กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 24 ก.พ. 2554, 12:05:39
-
หมู่บ้านมณีรินทร์เพลส ศรีราชา ชลบุรี
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔
วันเวลาผ่านไปกับสถานที่แห่งใหม่และรูปแบบชีวิตที่เปลี่ยนไป ไม่มีกฏเกณฑ์กติกา
แต่ว่าขึ้นอยู่กับกฏของธรรมชาติ ตามจังหวะเวลาและโอกาศ เป็นไปตามความเหมาะสม
ไม่ต้องไปจัดระเบียบต่อสังคมและหมู่คณะ แต่มีภาระที่จะต้องจัดระเบียบให้กับตนเอง
กฏกติกาเกิดขึ้นมาจากความต้องการของมนุษย์ ซึ่งคือตัวตัณหา ความอยากทั้งหลาย
อยากจะให้เป็นอย่างนั้น ให้เป็นอย่างนี้ หรือไม่อยากจะเป็นอย่างนั้น ไม่ให้เป็นอย่างนี้
ความพอดีจึงไำม่มีในกฏกติกา เพราะว่าแต่ละคนในสังคมนั้น ย่อมมีพื้นฐานที่แตกต่างกัน
จึงไม่มีบรรทัดฐานแห่งความพอดี จึงไม่มีกฏกติกาอะไรที่ดีที่สุด มีเพียงแต่ความเหมาะสม
ซึ่งขึ้นอยู่กับ จังหวะ เวลา โอกาศ สถานที่และตัวบุคคล เป็นไปเพื่อความสอดคล้องเหมาะสม
กับธรรมชาติทั้งหลาย และแปรเปลี่ยนไปตามสถานการณ์แห่งยุคสมัย
ในความเป็นสมณะนั้นมีกฏเกณฑ์กติกาของความเป็นสมณะคุ้มครองอยู่ โดยศีลและธรรม
ไม่ผิดข้อวัตรตามพุทธบัญญัติและไม่เป็นไปให้ชาวโลกเขาติเตียนได้ มันจึงมิใช่เรื่องง่าย
ที่จะทำให้ใจนั้นสงบ ท่ามกลางความวุ่นวายของสังคมที่กำลังดำเนินไป จึงต้องมีการปรับใหม่
ปรับกาย ปรับจิต ปรับความคิด ปรับการกระทำ เร่งความเพียร เพิ่มกำลังของสติและสัมปชัญญะ
ให้มีกำลังมากยิ่งขึ้น เพื่อรองรับกับผัสสะสิ่งกระทบที่สามารถจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลาและโอกาศ
จากอายตนะทั้งหก คือตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ให้มีสติและสัมปชัญญะรู้เท่าทันการเกิดดับของ
สรรพสิ่งรอบกาย รู้จักควบคุมและข่มซึ่งกิเลสตัณหา ลดละอัตตาและมานะทิฏฐิให้เบาบางลง
พยายามทรงไว้ซึ่งอารมณ์สมาธิ ให้มีปิติหล่อเลี้ยงจิต พยายยามนึกคิดถึงสิ่งที่เป็นกุศล ฝึกตน
ด้วยการเจริญสติ ตั้งอยู่ในพรหมวิหาร ๔ อันมี เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขาเป็นหลักที่พักจิต
ปรับความคิดให้มองโลกในแง่ดี พิจารณาให้เห็นถึงคุณ ถึงโทษ ถึงประโยชน์และมิใช่ประโยชน์
ในทุกๆสิ่ง เห็นความเป็นจริงของกฏแห่งธรรมชาติ ซึ่งเป็นกฏของพระไตรลักษณ์ คือความเป็น
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา การเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป โดยใช้หลักธรรมในอริยสัจ ๔ มาประกอบ
ในการคิดและพิจารณา สิ่งที่มากระทบทั้งหลายล้วนเป็นเหตุแห่งทุกข์ ค้นหาซึ่งเหตุที่มาแห่งทุกข์นั้น
จนเห็นที่เกิดแห่งทุกข์ พิจารณาให้เห็นการดับไปแห่งทุกนั้น เมื่อรู้เห็นและเข้าใจในเหตุและปัจจัยให้เกิดทุกข์
พิจารณาหาหนทางที่จะดับซึ่งเหตุและปัจจัยแห่งทุกข์ทั้งหลายนั้น ให้เป็นสมุทเฉจคือการดับเหตุและปัจจัย
ตัดวงจรแห่งทุกข์นั้น แล้วน้อมนำเอาสิ่งที่ได้คิดพิจารณา ได้รู้ ได้เห็น ได้เข้าใจ มาลงมือปฏิบัติให้เป็นรูปธรรม
การดับทุกข์ย่อมบังเกิดขึ้น จิตจะเข้าถึงซึ่งความสงบ เมื่อจิตนั้นพบกับธรรม....
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต แด่มวลมิตรทุกผู้คน
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ เวลา ๑๒.๐๖ น. ณ หมู่บ้านมณีรินทร์เพลส ศรีราชา ชลบุรี
-
สาธุ :054: ขออนุโมทนาต่อหลักธรรมขอรับ
-
แล้วน้อมนำเอาสิ่งที่ได้คิดพิจารณา ได้รู้ ได้เห็น ได้เข้าใจ มาลงมือปฏิบัติให้เป็นรูปธรรม การดับทุกข์ย่อมบังเกิดขึ้น จิตจะเข้าถึงซึ่งความสงบ เมื่อจิตนั้นพบกับธรรม
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ คงใกล้เวลาที่จะได้อ่านบทตวามคำสอนจากพระอาจารย์ทุกๆวันแล้วน่ะครับ เช้าๆฟังข่าวบ้านเมือง ข่าวกีฬา แล้วได้อ่านบทความคำสอนของพระอาจารย์ เปรียบได้กับให้อาหารสมองครบ5หมู่ครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ
ขอบคุณสำหรับหลักธรรมดีๆเสมอมา
-
ท่ามกลางความเคลื่อนไหว ขอเพียงให้ใจของเรานั้นสงบ
เราก็จะพบกับความสุขที่ลึกล้ำ เพราะความสุขในธรรมนั้นล้ำค่ากว่าสุขอื่นใด
โดยการเอาใจมาไว้ที่ที่กายและที่จิต เฝ้าดูความคิดที่เปลี่ยนแปลงไป
รู้เท่าทันความเคลื่อนไหวของกายและจิต เห็นความถูกผิดในสิ่งที่คิดและสิ่งที่ทำ
มีความละอายและเกรงกลัวต่อบาปเป็นคุณธรรมประจำใจ ที่จะคอยห้ามใจห้ามจิต
ไม่ให้คิดผิดไปในทางอกุศล เป็นการสร้างมงคลให้แก่ชีวิต เป็นจิตที่เข้าหาธรรม
-
สาธุ..กราบขอบพระคุณพระอาจารย์อย่างสูงครับ
-
ขออนุญาตพระอาจารย์ สรุปสั้นๆ ผิดถูกประการใดกรุณาชี้แนะสั่งสอนด้วยครับ
ใช้หลักธรรมในอริยสัจ ๔ มาประกอบในการคิดและพิจารณาแล้วลงมือปฏิบัติให้เป็นรูปธรรม
ความเคลื่อนไหว=เกิด ตั้งอยู่ ดับ