เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อคืนวันหนึ่ง เวลาประมาณ ตี 1 ได้ ก่อนเข้านอน ผมได้ สวดมนต์
พระคถาหนึ่ง ที่ขึ้นต้นด้วย " ช " ลงท้ายด้วย " ร " (ขออนุญาติไม่บอกชื่อ
พระคถานี้นะครับ อาจไม่เป็นผลดีต่อผู้ที่กลัวผี แค่ ใบ้ ก็พอ) ตอนนั้นจำได้ว่า
สวดไป 10 จบ พอสวดเสร็จ ก็เตรียมตัวนอน พอหัวลงถึงหมอน ม่อยหลับไป
ได้สักพัก ก็ ได้ยินเสียง ท่านเจ้าที่ พูดว่า มีคนมาหา? ทันใดนั้น จิต มันก็ ลุกจากเตียง เดินไป พบคนที่มาหา ขอบอกก่อนนะครับ ว่า โลกแห่งทิพย์ เวลาเราอยากรู้อะไร ก็จะรับรู้ได้เกือบหมด ก็ทำให้ผม ทราบว่า คนที่มาหา เขารอผมอยู่ที่ เฉลีบง หลังบ้าน พอผมลงไป พบเขาเหล่านั้น ก็เห็น
-ผู้หญิงใส่ชุดไทย ถือดาบ เลือดเต็มตัวเต็มหน้า
-ผีตา โบ๋ แขนขาด เลือดเต็มตัว เสื้อผ้า ขาดหมด
- ลุงแก่ๆ คนหนึ่ง และอีกประมาณ 7-8 คน สภาพน่า เวทนา หมด
พวกเขา ขุกเข่า กับพื้น พนมมือ ไหว้ผม ผมเลย ถาม ลุงว่า ลุงมาทำไมหรอ ?
ลุง ตอบ ลุงได้ ยินเสียง สวดมนต์ดังไปไกลมาก ลุงเลย ลอย มาตามเสียง สวดมนต์ จนมาถึงต้นเสียงที่ ท่านเป็นผู้สวดนี้เอง ลุง ทรมาณมาก ตายมา 84 ปีแล้ว ต้องคอยมาขอ ส่วนบุญแบบ นี้ตลอด ผีตน อื่นๆๆ ไม่ได้คุยอะไร เขาได้แต่ อนุโมทนา ตอนนั้นผม สงสารมาก เห็น ทุกข์ เวทนาแบบนี้ ก็เลย คิดว่า จะเอาหนังสือสวดมนต์ธรรมะ แจกเขาหน่อย เพียงแค่คิด หนังสือธรรมะ ก็ มาอยู่ในมือผม ทันที ผมก็ แจก เขาเหล่านั้น บอกให้เอาไปบูขา เอาไป สวด พวกเขาดีใจกันใหญ่มากๆๆ หนังสือธรรมะที่แจก ก็ มีแสง ออกมามากเหลือเกิน พวกเขา ขอบคุณ ผมก็ถามอีกว่า ทำไมถึง ไปนั้งด้านนอก เฉลียงผม ทำไม ไม่เข้ามา ในห้องรับแขก ในบ้านผม เขาบอก เขาเข้าไม่ได้ มีเจ้าที่ กันไม่ให้เข้าอยู่ เขาเลยต้องมา รอ ที่เฉลียงด้านนอก ผมก็เงียบๆๆไป
เรื่องมันก็มีแค่นี้นะครับ นี้เป็นแค่ประสบการณ์ เล็กๆๆน้อยๆๆที่มาเล่าให้ฟัง
ที่ผมไม่บอกชื่อ คถา เพราะ ถ้าบางท่าน สวด ประจำ ถ้าเกิด กลัวผี เขาอาจจะไม่กล้า สวดอีกเลย
