ความรู้สึก ณ.ตอนนี้......

[ตั้นคนเมืองโอ่ง]

คือตั่งแต่ผมมาเรียน กทม. ผมห่างไกลวัดวามากครับ....

เรื่องผู้หญิง เรื่องอะไรต่อมิอะไรก็ผ่านเข้ามา ...ผมมักบอกกับตัวผมเองว่า ใจศรัทธา ก็ไม่มีวันเสื่อมถอย...
ผมสัก 4ครู ข้อรักษาเยอะมากครับ แต่ผมได้ตั้งสัจจะไว้ว่าจะไม่ผิดลูกผิดเมียใคร และจะไม่กล่าวร้าย บุพการี และ อาจารย์
แต่.... ถว่าตัวผม บางครั้งอยู่ในสังคมหมู่เพื่อนมาก บางครั้งผมก็แทบจะหลุดปาก บางครั้งเพื่อนหญิงผมก็ทำอะไรไม่เกรงใจลอยสักผม...

วันนี้ผมนั่งๆคิดแบบว่า ควรทำอย่างไรดี ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ศรัทธาผมได้ ถดถอยลงทุกที....
พี่ๆ คิดว่าผมควรทำไงดีอะครับ  ....พรุ่งนี้วันพฤหัสบดี ผมว่าจะไปหาวัดนั่งสมาธิขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธ ขอขมาบุพการี ครูบาอาจารย์ ที่กล่าววาจาไม่ดีมาโดยไม่ตั้งใจ พี่ๆว่าดีไหมครับ... หรืออย่างไรดี

[นักรบอาทมาต]

ตอนนี้ผมอายุ 45 ตอนผมเด็กๆผมเคยเห็นรุ่นพี่ๆที่สักสมัยก่อน....ส่วนใหญ่ท่านเหล่านั้นเป็นคนพูดน้อย....

ก็คล้ายกับตอนผมบวช พระอาจารย์สอนว่า พูดเยอะก็บาปเยอะ  พูดน้อยก็บาปน้อย..

เพราะฉะนั้นถ้าเราสักมาแล้วก็ควรระวังตัวมากกว่าคนปกติ  ถามว่ายากไหมก็ตอบว่ายาก แต่ก็ต้องทำ

ที่แน่ๆคือ  คิดดี พูดดี ทำดี  ถ้าเราพยามแล้วนั่นคือศรัทธา  ในเมื่อมีศรัทธา ทุกสิ่งก็จะดี  ครับ

[singhanart]

สิ่งผ่านแก้อย่างไรได้
ปัจจุบันกำหนดอนาคต
ว่างในจิต วางในใจ ให้เจตนาเป็นกลาง
ถือศีลเป็นกำลัง เวลาสมาธิผ่าน พาส่งจิตมั่นคง

[ชาญ]

ผมคิดว่า ของทุกอย่าง มันอยู่ที่ ใจ  

เมื่อใจเรากำหนด ให้คิดดี ทำดี เดินสายกลางเข้าใว้ นั่นละ ใจเราจะเป็นสุข  

คิด + มากไปก็ไม่ดี คิด - มากไปก็ไม่ดี

ผมคนหนึ่งละครับ อาชีพผม ต้องอยู่ในสถานที่อโคจร ต้องอยู่กับ ผู้หญิง ต้องพูดต้องคุย พูดบางครั้งแบบเพ้อเจ้อบางครั้งมีปดมดเท็จ บางครั้ง

ตั้งใจและไม่ตั้งใจ แต่นั่นมันคืออาชีพของเรา   ผมถือว่า มันเป็นอาชีพ ที่เราต้องทำจำเป็นต้องหาเลี้ยงครอบครัว หาเลี้ยงตัวเอง

ไม่ไปเบียดบังสร้างความเดือดร้อนให้ใคร ใจเราก็เป็นสุขแล้ว

ข้อห้ามกฏเหล็ก ที่ผมถือมากคือ

ผู้หญิง ที่เป็นลูกเมียคนอี่น  ผมจะไม่แตะเลย ผมถือมาตลอด  ใจเขาใจเรา   เมียใคร ใครก็รัก  เราเองยังไม่อยากเสียเมียให้คนอื่น แล้วตัวเรา

จะไปยุ่งกับ ลูกเมียของคนอื่นเขาทำไปเพื่ออะไร  เพราะผลสุดท้าย ใจเราก็จะสุขอยู่ไม่นาน เมื่อเรื่องทุกอย่างถูกเปิดเผย

เดินสายกลางเข้าใว้ ใจเราจะเป็นสุขเอง