5 เบญจพระคณาจารย์ ยิ้ม- เหรียญ -เปลี่ยน- ใจ -ดี (ภาคแรก)

[porvfc]

หลวงปู่ยิ้ม จนฺทโชติ
วัดศรีอุปลาราม(หนองบัว) อ.เมือง จ.กาญจนบุรี

หลวงปู่ยิ้ม จนฺทโชติ ที่คนรุ่นเก่านิยมเรียกว่า พ่อเฒ่ายิ้ม วัดหนองบัว (ปัจจุบัน-วัดศรีอุปลาราม)
อมตะเถราจารย์แห่งลุ่มน้ำแม่กลอง-กาญจนบุรี มากด้วยบานมีธรรม ล้ำด้วยเวมย์วิทยาคม ศิษยานุศิษย์มากล้นเสด็จในกรมหลวงชุมพรฯ เสด็จเยือนถึง2ครั้ง ล้ำค่าด้วยอมตวัตถุมงคล
เป็นอมตเถราจารย์ที่เรืองด้วยเวทย์วิทยาคม ที่สำคัญคือไม่หวงวิชาความรู้ ใครมาขอเรียนท่านถ่ายทอดให้หมด แต่...ทุกคนต้องผ่านการทดสอบก่อน ด้วยการทดสอบพลังจิตโดยจุดเทียนตั้งไว้ที่ขันน้ำมนต์ แล้วให้เพ่งกระแสจิตไปที่เทียน ให้ไส้เทียนขาดกลางให้ได้ หากสามารถทำได้แล้วจึงจะถ่ายทอดวิชาให้และด้วยเหตุนี้..ท่านจึงมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ล้วนเป็นพระคณาจารย์ผู้เข้มขลังในพุทธาคม มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นที่รุ้จักกันในแวดวงผู้นิยมพระเครื่องพุทธศาสนิกชนทั่วไป
ที่ได้รับเกียรติ มีสร้อยนามคล้องจอง เป็นอมตะพระคณาจารย์ขลังแห่งลำน้ำแม่กลอง ได้แก่ ยิ้ม เหรียญ เปลี่ยน ใจ ดี กล่าวคือ
1.หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว(ศรีอุปลาราม)จ.กาญจนบุรี
2.หลวงปู่เหรียญ วัดหนองบัว(ศรีอุปลาราม) จ.กาญจนบุรี
3.หลวงปู่เปลี่ยน วัดใต้(วัดไชยชุมพลชนะสงคราม)จ.กาญจนบุรี
4.หลวงปู่ใจ( วัดเสด็จ)จ.สมุทรสงคราม
5.หลวงปู่ดี วัดเหนือ (วัดเทวสังฆาราม)จ.กาญจนบุรี
หลวงปู่ยิ้ม จนฺทโชติ เกิดวันอังคาร เดือนห้า (เมษายน) ปีมะโรง พุทธสักราช 2389 ที่บ้างวังด้ง ตำบลวังด้ง อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี เป็นบุตรของพ่อยิ่ง แม่เปี่ยม นามสกุล ชูชัยยะ
ชีวิตในวัยเด็ก เป็นคนใจกล้าพูดจริงทำจริง เด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน จึงยกให้เป็นลูกพี่ เป็นกำลังสำคัญในการช่วยเหลือบิดา-มารดา ประกอบอาชีพค้าขายไม้ไผ่ โดยล่องไปขายทางปากอ่าวแม่กลอง จนคุ้นเคยสนิทสนมกับชาวแม่กลองเป็นอย่างดี
