ขอแนะนำตัวนิดนึงครับ เป็นสมาชิกมาได้ระยะนึงแล้วครับแต่ไม่ค้อยได้โพส ผมชื่ออาร์ตนะครับ อายุประมาณ20กลางๆ
จากหัวข้อกระทู้นะครับ เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อปีที่แล้วก่อนที่ผมจะบวชเรียนเป็นภิกษุสงฆ์ อยู่ดีๆก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า เราอยากเลิกการเถียงพ่อ-แม่ อยากเลิกด่าพ่อ-แม่เราจะทำยังไงดี ก็เที่ยวหาวิธีไปเรื่อยแหละครับจนมาพบกับเว็บบางพระ เพราะเหตุใดหรือครับผมชอบกฎของผู้ที่จะสักยันต์ครับ หนึ่งในนั้นมีกฎที่ว่า ห้ามด่าว่าบุพการี ผมก็เลยคิดออกอุบายกับตัวเองเลยว่าถ้าเราสัก เราก้ห้ามว่าพ่อ-แม่สิงั้นไปสักเลยและกัน ด้วยความที่ไม่รู้ผมก็โพสถามไปเรื่อยเปื่อยในเว็บเรื่องการไป สักอะไรดี และก้มีพี่ท่านนึงได้แอด MSN มาคุยกับผมพร้อมแนะนำให้ผมฟังได้เป็นอย่างดีจนได้ไปสักกับพระอาจารย์ต้อย กับพระอาจารย์ญาครับ ก็ตั้งแต่นั้นมาผมก็เลิกเถียงพ่อ-แม่เลยด้วยความที่กลัวว่าของจะเสื่อม หลังจากนั้นอีกไม่นานผมก้ได้บวชเรียนไปอีก5เดือนช่วงเข้าพรรษา ตอนที่เรียนก็เน้นไปที่กฎแห่งกรรมและแนวทางการทำสมาธิวิปัสนากรรมฐาน ก้ได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมอีกหลายอย่าง ซึ่งผมเองไม่สามารถอธิบายได้ พอครบพรรษาและรับกฐินผมก็ได้ลาสิกขา ใช้ชีวิตปรกติแต่ก็ยังทำให้ผมผูกพันธ์และหมั่นทำบุญเสมอแต่ที่สำคัญเรื่องการ เถียงพ่อ-แม่นี่หายลงไปมากกลับกลายเป็นรักพ่อ-แม่มากขึ้น แต่คราวนี้ไม่ได้กลัวที่ของเสื่อมครับกลายเป้นว่าเพราะความเคยชินมากกว่า จนทุกวันนี้ผมก้เอาหลักธรรมที่ได้เรียนมา มาใช้ในชีวิตประจำวันมันก้ทำให้เป้นคนใจเย็นกว่าแต่ก่อนมาก รู้จักสงบกว่าเดิม และเข้าใจว่าความสงบนี่แหละ คือความสุขที่แท้จริง ในชีวิต
