แล้วถ้าเราทำผิดไป ล่ะครับเราจะทำอย่างไรคับ ขอคำแนะนำด้วยคับ
ทำผิดอะไรยังไงครับ
สำหรับศีลข้อ 5 บางท่านจะมองไม่เห็นถึงโทษของมัน สำหรับข้อนี้ในฐานะผมที่ตกเป็นทาสมัน จนคิดว่าชาตินี้ตัวผมเองคงจะเลิกมันไม่ได้ และยอมเลิกกับเมีย ดีกว่าเลิกเหล้า เมียหาใหม่ก็ได้ ถ้าเลิกเหล้าไม่มีทาง นี่คือความคิดของผม สำหรับผมแล้วใครจะมาแนะนำ ว่าเหล้ามันไม่ดี มันแย่ ผมเองก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหน กินเหล้าก็ไม่ได้ไปหาเรื่องใคร กินเสร็จก็กลับบ้าน
ไม่เห็นจะเสียหายอะไร ถูกต้องแล้วครับที่ผมคิดแบบนี้ คนกินเหล้าไม่มีทางที่จะมีปัญญามองเห็นหรือคิดออกได้เลย พูดง่าย ๆ ก็คือ คนโง่ ................. ตลอดที่ผมกินเหล้าที่ผ่านมาผมยังหาเหตุผลที่ พระพุทธเจ้าทรงห้ามไว้ไม่ได้เลย คิดได้แต่ว่ากินไปแล้วมันก็ทำให้เราไม่มีสติเท่านั้น ทำให้เราละเมิดศีลข้อ 1-4 ได้ง่ายเท่านั้น ถ้าเรากินแบบมีสติ กินเป็นก็ไม่เห็นจำเป็นต้องเลิก ด้วยความที่ผมยังเป็นทาสของเหล้าผมก็คิดได้แค่นี้ และยังคงกินต่อไป ในระหว่างนี้ผมก็เที่ยวหมดครับ แสวงความความสุขต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเที่ยว ผับ บาร์ ออน. หรือแม้แต่ที่ผมไม่เคยคิดว่าจะมีก็ได้ไปเที่ยวมาหมด
และนับวันปัญญาผมก็เริ่มหายไปทีละน้อยแบบที่ไม่รู้ตัว กินเหล้าจนไม่รู้สึกถึงความเมา มีแต่ความปวดหัว เท่านั้นถ้าใครกินเหล้าจนถึงระดับที่ว่ากินเหล้าเหมือนน้ำเปล่าก็จะรู้ครับว่า มันเป็นไง แล้วเหมือนบุญผมจะมาถึง ผมมีโอกาสได้บวช ซึ่งผมบวชให้พ่อแม่ ซึ่งผมตั้งใจมาก ๆ และเมื่อกุศลเริ่มเกิดสิ่งดี ๆ ก็ตามมา เพื่อนผมคนหนึ่งที่คนนี้แต่ก่อนก็กินเหล้าแบบหัวราน้ำ ซึ่งตอนนี้เขาได้เลิกกินเหล้าแล้วหันมาศึกษาธรรม
เพื่อนคนนี้เพื่อนในวงเหล้าจะว่าเขาเป็นบ้า.....บ้าเอาดี ส่วนพวกเพื่อนสิงเหล้า เป็นพวกคนดี....เอาเลว เขาก็ได้เอาหนังสือ ของหลวงปู่ฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ท่านเป็นเหมือนชี้ทางสว่างให้ผม เหมือนชุบชีวิตใหม่ให้ผม ด้วยความที่ว่าผมก็ว่าง ๆ ไม่รู้จะทำอะไรดี ก็อ่านหนังสือเล่มแล้วเล่มเล่าจนหมด ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยรู้จักพุธศานาเลยว่าคืออะไร แล้วมีแบบนี้ด้วยเหรอ การนั่งสมาธิ เห็นเทวดา เห็นผี ไปเที่ยววิมงวิมาร ต่าง ๆ
