ผมเองก็ไม่ได้สักมานานนะครับ...เพิ่งสักเหมือนกัน..
แต่เอาความรู้สึก ของตัวผมเองแล้วกันนะครับ...
ทุกอย่า่งผมว่าคุณและผม เจ็บเท่ากัน ครับ
มันอยู่ที่ใจครับ ต้องเอาชนะมันให้ได้ครับ
การสักก็เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกจิตใจ ลูกผู้ชายให้เข้มแข็งครับ
ผมเองคิดเช่นนั้น...หนังเหนียวหรือไม่ ไม่ได้ลองครับ
เมตตาหรือไม่ ก็ไม่ได้ลองอีกเช่นกันครับ
แต่ที่แน่ๆ ผมเอาชนะใจตัวเองได้ อดทนได้
สิ่งนี้เราเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้...ให้เราทนในสิ่งที่คุณคิดว่าตัวเองทนไม่ได้...
ถ้าลองสักไปสักระยะ คุณจะเกิดอาการติดเข็ม...ที่นี้ มีเวลาว่างหล่ะก็เป็นต้องไปวัดฯ
คุณรู้หรือไม่ว่า ทำไม่พระถึงไปธุดงค์...
ก็เพื่อเอาชนะความลำบาก และความกลัว...
ถามว่าท่านกลัวหรือไม่ ท่านลำบากหรือไม่ ลองไปถามท่านดูซิครับ
ท่านจะบอกว่า "มาก"
เพราะฉะนั้นการทำให้ไม่เจ็บเวลาสัก มันจะมีประโยชน์อะไรหล่ะครับ...
ไม่ต้องสัก หาพระมาแขวนคอดีกว่า...ไม่มีข้อห้ามเยอะด้วย...
สวดมนต์นั่งสมาธิถือศีล 5 เท่านี้ก็สุดยอดแล้วครับถ้าทำได้...
ให้เรื่องสักเป็น วิถีสำหรับคนกล้า ดีกว่าครับ ถ้าท่านไม่กล้าพอ
จุดประสงค์แรกของการสัก ที่มีมาแต่โบราณ ท่านจงใจให้เจ็บและทน นี่หล่ะครับ
ข้ออื่นที่จะตามมาของการสักผมว่าเป็นรอง