กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: ~เสน่ห์ต้นน้ำ~ ที่ 19 มี.ค. 2552, 10:14:58
-
คำตอบจากฟ้า
ขอถามฟ้า พระเจ้าข้าฯ วอนช่วยตอบ
กราบนบน้อม วันทา มาแจ้งไข
แท้จริงนั้น ชีวิตนี้ คืออะไร
ถึงยากเย็น เข็นใจ เป็นหนักหนา
พระเจ้าข้าฯ ท่านตอบมา ว่าชีวิต
คือลิขิต แห่งวัฏฏา น่าสงสาร
เกิดกายา ด้วยธรรมมา ปรากฏการณ์
อยู่เพื่องาน หน้าที่ วิถีตน
เกิดด้วยกฏ ตายด้วยกฏ มิปดเจ้า
อย่าโง่เขลา มัวโทษข้า ว่าขีดเขียน
หากชีวิต เฝ้ารอคอย และติเตียน
เจ้ามิเพียร ก็มิเห็น ในเส้นทาง
บุญไม่ทำ กรรมก็ก่อ อย่าขอพร
แม้วิงวอน สักเท่าไร ไม่เห็นผล
หากทำดี มีบุญนำ คอยค้ำจน
อันกุศล จะก่อเกื้อ ทุกเมื่อเอย......
-
เขียนได้ดีนะท่านต้นน้ำ
-
ว่ากันว่า อารมณ์กวี ทำให้คนโรแมนติก ภาษาสวยงามดีครับท่านต้น เนื้อหาสาระดีได้ข้อคิด ลงตัวครับ
อารมณ์ได้เลยท่าน สมแล้วที่เป็นนักดนตรี :016:
-
ใช้อะไรแต่ง(ชนิดของกลอน) ไพเราะดี
-
อ่านแล้วได้ข้อคิดดีครับ พี่น้อง "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"
-
โมทนาสาธุครับท่าน บทกลอนดีๆ ข้อแนะนำดีๆ ^^
-
ดีเลยครับท่าน ได้อารมณ์ศิลป์มากเลย... :048:
-
เพาะดีครับ
-
อารมณ์ศิลปินจังนะครับช่วงนี้ บุญทำ กรรมแต่ง " ไร้วาสนาอย่าขอพร หากขอกันได้ โลกนี้คงไม่มีคนจน " :054:
-
อารมณ์ดีอย่างนี้ สงสัย จะได้ของดีมาแน่ๆ
-
ไพเราะครับกวีสายน้ำ :053: :053: