กระดานสนทนาวัดบางพระ

              ***(ภ.1- ภ.4) มีผู้เข้าเยี่ยมชม 3250 ท่าน(ถึง 9 เม.ย. 52) ขอขอบพระคุณทุกท่านครับ ที่เขียนลงก็เพื่อ...เผยแผ่...เกียรติคุณของ ลพ.เปิ่น แห่งวัดบางพระ ครับ(และเป็นหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์) จึงเขียนต่ออีก(เสร็จหมดแล้ว) รวม 12 ภาค จะทยอยลง ภาคสุดท้ายคือ 30 ก.ย.52 ครับ...โปรดติดตามอ่านได้ครับ...มิใช่..โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง!!!...เชิญหาความสำราญต่อไปดังนี้
             

              เรื่องที่ 1   นะ...โม...พุท...ธา...ยะ... บารมี ลพ.เปิ่น...โปรดคุ้มครอง...เรื่องที่จะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ รับรองว่าเป็นเรื่องจริง...ตรวจสอบได้...ถือว่าเป็นประวิติศาสตร์หน้าหนึ่ง...จะได้ตกทอดถึงลูกๆหลานๆ...ต่อไป
              ช่วงหนึ่ง...ที่ผมมีภารกิจ + หน้าที่ถวายความปลอดภัยแด่ทั้ง 2 พระองค์ ที่หัวหิน (ขณะนั้นดำรงตำแหน่ง รองผู้กำกับ) ได้เคยพูดคุยกับรองผู้การคนหนึ่ง เล่าว่า เคยสักน้ำมัน ?ยันต์เกราะเพชร? กับ ลพ.เปิ่น ต่อมาผมได้สักหมึกยันต์นี้เป็นยันต์แรก...ตอนเข้าไปกราบนมัสการกับ ลพ.เปิ่น (หลังสักกับ ลพ.ญาแล้ว)  ลพ.เปิ่น ทักว่า ยันต์นี้ของ ลพ.ปาน...นะ...ผม...เล่าให้ท่านฟังเรื่องรองผู้การท่านนี้ และต่อมาได้เป็น...นายพล... ลพ.เปิ่น ก็บอกผมว่า... เราก็ได้เป็นเหมือนกัน ... วาจาท่านศักสิทธ์ครับ...ปัจจุบัน ใครๆก็เรียกผมว่า ?ผู้การเสือ? ?ปัจจุบัน ผมเป็นรองผู้ว่าการ เทียบได้ ?พลตำรวจจัตวา? สมัยก่อนก็ขึ้น ?เจ้าพระยา? ครับ...ถือเป็นความภาคภูมิในชีวิตตำรวจของผม...ลพ.ญา เคยกล่าวกับผมว่า ถ้า ลพ.เปิ่น ท่านพูดอย่างไร...ก็เป็นไปตามนั้น               ท่านรองผู้การคนดังกล่าว (ปัจจุบันเป็นรองผู้บัญชาการตำรวจ) ว่า สมัยก่อนท่านก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน ในภาค7 ชื่อเสียงก็ขจรขจาย เคยยิงกับคนร้ายด้วยมือตนเอง หมดแม็ก คนร้ายเสื้อผ้าขาดกระจุย...ล้มแล้วลุก...ลุกแล้วล้ม...วิ่งหนีไปได้...ไม่มีร่องรอยเลือดแม้แต่หยดเดียว...สืบถามดูแล้ว...เป็นผู้เคยสักยันต์กับหลวงพ่อเปิ่นมาก่อน...
              รุ่งเช้า...จึงได้ไปกราบนมัสการท่านว่า...ไม่ไหวละครับ ลพ.เปิ่น คนร้ายไม่กรงกลัวกฎหมายบ้านเมือง...ผมยิงกับมือผมเอง...ก็ไม่ตาย!

          หลังจากได้ข้อร้อง ลพ.เปิ่น เป็นเวลานานพอสมควร... เช้าวันนั้น ลพ.เปิ่น ก็ประกาศต่อหน้าลูกศิษย์...นับเนื่องต่อไปนี้...คาถาและยันต์ที่สักไปจากวัดบางพระ จะไม่คุ้มครองผู้ที่เป็นอาชญากร ชั่ว ทำร้าย และเบียดเบียนผู้สุจริตชนทั้งหลาย...ต่อไป...หลังจากนั้นตำรวจก็สบายใจ คล่องคอขึ้นครับ...บารมี ลพ.เปิ่นแท้ๆที่เมตตา...ต่อการทำงานโดยเที่ยงตรงของตำรวจ (ที่ดี) ต่อไป...
         


