กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 12 มิ.ย. 2552, 08:55:54
-
:059:เรื่องลมหายใจเข้าออกของเรานั้น ถ้าเราไปวุ่นวายปรุ่งแต่งบังคับมัน มันก็จะก่อให้เกิดความทุกข์ ทุกข์เพราะอะไร...? ทุกข์เพราะมันไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ มันบังคับตั้งอยู่ได้ไม่นาน มันย่อมกลับสู่ความเป็นธรรมชาติของมัน เพราะการที่เราเข้าไปบังคับลมหายใจนั้น ทำให้มันไม่เป็นไปตามปกติของมัน เมื่อลมหายใจไม่เป็นไปตามปกติที่เคยเป็น จะส่งผลให้ธาตุในกายแปรเปลี่ยนไปด้วย ระบบของร่างกายมันจะผิดปกติ เมื่อธาตุในกายผิดปกติ มันจะทำให้เกิดการเจ็บไข้ ไม่สบาย ร่างกายไม่สมบูรณ์แข็งแรง โรคทางกายก็เกิดขึ้นและมีผลต่อสภาพจิตใจ
:059:เราเพียงอาศัยลมหายใจเป็นเรื่องผูกจิตให้มันสงบ โดยการดูให้รู้เท่าทันการเข้าออกของมัน จนจิตแนบแน่นกับสภาวะนั้น ความสงบทางจิก็จะเกิดขึ้น แล้วเราก็ปล่อยวางในลมหายใจการเข้าออกโดยการพิจารณาว่า สักแต่ว่าเป็นธาตุ ที่มาประชุมรวมกันในกายนี้ ไม่นานก็ต้องสลายคืนกลับไปสู่ธรรมชาติ เป็นไปตามกฏพระไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา พิจารณาให้เห็นทุกข์ เห็นภัย เห็นโทษ เห็นประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ของสิ่งนั้น จนเกิดธรรมสังเวชในกาย ทำให้อัตตา อุปาทานในกายจางคลายเบาบางลง
:060:เมื่อ"ตัวกู-ของกู"เบาบางลง โมหะความลุ่มหลงก็จางคลาย ไม่หน้ามืดตามัวเพราะโมหะ การพิจารณาธรรมก็จะชัดเจนขึ้น อวิชาความไม่รู้ก็จะถูกทำลาย รู้เห็นและเข้าใจในธรรมชาติทั้งหลายที่แท้จริง พบหนทางแสงสว่างในชีวิต แต่อย่าหลงดีใจ เพราะมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น เพียงแต่เห็นธรรม แต่ยังไม่ได้เข้าสู่กระแสแห่งธรรม เพราะยังไม่ได้เดินไปตาม"มรรค" เพียงแต่รู้จักและเข้าใจแต่ยังไม่ได้"ทำ"
:059:ลมหายใจการเข้าออกของเรานั้น มันมีมาตั้งแต่เราเกิด มันเข้าออกตามสภาพของร่างกายของเรา "จงให้ร่างกายมันหายใจ เราอย่าได้ไปหายใจแทนมัน"เพราะถ้าเราไปหายใจแทนร่างกายเมื่อไหร่ มันจะทำให้ผิดปกติธรรมชาติของกาย เกิดความอึดอัดและขัดข้องขึ้นในกาย
ทำให้ธาตุทั้งหลายเกิดปั่นป่วน ไม่เพลิดพลินในการปฏิบัติ ศรัทธาก็จะเริ่มเสื่อมถอย"ปฏิบัติให้เพลิน แล้วจะเจริญในธรรม" "ทำความดีให้เพลิดเพลิน แล้วจะมีความเจริญในธรรม" ความตั้งใจที่มากเกินไปจะทำให้เกิดความกดดันโดยเราไม่รู้ตัว...
:016:ฝากไว้เป็นข้อคิด...แด่มวลมิตรด้วยไมตรี :015:
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ
วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๘.๕๖น. ชายขอบป่าห้วยขาแข้ง อุทัยธานี
-
ขอบคุณบทความมากๆครับได้ข้อคิดอะไรดีๆหลายๆอย่างเสมอ :054:
-
สาธุ ขอบคุณครับสำหรับ บทความข้อคิดดี
ลมหายใจ สอนให้คนเรา รู้จักทำความเข้าใจกับธรรมชาติของชีวิต
ถ้าคนเข้าใจธรรมชาติของลมหายใจอย่างที่พี่นำมาบอกกล่าว
คนเราก็จะเริ่มเข้าใจชีวิตดีขึ้น สัจจะความจริงอยู่แค่ปลายจมูก
-
อนโมทนาบุญด้วยครับ
เป็นบทความที่อ่านแล้วเหมาะกับคนที่เริ่มปฏิบัติธรรม ที่กำลังหาวิธีปฏิบัติให้ถูกต้อง
จุดเริ่มสตาร์ทสำคัญทีเดียวครับ ถ้าเริ่มผิดก็ผิดหมดครับ
-
ขอบคุณ คุณRaveeSajja มากครับ เพราะทุกบทความของคุณ ทำให้ธรรมะเป็นเรื่องง่าย คือง่ายที่จะทำความเข้าใจ และง่ายที่จะปฎิบัติ รอติดตาม บทความดีๆจากคุณอีกน่ะครับ ขอบคุณมากครับ
-
ขอบคุณท่าน ระวี สัจจา มากครับ
... สำหรับบทความดีๆเกี่ยวกับการกำหนดลมหายใจให้สอดคล้องกับจิตที่เป็นสมาธิ...
-
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ :054:
ฝึกนั่งสมาธิมาพักใหญ่ดูเหมือนจะไม่ก้าวหน้า อาจเป็นเพราะผมไปบังคับให้ลมหายใจมันยาว
จะทดลองมานั่งมองมันเฉยๆดูบ้างครับ หรือใครมีวิธีทำสมาธีดีๆช่วยแนะนำผมด้วย ผมกำลังค้าหา
วิธีและแนวทางปฏิบัติที่ถูกต้องครับ :008:
-
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ :054:
ฝึกนั่งสมาธิมาพักใหญ่ดูเหมือนจะไม่ก้าวหน้า อาจเป็นเพราะผมไปบังคับให้ลมหายใจมันยาว
จะทดลองมานั่งมองมันเฉยๆดูบ้างครับ หรือใครมีวิธีทำสมาธีดีๆช่วยแนะนำผมด้วย ผมกำลังค้าหา
วิธีและแนวทางปฏิบัติที่ถูกต้องครับ :008:
ลองนึกทบทวนดูสิครับ..ว่าเราหายใจอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่เราเกิดมา จนเป็นเรื่องปกติ แต่พอเราฝึกสมาธิไปกำหนดลมหายใจ แล้วทำไมมันจึงอึดอัด ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า"ลมไม่ได้เข้าออกตามธรรมชาติของมัน" เราจึงต้องปล่อยให้มันเข้าออกตามปกติธรรมชาติของมัน อย่าไปบังคับมัน
หน้าที่ของเราคือนั่งดูมันเข้าออกให้ทัน มีสติอยู่กับการดูการเข้าออกของลม อย่าไปบังคับลม เพราะมันจะเกิดแรงต้านและมันจะเหนื่อยเมื่อเราเข้าไปเป็นตัวกระทำ เราคือผู้ชม..เราคือผู้ดู แต่ไม่ใช่ผู้แสดง(ร่างกายเป็นผู้แสดง)
-
กระจ่างมากเลยครับขอบคุณมากครับ ตาสว่าง :054: