สิ่งสำคัญที่พบเห็นได้จากคำพูดของคนในยุคสมัยนี้นั้น คือ คนสมัยนี้ชอบ "พูดจาด่าพ่อล่อแม่" ยกตัวอย่างง่าย ๆ เ..ดแม่ พ่อมึ..
แม่มึ.. ถ้าคน ๆ นั้น แขวนพระเครื่องอยู่กับตัว จะกลายเป็นการเปิดประตูทอง พุทธคุณจะหยุดลงทันที เพราะพระสงฆ์เวลาปลุกเสกพระ ท่านก็เชิญคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ คุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์ มาเหมือนกัน ฉะนั้นเมื่อไปลบหลู่คุณของท่านเหล่านั้น มันก็เท่ากับเราลบหลู่ครูบาอาจารย์ของเราด้วย
ยกตัวอย่างง่าย ๆ จาก พระคาถาคงกระพัน หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ
พระพุทธังรักษา พระธัมมังรักษา พระสังฆังรักษา พระบิดารักษา พระมารดารักษา อิระชาคะตะระสา นะมะนะอะ นอกอนะกะ กอออนออะ นะอะกะอัง อะสังวิสุโลปุสะพุภะ สังวิฑาปุกะยะปะ อาปา มะจุปะ ทีมะสังอังชุ ปาสุอุชา สะถาวิปิ ปะสะอุ ตะมัตตังปะกาเสนโต สัตตา อาหะกันหะ เนหะ นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะพะกะสะ มะอะอุ
จะพระคาถาก็ไม่ต้องอธิบายอะไรมากอยู่แล้ว โดยทั่วไปถ้ามีข่าวประเภทนี้ออกมา ผมเชื่อเป็นอันดับแรกว่าคนที่คล้องพระ ทำผิดครูชัว ๆ ฉนั้นก่อนจะแขวนพระเครื่ององค์ไหน กรุณาสืบหาข้อห้าม ที่ครูบาอาจารย์ท่านนั้น ได้กล่าวไว้ก่อนเสียเถอะ ...