             เรื่องที่ 2 ...ช่วงผมเป็นรองผู้การ (ฝ่ายเสธ.หน้าห้องท่านเสรี) ผมได้พบปะกับผู้กำกับคนหนึ่ง หลังจากทราบว่า ผมเป็นลูกศิษย์ ลพ.เปิ่น...ก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟังว่า...ตนขณะเป็นสารวัตร (พนักงานสอบสวน ในจังหวัด นครปฐม) ได้เจอคดีประหลาด คดีหนึ่ง (ลง ?ไทยรัฐ?...หน้าปก...พาดหัวตัวเป้ง) ว่า พบศพชาวไทย ไม่ใส่เสื้อมีลายสักยันต์เต็มไปหมด หน้า ? หลัง สภาพศพถูก มัดมือ ? มัดเท้า แต่ที่แปลก คือ มีวัตถุด้ามยาวเป็นเหล็กสอดเข้าทางทวารจนมิดด้าม ? ตามร่างกายไม่มีบาดแผลใดๆทั้งสิ้น...รองสารวัตร ผู้นี้ก็ลงประจำวันไว้เป็นหลักฐาน  เป็นเรื่องธรรมดาที่มีคนตาย...แต่ในใจก็ฉุกคิดถึงอาวุธที่เป็นสาเหตุทำให้ตาย ดูเหมือนกับว่า มันแปลกๆ ไม่เคยเห็นมาก่อน
             อีก... 2 วันต่อมาระหว่างเข้าเวรในช่วงกลางคืน...ได้มีหญิงวัยกลางคนมาพร้อมกับชายหนุ่มหน้าตาเศร้าหมอง...มาแจ้งความว่า ได้นำลูกชายมาสารภาพ ว่าเป็นผู้ฆ่า ชายผู้ตายด้วยหลาวคนนั้น...หลังจากสอบสวนที่มาที่ไป ชายผู้สารภาพว่า...คืนเกิดเหตุ ตนและเพื่อนอีก 1 คนและผู้ตาย รวม 3 คน นั่งกิน (เห็นมั้ยครับ...เริ่มด้วย...การกินเหล้า...และตอนจบ...ก็จบไม่สวยซักที!!) เกิดทะเลาะกัน ตนสู้ไม่ได้ หลังจากรุม (2 รุม 1) ด้วยไม้และมีด...ก็หาระคายผิวหนังผู้ตายไม่...จึงช่วยกันขัดมือ ขัดเท้า และใช้เหล็กสวนทวารอยู่หลายครั้ง...จนแน่นอน...ว่าตายแน่...จึงได้หลบหนีไป
              แต่...ช่วงกลางคืน...นอนไม่หลับ เห็นแด่พระองค์หนึ่งใช้นิ้วชี้ ชี้มาที่ตนและกล่าวว่า...มึง!!...มาทำลูกศิษย์กูหรือ? ทำให้ตนเองหวาดผวา นอนไม่หลับอยู่ 2 คืน ติดต่อกัน (ลพ.เปิ่น มาชี้หน้าอยู่ 2 คืน) ...จึงทนไม่ไหว...ขอให้แม่พามามอบตัวต่อตำรวจ
              CLIMAX ? แล้วครับ... รองสารวัตรผู้นั้น เมื่อฟังคนร้ายเล่าเรื่องจนจบ ก็ลุกขึ้นจะไปที่ห้องทำงานตัว...และหยิบภาพๆหนึ่งติดมือออกมา และกล่าวว่า พระภิกษุสงฆ์ องค์นี้ ใช่ไหม? ที่มาปรากฏภาพให้เห็น...ทันทีทันใดนั้นคนร้ายก็ตาเบิกโพลน...ลุกจากเก้าอี้นั่ง...คุกเข่า...กราบลงที่พื้น...เบื้องหน้า...คือ รูป ลพ.เปิ่นนั้นเอง (ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นครั้งแรกที่เห็นรูป ลพ.เปิ่น)
               เห็นไหมครับ... ลพ.เปิ่นท่านเป็นอาจารย์ของพวกเรา..ท่านจะปกป้องดูแล...ลูกศิษย์ของท่าน...ไม่ให้ถูกรังแกได้...แด่ลูกศิษย์ผู้นั้น...ต้องเป็นที่ยอมรับของ ลพ.เปิ่นว่า ท่านรับเป็นศิษย์! วินาทีนั้นท่านจะได้ชื่อว่า เป็น
?ศิษย์มีครู? ครับ                                                                                                                             


                     ศรัทธาและเชื่อมั่นใน ลพ เปิ่น
                               ?ผู้การเสือ?
   

