"หลวงพ่อๆ ไอ้รักตายแล้ว.........."
"..........ข้ารู้แล้ว..............."
"หลวงพ่อรู้...............
??"
"เออ................ให้เขาเอาศพมาที่กุฏินี่เลยนะ.. ......."
"ตำรวจเขาชันสูตรอยู่ครับ...........ถ้ายังไงผมจะจัด การให้ครับ......."
หลวงพ่อสุรินทร์นั่งทอดสายตาออกไป ภาพเด็กชายวัยไม่ถึง8ขวบ เดินตามพ่อมาหาถึงหน้ากุฏิ
"หลงพ่อ ฝากไอ้รักด้วยนะครับ ให้มันคอยรับใช้หลงพ่อที่นี่....."
"เอาๆ...ไหนขึ้นมานี่ซิ....เออ หน้าตามันก็ดีนี่ เหมือนอีแย้มแม่มัน...."
หลวงพ่อนั่งมองไอ้รัก ลูกตาเรือง คนแถววัดอย่างเพ่งหาอะไรสักอย่าง สักพักท่านก็หลับตาลง ราวสองนาทีท่านก็ลืมตาขึ้น
" เด็กคนนี้ชาตามันแรงนัก ถ้ามันเป้นคนดี มันก็จะดีไปใหญ่เป็นโต แต่ถ้าไม่ดีละก็ เอ็อ ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน.........."
"ยังไงผมฝากหลงพ่อช่วยขัดช่วยเกลามันด้วยนะครับ ผมเองอยากให้มันได้ดี..."
จำเนียลกาลผ่านไปไอ้รัก อายุเข้า15ปี หลวงพ่อเรียกมันมาหาที่กุฏิ
"หลวงพ่อมีอะไรใช้ผมครับ?........"
"เอ็งมานี่ซิ เข้ามาข้างใน ข้าจะทำอะไรให้เอ็ง........"
"ครับหลวงพ่อ"
หลวงพ่อเรียกไอ้รักมาสั่งสอนและว่ากล่าวในเรื่องต่าง ๆที่คนมาฟ้องบ้าง ท่านรู้เองบ้าง และดูแล้วว่า ไอ้รักคงจะสร้างความเดือดร้อนให้อีกท่านเลยจะให้มันบ วชเป็นเณร ไอ้รักบวชได้ไม่นานก็สึกออกไป ด้วยความที่หลวงพ่อดูแล้วว่า ถ้าไม่ช่วยเหลืออะไรไอ้รัก มันก็คงจะต้องตายโหงเข้าสักวัน ด้วยความที่ท่านเอ็นดูไอ้รักมาก ท่านเรียกมันมาสักยันต์ ที่หัวไหล่ทั้งสองข้างให้ไอ้รัก
"ข้าสักให้เอ็ง เพื่อป้องกันตัว ไม่ใช่เพื่อให้เอ็งไประรานใคร เอ็งสาบานต่อหน้าข้า ว่าจะไม่ไปทำผิดคิดชั่ว หากเอ็งทวนสาบานละก็ ขอให้เอ็งมีอันเป็นไป.........."
ไอ้รัก สาบทสาบานไปตามเรื่องด้วยว่าจิตใจนั้นไม่ใคร่จะไฝ่ดี สักเท่าไหร่ นานวันเข้า เรื่องราวที่เข้าหูหลวงพ่อก็ชักหนักข้อขึ้นทุกวัน
"หลวงพ่อครับ ไอ้รักมันไปตีกับคนลูกแก โดนแทง แต่ไม่ยักเป็นอะไร..แต่ผมกลัวว่าเรื่องราวมันจะใหญ่โ ต เพราะไอ้รักมันไปด่ากำนัน....."
"หลงพ่อ....ไอ้รักมันไปมีเรื่องกับเขาอีกแล้ว..คราวน ี้เขายิงเอา ผมเห็นมันกะเด็นตกน้ำ นึกว่าตาย มันว่ายย้อนกลับไปเอามีดแทงเขา ไม่รู้ตายหรืออยู่..............."
"อาจารย์ครับ ไอ้รักมันก่อนเรื่องอีกแล้ว......มันไปปล้ำเมียเขาที ่ปลักแรดนู่น...คนเขาว่าจะไม่เอามันไว้แล้ว......."
หลวงพ่อสุรินทร์นั่งทบทวนถึงอดีต
"ต่อไปนี้ข้าจะไม่สัก"ไอ้ดำดื้อ กับไอ้แดงเกเร" ให้ใครอีกต่อไป
ท่านดูศพไอ้รัก ที่โดนคนจับกดน้ำจนตายแล้วทำให้ท่านเลิกสักให้ใครโดย เด็ดขาด
"ดำดื้อ แดงเกเร" เป็นวิชาที่ท่านเรียนมาจากอาจารย์หนุน วัดรางวาลย์ ไม่ทราบว่าเป็นวิชามาจากสายไหน แต่ชาวบ้านจะรู้ว่า อาจารย์สุรินทร์เคยสัก "ดำดื้อ แดงเกเร"ให้ลูกศิษย์ คนไหนที่ได้สักพอของขึ้น มักจะเฮี้ยว ไม่ว่ามีด,ไม้หรือแม้แต่ปืนก็ทำอะไรไม่ได้ จนกว่าจะเอาผ้าถุงคลุมหัวเท่านั้นเองถึงจะหยุดได้ ไอ้รักโนนักเลงเจ้าถิ่นหลายคนช่วยกันจับกดน้ำจนตาย
