การสร้างตะกรุด และ ยันต์ ในความคิดของผม ถ้าเป็นแบบวิธีการสร้างที่ดี ต้องดีแบบดีนอก และดีใน
การสร้างแบบดีนอกหมายถึง พิธีการจัดสร้างแล้วปลุกเสก เช่น การนำเหรียญรูปเหมื่อนทองแดง,ทองเหลือง /ปลอกลูกปืน/ยันต์ปั๊ม เป็นต้น
นำมาเข้าพิธีปลุกเสก/พิธีพุทธาภิเษก โดยที่ไม่ได้ทำอะไรเพิ่มเติ่ม
การสร้างแบบดีในหมายถึง การจัดสร้างโดยหามวลสารต่างๆ มาประกอบ มาเขียนยันต์ กระดูกยันต์ ลงอักขระ แล้วกรึงบังคับไว้ ถ้าอักขระตัวใด
เขียนทับกระดูกยันต์ ถือว่าใช้ไม่ได้ ถ้าเป็นตะกรุดบางชนิดเวลาม้วนจะต้องว่าคาถากำกับอีก เสร็จแล้วก็ปลุกเสกซ้ำอีก
ดังนั้น เวลาหาตะกรุด หรือยันต์ ต่างๆมาใช้ ควรพิจารณา ถึงวิธีการสร้างที่ดีทั้งนอก และดีทั้งใน จึงจะครบสูตรตามตำรา
จะเห็นได้ว่า ตะกรุดตามแบบวัดบางพระ ส่วนใหญ่จะเป็นแบบดีนอก ดีใน ยกเว้น ตะกรุดยันต์หอมเชียง ปี 44 จะเป็นแบบปั๊ม แล้วเสก แต่ก็พอจะ
อนุโลมให้ เพราะหลวงพ่อเปิ่น มีสมาธิ จิต ภาวนา สูง ท่านอาจจะเขียนยันต์ในจิตขณะปลุกเสกลงตะกรุดไปพร้อมกัน