http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y5947402/Y5947402.html
.........................อยากให้อ่านกันค่ะ โดยเฉพาะลูกผู้หญิง................(ขอนอกประเด็นซักวัน)
ตั้งไว้ในเฉลิมไทย แล้วมันก็กำลังจะตกแล้วค่ะ เลยเอามาตั้งไว้ห้องนี้บ้างเพราะอยากให้อ่านกันค่ะ โดยเฉพาะผู้หญิง
นี่เป็นจดหมายจากปู่และย่าของเราที่เขียนให้เมื่อตอนวันเกิด ท่านอยากให้เอามาเผยแผ่ จะได้ระวังตนกันไว้
อย่าลบกระทู้หนูน้าค้า >.<
.................................................................
ถึง........หลานรัก
ปู่กับย่าเป็นคนโชคดีที่มีลูกทุกคนประสบความสำเร็จในการเรียนและหน้าที่การงาน เพราะเมื่อ 40 ปีที่แล้วมา ขณะที่ลูกๆอยู่ในช่วงวัยรุ่นนั้นสุงคมไม่วิปริตอย่างทุกวันนี้ แต่ปัจจุบันสังคมเปลี่ยนแปลงไปมากอันเนื่องจากคนในสังคมติดวัตถุนิยมอย่างยิ่ง ปู่-ย่าจึงเป็นห่วงหลานอย่างที่สุด ด้วยกลัวว่าหลานจะไหลไปตามกระแสสังคมปัจจุบันด้วยขาดสติสัมปชัญญะ จึงเมื่อปู่ได้อ่านหนังสือ "ปัญญารัตนะ" ของ วสิน อินทสระ จึงเก็บใจความจากหนังสือมาแนะนำหลานเพื่อป้องกันมิให้หลานตกไปสู่ทางอันไม่พึงประสงค์
ปู่-ย่ามีเรื่องที่จะเตือนสติหลานมากเรื่อง เช่น เกี่ยวกับการเรียน ขอให้หลานตั้งใจเรียนอย่างดีทุกวิชา แต่ละวิชามีประโยชน์ทั้งนั้น เราเสียเงินไปแล้วขอให้เอาวิชาแลกคืนมาให้ได้ เงินนั้นไม่เสียไปกับซื้อวิชาก็ต้องเสียไปทางอื่น เช่น เสื้อผ้า อาหาร อันเป็นสิ่งไม่จีรังยั่งยืนอะไร แต่วิชาความรู้เป็นสิ่งยั่งยืนติดตัวไปจนตาย ใช้เท่าไหร่ไม่หมด ยิ่งขุดยิ่งพบ การใช้เงินแลกวิชาความรู้บัณฑิตจึงสรรเสริญ ขอให้ระลึกเสมอว่าเงินแต่ละบาทนั้นเป็ฯหยาดเหงื่อแรงงานของพ่อแม่ พยามเอาชนะตนเองอย่าฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่าย เมื่อมีเวลาต้องหาปัญญาใส่สมอง ปัญญาใส่สมองนั้นไม่มีโทษ ส่วนอาหารใส่ท้องนั้นใส่พอประมาณ
หลานอาจเคยได้ยินเพื่อนเปรียบเทียบตอนกับคนอื่นว่าของใช้ของคนนั้นดีกว่า คนนั้นคนนี้มีของใช้ราคาแพงๆแต่ของเราราคาไม่ถึงครึ่งของเขา เพื่อนที่พูดอย่างนี้ถ้าพ่อแม่เขารู้ พ่อเขาอาจถอนใจใหญ่ เอามือก่ายหน้าผากปวดร้าวอยู่ลึกๆ แม่เขาอาจกรีดน้ำตาก็ได้ หลานต้องรู้จักประมาณตัวรู้จักฐานะแห่งครอบครัวตน อย่าเอาอย่างเพื่อนประเภทนี้
หลานอันเป็นที่รักของย่า-ปู่ ถ้าหลานสังเกตคงเห็นแล้วว่าเพื่อนบางคนวางท่าเฉิดฉาย แต่งกายด้วยเสื้อผ้าแพรพรรณราคาสูงแต่ไม่สนใจว่างตัวให้น่ารัก น่าชื่นชม เพื่อนเช่นนั้นย่อมสู้เพื่อนที่แต่งกายเรียบร้อย สุภาพ แต่เป็นผู้ที่มากไปด้วยเมตตา กรุณา มีแววตาส่อความปราณีไม่ได้ แววตาที่อ่อนโยน กิรินา ที่สุภาพ ว่าจาที่อ่อนหว่า และใจที่เปี่ยมด้วยพรหมวิหารนั้นเป็นเสน่ห์ดึงดูดคนทั้งหลายให้รักใคร่เคารพ ยำเกรงไม่จืดจาง เป็นเสมือนที่ราบลุ่มและร่องลึกเป็นที่ไหลมาแห่งน้ำ
เราอาจมีทรัพย์ค่อนข้างน้อย แต่ขอให้ไม่น้อยใจในความดี ไม่จนในความดี เราอาจจะไม่มีเกียรติในหมู่เพื่อนในสังคม แต่ขอให้หลานอยู่ในท่ามกลางแสงสว่างอันเรื่องรองแห่งสติปัญญาและภูมิธรรม
ในการเรียน การวางตัว หรือการใดๆก็ตามอย่าประมาท การวางตัวต่อเพื่อนฝูงอย่าให้สูงเกินไปจะเป็นที่หมั่นไส้ และถ้าวางตัวต่ำเกินไปเขาจะดูหมิ่น ขอให้พอดีๆ กับครูบาอาจารย์นั้นขอให้อ่อนน้อม เพราะท่านว่า
