กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 08 มี.ค. 2553, 09:09:57
-
หอสมุดวัดบางเดือน ข้างมณฑปหลวงพ่อพัว สุราษฎร์ธานี
เช้าวันจันทร์ที่ ๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ เวลา ๐๘.๕๖ น.
อยู่บนเส้นทางสายนี้มายาวนาน มีประสพการณ์จากชีวิตจริง มีหลายสิ่งที่ได้เรียนรู้
จึงขอนำมาเล่าสู่กันฟัง เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและปัญหาที่มักจะเจอกันในการปฏิบัติธรรม
เพราะส่วนใหญ่ของผู้ปฏิบัตินั้นมักจะทำกันลัดขั้นตอน เพราะความใจร้อนหวังผลในการปฏิบัติ
อยากจะเห็นผลโดยเร็วไว การปฏิบัติจึงไม่เป็นไปตามขั้นตอน ตามหลักคือ ศีล สมาธิ ปัญญา
ส่วนใหญ่จะไปเน้นที่สติเพื่อให้เกิดสมาธิโดยเร็วไว้ ข้ามเรื่องศีลไป ซึ่งนั้นคืออันตรายของนัก
ปฏิบัติ เพราะศีลนั้นคือบาทฐานของความเป็นสัมมาสติ เจตนาของการรักษาศีลนั้นก็เพื่อการ
เจริญสติ มีการสำรวมอินทรีย์ ผู้ที่จะรักษาศีลได้นั้นต้องมีสติอยู่กับกายและจิต ดูความคิด
ดูการกระทำ ไม่ก้าวล่วงล้ำข้อห้ามทั้งหลาย มีความละอายและเกรงกลัวต่อการประพฤติผิด
ทั้งในที่ลับและในที่แจ้ง การกระทำอย่างนั้นก่อให้เกิดคุณธรรมประจำจิตคือการมีหิริโอตตัปปะ
สิ่งที่ได้จากการรักษาศีลก็คือการมีสติและคุณธรรม เมื่อเข้าสู่กระบวนการภาวนาเพื่อให้เกิดสมาธิ
สติที่ใช้ในการภาวนานั้นคือสัมมาสติ สมาธิที่เกิดขึ้นจึงเป็นสัมมาสมาธิเพราะเกิดจากสติที่เป็นสัมมา
ปัญหาของการภาวนาที่ไม่ได้ผ่านการรักษาศีลนั้น ก็คือการก่อให้เกิดอัตตา การยกตัวถือตัวถือตน
สำคัญตนว่าเราดีกว่าผู้อื่น เก่งกว่าผู้อื่น วิเศษกว่าผู้อื่น หลงตัวเอง สบประมาทลบหลู่ครูบาอาจารย์
ยกตนขึ้นเทียบท่าน ก่อให้เกิด กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ต่อครูบาอาจารย์ เพราะขาดซึ่งคุณธรรม
ความเจริญในธรรมนั้น เหมือนกับต้นไม้ คือต้องค่อยเป็นค่อยไปตามกาลเวลาและลำดับชั้น
เหมือนเราปลูกต้นไม้ เราอยากจะให้มันโตไวๆให้ดอกออกผลโดยเร็ว แต่มันเป็นไปไม่ได้ ต้นไม้มัน
ต้องเจริญเติบโตไปตามระยะเวลาและอายุของมัน การปฏิบัติธรรมก็เช่นกัน มันต้องผ่านกาลเวลา
การสั่งสม เพิ่มพูลกำลังไปตามลำดับชั้น การปฏิบัตินั้นจึงจะเป็นไปด้วยดี มีความเจริญในธรรมที่มั่นคง
และถูกต้องตามหลักของพระพุทธศาสนา ตามที่พระศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงตรัสสอนไว้
จึงขอฝากไว้ให้เป็นข้อคิดสะกิดเตือนใจสำหรับนักปฏิบัติธรรมทั้งหลาย ให้ใคร่ครวญคิดพิจารณา
เพื่อความก้าวหน้าเจริญในธรรม ไม่หลงปฏิบัติผิดทาง ซึ่งจะนำออกห่างจากกุศลธรรมทั้งหลาย...
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิตแด่มวลมิตรทุกผู้คน
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๘ มีนาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๙.๐๙ น. ณ หอสมุดวัดบางเดือน ข้างมณฑปหลวงพ่อพัว สุราษฎร์ธานี
-
ความเจริญในธรรมนั้น เหมือนกับต้นไม้ คือต้องค่อยเป็นค่อยไปตามกาลเวลาและลำดับชั้น
เหมือนเราปลูกต้นไม้ เราอยากจะให้มันโตไวๆให้ดอกออกผลโดยเร็ว แต่มันเป็นไปไม่ได้ ต้นไม้มัน
ต้องเจริญเติบโตไปตามระยะเวลาและอายุของมัน
กราบนมัสการหลวงพี่...ครับ
กราบขอบพระคุณ...สำหรับเรื่องราวธรรมะคำสอนจากหลวงพี่ครับ
-
ความเจริญในธรรมนั้น เหมือนกับต้นไม้ คือต้องค่อยเป็นค่อยไปตามกาลเวลาและลำดับชั้น
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ คำตอบนี้ที่พระอาจารย์ได้สอนผมในวันไหว้ครู ทำให้ผมเข้าใจการพัฒนาตนเองที่จะเจริญในธรรม เพราะก่อนหน้าชอบกดดันตัวเองว่าทำไมถึงไม่มีความก้าวหน้าในธรรมเท่าที่ควร เพราะบางทีความเกรงกลัวต่อบาปก็มีพ่ายแพ้กิเลส ก็คลายความกดดันตัวเองไปได้ครับ