ต่อมาได้เป็นบรรพชาเป็นสามเณรอยู่ประมาณ 2 ปี ที่วัดบ้านเกิด ในตำบลวังด้ง เมื่ออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ พ.ศ.2409 จึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดทุ่งสมอ เขตอำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเป็นบ้านเกิดของมารดา มีพระอธิการรอด เจ้าอาวาสวัดทุ่งสมอ เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า จนฺทโชติ หลังการอุปสมบท พำนักจำพรราาอยู่กับพระอุปชฌาย์ ณ วัดทุ่งสมอ ศึกษาพระธรรมวินัย อักขระภาษาขอม และอื่นๆใช้เวลา 2 พรรษา ก้อสามารถสวดพระปาฏิโมกข์ได้อย่างคล่องแคล่ว ด้วยท่านเป็นผู้ที่ให้ความสนใจด้านนี้เป็นเดิมทุนอยู่แล้ว
พระอธิการรอด ผู้เป็นพระอุปัชฌาย์ เห็นว่า ลูกศิษย์มีภูมิปัญญาเฉลียวฉลาด สามารถศึกษาเล่าเรียนศาสตร์แขนงต่างๆอย่างรวดเร็ว เป็นที่พึ่งของพุทธบริษัทวันข้างหน้าได้ จึงชี้แนะให้ไปศึกษาวิชา และภาษาบาลี ที่สำนักวัดลิงขบ ธนบุรี กับหลวงปู่พวง ผู้เป็นสหธรรมิกท่าน ใช้เวลาศึกษาเล่าเรียนอยู่ 1 พรรษา จึงเดินทางกลับวัดทุ่งสมอ ต่อมาพระอุปัชฌาย์ได้แนะนำให้ไปศึกษาพุทธาคมต่างๆต่อพ่อแม่กลอง สมุทรสงคราม ด้วยขณะนั้น มีพระอาจารย์ที่เก่งกล้าอยู่หลายองค์ แต่ละองค์มีความเข้มขลังใน
ศาสตร์แต่ละแขนงไม่ซ้ำกันซึ่งพระอาจารย์ผู้ทรงคุณที่หลวงปู่ยิ้มไปศึกษาด้วยนั้นพอจะรวบรวมได้ดังนี้
1หลวงพ่อพระปลัดทิม วัดบางนางลี่ อันวัดบางนางลี่ เป็นวัดเก่าแก่มีมาแต่โบราณตั้งอยู่ริมแม่น้ำจึงได้ถูกสายน้ำเซาะตลิ่งจนพังทลายจึงได้ขนย้ายเสนาสนะต่างๆภายในวัดไปสร้างเป็น วัดภุมรินทร์กุฎีทอง ต.สวนหลวง อ.อัมพวา เมื่อปี พ.ศ.2467 ในสมัยพระอธิการเกีย พรฺหมฺโชโต เป็นเจ้าอาวาส
พระปลัดทิม ผู้นี้เป็นสหธรรมิกกับพระอธิการรอด เชี่ยวชาญในการทำน้ำมนต์โภคทรัพย์ ใครได้อาบน้ำมนต์คนจนก้อจะร่ำรวย เป็น เป็นขุนนางข้าราชการจะได้เลื่อนยศฐาบรรดาศักดิ์ ทั้งยังชำนาญการทำผงพุทธคุณ เด่นทางเมตตานิยมอันยอดเยี่ยม ยังเชี่ยวชายด้านโหราศาสตร์เป็นที่นับถือเลี่อมใสศรัทธาของชาวลุ่มน้ำแม่กลอง
2.หลวงปู่พึ่ง อินทสโร วัดปากสมุทรฯ (วัดลิงโจน) ปากอ่าวแม่กลอง เข้มขลังในวิชาการทำ ธง กันอสุนีบาต คลื่นลมและพายุ ชาวเรือให้ความเคารพกันมาก นอกจากนั้นยังมีวิชาการทำหวายลงอักขระ ทำเป็นรูปวงกลม พุทธคุณลือลั่น เวลาขาดน้ำจืด เอาหวายนี้โยนลงในทะเล อาราธนาขอพรจากท่าน น้ำเค็มก้อจะกลายเป็นน้ำจืด สามารถดื่มกินลือชื่อและยังสำเร็จจินดามนต์ สามารถเรียกฝูงปลาได้อย่างอัศจรรย์
3.หลวงพ่อกลัด วัดบางพรหม อ.อัมพวา ท่านนี้เด่นทางมหาอุตม์ อยู่ยงคงกระพัน ทำผ้าเช็ดหน้าเมตามหานิยม เชือกคาดเอว ถักเป็นรูปกระดูกงู กันเขี้ยวงาและคงกระพันเป็นเลิศ คุณวิเศษอีกประการคือสามารถย่นระยะทางและเดินบนผิวน้ำได้
4.หลวงพ่อแจ้ง วัดประดู่ อ.อัมพวา เด่นทางแพทย์แผนโบราณการทำมีดหมอปราบภูติผีปีศาจ วิชามหาประสาน และวิชาการทำเชือกคาดเอว
สรรพวิชาการต่างๆเหล่านั้นท่านได้ศึกาาเล่าเรียนมาทั้งสิ้น จนเชี่ยวชายชำนาญ สามารถทำได้เข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ทรงมหิทธานุภาพจริงทุกประการ
ต่อมาทราบข่าวว่า วัดหนองบัว มีพระอาจารย์ผู้ทรงวิเศษ คือ หลวงปู่พระอุปัชฌาย์กลิ่น มีบารมีธรรมชื่อเสียงโด่งดัง เคยบำเพ็ญปฏิบัติสมถะ-วิปัสนากัมมัฏฐาน ภายในถ้ำพุพระ หรือถ้ำขุนแผน อยู่ในเขตบ้านหนองบัว จนสามารถสำเร็จวิชาต่างๆมากมาย ที่ล่ำลือคือ วิชากำบังกายหายตัว , วิชาแหวกน้ำดำดิน มีพระคณาจารย์จากทั่วสารทิศมุ่งหน้ามาฝากตัวเป็นศิษย์ ซึ่งพอจะบันทึกได้เท่าที่ทราบคือ
-หลวงพ่อปาน วัดมงคลโคธาวาส(บางเหี้ย) สมุทรปราการ(เกิด พ.ศ.2368- มรณภาพ พ.ศ.2453)
-หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตก นครปฐม(เกิด พ.ศ.2379-มรณภาพ พ.ศ.2466)
-หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ชัยนาท (เกิด พ.ศ. 2379-มรณภาพ พ.ศ.2466)
หลวงปู่ยิ้ม (เกิด พ.ศ.2389)จึงมุ่งหน้าสู่วัดหนองบัวเพื่อฝากตัวเป็นศิษย์ และถือว่าเป็นศิษย์องค์สุดท้ายของพระอุปัชฌาย์กลิ่น เมื่อปลายปีพ.ศ.2416 ได้ศึกษาพุทธาคม และศาสตร์อีกหลายแขนง
ปีพ.ศ.2418 พระอุปัชฌาย์กลิ่น องค์ผู้เป็นพระอาจารย์ได้ถึงแก่กรรมมรณะภาพลง ขระสิริอายุได้ 117 ปี วัดหนองบัวขณะนั้นจึงได้ว่างเว้นเจ้าอาวาสปราศจากผู้ดูแลปกครองวัด
ชาวบ้านหนองบัวเห็นว่า หลวงปู่ยิ้ม เป็นพระภิกษุผู้มีวัตรปฏิบัติงดงาม มากด้วยวิชาปัญญาความรู้ ยังเป็นศิษย์ผู้ปรนนิบัติพระอุปัชฌาย์กลิ่นจนวาระสุดท้าย ได้พร้อมใจกันนิมนต์ท่านให้เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองบัวสืบแทน และถือว่าเป็นเจ้าอาวาสองค์ที่ 4 ต่อจากพระอุปัชฌาย์กลิ่น เมื่อปีพ.ศ.2420
ภายหลังการรับภาระหน้าที่เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองบัว ได้ปฏิบัติหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เพื่อตอบสนองแรงศรัทธาของชาวบ้าน และตอบแทนบูชาคุรองค์อาจารย์คือพระอุปัชฌาย์กลิ่น ทั้งในด้านการพัมนาเสนาสนะ ถาวรวัตถุ อบรมสั่งสอนพุทธศาสนิกชน ให้ยืดมั่นในพระธรรมคำสั่งสอนแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้เป็นผู้ครองตนโดยไม่ประมาท และมีเมตตาต่อบรรดาศิษย์ทุกหมู่เหล่าด้วยความเสมอภาค ไม่แบ่งชั้นวรรณะ ยากดีมีจนเท่าเทียมกันหมดจึงเป็นที่รักใคร่ศรัทธา เลี่อมใสศรัทธาแก่บรรดาพุทธบริษัทอย่างยิ่ง
