ขอเชิญแสดงความคิดเห็นหน่อยครับ

[tigerjumper]

          ก่อนอื่นต้องบอกว่า"หัวข้อนี้" อาจจะเป็นอะไรที่ได้ยินมากันบ่อย แต่ยังไงก็ยังมีข้อกังขาสำหรับหลาย ๆ คน ก็เลยอยากให้เพื่อน ๆ ชาวบางพระช่วยกันแชร์ความเห็นเกี่ยวกับ "เรื่องข้อห้าม"กันซักหน่อย หรือมีอะไรที่อยากจะแนะนำก็ดีครับ เผื่อได้เป็นแนวทางหรือเป็นประโยชน์สำหรับผู้รับชมต่อไปนะครับ
          มีข้อถกเถียงถึงเรื่องการมีอะไรกับแฟนเรา เขาห้ามผู้หญิงขึ้นบนตัวเรา บางที่ก็ว่าเสื่อมเพราะเรามีอักขระหรือยันต์ที่เป็นของสูงอยู่บนตัวเรา (ถ้าเป็นสายคงกระพัน) บางที่ก็ว่าไม่เสื่อม เพราะถ้าคิดว่าเสื่อมเราก็คงไม่สามารถเข้าโรงแรม แฟลต หรือคอนโดได้ครับ ซึ่งหากเราสักทางด้านเมตตาก็ไม่น่าที่จะเสื่อม เพระมันก็ต้องมีเรื่องอย่างว่า เข้ามาอยู่แล้ว
         ไม่ทราบว่าเพื่อน ๆ มีความคิดเห็นเช่นใด เชิญร่วมกันแชร์ความเห็นนะครับ
หากกระทู้นี้ใช้คำพูดใดไม่สมควรหรือ ส่อไปในทางเสียหาย ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย และสามารถลบกระทู้ได้เลยนะครับ

[berth1999]

  :073:มี่สงสัยเกี่ยวกับเรื่องต่ำกว่าสะดืออีกแล้ว 
รบกวนท่านผู้เชี่ยวชาญออกมาตอบโดยด่วน

[caravan]

น่าจะขึ้นอยู่กับแต่ละสำนักนะครับ แต่ถ้าวัดบางพระไม่เห็นมีห้ามไว้

[ลูกชายพ่อสังวรณ์]

ผมเคยคุยกับคนที่มาสักกับหลวงพี่แป๊วเป็นทหาร
เค้าบอกผมว่าพี่ถ้าภรรยาพี่ขึ้นพี่ต้องระวังนะอย่าให้ขึ้น
ผมก็ไม่รู้ว่าสรุปยังไงแต่บางท่านก็บอกว่าไม่เป็นไร
ผมเองก็สรุปไม่ได้เหมือนกันยัง งง งง  อยู่ รอตาสว่างเหมือนกันครับ

[~เสน่ห์โจรสลัด~]

สำหรับผมแล้ว ทุกอย่างคือกุศโลบาย เท่านั้น.......... 

[sarun]

ของผมห้ามขึ้นเฉพาะวันพระ อะคับ แต่ถ้าไม่ขึ้นได้ก้อดี

ผมถือแต่วันพระคับ

[สิงห์ดำ]

ถ้าไม่ขึ้นไดั ก้อดีนะ ขออนุญาตเป็นครั้งๆไปจะได้ใหมนี่

[gottkung]

