...เมื่อจิตระลึกถึงธรรม บทที่ ๓๓...
...การอยู่ร่วมกันในสังคมนั้น เราจะต้องมี
มนุษย์สัมพันธ์ที่ดี ต่อชุมชนและคนรอบกาย
เพื่อพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ก่อนที่เราจะ
ร้องขอจากเขานั้น เราต้องแบ่งปันและให้
เขาก่อน จงเป็นผู้ให้แล้วท่านจะรับการให้
ตอบแทน เป็นคำสอนของครูบาอาจารย์
การมีน้ำใจต่อหมู่คณะนั้น จะทำให้ท่าน
ได้รับความเกรงใจ
...สรุปลงได้ในหลักธรรมเรื่อง "พรหมวิหาร "
ซึ่งแปลว่าเป็นธรรมอันเป็นเครื่องอยู่ของพรหม
ธรรมอันเป็นหลักประจำใจของผู้ใหญ่ ธรรมที่
ผู้ใหญ่ควรประพฤติ พรหมวิหารนั้น เป็นธรรม
ที่เกิดขึ้นในใจ เป็นธรรมที่กระตุ้นให้เกิดการ
กระทำ เช่น สงเคราะห์ช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น
ซึ่งมีอยู่ ๔ ประการอันได้แก่...
๑.เมตตา คือความรัก ความปรารถนาดี
ต้องการให้ผู้อื่นมีความสุข
๒.กรุณา คือ ความหวั่นไหว ความสงสาร
เมื่อเห็นผู้อื่นเป็นทุกข์ คิดจะช่วยเหลือผู้อื่น
ให้พ้นจากทุกข์
๓.มุทิตา คือ ความพลอยยินดี ความดีใจด้วย
ที่ผู้อื่นมีความสุข ได้รับความสำเร็จ
๔.อุเบกขา คือความวางใจเป็นกลาง ไม่ดีใจ
ไม่เสียใจ เมื่อผู้อื่นได้รับความวิบัติ
...ธรรมในหมวดพรหมวิหารนี้จึงเป็นสิ่งที่
ผู้ใหญ่หรือผู้นำต้องกระทำต้องมี เพื่อให้
เกิดความพอดี เสมอกันของผู้ร่วมงาน
เป็นธรรมที่จะประสานใจ ทำให้เกิดความ
รักใคร่สามัคคีของหมู่คณะ..
...บนสายทางแห่งโลกและธรรม...
...โลกธรรม นำไป ให้เกิดทุกข์
คิดว่าสุข หลงใหล ในสรรเสริญ
เพราะลาภยศ พาใจ ให้เพลิดเพลิน
จึงหลงเดิน ตามโลก ใจโศกตรม
...กินกามเกียรติ เบียดเสียด เข้าแข่งขัน
ทุกวี่วัน ดิ้นรนกัน อย่างขื่นขม
เมื่อไม่มี หรือขาดไป ให้โศกตรม
เพราะไม่สม ที่หวัง ดั่งต้องการ
...แต่ความสุข ในทางธรรม นั้นล้ำเลิศ
เพราะสุขเกิด จากกุศล ผลไพศาล
และสุขนั้น เคียงคู่ คงอยู่นาน
มีพื้นฐาน จากความดี ที่มั่นคง
...อย่าหลงเพลิน เดินตาม กระแสโลก
จะทุกข์โศก เศร้าใจ เพราะไปหลง
สุขทางโลก นั้นมัน ไม่มั่นคง
ไม่ยืนยง เหมือนทางธรรม ที่ค้ำจุน
...เป็นชาวพุทธ อย่าเป็นพุทธ เพียงในบัตร
จงฝึกหัด ศึกษาธรรม เพื่อนำหนุน
ละบาปกรรม หันมา หาทางบุญ
เป็นต้นทุน คุ้มครองใจ เมื่อภัยมา
...เป็นชาวพุทธ ควรมีธรรม ประจำจิต
นำชีวิต หลุดพ้น บ่วงตัณหา
หมั่นทำทาน รักษาศีล ภาวนา
ให้สมค่า ชาวพุทธ บุตรพระองค์...
...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๒๕ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๖๓...