" เอาชนะผู้สูงศักดิ์ด้วยการอ่อนน้อม
เอาชนะผู้ที่ต้ำต้อยด้วยการสงเคราะห์เอื้อเฟื้อ
เอาชนะผู้ที่เสมอด้วยกันด้วยความเพียรพยายาม
เอาชนะผู้ที่แกล้วกล้าในสงครามด้วยการยุให้แตก "
สำหรับการวางตัวในเพศตรงข้าม ผู้ชายเกรงผู้หญิงที่วางตัวดี ไม่จองหองจนเกินไป ไม่ปล่อยตัวเกินไป กิริยาพาทีเป็นผู้ดี สุภาพเรียบร้อย ไม่พูดเล่นเกินวิสัยหญิง เมื่อเป็นเช่นว่านี้ ผู้ชายย่อมเกรงใจและนิยมยกย่อง เกี่ยวกับเพศตรงข้ามต้องเชื่อตามโบราณอย่างเคร่งครัดคือ
"อย่าชิงสุกก่อนห่าม" หรือสุนทรภู่กล่าวไว้ในสุภาษิตสอนหญิงว่า "เมื่อสุกงอมหอมหวานจึงควรหล่น" ระหว่างผู้หญิงกับผู้ชายนั้น ผู้ชายเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ผู้หญิงเป็นฝ่ายเสียหาย แม่-พ่อ-ปู่-ย่า หวั่นใจในลูกผู้หญิงว่าจะไปเสียทีเขา ราคีนั้นจะติดตัวไปจนตลอดชีวิต ถึงแม้จะมีครอบครัวในภายหน้านั้นราคีก็หาลบไปไม่ ขอให้หลานกลัวในเรื่องนี้ด้วย
ย่า-ปู่ มีความตั้งใจว่า จะให้หลานทุกคนเรียนจนถึงที่สุดเท่าที่หลานอยากจะเรียน เพราะการเรียนเป็รเครื่องเชิดชูเกียรติ ทำคนต่ำต้อยให้เป็นคนสูง การนำเอาความรู้ที่เรียนไปใช้ให้เป็นประโยชน์นับเป็นอาภรณ์อันล้ำค่า
นอกจากเรียนหนังสือเรียนในหลักสูตรแล้ว หลานต้อง ขยันอ่านหนังสือที่ดีทั่วไปด้วย หมั่นบันทึกจดจำ อ่านมากทำให้กว้างขวาง การเรียนทำให้แม่นยำ หมั่นตรึกตรองขบคิดทำให้ลึกซึ้ง
วิชาแต่ละวิชามีคุณอยู่แล้วในตัว ถ้ารอบรู้หลายวิชาก็เป็นการเก็บเอาคุณนั้นๆมารวมไว้ในตัวเรา ประวัติศาสตร์ทำให้รอบรู้เพิ่มพูนไหวพริบ วรรณกรรมทำให้หลักแหลมและรื่นรมณ์ คณิตศาสตร์ฝึกคนให้ละเอียดถี่ถ้วน จริยธรรมหรือศีลธรรมทำให้คนรักสงบ
คนเราจะดีได้ นอกจากต้องมีการศึกษาแล้ว ต้องมีการอบรมที่ดีด้วย ดูเหมือนประการหลังจะมีความสำคัญกว่า
การอบรมที่สำคัญคือบ้านหรือครอบครัว หลานถึงพร้อมในข้อนี้แต่ที่สำคัญอย่ายิ่งคือการคบเพื่อน เรื่องนี้สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสว่า "คบคนเช่นใดมักเป็นคนเช่นนั้น (ยัง เว เสวติ ตาทิโส)" หลานต้องพยายามคบหาสมาคมกับคนดีเพื่อจะได้ถ่ายทอดลักษณะที่ดีของเขา ซึ่งจะเป็นคุณประโยชน์กับเราไปตลอดชีวิต คนดีเมื่อเราเข้าใกล้ ทำให้เราอยากเป็นคนดี คนสงบ
นอกจากอาศัยคนอื่นในการึกอบรมแล้ว การฝึกฝนตนเองจัเป็นการสำคัญอย่างยิ่งยวด คืดฝึกฝนตนเองให้เอาชนะอำนาจฝ่ายต่ำ ไม่ยอมทำในสิ่งที่ฝืนมโนธรรมของตน คนที่ชนะตนเองได้เป็นคนประเสริฐอย่างแท้จริง
หลานต้องฝึกฝนตนเองให้เป็นคนขยันหมั่นเพียร โดยถือหลักของพระพุทธเจ้าที่ว่า "ขยันมีชีวิตอยู่ปีเดียว ประเสริฐกว่าคนเกียจคร้านมีชีวิตอยู่ถึงร้อยปี" จงใช้เวลาให้เป็ฯประโยชน์ คนขยันเมื่อมีชีวิตล่วงไปก็นำประโยชน์นั้นติดไปด้วย คนทำงานมาอาจไม่ได้เป็นคนสำคัญทุกคน แต่คนสำคัญทุกคนต้องทำงานมากและขยันเสมอ
ความจริง ความสำคัญของชีวิตเพื่อความถูกต้องยังมีอีกมาก แต่เอาเท่านี้ก่อน ถ้าหลานอบรมตนให้เป็นไปตามอย่างที่ว่านี้ ประโยชน์ต่างๆไม่ตกอยู่เพียงกับหลานเท่านั้น แต่ตกถึงคนรอบข้างอันมี แม่-พ่อ ปู่-ย่า พี่และน้องอีกด้วย ขอให้หลานจงสำเร็จประโยชน์ที่ถูกต้องโดยธรรมทุกเมื่อ
ด้วยความรักและห่วงใย
ปู่-ย่า
.....................................................................