อย่างไรก้อตามแม้ท่านจะมีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบมาก แต่การปฏิบัติก้อยังคงปฏิบัติอยู่อย่างสม่ำเสมอ เมื่อว่างเว้นออกเดินรุกขมูลธุดงควัตร เพื่อปฏิบัติวิปัสนากัมมัฏฐาน อันเป็นการฝึกจิตให้เป็นสมาธิกล้าแข็ง เมื่อจิตเป็นสมาธิการจะทำเครื่องรางของขลังหรือวัตถุมงคลชนิดใดก้อตาม ก้อจะเข็มขลังศักดิ์สิทธิ์ไปเสียทุกอย่าง และด้วยการฝึกปฏิบัติอย่างเคร่งครัดเสมอต้นเสมอปลาย ทำให้ท่านมีสมาธิจิตแก่กล้า พทธาคมเข้มขลัง วัตถุมงคลต่างๆของท่านจึงมีมหิทธานุภาพอันยวดยิ่ง เกียรติคุณชื่อเสียงของท่านจึงเป็นที่ลือเลื่องไปหลายหัวเมือง แม้กระทั่งกรุงเทพฯ
กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ซึ่งทรงโปรดไสยศาสตร์และเวทย์มนต์คาถา ได้เสด็จเยือนถึงวัด และเลื่อมใสนับถือท่านเป็นอาจารย์ขอเรียนวิชา ได้รับมีดหมอประจำพระองค์ดังกล่าวสามารถปราบภูติผีปีศาจ และปราบคนที่อยู่คง ถ้าถูกคมมีดแล้วเป็นได้เลือด ไม่ว่าผู้นั้นจะเก่งเพียงไรก้อคุ้มไม่ได้ พกไว้ติดตัวป้องกันอันตราย แคล้วคลาดปลอดภัย เสด็จในกรมฯทรงโปรดมาก ทั้งๆที่พระองค์ท่านก้อเป็นศิษย์เอก หลวงปู่ศุข วัดปากคลองฯ หลวงพ่อเงิน บางคลาน มาแล้ว ก้อยังเกรงวิชาของท่าน
พระยาประสิทธิสงคราม(นุช มหานีรานนท์) เจ้าเมืองกาญจนบุรีสมัยนั้น หากมีราชการลงมาที่กรุงเทพฯ ก้อมักจะมีผู้สอบถามอยู่เสมอว่า ?เจ้าคุณมีตะกรุดลูกอท วัดหนองบัวมาฝากบ้างหรือเปล่า? เป็นสิ่งแสดงให้เห็นถึงเกียรติคุณชื่อเสียงอันโด่งดังของท่านได้เป็นอย่างดีโดยไม่ต้องสงสัย
ด้วยปรากฏผลว่า...ใครมีตะกรุดลูกอมหลวงปู่ยิ้ม จะต้องยิ้มได้เมื่อภัยมา...อันเป็นที่เชื่อถือได้ว่า ม่ต้องหวั่นเกรงภัยใดๆและสามารถยิ้มรับได้โดยไม่สะทกสะท้าน
พ่อเฒ่ายิ้ม วัดหนองบัว หรือหลวงปู่ยิ้ม จนฺทโชติ ท่านเป็นอมตเถราจารย์ผู้ทรงคุณวิเศษ ทั้งด้านปริยัติ-ปฏิบัติ เรืองด้วยเวทย์วิทยาคม พุทธคมเข้มขลัง เกียรติเกริกก้องปฐพี มาตราบทุกวันนี้
จากบันทึกตอนหนึ่ง ของพระสมโสภณสมาจารย์ (เหรียญ สุวรรณโชติ) ผู้เป็นศิษย์ใกล้ชิด และๆได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดหนองบัว(ศรีอุปลาราม) สืบต่อมา กล่าวถึงประวัติและการสร้างวัตถุมงคลของท่าน ซึ่งบันทึกไว้เป็นหลักฐาน เมื่อปี พ.ศ.2497 ความตอนหนึ่งว่า...