          ***อารมณ์ขัน ลพ.เปิ่น            ผม...นึกขำครับ สมัยก่อนตอนผมท่องอยู่ในยุทธจักรมืด กัปตันเครื่องบินถามผมด้วยประโยคเดียวกันนี้...**ตอนก่อนบินต้องฝากปืนไว้ก่อน ตอนเครื่องบินลง ค่อยมาเอา กัปตันถามผม ผมตอบว่า เป็น?ตำรวจ?... แล้วอีกคนหนึ่งเล่า...ผมตอบว่า เป็น?โจร?ครับ(ผมล้อเล่น เพื่อนผมนะครับ)... ?เนี๊ยว สพานควาย? ...ตอนนี้ตายไปแล้ว สมัยก่อนมีตำรวจกับนักเลงโตเท่านั้นครับที่พกปืน...หน้าตาเฉย!!!
          แต่ที่ ลพ.เปิ่นถามผม...ผมเลยตอบเลี่ยงๆไปว่า...คนที่สักยันต์ลายพร้อยทั้งตัวที่มากับผมนั้นเป็นสายสืบครับ...555
         

          ***เรื่องเขี้ยวเสือ
          ผม...ได้เขี้ยวเสือมา 2 อัน เลี่ยมเงินอย่างสวยงามและนำไปให้ ลพ.เปิ่น ปลุกเสก ท่านถามผมว่า เขี้ยวอะไร..ผมตอบไปว่า เขี้ยวเสือ ครับ ท่านไม่พูดสักคำ พร้อมคล้องคอเขี้ยวเสือคู่นั้นให้ผม...ผมมารู้ทีหลังว่า เป็นเขี้ยวหมีครับ...โอ้โห...ท่านไว้หน้าผมมากเลย....โธ่!!! เด็กน้อยเอ๋ย...


1.   เสือกำบัง ...หายตัวได้...(เพราะพึ่งหาเจอ) ฝีมือ ลพ.ญา ศิลปะออกจีนๆเหมือนแกะเสือลงบนแผ่นหยก สวยมากจริงๆ ครับ...สังเกตดูหางตวัดคล้ายงู...


2.   หน้าเสือ ...ต้องสักถึง 3 ครั้ง 3 ครา(เพราะไม่ติด) ... ลพ.ญา ต้องใช้เทคนิคสักเป็นรูปตัวX ทั้งรูป(จึงจะติด) ลพ.ญา บอกว่า นานๆจึงจะใช้เทคนิคนี้สักครั้ง...ก็แปลกดีนะ!!! ลพ.ญาติดอาร์มกองปราบให้ผมครับ

ขอบคุณคุณลุงผู้การเสือนะครับที่นำประสบการณ์ต่างๆมาเล่าให่ฟังจะรอภาค6ครับ

ขอขอบพระคุณครับท่านผู้การ 

ป๋านู๋ ป๋านู๋..... วี้ด บุ้ม...

ปะป้า สู้สู้ ปะป๊า สู้ตาย ปะป๊าไว้ลาย สู้ตาย ปะป๊า............

ผู้การเสือยังคงไม่ห่างหายไปจากใจลูกหลานเว็บบอร์ดบางพระอย่างแน่นอน..... มาโพสอีกนะคะ

ท่านผู้การสุดยอดเลยครับ ชอบมากๆครับ เป็นเรื่องเล่าสู่ลูกหลานให้ศึกษากัน

ขอบคุณครับท่าน สำหรับข้อมูลเรื่องราวและประสบการณ์ต่างๆ

เนื้อหาสาระสุดยอดครับ ขอบพระคุณจริงๆครับ

บารมีของหลวงพ่อเล่าสามวันก็ไม่จบครับ

ขอบพระคุณมากครับ เรื่องราวดีๆ ถ่ายทอดบอกกล่าวจากท่านผู้การ ยิ่งทำให้อ่านสนุก น่าสนใจ

และทำให้เกิดศรัทธาความเคารพรักในหลวงปู่เพิ่่มขึ้นมากมายครับผม

บารมีหลวงพ่อนี้สุดยอดมากเลยครับผม

ขอบคุณท่านผู้การเสือมากนะครับที่นำประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง