ผู้เขียน หัวข้อ: ...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๙๘...  (อ่าน 384 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ เว็บมาสเตอร์...

  • ผู้ดูแลระบบ
  • *****
  • กระทู้: 571
  • เพศ: ชาย
    • ดูรายละเอียด
    • www.bp.or.th


...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๙๘...

...สมัยที่เริ่มปฏิบัติธรรมใหม่ๆอยากมี
ฤทธิ์เดชปาฏิหาริย์จึงฝึกจิตเชิงพลังงาน
ทำให้จิตนั้นหยาบกระด้าง อวดดี
มีทิฏฐิมานะแรงกล้า ใช้จิตในทางที่ผิด
ลบหลู่ครูบาอาจารย์หลงติดอยู่กับ
อิทธิปาฏิหาริย์ ชื่นชมอยู่กับสิ่งนั้น
คนอื่นๆก็พลอยชื่นชม ก่อเกิดลาภ
สักการะและชื่อเสียง หลงทางไปสู่
ความเสื่อมในธรรม จนวันหนึ่งได้คิด
พิจารณา ถึงจุดหมายปลายทางของ
การเข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา
ว่าที่สุดแล้วเรานั้นปรารถนาสิ่งใด
สิ่งที่ผ่านมานั้นใช่หรือไม่ จึงได้เข้าใจ
ว่าเรานั้นยังไม่ได้ขวนขวายเพื่อ
ความสิ้นไปแห่งกิเลสตัณหา
เพราะจุดหมายปลายทางของ
พระพุทธศาสนานั้นคือ วิมุตติ
ความหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง
ไม่ใช่เรื่องฤทธิ์เดชปาฏิหาริย์
ซึ่งมันเป็นเพียผลพลอยได้ของการ
เจริญสมาธิ เป็นเพียงบาทฐานไปสู่
ปัญญาและไปสู่วิมุตติความหลุดพ้น
ต่อไป แต่สิ่งเหล่านั้นถ้ารู้จักนำมาใช้
ก็จะมีประโยชน์มากมายในการเผยแผ่
พระพุทธศาสนา เพราะจะเป็นเครื่องมือ
ที่ใช้กับผู้ที่ยังกระด้าง อวดดี
ยังมีทิฏฐิมานะที่แรงกล้าให้เกิดความ
เลื่อมใสศรัทธา ได้เข้ามาใกล้ชิดธรรม...

...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕...