...ในอ้อมกอดของขุนเขา
...ใต้ร่มเงามวลพฤกษา
...ณ จุดหนึ่งแห่งกาลเวลา
...จงถามตัวเองว่า....แสวงหาสิ่งใด...?
หยุดคิด...แล้วทบทวนดูใหม่.....
ว่าความหวังที่ตั้งไว้....นั้นก้าวไกลถึงไหนแล้ว....
อย่ามัวเพลิดเพลินกับความฝัน....
เพราะวันเวลานั้นผ่านไปทุกขณะ...
จงละจากความฝันอันเป็นจินตนาการ
ลงมือทำในสิ่งที่ฝันให้มันเป็นรูปธรรมขึ้นมา
ไม่มีคำว่าช้าสำหรับการเริ่มต้น
ขอเพียงทุกคนจงลงมือกระทำ
ไม่ต้องคิดให้ดีที่สุด...ขอเพียงคิดให้ใช้ได้
และทำได้ในสิ่งที่คิด....
ชีวิตท่านก็จะประสพกับความสำเร็จ....
ปรารถนาดี
รวีสัจจะ
วจีพเนจร คนรอนแรม
