กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: เว็บมาสเตอร์... ที่ 13 พ.ค. 2563, 08:44:33
-
(http://bp.or.th/uploads/data/image/qa9vhw-d20dd1.jpg)
...เมื่อจิตระลึกถึงธรรม บทที่ ๖...
..."ความเบื่อกับความอยากเป็นของ
คู่กัน" เมื่อความอยากเกิดขึ้นจิตก็
ดิ้นรนขวนขวาย หาเหตุและปัจจัย
มาสนองตอบซึ่งความอยากเหล่านั้น
ถ้าสนองตอบตัณหาความอยากได้
จิตก็ยินดี ถ้าไม่ได้ตามที่ปรารถนา
จิตมันก็เกิดปฏิฆะ ขุ่นมัว เศร้าหมอง
และเมื่อเสพในความอยากนั้นจน
เต็มที่แล้ว จิตมันก็จะเบื่อในอารมณ์นั้น
ความอยากในสิ่งอื่นก็เข้ามาแทนที่
มันเป็นเช่นนี้เรื่อยมาคือ"อยากๆเบื่อๆ
แล้วก็เบื่อๆอยากๆ" ตามกิเลสตัณหา
ที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงของอารมณ์
ถ้าเราไม่รู้เท่าทันอารมณ์เหล่านี้
ชีวิตของเราก็จะไม่มีความสุขสงบ
เพราะเราต้องดิ้นรนขวนขวายหาปัจจัย
มาสนองตอบตัณหาไม่สิ้นสุด...
...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๑ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๖๓...
...เวลา ๐๓:๕๔ น. ...