จำได้ว่าผมรู้จักหลวงพ่อครั้งแรกประมาณพศ.๒๕๒๐ขณะนั้นอาเล็ก(ร้านข้าวหมูแดงที่เสาชิงช้า)ไปฝากตัวเป็นศิษย์หลวงพ่ออยู่ก่อนแล้ว ภายหลังอาเล็กก็ได้บวชกับหลวงพ่อระยะหนึ่ง และเคยพาหลวงพ่อมาเสาชิงช้า ทำให้เด็กๆอย่างพวกผมในตอนนั้นได้มีโอกาสเป็นลูกศิษย์ใกล้ชิดกับหลวงพ่อไปด้วย เหรียญ ๑๙ เมื่อก่อนแถวบ้านมีเยอะหลวงพ่อเอามาให้ทีเป็นถุงๆ และจากความที่ได้มีโอกาสเป็นศิษย์ท่านมาตลอดหลายสิบปี ทำให้ได้เห็นความเป็นสุภาพบุรุษลูกผุ้ชายของหลวงพ่อ ว่าท่านเป็นคนที่ใจกว้าง มั่นใจในตัวเอง ไม่มีการโฆษณาประช่าสัมพันธ์ประวัติของท่าน ไม่เคยพึ่งสื่อใดๆมาสร้างภาพ ไม่เคยกลัวใครจะดังกว่า ไม่เคยปิดกั้นเกจิองค์ใดที่จะขึ้นมาเทียบท่าน ไม่กลัวลูกศิษย์ท่านย้ายไปเคารพนับถือเกจิองค์อื่น ก็เพราะท่านมีความเป็นลูกผู้ชายใจนักเลง(ขออภัยที่ใช้ภาษาเปรียบเปรยแบบบ้านๆ) มีคุณธรรมสูง ไม่ยึดติดใดๆ มั่นใจในสายวิชาครูบาอาจารย์ของท่าน คนที่สนิทกับหลวงพ่อย่อมรู้ดีว่าท่านใจใหญ่ใจกว้างแค่ไหน มาถึงวันนี้แม้ร่างกายหลวงพ่อจะจากไปแต่ความเคารพนับถือของศิษยานุศิษย์ก็หาได้ลดน้อยถอยลงไม่ เรื่องคุณธรรมในใจของหลวงพ่อเป็นสิ่งที่ประทับใจผมมาก เรียกได้ว่ามากกว่าอิทธิปาฏิหารย์ใดๆของท่านเสียอีก ผมอยากให้ลูกศิษย์ของหลวงพ่อทุกคนลองนึกย้อนดูท่านเป็นแบบอย่างเก็บไว้ในใจ..หากปฏิบัติตามได้ก็ยิ่งดี...สำหรับคนใจแคบ แรกๆก็อาจจะทำใจฝึกตามหลวงพ่อยากสักหน่อย แต่ก็อยากให้ได้เริ่มลองทำดูบ้างต่อไปๆก็จะดีขึ้นเอง..เพื่อนๆลองทำดูนะครับ..อย่าให้ใครเขาว่าได้ว่าเป็นศิษย์ที่ไม่เคยเรียนรู้จากครู.....
