หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล > ธรรมะ

ธรรมะ ครูบาเจ้าบุญคุ้ม เรื่อง ความเคยชิน

(1/1)

charonbal:
ธรรมะ ครูบาเจ้าบุญคุ้ม

วัดโพธิสัตว์บรรพตนิมิต จ.กาญจนบุรี
เรียบเรียงโดย ครูบาคงสุขศิษย์ครูบาเจ้าบุญคุ้ม

ความเคยชิน

ไก่มันขันของมันตามเวลาทุกวัน
ไม่มีใครปลุก ไม่มีใครบังคับ ไม่มีใครชม แต่มันก็ทำหน้าที่ของมันได้ทุกวัน
ไก่มันตื่นก่อนคน คนตื่นเช้าจะได้ยินเสียงมันกู่ขัน
เสียงไก่ขันไม่มีความหมายกับคนตื่นสาย แต่สำหรับผู้อื่นมันหมายถึงเวลาตื่น
ตื่นไปทำบุญตักบาตร ตื่นไปทำหน้าที่การงาน ตื่นไปทำคุณประโยชน์
หน้าที่ของไก่มันเป็นอย่างนั้น
มันคอยปลุกคนให้ตื่นจากความหลับใหลง่วงงุน เหมือนกับธรรมะที่คอยปลุกผู้คนให้ตื่นขึ้นจาก ความมืดมิด

ความมืดของสติปัญญาเปรียบได้กับผู้ที่ยังจมอยู่ในตมกิเลสและความเกียจคร้านเฉื่อยแฉะ
ผู้ใดทำตนให้เคยชินกับความเกียจคร้านจนเป็นนิสัย ย่อมทำให้ทุกสิ่งอับเฉาเสื่อมลง
ทุกคนมีหน้าที่ พระก็มีหน้าที่ปลุกคนให้ตื่นเพื่อให้รู้จักบุญเช่นกัน
ท่านตีระฆังแต่เช้ามืดเพื่อบอกเราว่า เช้าแล้วตื่นเถิด ไปทำบุญตักบาตร ไปทำงาน ไปทำดี
แต่ถ้าพระเอาแต่นอนไม่ยอมตื่น ระฆังไม่ตีเตือนคน บิณฑบาตไม่ไป จะให้ชาวบ้านที่เฝ้ารอใส่บาตรทำอย่างไร ปฏิบัติก็ไม่เอา ดูแลอาจารย์ไม่เป็น ธรรมยังไม่ฟัง บวชมาจะได้บุญตรงไหน เพราะหน้าที่ที่ควรทำยังไม่รู้

หน้าที่และการรักษาหน้าที่เป็นเรื่องสำคัญ ความสำเร็จในงานขึ้นอยู่ตรงนี้ ถ้าทุกวันเรารักษาหน้าที่ได้ นั่นแสดงว่าเรามีสมาธิดี หลวงพ่อว่ามันคือ “สมาธิประจำวัน”
ท่านบอกอีกว่า ใครทำสมาธิประจำวันได้ดีครบถ้วน ต่อไปนั่งกรรมฐานได้ เพราะฐานสมาธิดีแล้ว
คนที่เกิดมาไม่คิดทำอะไรเลย บุญไม่เคยทำ เกี่ยงงานเกียจคร้าน ประโยชน์ส่วนรวมไม่เคยมี
จำพวกนี้ต้องไปเรียนกับไก่ ไปฟังมันขัน เพราะมันตื่นก่อน มันปลุกคนได้ แต่คนขี้เกียจไม่รู้จักตื่นไปทำความดีหรือทำประโยชน์ ก็ต้องให้ไก่เป็นครู

