เรื่องนี้สำคัญมาก ทำไมเราต้องกล่าวถึงจิตที่เป็นกุศล และจิตที่ไม่เป็นกุศลหรืออกุศลจิต เพราะจิตเมื่อไหร่ที่ไม่เป็นกุศล เวลาเราพิจารณาจิต เราจะดูจิตไม่ออก ว่าจิตทุกข์หรือสุข จิตทุกข์เพราะอะไร มันไม่ชัดเจน
จิตที่ติดกิเลสเป็นจิตที่เรียกว่าอกุศลจิต เป็นจิตที่ติดโลภ ติดโกรธ ติดหลง นั่นคือจิตที่ติดกิเลส จิตที่ติดสุขก็ใช่ว่าจะเป็นกุศลจิต สุขที่เกิดจากการปรุงแต่ง สุขที่ได้รับจากการสนองความอยาก ก็เป็นจิตที่ติดในกิเลส ดังนั้นจิตที่ดีที่เป็นจิตที่เป็นกุศล ก็คือจิตที่เป็นกลาง ไม่ยินดี ยินร้ายต่อทุกข์และสุข เมื่อเราสามารถปฏิบัติได้ จะทำให้เราดูจิตของเราได้ชัดเจน เป็นพื้นฐานในการพิจารณาขันธ์ 5 เราเป็นไปอย่างดี