จากป่า...สู่นาคร...?

[รวี สัจจะ...]

 :059:เมื่อก่อนนั้น   ฉันเป็น   นักศึกษา
เขาเรียกว่า ปัญญาชน   คนรุ่นใหม่
มีความคิด   ที่ร้อนแรง    และกว้างไกล
หวังจะสร้าง   สังคมใหม่   อุดมการณ์
      ให้ผู้คน    ทุกแห่งหน    และชนชั้น
มีสิทธิ     เสมอกัน      ทุกสถาน
ล้มระบอบ   อำนาจ     เผด็จการ
สร้างตำนาน   สังคมใหม่   ให้รุ่งเรือง
     หวังเห็นฟ้า   สีทอง    ผ่องอำไพ
ประชาชน   เป็นใหญ่  กันสืบเนื่อง
สร้างแนวร่วม    จากป่า  ประสานเมือง
ทำทุกเรื่อง   ตามลัทธิ   อุดมการณ์
    คือความคิด  ความฝัน   เมื่อวันก่อน
เมื่อมองย้อน  กลับไป   ให้สงสาร
สิ่งที่คิด     ว่าเป็น    อุดมการณ์
คือ"วัวงาน" เขาหลอกใช้  ในการเมือง
    เมื่อเสียศูนย์   จึงเกิด   ความสูญเสีย
ให้อ่อนเพลีย   หมดแรงใจ   ในทุกเรื่อง
เก็บความแค้น   ที่ครุกรุ่น     ความขุ่นเคือง
จึงทิ้งเมือง    สู่ป่า    หาหนทาง
   มาจับปืน   ยืนหยัด    ปฏิวัติ
และฝึกหัด   อาวุธ   ทุกทุกอย่าง
เข้าต่อสู้   อำนาจรัฐ   ที่จัดวาง
เป็นหนทาง   ปฏิวัติ   ประชาชน
    แต่แล้วมา   วันหนึ่ง   จึงได้รู้
ที่ต่อสู้    นั้นไร้     ซึ่งเหตุผล
มันเป็นเพียง   ความคิด   ปัญญาชน
จึ่งดั้นด้น    จากป่า  สู่นาคร
    สังคมไทย   เปิดกว้าง   ทางความคิด
จะถูกผิด   เปิดให้นำ   เสนอก่อน
ต่อสู่กัน    ในระบบ    ตามขั้นตอน
มีองค์กร    มากมาย   ให้ชี้นำ
   เดินอยู่บน   ถนน  นักการเมือง
พบแต่เรื่อง   ผลประโยชน์  ให้น่าขำ
เรื่องดีดี   น้อยที่    จะกระทำ
ความระยำ  แอบทำ  กันทุกคน
   ทั้งกอบโกย   โกงกิน  และโป้ปด
เป็นกันหมด   ทุกยุค    ทุกแห่งหน
ไม่ได้มา    ด้วยเล่ห์  เอาด้วยกล
ทำเพื่อผล   ประโยชน์  แก่ตนเอง
     จึงละทิ้ง   ทุกอย่าง   ที่สร้างมา
กลับสู่ป่า   ศึกษาธรรม    อย่างรีบเร่ง
ให้ละอาย   ต่อบาป    จึงกลัวเกรง
ฝึกตนเอง    ในทางธรรม   นำชีวี
    บนเส้นทาง   สายธรรม  นำชีวิต
ธรรมลิขิต    ทางใหม่   ให้สดศรี
จากคนเลว    คนบาป    เป็นคนดี
ธรรมนั้นชี้     ทางใหม่   ให้เราเดิน
   เดินไปตาม   เส้นทาง    ของพุทธะ
สอนให้ละ    ลาภยศ     และสรรเสริญ
ให้รู้จัก      เพียงพอ     ไม่ขอเกิน
ให้เพลิดเพลิน  ในกุศล   ผลความดี
   ได้เห็นธรรม   รู้ธรรม   นำชีวิต
แต่ยังติด    ไม่ได้"ทำ"   ไปทุกที่
เพียงแต่รู้    แต่เห็น     ก็ยังดี
คงจะมี     เวลา   ที่ได้"ทำ"......
   ศรัทธาในพระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระสัมมา
               ปรารถนาในทางธรรม
                      รวี สัจจะ
              วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๖ มิถุนายน  ๒๕๕๒ เวลา ๑๔.๕๑ น. ณ ชายป่าห้วยขาแข้ง อุทัยธานี
   

   

[อชิตะ]

ขอบคุณครับ  ป่าสร้างสายน้ำ ป่าสร้างคนที่มีอุดมการณ์

ป่าสร้างสิ่งดีงามมากมาย ฝนมาแบบนี้ ป่าสวยแล้ว น่าไปจัง 

[ราหู]

              ฉันเยาว์ฉันเขลาฉันทึ่ง
            ฉันจึงมาหาความหมาย
         ฉันหวังเก็บอะไรไปมากมาย
      สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

      มืดจริงหนอสถาบันอันกว้างขวาง
        ปล่อยฉันอ้างว้างขับเคี่ยว
       เดินหาซื้อปัญญาจนหน้าเซียว
        เทียวมาเทียวไปไม่รู้วัน

[รวี สัจจะ...]

              ฉันเยาว์ฉันเขลาฉันทึ่ง
            ฉันจึงมาหาความหมาย
         ฉันหวังเก็บอะไรไปมากมาย
      สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว

      มืดจริงหนอสถาบันอันกว้างขวาง
        ปล่อยฉันอ้างว้างขับเคี่ยว
       เดินหาซื้อปัญญาจนหน้าเซียว
        เทียวมาเทียวไปไม่รู้วัน


 :059:มีโอกาศได้กลับไปเยี่ยมสถาบันเก่า  เห็นสภาพความเป็นอยู่ของนักศึกษาแล้วน่าเศร้าใจ  การเรียนการศึกษาแบบใหม่  ไม่ได้สอนให้
เด็กมีคุณธรรม   กิจกรรมที่ปลูกจิตสำนึกต่อสังคมนั้นหายไป คนรุ่นใหม่อยู่กับวัตถุนิยม เข้ามาศึกษาเพื่อหวังใบปริญญา แต่ไม่ได้พัฒนาทางจิตสำนึกต่อส่วนรวม.....นี่หรือคือความหวังของสังคมไทย....?

[ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์)]

พูดถึงก็เศร้าใจนะครับเหตุการณ์ในครั้งนั้น ซ้ายขวาลองหันเข้ามาสู่ศูนย์กลาง ยึดแนวทางของพระพุทธองค์เป็นที่ตั้ง ทุกสิ่งจะคลายไปในทางที่ดีอย่างแน่นอนครับ ขอบคุณบทกวีมากครับผม 

[~เสน่ห์ต้นน้ำ~]

ขอบคุณมากนะครับสำหรับบทความดีๆครับชอบมากๆครับ

[k911]

แจ๋มเลย  ต้นน้ำ...........อ่านแล้วกินใจ....มากๆๆ

[~เสน่ห์ต้นน้ำ~]

แจ๋มเลย  ต้นน้ำ...........อ่านแล้วกินใจ....มากๆๆ

พอดีผมไม่ได้แต่งครับกลอนชมคนผิดคนแล้วล่ะครับ...

[~เสน่ห์โจรสลัด~]

ต้องเพลงพี่พงสิทธิ์ คำภี ครับ ... 

ประเทศชาติเป็นอย่างไร ไม่ใช่เรื่องนักศึกษา !!!

[Chotipat]

ขอบคุณครับบทกวีดีๆ อ่านแล้วเห็นภาพเลย