...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๒๓...
..." ชีวิตคือการทำงาน การทำงาน
คือส่วนหนึ่งของชีวิต " ชีวิตต้อง
ดำเนินไปตามกระแสของกรรม
ทุกคนเกิดมาต่างมีภาระหน้าที่
และบทบาทที่แตกต่างกัน ตามที่
กรรมเก่าได้จัดสรรมา เป็นไปตาม
เหตุและปัจจัย ซึ่งที่มานั้นเราไม่
สามารถที่จะแก้ไขได้ เพราะมันเป็น
เรื่องของอดีตที่ผ่านมาแล้ว
...แต่เรื่องราวในอนาคตนั้น เราสามารถ
ที่จะกำหนดได้ โดยการสร้างเหตุ
และปัจจัยในวันนี้ ดำเนินชีวิตไปตาม
บทบาทและหน้าที่ของเราที่มีให้
สมบูรณ์ ทำในสิ่งที่ไม่เป็นภัยต่อชีวิต
ไม่เป็นพิษต่อผู้อื่น ไม่ฝ่าฝืนศีลธรรม
กฎหมายและประเพณีที่ดีงาม
เดินตามอริยมรรคอันมีองค์๘
ตามสถานะและสภาวะของเรา
...การทำงานทุกอย่างนั้นคือการ
ปฏิบัติธรรม ถ้าเรามีสติและสัมปชัญญะ
ในการทำงาน " ทำงานทุกชนิดด้วย
จิตว่าง " คือคำกล่าวสอนของหลวงพ่อ
พุทธทาส ความว่างนั้นคือว่างจาก
อกุศลจิต ว่างจากอัตตา " ความเป็น
ตัวกูของกู " ดำเนินชีวิตทำงานไป
ตามมรรคองค์๘ ความเป็นสัมมา
ทั้งหลาย ชีวิตนั้นจึงไม่เคยว่าง
จากการทำงาน ทั้งทางกายและทางจิต
...ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่
ชีวิตนั้นไม่เคยว่างจากการงาน
" เป็นความว่างจากอกุศลธรรมทั้งหลาย
แต่ไม่เคยว่างจากภารกิจและหน้าที่
ที่ต้องกระทำ ไม่เคยว่างจากการ
เจริญสติ แต่ว่างจากอกุศลจิตทั้งหลาย "...
๐ โลกยังกว้าง ทางยังไกล ให้เรียนรู้ ๐
...ออกรอนแรม ท่องไป ในโลกกว้าง
เห็นหลายอย่าง มากมาย ในโลกนี้
ทั้งที่เป็น ความชั่ว และสิ่งดี
ทุกอย่างมี ให้พบเห็น เป็นธรรมดา
...ทุกอย่างล้วน มีคุณ และมีโทษ
มีประโยชน์ ถ้าพินิจ และศึกษา
มองให้เห็น ที่ไป และที่มา
จะรู้ว่า ทุกสิ่งนี้ ล้วนมีคุณ
...อย่ารีบด่วน ตัดสินใจ ปฏิเสธ
ควรหาเหตุ วิเคราะห์ มาเกื้อหนุน
เอาเหตุผล มาพินิจ คิดเป็นทุน
ลองคิดหมุน กลับไป และกลับมา
...รู้ทั้งนอก ทั้งใน กายใจจิต
หมั่นพินิจ วิเคราะห์ และศึกษา
เสริมสร้างภูมิ ต้านทาน ทางปัญญา
ภาวนา เพิ่มสติ ใช้ตริตรอง
...อย่ารีบเชื่อ ทันที ที่ได้เห็น
มันจะเป็น งมงาย ไร้สมอง
ควรฝึกหัด ทบทวน และทดลอง
อย่าไปมอง ด้านเดียว มันไม่ดี
...ปฏิเสธ ทันที เสียโอกาส
อาจจะพลาด โอกาสไป ในทุกที่
เชื่อทันที ก็จะไม่ ส่งผลดี
ควรจะมี การวิเคราะห์ ใช้ปัญญา
...ควรฝึกหัด ตั้งโจทย์ เพื่อฝึกคิด
ควรตั้งจิต เป็นกลาง เมื่อศึกษา
มองหลายด้าน ให้เห็น ด้วยปัญญา
จงมองหา มองให้เห็น ความเป็นจริง
...ในปัญหา ทุกอย่าง มีทางออก
ถ้ารู้นอก รู้ใน และใจนิ่ง
เมื่อจิตว่าง ก็จะเห็น ความเป็นจริง
สรรพสิ่ง ล้วนเป็น เช่นนั้นเอง....
...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๑๑ ธันวาคม ๒๕๖๔...