ถ้าผมอยู่ในวงเหล้าผมคงไม่มีโอกาสได้อ่านสิ่งนี้ วัน ๆ ก็คงแต่หาข้อมูลเกี่ยวกับ ออน. เบอร์โน้นเบอร์นี้เป็นไง มีที่ไหน แจ่ม ๆ งานดีไม่ดี หลังจากที่บวชได้ ครบ 2 อาทิตย์ก็ได้กลับมาทำงาน และหาข้อมูลในเน็ต เพื่อที่จะเริ่มฝึก กรรมฐาน ด้วยความที่อยากรู้ ผมก็ได้อ่านประวัติและคำสอนของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของหลวงปู่ฤาษีลิงดำ มันทำให้ผมอยากรู้มากขึ้นไปอีก และเริ่มนั่งสมาธิ ฝึกกรรมฐาน โดยหาข้อมูลจากเวป พลังจิต ผมคิดว่าหลาย ๆ คนที่นี้ก็คงเป็นสมาชิกเวปนี้
แต่เมื่อผมเริ่มฝึกมันก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง รู้สึกว่าไปไม่ถึงไหน ก็เลยไปหาข้อบกพร้องสิ่งแรกของคนที่จะฝึกกรรมฐานคือ ศีล 5 ต้องบริสุทธิ มันทำให้ผมหนักใจอย่างมาก แม้กระทั้งเมียก็ยอมเลิกดีกว่าเลิกเหล้า เอาไงดี อยากเห็นเทวดา ก็อยากเห็นทำไงดี ก็เลยตัดสินใจเลิกเป็นเลิก ผมก็ประกาศให้เพื่อน ๆ ทุกคนฟังว่าผมจะเลิกเหล้า ตลอดชีวิต และจะถือศีล 5 ให้ได้ เพื่อน ๆ ก็ไม่ค่อยมีใครเชื่อเท่าไหร
บางคนก็บอกเลิกทำไม ก็กินเบา ๆ ก็ได้นิไม่เห็นจำเป็นต้องเลิก ไม่เห็นจะเสียหายอะไร แต่ผมได้ตัดสินใจที่จะเลิกเหล้าแล้ว ตอนสิ้นปีผมก็กินเหล้าแบบเอาเป็นเอาตาย พูดง่าย ๆ กินทิ้งท้าย กินแบบเต็มที่ สิ่งที่ผมเห็นก็คือ ทุก ๆ คนพอเมาก็หลับ บางคนก็กลับ ไม่มีใครอยู่กินเป็นเพื่อนผม ผมนั่งกินคนเดียว ก่อนกินเพื่อนผมเหล่านั้นก็พูด วันนี้ถึงไหนถึงกัน วันนี้กินเต็มที่ไม่เมาไม่เลิกลา ทำเหมือนเพื่อนรักกันมาก แต่สุดท้ายทุกคนก็ไปทางใครทางมัน ชีวิตใครชีวิตมัน บางคนก็ต้องรีบกลับบ้านเมียตาม บางคนก็รีบกลับบ้านไปหาแฟน บางคนนัดกิ๊กไว้
ตัวผมเองยอมทะเลาะกับแฟนเพื่อมากินเหล้ากับเพื่อนแต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งผม สุดท้ายผมก็ต้องกลับบ้านคนเดียวเมื่อไปถึงบ้านสิ่งที่เขาไม่เคยทิ้งผมไปไหนเลยก็คือ ภรรยา ถึงแม้เขาจะดุจะด่า สุดท้ายเขาก็คือคนที่ดูแลเรา เวลาเราเมา เมาแล้วหิวข้าวแม้จะบ่นเขาก็หาข้าวให้กิน หรือเมาแล้วอ้วกเขาก็เช็คตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ ในตลอดที่กินเหล้ามาผมไม่เคยเห็นความดีตรงนี้ของเขาเลย มีแต่คิดว่าเป็นหน้าที่ของภรรยาอยู่แล้ว ด้วยอำนาจของน้ำเมามันทำให้ปัญญามันทึบคิดไม่ออก
และด้วยนี้ผมกินเหล้ายังไงก็ไม่เมา กลับมาบ้านแบบสมบูรณ์มองเห็นภรรยานั่งรอ ตี1-2 สิ่งที่เราเห็นทำให้เกิดการสงสาร ขึ้นในใจ วันนี้ผมทำตัวดี ภรรยาก็ตกใจ ทำไมผมดูแปลก ๆ เขาก็เข้ามาคุย ถามผมต่าง ๆ นา ๆ ว่าเครียดเหรอ ไม่สบายใจอะไร วันนั้นผมก็ตัดสินใจ เลิกขาดแน่นอน
ด้วยความที่เรายังรักเพื่อนผมก็ยังคงไปเข้าสังคมแต่ผมไม่ได้กินเหล้าแต่กิน แป๊บซี่แทน สิ่งที่ผมได้เห็นในวงเหล้าที่ผมมีสติสมบูรณ์เป็นครั้งแรกก็คือ แต่ก่อนกูเป็นแบบนี้หรือนี่ เมือเมาก็เริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง ต่างคนต่างจะพูด และก็พูดแต่เรื่องเดิม ๆ ที่เคยเถียงกันมาก่อนหน้านี้ ก็ยังเถียงกันเรื่องเดิม และสิ่งที่ตามมาคือ ตัวเหม็นมาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเบียร์หรือเหล้า เหม็นมาก ๆ มันก็ทำให้ผมคิดถึงเวลากลับบ้านแฟนจะบ่นเสมอว่าเหม็น โอ๊วววว วันนี้ผมได้รู้แล้วว่ามันเหม็นขนาดไหน
เมื่อเราไม่ได้กิน ความสนุกก็ไม่ค่อยมี คุยกับวงเหล้าก็ไม่ค่อยได้ เริ่มไม่สนุกเริ่มง่วง พอเราจะกลับก็กลับไม่ได้เพราะเพื่อนไม่ให้กลับ ผมก็ต้องนั่งทนต่อไป วันนี้ผมก็เริ่มเข้าใจหัวอกที่แฟนต้องมานั่งเฝ้าผมเวลากินเหล้า โอ๊ววววววว ผมเองก็คงเหมือนเพื่อนที่สนุกจนลืมแฟนผมไป เหมือนกับเพื่อนผมที่สนุกจนลืมผมเหมือนกัน และเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อแอลกอฮอลงไข่ ความมันก็บังเกิดชวนกันไปเที่ยวผู้หญิงต่อ ถ้าเป็นแต่ก่อนผมคงไปกับเขา
แต่ด้วยที่ผมไม่ได้กิน ผมก็เลือกที่จะไม่ไปและกลับบ้านไปหาแฟน เมื่อเวลาผ่านไปปัญญาของผมก็เริ่มกลับมา และมองย้อนกลับไป มันทำให้ผมคิดว่า โอ๊วววว เป็นจริงอย่างพระพุทธเจ้าท่านว่าไว้ ถ้าผมไม่เลิกเหล้าผมคงไม่มีทางคิดได้ หรือมองเห็นข้อเสียของมันอย่างแท้จริง และผมก็คงหน้ามืดตามัวเป็นทาสของมันต่อไป ทุกวันนี้ใครจะมาชวนผมกินยังไง ก็ไม่มีความอยากมีแต่ความรังเกลียดมัน ทั้งที่ก่อนหน้านั้นผมรักมันมาก ทุกวันนี้ผมก็พยายามที่จะให้เพื่อนเลิกเหล้า พูดยังไงก็ไม่เชื่อ ไม่ฟัง ผมก็ได้แต่อุเบกขา และคิดว่าแต่ก่อนผมก็เป็นเหมือนเพื่อน ที่ใครมาพูดยังไงก็ไม่เชื่อ ไม่ฟัง ถ้าเราไม่เลิกมันคุณจะไม่มีทางเห็นโทษของมัน
ถ้าทุกท่านอยากรู้ว่ามันเป็นจริงอย่างที่ผมพูด ท่านลองเลิกเหล้าดูครับ และลองคิดย้อนกลับไปสิ่งที่ผ่านมาแล้วท่านจะเห็นทางสว่างครับ สาธุครับทุก ๆ คน ทุกวันนี้ผมเห็นแต่ข้อเสียของการกินเหล้าเต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือคนรอบตัว ทั้งที่ก่อนหน้านี้เห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา......................