ถ้าเป็นสมันก่อน รถไฟฟ้าไม่มี สะพานลอยไม่มี ตึกรามบ้านช่องใหญ่ๆก็ยังไม่มี
ข้อห้ามจึงเคร่งครัดมาก คนสมัยก่อนท่านก็ถือกันได้จริงๆจังๆเสียด้วย
แต่ปัจจุบัน ยุคสมัยเปลี่ยนไป บ้านเมืองเปลี่ยนไป คนก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัยด้วยครับ
เรือ่งขึ้นคร่อม ผมเคยถามอาจารย์ผมหลายครั้ง ท่านก็บอกว่าไม่เป็นไร
แต่ถ้าในจิตสำนักลึกๆจริงๆ ผมก็ไม่อยากให้ขึ้นเท่าไหร่ ถ้าเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยงครับ
เพราะถือว่ามันไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ แต่ที่ผมคิดว่าไม่น่าจะทำ ก็คือการใช้ปากกับอวัยวะเบื้องต่ำ (ขออภัยครับที่ต้องพูดตรงๆ)
เพราะผมถือว่า เราครอบเศียรมาแล้วพระพุทธคุณและคุณครูบาอาจารย์คุ้มเราจากทางศรีษะ ถ้าไปทำอย่างนั้นมันไม่ค่อยเหมาะครับ
ของแบบนี้ อยู่ที่ตัวบุคคลครับ ว่าเราจะปฏิบัติอย่างไร ยกเว้นบางสำนักที่เค้าห้ามจริงๆ อย่างสายวัดราชโยธา อันนี้ถ้าไคสักไปแล้ว
ก็ต้องทำตามครับ เพราะเค้ากำหนดมาอย่างเคร่งครัดแล้ว

[big tod]

อาจารย์ไม่ได้บอก..บอกแค่ว่าห้ามด่าพ่อด่าแม่ของเราและคนอื่น ห้ามผิดลูกเมีย  ส่วนสาริกาลิ้นทองพ่อมีสั่งว่าห้ามถ่มน้ำลายลงโถส้วม ...ทางสายกลางครับไม่ตึงไม่หย่อน...สวดมนต์นึกถึงครูบาร์อาจารย์บ่อยๆ ของเราดีแน่นอนครับ...

[หนึ่ง]

ถ้าเป็นผู้หญิงล่ะค่ะเรื่องห้ามเกี่ยวกับแบบนี้ยังไงบ้างผู้รู้ชี้แนะด้วยค่ะ(((บอกตามตรงว่าหัวสมัยใหม่มากแต่ก็ยังถือเรื่องเคารพครูบาอาจารย์มาก)))

[berth1999]

ถ้าเป็นผู้หญิงล่ะค่ะเรื่องห้ามเกี่ยวกับแบบนี้ยังไงบ้างผู้รู้ชี้แนะด้วยค่ะ(((บอกตามตรงว่าหัวสมัยใหม่มากแต่ก็ยังถือเรื่องเคารพครูบาอาจารย์มาก)))

แหม๋....คุณ Iporlove ขา หนูเป็นหญิง ถ้าหนูอยู่บนหนูจะกลัวเป็นไรล่ะจ๊ะ
 

  หยอกเล่นน๊ะจ๊ะ

[pang_bu19]

ไม่มีความคิดเห็นใดใด...ครับ

[/color]

[•••--สายัณ--•••]

คนที่สักยันต์ แล้วขลังๆ เขาไม่มีสามี ภรรยา กันครับ
ขนาด แขวนพระ พกเครื่องรางของขลัง เวลาทำกิจกรรม เสียวโว้ย! ยังจะต้องถอดออกเลย
สักยันต์ มันถอดออกไม่ได้ มันก็เลยขลังไม่ถึงขั้น

[หนึ่ง]

ถ้าเป็นผู้หญิงล่ะค่ะเรื่องห้ามเกี่ยวกับแบบนี้ยังไงบ้างผู้รู้ชี้แนะด้วยค่ะ(((บอกตามตรงว่าหัวสมัยใหม่มากแต่ก็ยังถือเรื่องเคารพครูบาอาจารย์มาก)))

แหม๋....คุณ Iporlove ขา หนูเป็นหญิง ถ้าหนูอยู่บนหนูจะกลัวเป็นไรล่ะจ๊ะ
 

  หยอกเล่นน๊ะจ๊ะ

แหมยิ่งถนัดบนๆ((....ละไว้ในฐานที่เข้าใจ))ซะด้วยสิถ้าไม่ต้องห่วงก็สบายใจขึ้นล่ะค่า[/color]

[ha-nu-ma-na]

ขอแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะครับ
          ผมก็เป็นคนที่สักมาเหมือนกัน เรื่องแบบนี้ในความคิดผมไม่น่าจะผิด หรือกลัวของจะเสื่อมนะครับ มนุษย์เราต้องมีการสืบพันธุ์ต้องมีกิจกรรมเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว แต่ที่พวกพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆกล่าวมาทั้งหมดก็ถูกทั้งหมดครับ แต่เราลองยกตัวอย่าง ถ้าพี่ๆท่านใดเคยผ่านการบวชพระมาแล้วในพระพุทธศาสนาเค้าก็ยังมีกฏและขอยกเว้นอยู่ใช้มั้ยครับคือทุกๆวัน กิจของสงค์จะ อาบัต หรือ ไม่อาบัต โดยเจตนา หรือ ไม่เจตนา ก็ยังสามารถอนุโลมได้ หรือภาษาพระเรียกว่า ปรงอาบัต(เป็นการเปรียบเทียบถ้าไม่สมควรก็ช่วยตักเตือนด้วยนะครับ)
          ฉะนั้นเรื่องที่ว่าขึ้นได้-ขึ้นไม่ได้ เสื่อม หรือไม่เสื่อมก็น่าจะมีการยกเว้นเช่นกันครับ ผู้ที่รักษากฏของครูอาจารย์อย่างเคร่งครัดก็ทำดีอยู่แล้วครับ ส่วนที่เผลอ หรือ ไม่ได้เจตนาหรือผู้ที่มีการครอบครูมาแล้วนั้นก็ยังสามารถกลับไปให้ครูหรืออาจารย์ของท่าน ท่าน ครอบใหม่ก็ได้ครับอยู่ที่ว่าสิ่งที่ท่านทำนั้นผิดคำสอนข้อห้ามของครู อาจารย์ท่านหรือเปล่า(ถ้ามีขอความที่ไม่เหมาะสมก็ขอกราบอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ)
       
                                           -อาย ครู บ่ รู้วิชา-
                                           -อาย ภรรยา บ่ มีบุตร-

[~@เสน่ห์เอ็ม@~]

ขอแสดงความคิดเห็นด้วยคนนะครับ
          ผมก็เป็นคนที่สักมาเหมือนกัน เรื่องแบบนี้ในความคิดผมไม่น่าจะผิด หรือกลัวของจะเสื่อมนะครับ มนุษย์เราต้องมีการสืบพันธุ์ต้องมีกิจกรรมเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว แต่ที่พวกพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆกล่าวมาทั้งหมดก็ถูกทั้งหมดครับ แต่เราลองยกตัวอย่าง ถ้าพี่ๆท่านใดเคยผ่านการบวชพระมาแล้วในพระพุทธศาสนาเค้าก็ยังมีกฏและขอยกเว้นอยู่ใช้มั้ยครับคือทุกๆวัน กิจของสงค์จะ อาบัต หรือ ไม่อาบัต โดยเจตนา หรือ ไม่เจตนา ก็ยังสามารถอนุโลมได้ หรือภาษาพระเรียกว่า ปรงอาบัต(เป็นการเปรียบเทียบถ้าไม่สมควรก็ช่วยตักเตือนด้วยนะครับ)
          ฉะนั้นเรื่องที่ว่าขึ้นได้-ขึ้นไม่ได้ เสื่อม หรือไม่เสื่อมก็น่าจะมีการยกเว้นเช่นกันครับ ผู้ที่รักษากฏของครูอาจารย์อย่างเคร่งครัดก็ทำดีอยู่แล้วครับ ส่วนที่เผลอ หรือ ไม่ได้เจตนาหรือผู้ที่มีการครอบครูมาแล้วนั้นก็ยังสามารถกลับไปให้ครูหรืออาจารย์ของท่าน ท่าน ครอบใหม่ก็ได้ครับอยู่ที่ว่าสิ่งที่ท่านทำนั้นผิดคำสอนข้อห้ามของครู อาจารย์ท่านหรือเปล่า(ถ้ามีขอความที่ไม่เหมาะสมก็ขอกราบอภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ)
      
                                           -อาย ครู บ่ รู้วิชา-
                                           -อาย ภรรยา บ่ มีบุตร-

การปลงอาบัติของพระ ...จิงๆแล้ว คือการประกาศตนว่าได้กระทำความผิดมาแล้ว แล้วก็จะไม่ทำผิดอีก
ไม่ใช่ทำแล้ว ทำอีก ก็ไปปลงอีกนะครับ การปลงอาบัติไม่ใช่การล้างบาป (มันไม่หลุด) นะครับอย่าเข้าใจผิด
ในความหมายของพี่พูดมา....ความหมายเหมือนการ(หลีกเลี่ยงบาลี)นะครับ ........ คงเข้าใจนะครับ และชี้ให้ถูกต้อง
(เรื่องนี้สมัยพุทธกาล หากมีผู้อาบัติ ต้องประกาศให้ผู้อื่นรู้ เพื่อให้เกิดความอับอายและไม่ทำอีก)
ถ้าไม่งั้น ..หากผู้ทำผิดแล้ว ก็จะทำผิดอยู่เช่นนั้น ไปปลงก็คงหลุดหมด ...มานไม่หลุดนะครับ
ไม่งั้นจะเป็นการเข้าใจผิดกัน ครับ  อย่าเข้าใจผิด เกี่ยวกับพระธรรมวินัย ครับ .....

หากตอนนี้เราเป็นฆาวาสแล้ว ควรถือศิล 5 ครับ  ถ้า 8 ได้ยิ่งดี ครับ .....
เราควรช่วยกันดูแลพุทธศาสนา ไปในทางที่ถูกต้องนะครับ ช่วยๆกันหน่อย 

ปัจจุบัน มีผู้คิดแบบนี้หละครับ ผิดแล้วไม่เป็นไร เดี๋ยวไปปลงอาบัติก็หลุด  ก็ทำผิดซ้ำซากอยู่แบบนี้
ซึ่งศิลบางข้อ ทางพระโทษเบา ....ทางโลกโทษหนัก ก็ถือต้องให้สึกครับ .........
ทางที่ดี อะไรไม่ดีก็อย่าไปทำเลย หากผิดไปก็เริ่มใหม่และพยายามไม่ทำอีก............จะดีที่สุดครับ


ผมอยากให้ทุกคนหันมาช่วยกันดูแล นะครับ อะไรไม่ดีเห็นแล้วก็ต้องช่วยกัน ครับ (ขอบคุณครับ)

[joe4299]

มาอ่านครับ ขอบคุณท่านทั้งหลายที่ให้ความรู้ครับ

[อชิตะ]

อืมม เห็นด้วยกับพี่สายัณห์ครับ  ตรงที่สุด
อะไรที่ทำไม่ได้ต้องยอมรับว่าทำไม่ได้  เป็นที่ตัวเรา เองต่างหาก  ผมพลาดผมก็ยอมรับว่าผมพลาด คำครูต้องเป็นคำครู
อ่านความเห็นของพี่ๆ ทุกท่านแล้ว มีเหตุผลกันทุกท่านครับ
สำหรับผมแล้ว ให้หลักไว้ว่า สิ่งที่ทำสมควรกับสิ่งที่รับหรือเปล่า  พยายามทำให้ดีที่สุด
ผลั้งเผลอ บ้าง ขอขมาแล้วตั้งใจทำให้ดีกว่าเดิม ให้พระอาจารย์เป่าให้ใหม่ก็ได้ครับ  เป่าบ่อยๆ ดี ครับ
ที่สำคัญ
อย่าผิดลูกเมีย ด่าบุพการี 

[โยมน้า]

ที่จริงกระทู้นี้ผมเข้ามาอ่านตั้งแต่แรกที่เปิดกระทู้มาแล้ว แต่จะรออ่านหลายๆความเห็นก่อน

การสักยันต์นั้นนับว่าเป็นความชาญฉลาดของบรรณชนไทยที่น้อมนำพุทธคุณ สักติดตัวเอาไว้เลยเพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหว เพราะคนไทยเราสมัยก่อนผู้ชายมักจะไม่ใส่เสื้อ แม้ว่าบางคนใช้เชือกขวั้นห้อยตะกรุดที่คอ การก้มๆเงยๆก็ยังแกว่งอยู่ดี การสักติดตัวจึงสะดวกกว่า

แต่เมื่อยอมรับให้ครูบาอาจารย์ที่เคารพนับถือสักยันต์ให้แล้ว การปฎิบัติตามข้อห้ามของครูบาอาจารย์ ย่อมเป็นสิ่งที่ต้องปฎิบัติตามให้ได้ โอ่งใส่น้ำ ลองถ้ามันได้รั่วไปแล้วจะซ่อมอย่างไรมันก็ไม่เหมือนเดิมหรอก แต่ข้อห้ามบางข้อนั้นถ้าพิจารณาให้ดีแล้วนั้นคือกุศโลบายอย่างที่ให้ลูกศิษย์เป็นผู้ดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาท อย่างห้ามเดินลอดไม้ค้ำกล้วย คือ ให้รู้จักระมัดระวังในการเดิน เพราะสมัยก่อนไปไหนมาไหนก็เจอแต่ต้นกล้วย ไม้ที่นำมาใช้ค้ำกล้วยก็คือไม้ไผ่ แล้วไม้ไผ่นี้มันก็ไม่ใช่ไม้เนื้อแข็งใช้นานๆเข้าบางทีมันก็ปลวกกินเพราะปักค้ำไว้กว่ากล้วยจะแก่กินได้ก็เป็นเดือนๆ ไปเดินลอดไม้ค้ำกล้วยหัวไปชนเข้า ไม้ก็ผุ ต้นกล้วยมันจะล้มทับเอา เมื่อรู้จักระวัง ก็ไม่ประมาท เมื่อไม่ประมาท ก็ไม่เกิดอันตราย

ส่วนเรื่องของการแลกเปลี่ยนของเหลวกันนั้น( ศัพท์ของผมเอง อ่านแล้วคงเข้าใจนะ ) บางสำนักอย่างของหลวงพ่อกวยท่านจะให้คาถากับลูกศิษย์เอาไว้ด้วย เมื่อร่วมกิจกรรมเป็นจังหวะเสร็จเรียบร้อย ให้รีบลงมาอาบน้ำโดยใช้คาถาที่มอบให้เสกน้ำอาบก็จะเหมือนเดิม

ส่วนของคุณ SARUN ที่ว่าห้ามขึ้นเฉพาะวันพระนั้น โบราณท่านบอกว่า วันโกนให้ละ วันพระให้เว้น นะครับ ลองพิจารณาดู ได้พักผ่อนร่างกายด้วย

และขอสนับสนุนคุณ gottkung เรื่องการใช้ปากอีกคนหนึ่ง ว่าไม่ควรทำอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าจะสักอย่างเดียวก็ตาม ยิ่งเคยผ่านการครอบเศียรมาแล้วยิ่งไม่ควรทำอย่างมาก

แล้วขอเน้นย้ำตามคุณสายัณอีกครั้ง ถ้าจะประกอบกิจกรรมเป็นจังหวะกัน  พระเครื่องที่ห้อยคออยู่นิมนต์ท่านจำวัดซะเถอะ  เพราะมันไม่ใช่กิจของสงฆ์แล้ว

ส่วนที่น้อง Iporlove ว่านั้น สมัยก่อนเขามีแต่ Man นะที่สักกันไม่ใช่แบบทุกวันนี้ ที่มี  Lady มาสักด้วย เพราะพอถึงเวลาผู้หญิงจะมีเลือดเสีย  แล้วเลือดเสียของผู้หญิงกับไสยศาสตร์มันเป็นปฎิปักษ์ต่อกันอยู่แล้ว ข้อห้ามโบราณท่านถึงห้ามผู้หญิงอยู่บน 

พูดกันถึงเรื่องนี้แล้วก็ว่ากันต่อไปเลยดีกว่า มีรุ่นน้องที่มาสักปีเดียวกันเขาเคยถามหลวงพ่อเปิ่น ถึงเรื่องการซื้อบริการ หลวงพ่อเปิ่นท่านบอกว่า เสือถ้าหิวมันก็ต้องกินเนื้ออยู่แล้ว  ส่วนเรื่องการที่ผู้หญิงอยู่บน อันนี้ผมเคยถามหลวงพี่แป๋วเองเลย  หลวงพี่ท่านบอกว่าเราก็อย่าไปนอนซิ ( ก็คือนั่ง )

โบราณนั้นผู้ที่สักยันต์ อาบน้ำว่าน หรือผู้ที่พกพาของทนสิทธิ์ มักจะเป็นผู้ที่รักษาสัจจะ แม้ว่าจะรักษาศีลไม่ครบห้าข้อ ( ฆ่าสัตว์,กินเหล้า ) แต่ที่เขาไม่ผิดกันเลยคือไม่ลักทรัพย์ , ไม่ผิดลูกเมียคนอื่น, ไม่พูดโกหก  จึงเป็นผู้ที่ถือของขึ้น เหนียวก็เหนียวกันจริงๆ ชนิดให้ลองเอามีดเชือดแขนกันได้เลย ลองเริ่มทำจากสักข้อหนึ่งก่อน หรืออาจจะเริ่มเป็นเวลา เช่น วันนี้จะไม่พูดโกหก   จะไม่กินเหล้าทุกวันพระ เมื่อทำได้ ก็เพิ่มจำนวนวันขึ้นไป พยายามรักษาสัจจะให้ได้

ขอฝากน้องๆในนี้ไว้ด้วย   มีของดีแล้วต้องรู้จักรักษาของ ก่อนเข้านอนสวดมนต์ไหว้พระบ้าง อย่าให้ของดีกลายเป็นของเสีย ไปซะ  มันจะเหลือเป็นแค่ศิลปะบนผิวหนังเท่านั้น

[หนึ่ง]

ที่จริงกระทู้นี้ผมเข้ามาอ่านตั้งแต่แรกที่เปิดกระทู้มาแล้ว แต่จะรออ่านหลายๆความเห็นก่อน

การสักยันต์นั้นนับว่าเป็นความชาญฉลาดของบรรณชนไทยที่น้อมนำพุทธคุณ สักติดตัวเอาไว้เลยเพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหว เพราะคนไทยเราสมัยก่อนผู้ชายมักจะไม่ใส่เสื้อ แม้ว่าบางคนใช้เชือกขวั้นห้อยตะกรุดที่คอ การก้มๆเงยๆก็ยังแกว่งอยู่ดี การสักติดตัวจึงสะดวกกว่า

แต่เมื่อยอมรับให้ครูบาอาจารย์ที่เคารพนับถือสักยันต์ให้แล้ว การปฎิบัติตามข้อห้ามของครูบาอาจารย์ ย่อมเป็นสิ่งที่ต้องปฎิบัติตามให้ได้ โอ่งใส่น้ำ ลองถ้ามันได้รั่วไปแล้วจะซ่อมอย่างไรมันก็ไม่เหมือนเดิมหรอก แต่ข้อห้ามบางข้อนั้นถ้าพิจารณาให้ดีแล้วนั้นคือกุศโลบายอย่างที่ให้ลูกศิษย์เป็นผู้ดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาท อย่างห้ามเดินลอดไม้ค้ำกล้วย คือ ให้รู้จักระมัดระวังในการเดิน เพราะสมัยก่อนไปไหนมาไหนก็เจอแต่ต้นกล้วย ไม้ที่นำมาใช้ค้ำกล้วยก็คือไม้ไผ่ แล้วไม้ไผ่นี้มันก็ไม่ใช่ไม้เนื้อแข็งใช้นานๆเข้าบางทีมันก็ปลวกกินเพราะปักค้ำไว้กว่ากล้วยจะแก่กินได้ก็เป็นเดือนๆ ไปเดินลอดไม้ค้ำกล้วยหัวไปชนเข้า ไม้ก็ผุ ต้นกล้วยมันจะล้มทับเอา เมื่อรู้จักระวัง ก็ไม่ประมาท เมื่อไม่ประมาท ก็ไม่เกิดอันตราย

ส่วนเรื่องของการแลกเปลี่ยนของเหลวกันนั้น( ศัพท์ของผมเอง อ่านแล้วคงเข้าใจนะ ) บางสำนักอย่างของหลวงพ่อกวยท่านจะให้คาถากับลูกศิษย์เอาไว้ด้วย เมื่อร่วมกิจกรรมเป็นจังหวะเสร็จเรียบร้อย ให้รีบลงมาอาบน้ำโดยใช้คาถาที่มอบให้เสกน้ำอาบก็จะเหมือนเดิม

ส่วนของคุณ SARUN ที่ว่าห้ามขึ้นเฉพาะวันพระนั้น โบราณท่านบอกว่า วันโกนให้ละ วันพระให้เว้น นะครับ ลองพิจารณาดู ได้พักผ่อนร่างกายด้วย

และขอสนับสนุนคุณ gottkung เรื่องการใช้ปากอีกคนหนึ่ง ว่าไม่ควรทำอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าจะสักอย่างเดียวก็ตาม ยิ่งเคยผ่านการครอบเศียรมาแล้วยิ่งไม่ควรทำอย่างมาก

แล้วขอเน้นย้ำตามคุณสายัณอีกครั้ง ถ้าจะประกอบกิจกรรมเป็นจังหวะกัน  พระเครื่องที่ห้อยคออยู่นิมนต์ท่านจำวัดซะเถอะ  เพราะมันไม่ใช่กิจของสงฆ์แล้ว

ส่วนที่น้อง Iporlove ว่านั้น สมัยก่อนเขามีแต่ Man นะที่สักกันไม่ใช่แบบทุกวันนี้ ที่มี  Lady มาสักด้วย เพราะพอถึงเวลาผู้หญิงจะมีเลือดเสีย  แล้วเลือดเสียของผู้หญิงกับไสยศาสตร์มันเป็นปฎิปักษ์ต่อกันอยู่แล้ว ข้อห้ามโบราณท่านถึงห้ามผู้หญิงอยู่บน 

พูดกันถึงเรื่องนี้แล้วก็ว่ากันต่อไปเลยดีกว่า มีรุ่นน้องที่มาสักปีเดียวกันเขาเคยถามหลวงพ่อเปิ่น ถึงเรื่องการซื้อบริการ หลวงพ่อเปิ่นท่านบอกว่า เสือถ้าหิวมันก็ต้องกินเนื้ออยู่แล้ว  ส่วนเรื่องการที่ผู้หญิงอยู่บน อันนี้ผมเคยถามหลวงพี่แป๋วเองเลย  หลวงพี่ท่านบอกว่าเราก็อย่าไปนอนซิ ( ก็คือนั่ง )

โบราณนั้นผู้ที่สักยันต์ อาบน้ำว่าน หรือผู้ที่พกพาของทนสิทธิ์ มักจะเป็นผู้ที่รักษาสัจจะ แม้ว่าจะรักษาศีลไม่ครบห้าข้อ ( ฆ่าสัตว์,กินเหล้า ) แต่ที่เขาไม่ผิดกันเลยคือไม่ลักทรัพย์ , ไม่ผิดลูกเมียคนอื่น, ไม่พูดโกหก  จึงเป็นผู้ที่ถือของขึ้น เหนียวก็เหนียวกันจริงๆ ชนิดให้ลองเอามีดเชือดแขนกันได้เลย ลองเริ่มทำจากสักข้อหนึ่งก่อน หรืออาจจะเริ่มเป็นเวลา เช่น วันนี้จะไม่พูดโกหก   จะไม่กินเหล้าทุกวันพระ เมื่อทำได้ ก็เพิ่มจำนวนวันขึ้นไป พยายามรักษาสัจจะให้ได้

ขอฝากน้องๆในนี้ไว้ด้วย   มีของดีแล้วต้องรู้จักรักษาของ ก่อนเข้านอนสวดมนต์ไหว้พระบ้าง อย่าให้ของดีกลายเป็นของเสีย ไปซะ  มันจะเหลือเป็นแค่ศิลปะบนผิวหนังเท่านั้น

เป็นความรู้มากค่ะ ขอบพระคุณอย่างสูงที่มาชี้แนะให้หลายๆคนได้ทราบด้วยค่ะ

[pit2520]

หลีกเลี่ยงดีที่สุดครับ