อเราทำใจยอมรับได้กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นนั้น เมื่อถึง
วันที่สิ่งนั้นมาถึง ใจของเรานั้นย่อมจะทุกข์น้อยลง....
..............................................................
...ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๙...
.....สรรพสิ่ง    ตั้งอยู่ใน      พระไตรลักษณ์
ซึ่งเป็นหลัก     ธรรมชาติ     ควรศึกษา
ความไม่เที่ยง  แปรเปลี่ยน    อนิจจา
ย่อมนำมา     ซึ่งความทุกข์  ไม่สุขใจ
.....ทุกข์เพราะว่า  ใจนั้น    ไปยึดมั่น
ไม่แปรผัน    ยอมรับ    กับสิ่งใหม่
ไม่ยอมรับ   กับสิ่งที่   แปรเปลี่ยนไป
ทำให้ใจ     นั้นทุกข์   ไม่ผ่อนคลาย
.....กาลเวลา  หมุนเวียน  แปรเปลี่ยนผัน
ทุกสิ่งนั้น   ย่อมจะมี     เสื่อมสลาย
มีเกิดขึ้น   ตั้งอยู่       แล้วก็ตาย
ทุกสิ่งหาย   ไปกับ    กาลเวลา
.....วันเวลา  แห่งชีวิต  นี้สั้นนัก
ควรรู้จัก    เสริมสร้าง    ซึ่งคุณค่า
ทำชีวิต    ของตนนี้      มีราคา
สร้างคุณค่า ต่อชีวิต     ด้วยจิตดี
.....วันเวลา   ผ่านไป   ควรใคร่คิด
ถึงชีวิต    ที่ผ่านมา     จนวันนี้
ว่าเคยทำ   อะไรบ้าง   ในสิ่งดี
ชีวิตนี้      มีคุณค่า     มารึยัง
.....อย่าปล่อยให้  ผ่านไป  โดยไร้ค่า
วันเวลา   นั้นไม่อาจ   จะคืนหลัง
ชีวิตนี้     ใช่จะอยู่     อย่างจีรัง
สิ่งที่หวัง  และตั้งใจ   อาจไม่มา
.....วันพรุ่งนี้   อาจไม่มี   ให้ได้เห็น
อาจไม่เป็น  อย่างที่ใจ   ปรารถนา
สิ่งที่หวัง    และตั้งใจ    อาจไม่มา
วันเวลา     หมุนเวียน   และเปลี่ยนไป
.....วันเวลา   ผ่านไป    ไม่หยุดนิ่ง
สรรพสิ่ง    เปลี่ยนตาม   ยุคสมัย
เราจึงควร   ฝึกจิต       และฝึกใจ
ให้รับได้   ในความเป็น   เช่นนั้นเอง....
....ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต...
....รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร...
๘ มิถุนายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๗.๑๘ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี


ใช่หวังจะดังเด่น  จึงมาเป็นสมณะ
เพียงหวังจะลดละ  ซึ่งมานะและอัตตา
เร่ร่อนและรอนแรม ไปแต่งแต้มแสวงหา
สัญจรร่อนเร่มา  ผ่านร้อยป่าและภูดอย
ลาภยศและสรรเสริญ  ถ้าหลงเพลินจิตเสื่อมถอย
พาใจให้เลื่อนลอย  จิตเสื่อมถอยคุณธรรม
       ปณิธานในการปฏิบัติธรรม

ออฟไลน์ ทรงกลด

  • ผู้อาวุโส
  • *****
  • กระทู้: 2199
  • เพศ: ชาย
  • ศิษย์หลวงโด่ง.....
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๙
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: 08 มิ.ย. 2554, 07:37:50 »
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป.......คือ พระไตรลักษณ์ หลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้อง ปลง(เข้าใจ) :054:
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว....ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา...สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา...กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

ออฟไลน์ saken6009

  • อย่ากลัวคนจะมาตำหนิ แต่จงกลัวว่าตัวเองจะทำผิด อย่ากลัวที่จะรับรู้ความบกพร่องของตน แต่จงกลัวว่าตนจะเป็นคนที่ดีได้ไม่จริง
  • ก้นบาตร
  • *****
  • กระทู้: 893
  • เพศ: ชาย
  • ชีวิตของข้า เชื่อมั่นศรัทธา หลวงพ่อเปิ่น องค์เดียว
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๙
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: 08 มิ.ย. 2554, 08:16:41 »
.....วันเวลา   ผ่านไป   ควรใคร่คิด
ถึงชีวิต    ที่ผ่านมา     จนวันนี้
ว่าเคยทำ   อะไรบ้าง   ในสิ่งดี
ชีวิตนี้      มีคุณค่า     มารึยัง
กราบนมัสการ พระอาจารย์ มา ณ.ที่นี้ด้วยครับ :054: :054:  รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:
 
กราบขอบพระคุณ สำหรับ บทความ บทกวี อันทรงคุณค่ายิ่งที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ
                                                                                                                                                                       
(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ) :054: :054:
   
 

กราบขอบารมีหลวงพ่อเปิ่น คุ้มครองศิษย์ทุกๆท่าน ให้แคล้วคลาด ปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวง สาธุ สาธุ

ออฟไลน์ ทรงกลด

  • ผู้อาวุโส
  • *****
  • กระทู้: 2199
  • เพศ: ชาย
  • ศิษย์หลวงโด่ง.....
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: ฝากสายลม...ผ่านร่มไม้...จากภูผา...บทที่ ๙
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: 08 มิ.ย. 2554, 09:50:21 »
ขออนุญาตนำภาพมาประกอบครับ

เปรียบประดุจเสียงระฆัง ที่พอดีก็ดัง...เกิดขึ้น
ตีไปแล้วเสียงก็ยังดัง....แล้วก็ค่อยๆเงียบลง...ดับไป