ดูไก่เป็นธรรมน่าสนใจ
ไก่ขันไป ไม่เรียกร้อง ไม่สนใจใครจะด่าจะชม มันทำหน้าที่ของมันต่อไปอย่างซื่อตรง
ถ้าเราทำได้อย่างมัน เวลาเราทำดี แล้วโดนสบประมาทดูแคลน เราจะมีกำลังใจ
ตรงกับคำสอนหลวงพ่อ ถ้าคิดทำดีก็ให้มุ่งทำไป รักษาสมาธิให้อยู่กับตัวและอยู่กับงาน ไม่ต้องรอคำชม ไม่ต้องรอคำปลอบ อย่าสนใจคำกาเลเพทุบาย เพราะลมปากกับน้ำลายไม่มีค่าเท่าความดีที่ทำ
ไก่ไม่เคยสนใจในคำก่นด่าของคน เมื่อเขารำคาญเสียงขันยามมันปลุกตอนเช้า
เขาตื่นไม่ได้ เขารับไม่ได้ เขาเลยทุกข์ใจ
ไก่ไม่รู้เรื่องจึงทำหน้าที่ต่อไป
เราเหมือนกัน อย่าไปฟัง อย่าไปรู้เรื่องขยะไร้สาระ ทำหน้าที่ของเราให้ลุล่วงดีกว่า
ความสำเร็จในหน้าที่มีค่ามากกว่าสิ่งเหล่านั้น
ดูไก่ขันมันปลุกความคิดตรงนี้

ความเคยชินเป็นสิ่งที่ต้องคิด
ถ้าเราเคยชินอยู่กับความหมักหมมเฉื่อยชา เราก็ไปตามมัน เพราะมันเคย
แต่ถ้าเราพยายามทำตัวให้เคยชินกับสิ่งดีและหน้าที่ที่ควร เราจะดีตามลำดับ
การฝึกฝนตนเองเป็นเรื่องสำคัญ
แรกอาจลำบากและรู้สึกขัดใจ แต่เมื่อชินกับความลำบาก เราจะเป็นคนมานะอดทน และการรู้จักขัดใจตนเองบ้างจะทำให้เราสงบตัวเองได้มากขึ้น

เราควรปฏิบัติหน้าที่และฝึกทำความดีให้เคยชินเป็นนิสัยเหมือนไก่ขัน
เมื่อเราทำดีจนชินแล้ว เราจะไม่หลงไม่ลืม แม้จะเหนื่อยแสน ก็บากบั่นทำหน้าที่จนจบได้
ไก่มันรักษาสมาธิในหน้าที่ของมันได้ เราเองก็ต้องทำได้เหมือนกัน
ถ้าได้พยายามเพียรด้วยความอดทน ที่สุดมันก็ดี
มัวแหละหละ เมาความสุข ไม่คิดทำตัวให้มีค่า เราก็แย่ยิ่งกว่าไก่ เพราะเราทำอะไรไม่เป็น
หัดปลุกตัวเองให้ตื่น อย่ารอให้เขาเรียกบ่อยๆ เด็กบางคนยังรู้หน้าที่ แต่ผู้ใหญ่หลายคนยังไม่รู้อะไรเลย ตรงนี้น่าคิดให้มาก

ธรรมะคอยปลุกให้คนมีปัญญา คอยเตือนให้เราตั้งสติทำความดี
ผู้ใดมีธรรมย่อมเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
ถ้าไร้ธรรมแล้ว ความเสื่อมโทรมจะครอบงำ ทำความดีไม่ได้ เพราะเคยคุ้นกับเรื่องอกุศลมากเกิน
จึงเป็นการยากที่จะหลุดจากกิเลส ยากจะหยุดเวทนาทางใจ และไปจากสังสารวัฏไม่พ้น
เพราะไม่ยอมปลุกปัญญาตัวเองให้ตื่นจากความมืดเสียที

charonbal:
สามารถติดตามธรรมะ ข่าวสารและกิจกรรมของวัดได้ที่
- www.วัดโพธิสัตว์บรรพตนิมิต.com หรือ
- https://www.facebook.com/watphothisa...on=friends_tab
- https://www.facebook.com/profile.php...on=friends_tab

toonbody9:
เรื่องราว น่าสนใจมากเลยนะครับ ยังไงเอามาลงไว้ให้ได้อ่านอีกนะครับ

varinsaz:
เรื่องเล่าให้ข้อคิดดีๆหลายอย่างครับ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

Go to full version