ท่านอุปัชฌาย์(จันทโชติ) เกิดที่ตำบล วังด้ง อำเภอ เมือง จังหวัดกาญจนบุรี อุปสมบทที่วัดทุ่งสมอ อ.พนมทวน เมื่ออยู่จนปกครองตนเองได้ จึงเที่ยวเรียนวิชาทางพุทธสาสนาในสำนักต่างๆในที่สุดมาในสำนักหลวงพ่อกลิ่น เจ้าอาวาสวัดหนองบัว เรียนวิชาทางไสยศาสตร์จนเชี่ยวชาญก้อพอหลวงพ่อกลิ่นถึงแก่มรณภาพลง จึงได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาสแทน จวบจนชนมายุได้ 66 ปี เป็นพรรษาที่ 46 ก้อถึงแก่มรณภาพ
ท่านอุปัชฌาย์ยิ้ม(จันทโชติ) องค์นี้ ท่านมีนิสันพอใจในทางกมอและทางเวทมนตร์ ท่านเคยเล่าให้ฟังว่า สวดมนต์หรือบังสกุลมาได้เป็นปัจจัยเท่าใดไม่เคยใช้ประโยชน์อย่างอื่นนอกจากซื้อกิน และเรียนวิชาเท่านั้น เมื่อท่านมีชีวิตอยู่ในสมัยนั้นทั้งคฤหัสและบรรพชิต เมื่อผ่านจังหวัดกาญจนบุรี จะต้องมาหาท่านเพื่อขอของไปคุ้มตัว จนบางครั้งท่านต้องหลบออกนอกวัด ไปอาศัยจำวัดตามร่มไม้นอกวัด เจ้านายเท่าที่จำได้มี กรมหลวงชุมพรฯได้มาหา 2 ครั้ง ได้รับมีดหมอไปหนึ่งเล่ม เขาว่าลอยน้ำได้ด้วย เฉพาะบรรพชิตผู้สนใจทางนี้ตลอดในลำน้ำแม่กลอง และในคลองต่างๆ ฤดูออกพรรษาแล้ว จะต้องมาขอเป็นศิษยานุศิย์ท่านบ้าง ขอแลกเปลี่ยนวิชาความรู้กันบ้าง ผู้ใดได้ของแปลกก้อต้องนำมาถวาย ดังปรากฏอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของโรงเรียนหนองบัวปัจจุบันนี้
นอกจากนี้...ความเป็นผู้มีจิตเข็มแข็ง ต้องยกให้ท่านองค์นี้ ชอบใครเท่าไหร่เท่ากัน ถ้าชังแล้วไม่ว่าใคร มีใจเด็ดเดี่ยวมุ่งทำอะไรแล้วต้องสำเร็จลุล่วงทุกอย่าง เหตุนี้จิตใจของท่าน จึงมีสมาธิเน่วแน่ เรียนทางเวทย์มนต์ เรียกกันว่าถือขลัง เพราะจิตเป็นสมาธิได้
เครื่องรางในสมัยท่านนั้น มีหลายชนิด เช่น ลูกอม ทำด้วยทองคำ เงิน ทองแดง กระดาษสา เชือกคาดเอว ทำด้วยผ้าและหวายรอบเดียวสองรอบ ตะกรุด มีหลายชนิด ผ้าประเจียด ผ้าเช็ดหน้า หมวก เสื้อ ธง และพระผง เฉพาะพระผงนี้ทำด้วยผงอิทธิเจ ปฐมัง พุทธคุณ มหาราช ตรีนิสิงเห และเลขยันต์ อาคมคาถาต่างๆประสมด้วยว่าน 108 เกษรดอกไม้บูชาพระ 108 ไคลโบสถ์ ไคลเจดีย์ ไคลเสมา ใบโพธิ์ ข้าวสุกบาตรพระพุทธ ขี้เหล็กจาร หนังสือใหญ่ ผสมบดแล้วอัดพิมพ์เป็นรูปพระ
วิธีบรรจุพิมพ์ ให้ภิกาสามเณรผู้มีศีลทำในพระอุโบสถ ถ้าเป็นฆาราวาส ก้อต้องนุ่งขาวห่มขาวสมาทานเบญจศีล แล้วจึงทำได้สำเร็จรูป แล้วทำพิธีปลุกเสกทีหลัง ของที่ทำในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ตกค้างมาถึงบัดนี้ก้อยังมีอยู่บ้าง โดยมากเป็นของคนต่างจังหวัดมาฝากทำ เมื่อท่านถึงมรณภาพแล้วก้อไม่มาเอา...

ขอบคุณข้อมูลจากสำนักพิมพ์คเณศ์พรและรูปภาพบางส่วนจากเว็บ www.pantown.com 

[~เสน่ห์ต้นน้ำ~]

ขอบคุณพี่ปอร์ครับ

[mawin_14]

ขอบคุณครับ ได้ชมของที่ปัจจุบัน หาดูได้ยากครับ(ของจริง)

[เด็กนอกวัด]

ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากครับ

[tum72]

ขอบคุณครับพี่จะรอติดตามชมให้ครบทุกรูปเลยนะครับ

[umpawan]

- ขอบคุณครับสำหรับรูป

น่าสนใจมากเลย ๆ

[ณ.อยุธยา]

ขอบคุนสำหรับสาระดีดีนะครับ  หาชมได้ยากนะครับ

[gottkung]

ขอบคุณครับสำหรับข้อมูลดีๆที่แฝงด้วยสาระ หลวงปู่ยิ้ม ท่านเก่งเรื่องการ
ทำแหวพิรอดมากๆครับ แต่แหวนพิรอดที่หายากจริงๆไม่แพ้ของหลวงปู่ท่าน
อีกสำนักก็ต้องยกให้ หมอน้อย ฆารวาสจอมอาคมแห่งอ่างทอง ครับ
แหวนพิรอดท่านถักเสร็จปลุกเสกเสร็จโยนเข้ากองไฟเลย ถ้าไม่ไหม้ก็แสดงว่าใช้ได้
 

[porpar]

หาดูได้ยากมากนะครับเนี่ย ............

[ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์)]

ประวัติหลวงปู่ยิ้มอ่านสนุกมากเลยครับ ทึ่งตรงที่พระอุปปัชฌาชย์กลิ่น มรณะภาพขณะอายุ 117 ปี โอ้วอายุยืนจริงๆครับ กฤษดาอภินิหาริย์ของหลวงปู่ยิ้มท่านก็สุดยอดมากๆครับ รอติดตามภาคต่อๆไปนะครับ ขอบคุณครับที่รัก 

[อชิตะ]

ชอบนามหลวงปู่มานานแล้วครับ  ชื่อดีมีมงคล  บูชาไว้ มีแต่ยิ้ม ทุกข์หายหมดสิ้น   ว่ากันไปครับ

เกจิอาจารย์ยุคเก่าก่อน เยี่ยมยุทธ์มากๆครับ ขอนมัสการ

ขอบคุณพี่ปอร์ครับ อ่านแล้วอ่านอีกก็ยิ่งศรัทธา 

[~เสน่ห์ack01~]

ขอบคุณปอร์ครับ สำหรับประวัติหลวงปุ่ยิ้ม และวัตถุมงคลของท่านครับ..